Rok 2015 - prof. dr hab. n. med. Jerzy Smorawiński

Doktorzy Honoris Causa

25 września 2015 roku

Profesor Jerzy Smorawiński urodził się 28.03.1942 r. w Poznaniu. Jest specjalistą medycyny sportowej, działaczem sportowym, profesorem i rektorem Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu, senatorem IV i V kadencji.

W 1965 ukończył studia na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Poznaniu, w latach 1971–1975 uzyskiwał kolejno I i II stopień specjalizacji w zakresie chorób wewnętrznych oraz II stopień specjalizacji z medycyny sportowej. Uczestniczył w stażach zawodowych w Jordan Hill College w Glasgow (1978) i w Instytucie Medycyny Sportowej w Kolonii (1982, 1984). W latach 1975–1999 kierował Wojewódzką Przychodnią Sportowo-Lekarską w Poznaniu. W 1980 obronił doktorat w zakresie nauk medycznych, cztery lata później rozpoczął pracę w poznańskiej Akademii Wychowania Fizycznego jako adiunkt. W 1985 objął kierownictwo Zakładu Medycyny Sportowej; w 1991 uzyskał stopień doktora habilitowanego, w 1992 został mianowany profesorem nadzwyczajnym i kierownikiem Katedry Medycyny Sportowej. W 2001 otrzymał tytuł profesora nauk medycznych. W latach 1996–2002 pełnił funkcję rektora AWF, przewodniczył zarazem Kolegium Rektorów miasta Poznania. Opublikował wiele prac naukowych. W 2008 ponownie objął stanowisko rektora poznańskiej AWF.

W latach 1974–2000 był lekarzem kadry narodowej Polski w hokeju na trawie. Od 1976 był członkiem zarządu, następnie wiceprezesem, a w latach 1991–2001 prezesem Polskiego Związku Hokeja na Trawie. Wchodził także w skład władz i komisji Międzynarodowej Federacji Hokeja na Trawie oraz Europejskiej Federacji Hokeja na Trawie. Przez dwie kadencje pełnił funkcję przewodniczącego Polskiego Towarzystwa Medycyny Sportowej, wchodzi w skład rady naukowej Instytutu Sportu w Warszawie. W 2001 został konsultantem krajowym w dziedzinie medycyny sportowej. Przewodniczył także Radzie do spraw Kultury Fizycznej przy Prezydencie RP (1993–1995).

Zaangażował się w działalność instytucji zajmujących się problemem dopingu w sporcie. W latach 1991–2005 był stałym przedstawicielem Polski w Grupie Monitorującej Konwencję Antydopingową Rady Europy, działał w grupach roboczych do spraw procedur i edukacji. Od 1989 pełnił funkcję przewodniczącego Komisji do Zwalczania Dopingu w Sporcie. Po upływie kadencji nie został powołany w skład komisji na następną kadencję przez ministra Tomasza Lipca, w stosunku do którego w 1993 w czasach jego kariery sportowej komisja kierowana przez Jerzego Smorawińskiego wydała opinię o naruszeniu przepisów antydopingowych, za co Tomasz Lipiec został ukarany przez Komisję Dyscyplinarną Polskiego Związku Lekkiej Atletyki czteroletnim zawieszeniem w prawach zawodnika.

Przebieg nauki i zdobyte stopnie naukowe:

• 1965 dyplom lekarza medycyny, Akademia Medyczna Wydz. Lekarski, Poznań,
• 1971-1975  specjalizacje: I i II w zakresie chorób wewnętrznych, II w zakresie medycyny sportowej,
• 1980 tytuł doktora nauk medycznych,
• 1978, 1982, 1984 zagraniczne staże naukowe (Glasgow, Kolonia),
• 1991 tytuł doktora habilitowanego nauk medycznych, AM Poznań,
• 1992 powołanie na stanowisko profesora nadzwyczajnego AWF Poznań,
• 2001 tytuł profesora nauk medycznych.

