AKADEMIA WYCHOWANIA FIZYCZNEGO

University School of Physical Education

adres: al. Ignacego Jana Paderewskiego 35; 51-612 Wrocław

REKTORAT

adres: ul. Stefana Banacha 11, 51-617 Wrocław,

tel. +48 (71) 347 31 14; 347 31 01

fax: +48 (71) 347 31 81

www.awf.wroc.pl

 

 

 

 

 

 

 

 

Pakiet Informacyjny ECTS

[rok akad. 2012/2013]

 

            

 

 

 

WYDZIAŁ FIZJOTERAPII

 

KIERUNEK KOSMETOLOGIA

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Opracowanie:

dr hab. Anna Skrzek, prof. nadzw.

Prorektor ds. Nauczania

AWF we Wrocławiu
SPIS TREŚCI

 

Koordynator Uczelniany

Koordynatorzy Wydziałowi ECTS

 

Dr Agnieszka Pisula-Lewandowska

Wydział Fizjoterapii

al. I.J. Paderewskiego 35, 51-612 Wrocław

tel. (+ 48.71) 347 30 72

fax: (+ 48.71) 347 30 81

e-mail: agnieszka.pisula-lewandowska@awf.wroc.pl

dr hab. Anna Skrzek, prof. nadzw.

Prorektor ds. Nauczania

ul. Banacha 11, 51-617 Wrocław

tel. (+48.71) 347 31 66

fax: (+48.71) 348 31 25

e–mail: anna.skrzek@awf.wroc.pl

Doc. dr Kazimierz Witkowski

Wydział Nauk o Sporcie

al. I.J. Paderewskiego 35, 51-612 Wrocław

tel. +48 (71) 347-33-80

fax: (+ 48.71)

e-mail: kazimierz.witkowski@awf.wroc.pl

 

Dr Ryszard Jan Błacha

Wydział Wychowania Fizycznego

al. I.J. Paderewskiego 35, 51-612 Wrocław

tel. (+ 48.71) 347 34 27

fax: (+ 48.71) 347 34 37

e-mail: ryszard.blacha@awf.wroc.pl

 

I. INFORMACJE OGÓLNE

 

Pakiet informacyjny adresowany jest do kandydatów na studia  oraz do studentów innych uczelni krajowych i zagranicznych pragnących zaliczyć część swoich studiów w Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu. Pakiet zawiera informacje o Wrocławiu, Akademii, jej strukturze i działalności, a przede wszystkim o studiach prowadzonych w uczelni, zasadach rekrutacji na studia oraz zasadach studiowania.

 

1. System ECTS

 

System ECTS, opracowany w późnych latach osiemdziesiątych przez Komisję Wspólnoty Europejskiej, służy ułatwieniu dostępu do pełnej informacji o programach studiów prowadzonych w uczelniach, a przez to zwiększeniu i usprawnieniu międzyuczelnianej i międzynarodowej wymiany studentów. Określony w systemie ECTS sposób pomiaru i oceny wiedzy, kompetencji i umiejętności zdobytych przez studenta, wyrażony w punktach ECTS, umożliwia rozpoznanie i uznanie programu studiów zaliczonego w uczelni partnerskiej, krajowej bądź zagranicznej.

System ECTS, pierwotnie opracowany dla mobilności studentów – transferu punktów ECTS, został następnie dopracowany do roli akumulacji punktów przez studenta w procesie kształcenia. Akronim ECTS jest nadal stosowany, chociaż oznacza aktualnie the European Credit Transfer and Accumulation System.

Pakiet Informacyjny ECTS jest podstawowym dokumentem systemu ECTS – the European Credit Transfer System – zawierającym pełną informację o Uczelni, jej strukturze i działalności, studiach i programach prowadzonych w Uczelni oraz o zasadach studiowania. Punkty ECTS są liczbą przyporządkowaną przedmiotowi odzwierciedlającą całkowity nakład pracy studenta (tj. udział w zajęciach oraz pracę własną w domu, bibliotece) potrzebny do zaliczenia przedmiotu, czyli do zdobycia wiedzy, umiejętności i kompetencji założonych w programie i celu realizacji przedmiotu. Student otrzymuje przypisaną przedmiotowi liczbę punktów ECTS po spełnieniu wszystkich, określonych w planie studiów i programie nauczania, wymagań oraz osiągnięciu właściwego poziomu założonych dla tego przedmiotu efektów kształcenia.

