dr Stefan Szczepan
Katedra Pływania
Oslo, jako stolica i zarazem największe miasto Norwegii jest też najlepszym ośrodkiem naukowym i kulturalnym w tym kraju. Norges idrettshøgskole (NIH) założony w 1870 r. należy do uczelni publicznych, zapewniający edukację na poziomie licencjackim, magisterskim i doktoranckim. Norweski Uniwersytet Nauk o Sporcie odpowiedzialny jest za badania naukowe i edukację w dziedzinie sport sciences. NIH podzielony jest na pięć wydziałów: Physical Education, Physical Performance, Cultural and Social Studies, Coaching and Psychology, Sports Medicine i dwa cetnara naukowe. Prowadzone tam badania mają wysoką międzynarodową jakość i wyraźne znaczenie społeczne.
Podczas pobytu gościłem w Department of Physical Performance, w którym główne podejmowane są aspekty naukowe dotyczące czynników wpływających na sprawność fizyczną i efekty różnego rodzaju treningów na zdolność wysiłkową sportowców różnych dyscyplin. Moja kandydatura na staż została zaakceptowana przez prof. Bjørn Harald Olstad’a, odpowiedzialnego w NIH za obszar swimming science. Prof. Olstad posiada długoletnią karierę zawodniczą (University of Utah swimming team, U.S.) oraz trenerską zbudowaną w jednym z najlepszych centrów przygotowań olimpijskich na świecie (U.S. Olympic Training Center, Colorado Springs). Aktualnie prowadzi on dochodzenia dotyczące zmian neuro-mięśniowych podczas pływania różnymi technikami, fizjologicznych aspektów pływania, a także skuteczności nauczania techniki ruchu w wodzie.
Warto zwrócić uwagę, że w edukacji pływackiej studentów NIH kładzie się znaczący nacisk na uświadamianie zagrożeń podczas aktywności w środowisku wodnym, zapobieganie niebezpiecznym zdarzeniom w wodzie oraz samo-ratownictwo i ratowanie tonących. Aspekty bezpieczeństwa wodnego w programie nauczania zajmują ważne miejsce. Zostały one wprowadzone przez prof. Roberta Keiga Stallman’a, wieloletniego pracownika tamtejszej uczelni, wciąż zrzeszonego w wielu związkach, w tym Międzynarodowej Federacji Ratownictwa Wodnego (ILS).
Podczas mojego pobytu odbyłem szkolenie na zaawansowanych technologicznie urządzeniach badawczych, takich jak system wielokamerowy wykorzystywany w analizie ruchu pływaka (AIM), inercyjna jednostka miary (IMU) używana w pomiarach parametrów kinematycznych i kinetycznych ruchu pływaka. Miałem także możliwość wykonania prób testowych na wspomnianych przyrządach, zebrać dane oraz interpretować uzyskane wyniki. Rozszerzone kompetencje w aspekcie naukowym niewątpliwie przyczynią się do podniesienia poziomu przyszłych prac badawczych. Ustanowione relacje mogą wspierać późniejszą współprace naukową. Co więcej, poprzez kontakt z wykładowcami pracującymi w podobnej dziedzinie, zdobyłem praktyczne umiejętności podnoszące moje kompetencje w nauczaniu, co wzbogaci treści zajęć dydaktycznych ze studentami.
