Wrocławska Akademia Wychowania Fizycznego powstała w 1946 roku jako Studium Wychowania Fizycznego przy Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Wrocławskiego. Jej współzałożycielem i pierwszym rektorem był prof. dr hab. Andrzej Klisiecki. W 1950 roku przekształcona została w samodzielną trzyletnią Wyższą Szkołę Wychowania Fizycznego, która w 1956 roku uzyskała uprawnienia do nadawania stopni magisterskich i przeszła na czteroletni cykl nauczania. W 1960 roku na Uczelni powołano Zakład Usprawniania Leczniczego, który stał się zalążkiem obecnego Wydziału Fizjoterapii. W 1967 roku Uczelnia zorganizowała studia zaoczne, a w 1972 roku została przemianowana na Akademię Wychowania Fizycznego.
Od 1966 roku posiada prawa doktoryzowania, a od 1990 roku prawa przeprowadzania przewodów habilitacyjnych.
W 1975 roku Uczelnia przejęła od miasta Stadion Olimpijski, największy kompleks sportowy we Wrocławiu. W 1975 roku obok Wydziału Wychowania Fizycznego utworzono także Wydział Turystyki i Rekreacji, ale w 1981 roku powrócono do struktury jednowydziałowej. W 1995 roku kierunek rehabilitacji ruchowej przekształcono w samodzielny Wydział Fizjoterapii.