Liczba punktów ECTS przypisanych przedmiotom w semestralnym programie studiów wynosi około 30 (27-33), zaś w programie rocznym 60. Warunkiem zaliczenia semestru/roku studiów jest uzyskanie przez studenta liczby punktów wynikającej z planu studiów i programu nauczania, zgodnie z zasadami określonymi w regulaminie studiów.

Liczba punktów ECTS wymagana do ukończenia studiów w AWF:

pierwszego stopnia wynosi 180

drugiego stopnia wynosi 120

 

2. Mobilność studentów

 

System ECTS opracowano pod kątem stworzenia przejrzystych zasad mobilności studentów, a w szczególności poznania oraz uznania (okresu) i programu studiów realizowanych przez studenta w uczelni partnerskiej. Celowi temu służą kluczowe dokumenty ECTS:

Pakiet informacyjny/katalog kursów. Pakiet informacyjny zawiera szeroki wachlarz danych o Uczelni, prowadzonych studiach i zasadach studiowania, realizowanych programach nauczania i warunkach zaliczania tych programów, a także praktyczne informacje o mieście, jego zasobach kulturowych i turystycznych, etc.

Formularz zgłoszeniowy (Application Form) z danymi personalnymi studenta niezbędnymi do zarejestrowania go w uczelni partnerskiej.

Porozumienie o programie zajęć (Learning Agrement) służy do zawarcia porozumienia między studentem i uczelniami: macierzystą i partnerską o programie realizowanym przez studenta w uczelni partnerskiej i zasadach jego uznania i zaliczenia w uczelni macierzystej*/.

Wykaz zaliczeń (Transcript of records) stanowi potwierdzenie przez uczelnię partnerską zaliczenia przez studenta mobilnego programu. W dokumencie tym podany jest wykaz przedmiotów zaliczonych, wraz z ocenami i punktami ECTS uzyskanymi przez studenta**/.

Dowód zaliczenia przez uczelnię macierzystą programu realizowanego w uczelni partnerskiej (Proof of recognition). Dokument ten ma potwierdzić dotrzymanie przez uczelnię macierzystą warunków umowy zawartej w Porozumieniu o programie zajęć, poprzez wykazanie w nim przedmiotów i liczby punktów ECTS uznanych w karcie osiągnięć studenta.

Wszelkie zmiany wprowadzane do Porozumienia o programie zajęć, zwanym dalej Porozumieniem, przez którąkolwiek ze stron, wymagają formy pisemnej zatwierdzonej przez wszystkie strony porozumienia: studenta, uczelnię partnerską i uczelnię macierzystą. Uczelnia powinna dołożyć wszelkich starań, aby przy sporządzaniu Porozumienia nie dopuścić do powstania istotnych różnic programowych w stosunku do standardów kształcenia dla danego kierunku studiów. W przypadku, gdy różnic tych nie da się uniknąć, należy przed wyjazdem studenta do uczelni partnerskiej określić sposób i termin realizacji oraz zaliczenia różnic programowych.

Jeżeli wszystkie uzgodnione w Porozumieniu warunki zostaną przez studenta spełnione, okres studiów (przedmioty, zaliczenia, egzaminy, punkty ECTS) zostaną mu uznane i potraktowane jako równoważne z odpowiednim okresem studiów (przedmiotami, zaliczeniami, egzaminami, punktami) w uczelni macierzystej. Decyzję o tym, czy uzgodnione warunki zostały spełnione przez studenta, podejmuje dziekan uczelni macierzystej.

