Akademia Wychowania Fizycznego im. Polskich Olimpijczyków we Wrocławiu
Proszę czekać
Nie znaleziono wyników
Podaj minimum 3 znaki
Facebook Youtube Twitter Instagram LinkedIn Biuletyn Informacji Publicznej AWF Wrocław

Tablica pamiątkowa - prof. Jan Konopnicki

Pawilon P1, ul. A. Mickiewicza 94


Prof. Jan Konopnicki  (ur. Kraków 1905; zm. Kraków 1980;  pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie)

 

Studiował historię i pedagogikę na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Doktoryzował się w dziedzinie historii w 1930 roku. W 1939 r. wstąpił jako ochotnik do armii polskiej, walczył w latach 1940–1942, m.in. w Szkocji,  służył w wojsku jako ochotnik w I Brygadzie Strzelców. W latach 1942-1946 brał udział w organizacji polskiego ruchu oświatowego, pedagogicznego i publicystycznego na terenie Anglii i Szkocji. Do kraju wrócił w 1946 r. na Ziemie Odzyskane, włączając się w działalność oświatową i pedagogiczną.

Przez 15 lat  współpracował z WSWF we Wrocławiu (1948–1962) jako: wykładowca pedagogiki w Studium Wychowania Fizycznego, następnie w latach 1953–1956 etatowy pracownik WSWF. W latach 1954–1956 pełnił funkcję prodziekana ds. wychowawczych oraz kierownika Katedry Teorii i Metodyki Wychowania Fizycznego. W 1956 r. został mianowany docentem, a w 1959 profesorem nadzwyczajnym. W latach 1956–1962 był rektorem WSWF we Wrocławiu.

W 1962 r. podjął pracę w Instytucie Pedagogiki UWr, a następnie przeniósł się do Krakowa, gdzie objął kierownictwo Katedry Pedagogiki Eksperymentalnej Wyższej Szkoły Pedagogicznej. W tym okresie nawiązał wiele kontaktów naukowych m.in. z uniwersytetami w Edynburgu, Exter, Birmingham, Ołomuńcu, Bratysławie. Aktywnie działał jako członek Comparative Education Society in Europe w Londynie. W 1973 r. został mianowany profesorem zwyczajnym.

Z jego inicjatywy powstało uczelniane wydawnictwo naukowe – w 1962 r. ukazał się pierwszy tom „Rozpraw Naukowych Wyższej Szkoły Wychowania Fizycznego we Wrocławiu”.

Wypromował około 600 magistrów i 60 doktorów nauk humanistycznych i wychowania fizycznego. Był opiekunem 13 przewodów habilitacyjnych. Jego dorobek to ponad 130 rozpraw, artykułów i publikacji książkowych.

Był laureatem najwyższych nagród naukowych, członkiem wielu krajowych i międzynarodowych stowarzyszeń naukowych. Został wyróżniony licznymi odznaczeniami państwowymi, m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.