Przebieg zatrudnienia :

• 1965-1975   Asystent w Wojewódzkiej Przychodni Sportowo-Lekarskiej w Poznaniu,
• 1975-2000   Kierownik WPSL w Poznaniu,
• 1984-1992   Kierownik Zakładu Medycyny Sportowej AWF w Poznaniu,
•     od 1992   Kierownik Katedry Medycyny Sportowej AWF w Poznaniu,
• 1992-1996   Prorektor ds. studenckich AWF w Poznaniu,
• 1996-2002   Rektor AWF w Poznaniu,
• 1999-2002   Przewodniczący Kolegium Rektorów Miasta Poznania,
•     od 2002   Kierownik Katedry Medycyny Sportu i Fizykoterapii,
• 2008-2012   Rektor AWF w Poznaniu,
•     od 2012   Rektor wybrany na kadencję 2012-2016, 

Osiągnięcia  naukowe:

Autor licznych prac oryginalnych (ponad 100)  z zakresu fizjologii wysiłku fizycznego publikowanych w czasopismach ujętych na liście filadelfijskiej m. innymi: Journal of Physiology and Pharmacology, Journal of Gravitational Physiology, Aviation, Space, and Environmental Medicine oraz innych czasopismach zagranicznych i wydaniach pokonferencyjnych;

Kierownik projektów badawczych finansowanych z KBN:

• 1997-1998 (4PO05D04012) – „Wpływ kilkudniowego pozostawania w pozycji leżącej (bed-rest)  na hemodynamiczne, metaboliczne, neurohormonalne i termoregulacyjne reakcje na bodźce fizjologiczne u osób o zróżnicowanej aktywności ruchowej”;
• 2003 (6 PO5D01220) – „Fizjologiczne skutki bezczynności ruchowej i hipograwii u młodych mężczyzn poddawanych treningowi wytrzymałościowemu”;

Opracowanie i zastosowanie w praktyce testu ketokonalozowego, ułatwiającego  interpretację wyników testów antydopingowych (prezentacja na 2. Kongresach, 3 publikacje z tego zakresu);

Autor  kilku   rozdziałów  w  podręcznikach, m. innymi: „ Medyczna kwalifikacja do sportu”,   „Doping  w  sporcie” (Medycyna  Sportowa  pod  redakcją  A.  Jegier  i  in. ( 2004 i 2013; Fizjologia wysiłku sportowego pod Red. J. Górskiego 2011), System zwalczania dopingu w sporcie (Uwarunkowania  zarządzania  sportem w Polsce; Uniwersytet  Ekonomiczny w Poznaniu, 2011 r.);
       

Autor licznych prac  popularnych i edukacyjnych o dopingu w sporcie, w tym m. innymi  „Poradnika czystego sportu”,  „Implementacja Kodeksu WADA”  itp.

Pełnione funkcje:

w zakresie kultury fizycznej

• 1974-1991  lekarz reprezentacji olimpijskiej i narodowej hokeja na trawie,
• 1975-1991  członek Zarządu Polskiego Związku Hokeja na Trawie, wiceprezes,
• 1991-2001  prezes PZHT,
•     od 2001  honorowy Prezes Polskiego Związku Hokeja na Trawie,
• 1980-2006  członek Komisji Lekarskiej Międzynarodowej Federacji Hokeja na Trawie,
• 1994-2002  członek Rady Międzynarodowej Federacji Hokeja na Trawie,
• 1994-2004  medyczny doradca Komitetu Wykonawczego Europejskiej Federacji Hokeja na Trawie,
• 1989-1992  członek Zarządu Polskiego Komitetu Olimpijskiego,
• 1993-1995  przewodniczący Rady Kultury Fizycznej przy Prezydencie RP,
• 2007-2013  członek Komitetu Wykonawczego Europejskiej Federacji Hokeja na Trawie,
• 2008-2011  doradca Ministra Sportu i Turystyki.