W przypadku stwierdzenia niezgodności między Porozumieniem o programie zajęć i Wykazem zaliczeń, decyzję, co do sposobu i zakresu zaliczenia programu i okresu studiów podejmuje dziekan uczelni macierzystej. Dziekan decyduje, czy niespełnienie warunków Porozumienia przez studenta stanowi podstawę do skreślenia go z listy studentów, czy skutkuje koniecznością zaliczenia przez studenta, w uczelni macierzystej, dodatkowych przedmiotów. Dziekan decyduje również o konieczności zwrotu przez studenta, części lub całości, otrzymanego grantu. Zwrot grantu nie będzie wymagany od studenta w przypadku zaistnienia okoliczności od studenta niezależnych, określanych jako „siły wyższe”. W takim przypadku konieczne jest uzyskanie pisemnej zgody od Agencji Narodowej na zaniechanie zwrotu grantu.

Wymiana studentów może być realizowana tylko i wyłącznie z uczelnią posiadającą KARTĘ ERASMUSA, ważną na dany rok akademicki, z którą została podpisana umowa bilateralna.

Student zakwalifikowany na wyjazd w ramach programu ERASMUS musi spełniać następujące kryteria formalne:

1) być obywatelem kraju uprawnionego do uczestnictwa w programie ERASMUS lub posiadać oficjalny status uchodźcy albo prawo stałego pobytu na terytorium danego kraju,

2) być oficjalnie zarejestrowanym na kierunku studiów prowadzącym do otrzymania tytułu licencjata/inżyniera lub magistra w uczelni będącej stroną niniejszej umowy,

3) być (w momencie wyjazdu) studentem co najmniej drugiego roku studiów pierwszego stopnia (pierwszego cyklu),

4) powinien znać język wykładowy wybranej uczelni na tyle, żeby móc uczestniczyć w zajęciach,

5) warunkiem koniecznym przy wyjeździe jest zaliczenie wszystkich przedmiotów na semestrach poprzedzających wyjazd.

Pobyt studenta w uczelni partnerskiej, w celu zrealizowania części studiów, nie może być krótszy niż 3 miesiące lub pełny, najkrótszy cykl kształcenia (np. trymestr lub semestr) i nie może być dłuższy niż 1 rok akademicki. Minimalny okres pobytu w uczelni partnerskiej odnosi się tylko do okresu studiowania i nie zawiera okresu czasu ewentualnego przygotowania językowego czy odbywania praktyki.

Z każdym studentem zakwalifikowanym na wyjazd w ramach programu ERASMUS zostaje sporządzona pisemna umowa o programie zajęć realizowanym w uczelni partnerskiej (Learning Agrement). Student zakwalifikowany do wyjazdu otrzyma Kartę Studenta Erasmusa dostarczoną uczelni przez Narodową Agencję.

Uczelnia przyjmująca nie może żądać od studenta opłat za naukę (czesne, wpisowe, opłaty egzaminacyjne, opłaty za korzystanie z laboratoriów, bibliotek itp.). Pobieranie pewnych niewielkich opłat (członkostwo w organizacjach studenckich, korzystanie z kserokopiarki itp.) jest dopuszczalne na warunkach identycznych, jakie obowiązują studentów lokalnych.

Wypłata wszelkich stypendiów krajowych (socjalnych, naukowych i innych), do których student nabył prawo przed wyjazdem, będzie kontynuowana w czasie pobytu studenta w uczelni partnerskiej. Student powinien mieć zagwarantowane prawo do ubiegania się o wypłatę powyższych świadczeń również po powrocie do uczelni macierzystej, a oceny uzyskane w uczelni partnerskiej przeliczone na skalę ocen obowiązującą w kraju, powinny być podstawą ubiegania się o stypendia za wyniki w nauce.

Student – po powrocie z uczelni partnerskiej – powinien złożyć we właściwym dziekanacie kartę zaliczeń (Transcript of Records) z uczelni przyjmującej (partnerskiej) oraz wypełnić Ankietę według wzoru dostarczonego przez uczelnię macierzystą.

 

II. INFORMACJE o UCZELNI
AKADEMIA WYCHOWANIA FIZYCZNEGO we WROCŁAWIU

 

1. Wrocław, stolica Dolnego Śląska, jest jednym z najstarszych i najpiękniejszych miast w Polsce. Położony u podnóża Sudetów, nad rzeką Odrą, poprzecinany jej licznymi dopływami i kanałami, jest wyjątkowym miastem 12 wysp i 112 mostów. Miasto, w swojej ponad tysiącletniej historii, kilkakrotnie zmieniało przynależność państwową rozwijając się pod panowaniem Piastów, królów Czech, Habsburgów, aby od 1945 roku budować pozycję ważnej polskiej aglomeracji. Bogata i burzliwa historia wpisała się w ocalałe pomniki architektury jak np: Ostrów Tumski – średniowieczny zespół architektury sakralnej, Ratusz – wspaniała budowla gotycka, Uniwersytet Wrocławski z barokową Aulą Leopoldyńską.

Dzisiaj Wrocław jest znaczącym ośrodkiem gospodarczym, kulturalnym i naukowym.

Wspaniała architektura i bogata oferta wydarzeń artystycznych przyciągają rzesze turystów. Do największych atrakcji kulturalnych należą: Międzynarodowy Festiwal Muzyczny „Wratislavia Cantans”, Festiwal „Jazz nad Odrą”, Dni Muzyki Starych Mistrzów, Przegląd Piosenki Aktorskiej, Wrocławskie Spotkania Teatrów Jednego Aktora, a także wspaniałe spektakle wystawiane w kilkunastu teatrach, operze, operetce itd. Niewątpliwą atrakcją kulturalną Wrocławia jest Panorama Racławicka – gigantyczna rotunda mieszcząca obraz panoramiczny przedstawiający bitwę pod Racławicami z 4 kwietnia 1794 roku.

Wrocław jest liczącym się w kraju, a także Europie, ośrodkiem imprez wystawienniczych i targowych organizowanych w Hali Ludowej. Wrocław 2012 – Gospodarz Finałów Mistrzostw Europy w piłce nożnej.

Wrocław jest czwartym co do wielkości miastem w Polsce, liczącym około 650 tysięcy mieszkańców. Należy do największych ośrodków uniwersyteckich w kraju. Dzięki studiującym w mieście stu czterdziestu tysiącom studentów Wrocław, mimo tysiącletniej historii, jest miastem młodym, tętniącym życiem przez 24 godziny na dobę. Doceniają i kochają to miasto zarówno jego mieszkańcy, jak również wizytujący je goście i turyści.

 

2. Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu

 

Początki wrocławskiej Akademii Wychowania Fizycznego, obchodzącej w 2011 roku jubileusz sześćdziesięciopięciolecia działalności, były bardzo skromne i wywodzą się z utworzonego, w ciężkich, powojennych miesiącach odbudowy miasta, rocznego kursu nauczycieli wychowania fizycznego. Dzięki wielkiemu zaangażowaniu mgra Zbigniewa Skrockiego – organizatora kultury fizycznej na Ziemiach Odzyskanych oraz profesora Andrzeja Klisieckiego – Kierownika Zakładu Fizjologii Wydziału Lekarskiego, już w 1946 roku wspomniany roczny kurs przekształcono w trzyletnie Studium Wychowania Fizycznego (SWF) przy Wydziale Lekarskim Uniwersytetu i Politechniki. Profesor Andrzej Klisiecki, pierwszy dyrektor Studium obdarzył je mianem „Słonecznej Uczelni”. W 1950 roku SWF zostało przekształcone w Wyższą Szkołę Wychowania Fizycznego (Rozp. Rady Ministrów z dnia 5 lipca 1950 roku – Dz.U. Nr 29, poz. 273). Po sześciu latach działalności Szkoła opracowała nowe programy nauczania i wydłużyła cykl kształcenia do czterech lat, dzięki czemu zdobyła uprawnienia do nadawania swoim absolwentom dyplomu i tytułu magistra. W 1972 roku Szkoła uzyskała rangę i status Akademii Wychowania Fizycznego (Rozp. Rady Ministrów z dnia 11 grudnia 1972 roku – Dz.U. Nr 54, poz 350). Akademia Wychowania Fizycznego, z siedzibą we Wrocławiu, jest akademicką uczelnią publiczną, posiadającą osobowość prawną i działającą na podstawie ustawy z dnia 27 lipca 2005 roku – Prawo o szkolnictwie wyższym ( Dz.U. Nr 164, poz. 1365).

Prężnie rozwijająca się Akademia, dzięki istotnym zmianom w strukturze organizacyjnej, poszerzaniu profili kształcenia i umacnianiu badań naukowych jest dzisiaj nowoczesną placówką szkolnictwa wyższego. Aktualnie kształcenie w Akademii odbywa się na czterech kierunkach studiów: wychowanie fizyczne, turystyka i rekreacja, sport oraz fizjoterapia.

W ponad sześćdziesięcioletniej historii Uczelni, jej mury opuściło ponad 31 tysięcy absolwentów – magistrów w zakresie wychowania fizycznego, turystyki i rekreacji oraz fizjoterapii (rehabilitacji ruchowej). Ogromne rzesze słuchaczy studiów podyplomowych i kursów kwalifikacyjnych realizowanych w Akademii zdobyły uprawnienia trenerskie i instruktorskie w zakresie licznych dyscyplin szeroko pojętej kultury fizycznej.

Wśród absolwentów Akademii są nazwiska znanych olimpijczyków, mistrzów świata i Europy, jak m.in.: Piotr Albiński (pływanie), Danuta Bułkowska-Milej (lekkoatletyka), Wiesław Gawlikowski (strzelectwo), Piotr Haczek (lekkoatletyka), Joanna Jakimiuk (szermierka), Rafał Kubacki (judo), Małgorzata Książkiewicz (strzelectwo), Krzysztof Kucharczyk (strzelectwo), Renata Mauer-Różańska (strzelectwo), Zbigniew Pietrzykowski (boks), Ryszard Szurkowski (kolarstwo), Marek Łbik (kajakarstwo), Ryszard Seruga (kajakarstwo), Edward Ligocki (spadochroniarstwo), Witold Świadek (sporty lotnicze), Urszula Włodarczyk (lekkoatletyka), Józef Zapędzki (strzelectwo), Władysław Żmuda (piłka nożna) oraz zasłużonych trenerów: Wiesław Błach i Kazimierz Witkowski (judo), Kazimierz Górski (piłka nożna), Andrzej Kijowski i Kazimierz Kurzawski (strzelectwo), Andrzej Piątek (kolarstwo),  Mieczysław Łopatka i Jerzy Świątek (koszykówka), Czesław Ptak (boks), Wacław Skarul (kolarstwo), Edward Chatala, Marek Kubiszewski, Józef Lisowski i Bogumił Mańka (lekkoatletyka) i wielu, wielu innych.

Obecnie studiują i trenują m.in.: lekkoatleci – Michał Bieniek, Marta Chrust-Rożej, Urszula Domel, Sylwia Ejdys, Weronika Wedler, Milana Pędziwiatr;  judo – Łukasz Błach; szpadziści –Tomasz Motyka [srebrny medalista Igrzysk Olimpijskich w Pekinie], Maciej Szumski, tenis stołowy – Daria Łuczakowska; piłka siatkowa – Jakub Jarosz (złoty medalista Mistrzostw Europy); strzelectwo – Tomasz Wawrzonowski; pływanie – Agata Korc; pięciobój nowoczesny – Marcin Horbacz i Edyta Małoszyc; taekwon-do – Amit Batra; akrobatyka – Tomasz Adamczyk oraz Marta Szymczak – karate. W Akademii kształci się ponad 5000 studentów.

Akademia posiada uprawnienia do doktoryzowania i nadawania stopnia doktora habilitowanego. Wypromowała już ponad 500 doktorów, 33 osobom przyznała stopień naukowy doktora habilitowanego.

Uczelnia zatrudnia 625 osób, w tym 332 nauczycieli akademickich – 29 profesorów tytularnych, 28 osób z tytułem doktora habilitowanego, 10 osób na stanowisku docenta, 126 adiunktów, 60 starszych wykładowców, 33 asystentów, 19 wykładowców, 20 instruktorów i 7 lektorów.

 

2.1. Nazwa i adres uczelni

 

Akademia Wychowania Fizycznego

al. Ignacego J. Paderewskiego 35

51-612 Wrocław

www.awf.wroc.pl

 

Rektorat

ul. Stefana Banacha 11, 51-617 Wrocław,

tel. + 48 (71) 347 31 14; 347 31 01

fax: + 48 (71) 347 31 81

e-mail: rektor@awf.wroc.pl                

 

2.2. Władze uczelni

 

Rektor

Prof. dr hab. Juliusz Migasiewicz

e-mail: rektor@awf.wroc.pl

 

Prorektor ds. Nauki i Współpracy z Zagranicą

Prof. dr hab. Zofia Ignasiak

e-mail: prorektor.nauki@awf.wroc.pl

 

Prorektor ds. Nauczania

Dr hab. Anna Skrzek, prof. nadzw.

e-mail: prorektor.nauczania@awf.wroc.pl

 

Prorektor ds. Studenckich i Sportu Akademickiego

Dr hab. Andrzej Rokita, prof. nadzw.

e-mail: prorektor.sportu@awf.wroc.pl

 

2.3. Struktura uczelni

 

Wydział Fizjoterapii

Utworzenie Wydziału Fizjoterapii na Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu (AWF) poprzedzone było prawie 50-letnią historią nauczania fizjoterapii oraz badań naukowych w tym zakresie. Pierwsze wykłady z rehabilitacji ruchowej w Akademii prowadzone były od roku akademickiego 1952/1953. W 1960 roku utworzono Zakład Usprawniania Leczniczego, który w 1971 roku przekształcono w Zakład Rehabilitacji i Higieny. Wraz z rozwojem rehabilitacji i doskonaleniem jej metod znacznemu poszerzeniu uległ zakres kształcenia studentów i badań naukowych, co doprowadziło do uruchomienia w 1976 roku kierunku studiów „rehabilitacja ruchowa” i utworzenia Instytutu Rehabilitacji. Dalszy rozwój badań naukowych w zakresie rehabilitacji i kształcenie kadr pozwoliły na utworzenie w Akademii z dniem 1 października 1995 roku, na mocy decyzji Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki i Uchwały nr 133/95 Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego, Wydziału Rehabilitacji Ruchowej. Na skutek zniesienia przez Radę Główną kierunku studiów  rehabilitacja ruchowa i utworzenia kierunku fizjoterapia Senat AWF dostosowując się do aktów ministerialnych uruchomił w 1998 roku studia na kierunku fizjoterapia i zmienił nazwę Wydziału Rehabilitacji Ruchowej na Wydział Fizjoterapii. W 2001 r. Centralna Komisja ds. Tytułu Naukowego i Stopni Naukowych przyznała Wydziałowi Fizjoterapii uprawnienia do nadawania stopnia naukowego doktora nauk o kulturze fizycznej.

 

Kierunki studiów: 

Kosmetologia

Fizjoterapia

Terapia Zajęciowa

 

Dziekanat

al. Ignacego J. Paderewskiego 35 – Pawilon P4

51-612 Wrocław

tel: +48 (71) 347 30 82; 347 30 71

fax: +48 (71) 347 30 81

e-mail: dziekanat.fizjoterapii@awf.wroc.pl

 

Kierownik Dziekanatu

mgr Urszula Bartkiewicz

tel. +48 (71) 347 30 80

e-mail: urszula.bartkiewicz@awf.wroc.pl

 

Dziekan

Dr hab. Ewa Demczuk-Włodarczyk, prof. nadzw.

tel: +48 (71) 347 30 70

e-mail: ewa.demczuk-wlodarczyk@awf.wroc.pl

 

Prodziekan ds. Nauki

Dr hab. Małgorzata Mraz, prof.nadzw.

Tel: +48 (71) 347 30 71

e-mail: malgorzata.mraz@awf.wroc.pl

 

Prodziekan ds. Nauczania

Dr Agnieszka Pisula-Lewandowska

tel: +48 (71) 347 30 72

e-mail: agnieszka.pisula-lewandowska@awf.wroc.pl

 

Prodziekan ds. Studenckich

Dr hab. Agnieszka Ostrowska, prof.nadzw.

tel: +48 (71) 347 30 72

e-mail: agnieszka.ostrowska@awf.wroc.pl

 

Wydziałowy Koordynator ECTS:

Dr Agnieszka Pisula-Lewandowska

tel: +48 (71) 347 30 72

e-mail: agnieszka.pisula-lewandowska@awf.wroc.pl

 

Wydział Nauk o Sporcie

 

Kierunek studiów:

Sport

– specjalność trenerska

– specjalność menedżer sportu

 

Kierownik Dziekanatu

Mgr Elżbieta Nowak

tel. +48  (71) 347-34-76

faks +48 (71) 347-34-77

e-mail: dziekanat.sportu@awf.wroc.pl

 

Dziekan

Dr hab. Tadeusz Stefaniak, prof. nadzw.

tel. +48 (71) 347-34-78

e-mail:dziekanat.sportu@awf.wroc.pl  

 

Prodziekan ds. Badań Naukowych

Prof dr hab. Małgorzata Słowińska-Lisowska

tel. +48 (71) 347-34-78

e-mail: malgorzata.slowinska-lisowska@awf.wroc.pl

 

Prodziekan ds. Studenckich

Doc. dr Kazimierz Witkowski

tel: +48 (71) 347-34-78

e-mail: kazimierz.witkowski@awf.wroc.pl

 

Wydziałowy Koordynator ECTS

Doc. dr Kazimierz Witkowski

Al. I.J. Paderewskiego 35

51-612 Wrocław

tel: +48 (71) 347-33-80

e-mail: kazimierz.witkowski@awf.wroc.pl

 

Wydział Wychowania Fizycznego

 

Kierunki studiów:

Turystyka i rekreacja

Wychowanie fizyczne

 

Dziekanat

ul. Mickiewicza 98

51-684 Wrocław

tel:  +48 (71) 347 34 38; 347 34 72; 347 34 28; 347 34 62

fax: +48 (71) 347 34 37

dziekanat.wf@awf.wroc.pl

 

Kierownik Dziekanatu

Mgr Elżbieta Jakubczak

tel. +48 (71) 347 34 85

e-mail: elzbieta.jakubczak@awf.wroc.pl

 

Dziekan

Prof. dr hab. Krystyna Zatoń

tel. +48 (71) 347 34-25

e-mail: dziekan.wf@awf.wroc.pl  

 

Prodziekan ds. Nauki

Prof. dr hab. Teresa Sławińska-Ochla

tel. +48 (71) 347 34 91

e-mail: teresa.slawinska-ochla@awf.wroc.pl

 

Prodziekan ds. Nauczania

Dr Ryszard Jan Błacha

tel: +48 (71) 347 34 27

e-mail: ryszard.blacha@awf.wroc.pl

 

Prodziekan ds. Studenckich

Doc. dr Jacek Stodółka

tel: +48 (71) 343 34 26

e-mail: jacek.stodolka@awf.wroc.pl

 

Wydziałowy Koordynator ECTS

Dr Ryszard Jan Błacha

ul. Mickiewicza 98

51-684 Wrocław

tel: +48 (71) 347 34 27

e-mail: ryszard.blacha@awf.wroc.pl

 

2.4. Kalendarz roku akademickiego

 

Rok akademicki składa się z dwóch semestrów.

Semestr zimowy zaczyna się 24 września 2012 r.

Sesja egzaminacyjna: styczeń/luty 2013 r.

Semestr letni: luty 2013 r.

Sesja egzaminacyjna czerwiec/lipiec 2013 r.   

Święta (narodowe, uniwersyteckie, religijne) oraz Dni Rektorskie

27.09.2012                             Inauguracja roku akademickiego

19.10.2012                             Święto Uczelni

01.11.2012                             Wszystkich Świętych

11.11.2012                             Święto Niepodległości

01.05.2013                             Święto Pracy

03.05.2013                             Dzień Konstytucji 3 Maja

Maj 2013                                JUVENALIA

03.06.2013                             Boże Ciało

22.12.2012-06.01.2013 r.      Ferie zimowe

28.03-03.04.2013 r.               Ferie wiosenne

 

2.5. Kierunki studiów realizowane w Akademii Wychowania Fizycznego           w formie studiów stacjonarnych i niestacjonarnych

                  kosmetologia – studia I stopnia

            ◘       fizjoterapia – studia I i II stopnia

            ◘       terapia zajęciowa – studia I stopnia

                     sport – studia I i II stopnia

                     turystyka i rekreacja – studia I i II stopnia

                     wychowanie fizyczne – studia I i II stopnia

 

2.6. Zasady przyjęć na studia

 

Do postępowania kwalifikującego na studia I stopnia może być dopuszczona osoba,  która posiada świadectwo dojrzałości.

