Doktorzy Honoris Causa
23 września 2016 r.
Profesor Marek Bojarski urodził się 13.03.1946 r. w Przemyślu. 
Od 1 września 2008 r. Rektor Uniwersytetu Wrocławskiego.
Jest prawnikiem specjalizującym się w prawie karnym, prawie karnym skarbowym i prawie o wykroczeniach. Absolwentem Wydziału Prawa i Administracji na Uniwersytecie Wrocławskim (1969), gdzie także otrzymał stopień naukowy doktora nauk prawnych (1976) i następnie habilitował się w zakresie prawa karnego materialnego (1984). Tytuł profesora nauk prawnych otrzymał w 1992 r.
Pełnił liczne funkcje administracyjne: zastępcy dyrektora (1984–1991), a następnie dyrektora (1991–1993) Instytutu Prawa Karnego i Kryminologii; prodziekana (1990–1993) i dziekana (dwie kadencje: 2002–2005, 2005–2008) Wydziału Prawa, Administracji i Ekonomii. Dwukrotnie pełnił funkcję prorektora ds. ogólnych UWr (1993–1995, 1999–2002). Od 1989 r. kieruje Katedrą Prawa o Wykroczeniach i Karnego Skarbowego.
Visiting profesor: Uniwersytet Bostoński, Uniwersytet Drake w Des Moines, Uniwersytet Stanowy Wayne w Detroit, Katolicki Uniwersytet Ameryki w Waszyngtonie, Uniwersytet w Salford, Uniwersytet w Leiden, Katolicki Uniwersytet w Leuven oraz Brandenburski Techniczny Uniwersytet w Cottbus. W ramach programu Tempus (PHARE) przebywał na Uniwersytecie w Warwick.
Członek Międzynarodowego Stowarzyszenia Prawa Karnego w Paryżu (AIDP), Towarzystwa Naukowego Prawa Karnego, Towarzystwa Prawa Sportowego, Towarzystwa Prawa Ochrony Środowiska.
Zasiada w Radzie Legislacyjnej przy Prezesie Rady Ministrów RP, Radzie Konsultacyjnej Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Radzie Kuratorów Zakładu Narodowego im. Ossolińskich, Radzie Naukowej Centrum Nauk Prawnych i Administracyjnych Brandenburskiego Uniwersytetu Technicznego w Cottbus-Senftenberg oraz Senacie Uniwersytetu im. Iwana Franki we Lwowie.
Przewodniczący Komisji Rewizyjnej przy Konferencji Rektorów Akademickich Szkół Polskich (od 2008 r., obecnie drugą kadencję – do 2016 r.), a od 2014 r. przewodniczący Konferencji Rektorów Uniwersytetów Śląskich. W przeszłości był członkiem Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Karnego przy Ministrze Sprawiedliwości oraz przewodniczącym Komisji Dyscyplinarnej przy Radzie Głównej Szkolnictwa Wyższego, przewodniczącym Zespołu Wydawniczego na Wydziale Prawa i Administracji UWr i zastępcą przewodniczącego Kolegium Redakcyjnego Wydawnictwa Uniwersytetu Wrocławskiego, zasiadał także w Komisji ds. Nagród przy Premierze RP. W roku akademickim 2009/2010 był Przewodniczącym Kolegium Rektorów Uczelni Wrocławia, Opola, Częstochowy i Zielonej Góry.
Honorowy profesor Uniwersytetu św. Marcina de Porres w Limie (2005), Uniwersytetu Katolickiego Santa Maria w Arequipie (2013) i Centrum Studiów Wyższych w Pachuca w Meksyku (2015).
Doktor honoris causa Tomskiego Państwowego Uniwersytetu Pedagogicznego (2010), Uniwersytetu im. Iwana Franki we Lwowie (2011), Uniwersytetu Michała Romerisa w Wilnie (2012) oraz Litewskiego Uniwersytetu Edukologicznego w Wilnie (2015).
Laureat nagrody Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki III stopnia za pracę doktorską i nagród Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego III stopnia za pracę habilitacyjną, I stopnia (2009, 2014) i II stopnia (2010) za osiągnięcia organizacyjne.
Odznaczony Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1999), złotym medalem Tomskiego Państwowego Uniwersytetu Pedagogicznego (2010), złotym medalem za wkład w rozwój edukacji (Yanahuara 2013) i Medalem Matki Teresy z Kalkuty nadanym przez Peruwiańskie Stowarzyszenie Promocji Etyki.
Honorowy obywatel Przemyśla (2012) oraz peruwiańskich miast Arequipa, Mollendo i Yanahuara (2013). W 2012 r. został uhonorowany przez Prezydenta Wrocławia nagrodą za działalność na rzecz integracji środowiska akademickiego. Odznaczony odznaką honorową Za Zasługi w Rozwoju Województwa Zielonogórskiego (1987), odznaką Za Zasługi dla Województwa Jeleniogórskiego (1987) oraz Złotą Odznaką Honorową Zasłużony dla Województwa Dolnośląskiego (2015).
Autor blisko 250 prac naukowych, m.in. monografii Dozwolone ryzyko gospodarcze w polskim prawie karnym (1977), Przestępstwo niegospodarności jako problem polityki kryminalnej (1985), Oceny prawne obszarów stycznych wykroczeń i przestępstw (współautor, 1989), Problemy kwalifikacji prawnej wykroczeń – zagadnienia wybrane (1992), Tendencje zmian w prawie karnym i prawie o wykroczeniach w Polsce i Czechosłowacji (współautor,1992), Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (współautor, 1992), Zarys polskiego prawa o wykroczeniach (współautor, 1995), Przestępstwa i wykroczenia gospodarcze (1995), Kodeks wykroczeń z komentarzem (współautor, 1995), Leksykon prawniczy (współautor, 1997), Kompendium dla policjanta (współautor, 1997, 1998), Przewodnik po pozakodeksowym prawie karnym (współautor, 1998), Encyklopedia prawa (współautor, 4 wydania, ostatnie w 2007), Kodeks wykroczeń. Komentarz (współautor, 7 wydań, ostatnie w 2016), Przewodnik po pozakodeksowym prawie wykroczeń (współautor, 2000), Pozakodeksowe prawo karne (współautor, 3 tomy, 4 wydania, 2002-2003), Podstawy materialnego i procesowego prawa o wykroczeniach (współautor, 6 wydań, ostatnie w 2012), Prawo karne materialne. Część ogólna i szczególna (współautor, 6 wydań, ostatnie z 2015), Kodeks karny. Komentarz (współautor, 2 wydania, ostatnie w 2006), Kodeks karny. Komentarz, Wielkie komentarze (współautor, 3 wydania, ostatnie 2012), System Prawa Karnego. Tom 8. Przestępstwa przeciwko państwu i dobrom zbiorowym (współautor, 2013), System Prawa Karnego. Tom 11. Szczególne dziedziny prawa karnego. Prawo karne wojskowe, skarbowe i pozakodeksowe (redaktor i współautor, 2014).
W dniu 23 września 2016 roku w czasie uroczystej inauguracji roku akademickiego 2016-2017 Profesor Marek Bojarski otrzymał tytuł Doktora Honoris Causa Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu.