Doktorzy Honoris Causa
25 września 2015 roku
Profesor Jerzy Smorawiński urodził się 28.03.1942 r. w Poznaniu. Jest specjalistą medycyny sportowej, działaczem sportowym, profesorem i rektorem Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu, senatorem IV i V kadencji.
W 1965 ukończył studia na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Poznaniu, w latach 1971–1975 uzyskiwał kolejno I i II stopień specjalizacji w zakresie chorób wewnętrznych oraz II stopień specjalizacji z medycyny sportowej. Uczestniczył w stażach zawodowych w Jordan Hill College w Glasgow (1978) i w Instytucie Medycyny Sportowej w Kolonii (1982, 1984). W latach 1975–1999 kierował Wojewódzką Przychodnią Sportowo-Lekarską w Poznaniu. W 1980 obronił doktorat w zakresie nauk medycznych, cztery lata później rozpoczął pracę w poznańskiej Akademii Wychowania Fizycznego jako adiunkt. W 1985 objął kierownictwo Zakładu Medycyny Sportowej; w 1991 uzyskał stopień doktora habilitowanego, w 1992 został mianowany profesorem nadzwyczajnym i kierownikiem Katedry Medycyny Sportowej. W 2001 otrzymał tytuł profesora nauk medycznych. W latach 1996–2002 pełnił funkcję rektora AWF, przewodniczył zarazem Kolegium Rektorów miasta Poznania. Opublikował wiele prac naukowych. W 2008 ponownie objął stanowisko rektora poznańskiej AWF.
W latach 1974–2000 był lekarzem kadry narodowej Polski w hokeju na trawie. Od 1976 był członkiem zarządu, następnie wiceprezesem, a w latach 1991–2001 prezesem Polskiego Związku Hokeja na Trawie. Wchodził także w skład władz i komisji Międzynarodowej Federacji Hokeja na Trawie oraz Europejskiej Federacji Hokeja na Trawie. Przez dwie kadencje pełnił funkcję przewodniczącego Polskiego Towarzystwa Medycyny Sportowej, wchodzi w skład rady naukowej Instytutu Sportu w Warszawie. W 2001 został konsultantem krajowym w dziedzinie medycyny sportowej. Przewodniczył także Radzie do spraw Kultury Fizycznej przy Prezydencie RP (1993–1995).
Zaangażował się w działalność instytucji zajmujących się problemem dopingu w sporcie. W latach 1991–2005 był stałym przedstawicielem Polski w Grupie Monitorującej Konwencję Antydopingową Rady Europy, działał w grupach roboczych do spraw procedur i edukacji. Od 1989 pełnił funkcję przewodniczącego Komisji do Zwalczania Dopingu w Sporcie. Po upływie kadencji nie został powołany w skład komisji na następną kadencję przez ministra Tomasza Lipca, w stosunku do którego w 1993 w czasach jego kariery sportowej komisja kierowana przez Jerzego Smorawińskiego wydała opinię o naruszeniu przepisów antydopingowych, za co Tomasz Lipiec został ukarany przez Komisję Dyscyplinarną Polskiego Związku Lekkiej Atletyki czteroletnim zawieszeniem w prawach zawodnika.
Przebieg nauki i zdobyte stopnie naukowe:
- 1965 dyplom lekarza medycyny, Akademia Medyczna Wydz. Lekarski, Poznań,
- 1971-1975 specjalizacje: I i II w zakresie chorób wewnętrznych, II w zakresie medycyny sportowej,
- 1980 tytuł doktora nauk medycznych,
- 1978, 1982, 1984 zagraniczne staże naukowe (Glasgow, Kolonia),
- 1991 tytuł doktora habilitowanego nauk medycznych, AM Poznań,
- 1992 powołanie na stanowisko profesora nadzwyczajnego AWF Poznań,
- 2001 tytuł profesora nauk medycznych.
Przebieg zatrudnienia :
- 1965-1975 Asystent w Wojewódzkiej Przychodni Sportowo-Lekarskiej w Poznaniu,
- 1975-2000 Kierownik WPSL w Poznaniu,
- 1984-1992 Kierownik Zakładu Medycyny Sportowej AWF w Poznaniu,
- od 1992 Kierownik Katedry Medycyny Sportowej AWF w Poznaniu,
- 1992-1996 Prorektor ds. studenckich AWF w Poznaniu,
- 1996-2002 Rektor AWF w Poznaniu,
- 1999-2002 Przewodniczący Kolegium Rektorów Miasta Poznania,
- od 2002 Kierownik Katedry Medycyny Sportu i Fizykoterapii,
- 2008-2012 Rektor AWF w Poznaniu,
- od 2012 Rektor wybrany na kadencję 2012-2016,
Osiągnięcia naukowe:
Autor licznych prac oryginalnych (ponad 100) z zakresu fizjologii wysiłku fizycznego publikowanych w czasopismach ujętych na liście filadelfijskiej m. innymi: Journal of Physiology and Pharmacology, Journal of Gravitational Physiology, Aviation, Space, and Environmental Medicine oraz innych czasopismach zagranicznych i wydaniach pokonferencyjnych;
Kierownik projektów badawczych finansowanych z KBN:
- 1997-1998 (4PO05D04012) – „Wpływ kilkudniowego pozostawania w pozycji leżącej (bed-rest) na hemodynamiczne, metaboliczne, neurohormonalne i termoregulacyjne reakcje na bodźce fizjologiczne u osób o zróżnicowanej aktywności ruchowej”;
- 2003 (6 PO5D01220) – „Fizjologiczne skutki bezczynności ruchowej i hipograwii u młodych mężczyzn poddawanych treningowi wytrzymałościowemu”;
Opracowanie i zastosowanie w praktyce testu ketokonalozowego, ułatwiającego interpretację wyników testów antydopingowych (prezentacja na 2. Kongresach, 3 publikacje z tego zakresu);
Autor kilku rozdziałów w podręcznikach, m. innymi: „ Medyczna kwalifikacja do sportu”, „Doping w sporcie” (Medycyna Sportowa pod redakcją A. Jegier i in. ( 2004 i 2013; Fizjologia wysiłku sportowego pod Red. J. Górskiego 2011), System zwalczania dopingu w sporcie (Uwarunkowania zarządzania sportem w Polsce; Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu, 2011 r.);
Autor licznych prac popularnych i edukacyjnych o dopingu w sporcie, w tym m. innymi „Poradnika czystego sportu”, „Implementacja Kodeksu WADA” itp.
Pełnione funkcje:
w zakresie kultury fizycznej
- 1974-1991 lekarz reprezentacji olimpijskiej i narodowej hokeja na trawie,
- 1975-1991 członek Zarządu Polskiego Związku Hokeja na Trawie, wiceprezes,
- 1991-2001 prezes PZHT,
- od 2001 honorowy Prezes Polskiego Związku Hokeja na Trawie,
- 1980-2006 członek Komisji Lekarskiej Międzynarodowej Federacji Hokeja na Trawie,
- 1994-2002 członek Rady Międzynarodowej Federacji Hokeja na Trawie,
- 1994-2004 medyczny doradca Komitetu Wykonawczego Europejskiej Federacji Hokeja na Trawie,
- 1989-1992 członek Zarządu Polskiego Komitetu Olimpijskiego,
- 1993-1995 przewodniczący Rady Kultury Fizycznej przy Prezydencie RP,
- 2007-2013 członek Komitetu Wykonawczego Europejskiej Federacji Hokeja na Trawie,
- 2008-2011 doradca Ministra Sportu i Turystyki.
w zakresie dopingu
- przewodniczący Komisji do Zwalczania Dopingu w Sporcie w latach 1993-2006,
- przedstawiciel Polski w Grupie Monitorującej Konwencję Antydopingową Rady Europy w latach 1993-2006,
- z ramienia rządu RP w latach 1999-2002 uczestnik we wszystkich (8) spotkaniach Międzyrządowej Grupy Konsultacyjnej, wypracowującej zasady funkcjonowania i organizacji Światowej Agencji Antydopingowej,
- aktywny uczestnik Światowych Konferencji Antydopingowych w1999 w Lozannie w 2003 r. w Kopenhadze , w 2013 r. w Johannesburgu;
- aktywny uczestnik spotkań ministrów odpowiedzialnych za sport: Bratysława 2000 i Warszawa 2002;
- autor Protokołu Dodatkowego do Europejskiej Konwencji Antydopingowej (2002),
- przedstawiciel Polski w Grupie Ekspertów Unii Europejskiej ds. Dopingu w latach 2009-2011
- od 2009 ponownie przewodniczący Komisji do Zwalczania Dopingu w Sporcie.
Towarzystwa naukowe
- od 1994 członek Rady Naukowej Instytutu Sportu w Warszawie,
- od 1994 członek Kolegiów Redakcyjnych Biology of Sport, Medycyna Sportowa i Medicina Sportiva,
- 1996-2002 prezes Polskiego Towarzystwa Medycyny Sportowej,
- 2001-2010 konsultant krajowy w dziedzinie medycyny sportowej,
- od 2014 honorowy Prezes Polskiego Towarzystwa Medycyny Sportowej,
- od 2001 przewodniczący/członek Komisji Egzaminacyjnej dla lekarzy specjalizujących się w medycynie sportowej,
Inne
1997-2001 Senator RP
- członek delegacji do Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy;
- członek Komisji do Przestrzegania przez Państwa Członkowskie Zobowiązań i Rekomendacji Rady Europy;
- reporter i autor raportu Rady Europy w sprawie przestrzegania praw człowieka w Albanii;
- szef misji obserwatorów Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy na wybory w Albanii;
2001-2005 Senator RP
- wiceprzewodniczący Ugrupowania Partyjnego Chrześcijańskich Demokratów (EPP) do Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy,
- obserwator Rady Europy na wybory w Azerbejdżanie, Armenii i Mołdawii,
- wiceprzewodniczący Komisji Nauki, Kultury i Edukacji Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy,
- przewodniczący Podkomisji Mediów, Młodzieży i Sportu Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy,
2003-2004 Przedstawiciel Senatu RP w Parlamencie Europejskim
Odznaczenia: (m.in.)
- Odznaka Honorowa za Zasługi dla Rozwoju Województwa Poznańskiego (1980),
- Srebrny Krzyż Zasługi (1986),
- Nagroda Indywidualna Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki (1992),
- Złoty Medal im. J. Śniadeckiego (1992),
- Złota Odznaka Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej (1993),
- Medal Edukacji Narodowej (1994),
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – za działalność na rzecz sportu i propagowanie idei olimpijskiej. (1997).
- Lider Pracy Organicznej ( 2009)
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2011)
25 września 2015 roku w czasie uroczystej inauguracji roku akademickiego 2015-2016 Profesor Jerzy Kazimierz Smorawiński otrzymał tytuł Doktora Honoris Causa Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu.
Laudator: Prof. dr hab. Marek Zatoń – Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu
Recenzent: Prof. r hab. Andrzej Klimek – Akademia Wychowania Fizycznego im. B. Czecha w Krakowie
Recenzent: Prof. dr hab. Marek Mędraś – Uniwersytet Medyczny im. Piastów Śląskich we Wrocławiu