w zakresie dopingu

• przewodniczący  Komisji  do  Zwalczania  Dopingu w Sporcie w latach 1993-2006, 
• przedstawiciel Polski  w  Grupie Monitorującej  Konwencję Antydopingową  Rady Europy w latach 1993-2006,  
• z ramienia  rządu  RP w latach  1999-2002  uczestnik we wszystkich (8) spotkaniach Międzyrządowej  Grupy  Konsultacyjnej,  wypracowującej  zasady  funkcjonowania i organizacji Światowej Agencji Antydopingowej,
• aktywny uczestnik  Światowych  Konferencji Antydopingowych w1999 w Lozannie w 2003 r. w Kopenhadze , w 2013 r. w Johannesburgu;
• aktywny uczestnik  spotkań  ministrów odpowiedzialnych  za sport: Bratysława 2000 i Warszawa 2002;
• autor  Protokołu  Dodatkowego do Europejskiej Konwencji Antydopingowej (2002),
• przedstawiciel  Polski w Grupie  Ekspertów Unii  Europejskiej ds. Dopingu w latach 2009-2011  
• od 2009 ponownie przewodniczący Komisji do Zwalczania Dopingu w Sporcie.

Towarzystwa naukowe

• od 1994  członek Rady Naukowej Instytutu Sportu w Warszawie,
• od 1994  członek Kolegiów Redakcyjnych Biology of Sport, Medycyna Sportowa i Medicina Sportiva,
• 1996-2002  prezes Polskiego Towarzystwa Medycyny Sportowej,
• 2001-2010  konsultant krajowy w dziedzinie medycyny sportowej,
• od 2014  honorowy Prezes Polskiego Towarzystwa Medycyny Sportowej,
• od 2001  przewodniczący/członek Komisji Egzaminacyjnej dla lekarzy specjalizujących się w medycynie sportowej,

Inne

1997-2001  Senator RP 

• członek delegacji do Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy;
• członek Komisji do Przestrzegania przez Państwa Członkowskie Zobowiązań i Rekomendacji Rady Europy;
• reporter i autor raportu Rady Europy w sprawie przestrzegania praw człowieka w Albanii;
• szef misji obserwatorów Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy na wybory  w Albanii; 

2001-2005 Senator RP 

• wiceprzewodniczący Ugrupowania Partyjnego Chrześcijańskich Demokratów (EPP) do  Zgromadzenia  Parlamentarnego  Rady  Europy,
• obserwator Rady Europy  na wybory w Azerbejdżanie, Armenii i Mołdawii,
• wiceprzewodniczący  Komisji  Nauki,  Kultury  i  Edukacji   Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy,
• przewodniczący  Podkomisji  Mediów,  Młodzieży  i  Sportu Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy,

2003-2004 Przedstawiciel Senatu RP w Parlamencie Europejskim 

Odznaczenia: (m.in.)

• Odznaka Honorowa za Zasługi dla Rozwoju Województwa Poznańskiego (1980),
• Srebrny Krzyż Zasługi (1986), 
• Nagroda Indywidualna Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki (1992),
• Złoty Medal im. J. Śniadeckiego (1992),
• Złota Odznaka Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej (1993), 
• Medal Edukacji Narodowej (1994), 
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – za działalność na rzecz sportu i propagowanie idei olimpijskiej. (1997).
• Lider Pracy Organicznej ( 2009)
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2011)

25 września 2015 roku w czasie uroczystej inauguracji roku akademickiego 2015-2016 Profesor Jerzy Kazimierz Smorawiński otrzymał  tytuł Doktora Honoris Causa Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu.

Laudator: Prof. dr hab. Marek Zatoń – Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu
Recenzent: Prof. r hab. Andrzej Klimek – Akademia Wychowania Fizycznego im. B. Czecha w Krakowie
Recenzent: Prof. dr hab. Marek Mędraś – Uniwersytet Medyczny im. Piastów Śląskich we Wrocławiu