W przypadku osób kończących szkołę średnią za granicą wymagana jest nostryfikacja świadectwa ukończenia tej szkoły potwierdzająca uprawnienie (posiadacza) do podjęcia studiów wyższych. Nostryfikacji dokonuje kurator oświaty właściwy dla miejsca zamieszkania osoby ubiegającej się o nostryfikację świadectwa, a w przypadku braku miejsca zamieszkania – kurator oświaty właściwy ze względu na siedzibę instytucji, w której osoba zamierza złożyć świadectwo uzyskane za granicą, zwany dalej „organem nostryfikacyjnym”. Zaświadczenie wydane przez kuratora oświaty ważne jest łącznie z oryginałem nostryfikowanego świadectwa, lub jego duplikatem zalegalizowanym przez konsula Rzeczypospolitej Polskiej urzędującego w państwie, w którym został wydany dokument.

Za równorzędne polskiemu świadectwu dojrzałości, bez obowiązku przeprowadzania nostryfikacji, uznaje się:

a) dyplomy IB (International Baccalaureate) wydawane przez organizację International Baccalaureate Organization w Genewie,

b) dyplomy EB (European Baccalaureate) wydawane przez Szkoły Europejskie zgodnie z Konwencją z dnia 21 czerwca 1994 r. o statusie Szkół Europejskich.

Szczegółowe zasady nostryfikacji świadectw szkolnych i świadectw maturalnych uzyskanych za granicą określa Rozporządzenie Ministra Edukacji i Nauki z dnia 6 kwietnia 2006 roku (Dz.U. nr 63, poz. 442 i 443).

Do postępowania kwalifikującego do przyjęcia na II stopień studiów dopuszczona jest osoba, która posiada dyplom ukończenia studiów I stopnia (dyplom licencjata).

Szczegółowe zasady przyjęć na poszczególne kierunki i formy studiów w roku akademickim 2012/2013 określa Uchwała Nr 14/2011 Senatu AWF we Wrocławiu z dnia 26 maja 2011 roku zamieszczona na stronie internetowej Akademii:  www.awf.wroc.pl

Obowiązuje elektroniczna rejestracja kandydatów – szczegóły www.awf.wroc.pl

 

2.7. Najważniejsze przepisy Uczelni

 

Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu jest uczelnią publiczną posiadającą osobowość prawną i działającą na podstawie ustawy z dnia 27 lipca 2005 roku – Prawo o szkolnictwie wyższym (DZ.U. nr 164, poz. 1365).

Podstawowym aktem wewnątrzuczelnianym regulującym działalność Akademii jest Statut Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu uchwalony przez Senat Akademii (Uchwała nr 38/2011 z dnia 24 listopada 2011 roku) i zatwierdzony przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

Prawa i obowiązki studenta związane z tokiem studiów określa Regulamin Studiów w AWF uchwalony przez Senat Akademii (Uchwała nr 13/2012 Senatu Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu z dnia 26 kwietnia 2012 r.) i zatwierdzony przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

Sprawy nieujęte w ramach w/w aktów wewnątrzuczelnianych regulowane są poprzez Zarządzenia Rektora.

Do podstawowych obowiązków studenta należy przestrzeganie Regulaminu Studiów i innych przepisów uczelnianych.

 

2.8. Prawa i obowiązki studenta związane z tokiem studiów oraz szczegółowe zasady studiowania określa Regulamin Studiów w AWF umieszczony na stronie: www.awf.wroc.pl. Okresem zaliczeniowym studiów jest semestr. Podstawą zaliczenia semestru jest zaliczenie przedmiotów i uzyskanie liczby punktów ECTS określonych w planie i w programie studiów danego semestru. Podstawą zaliczenia semestru przez studenta uczestniczącego w wymianie międzynarodowej jest zrealizowanie programu określonego w Porozumieniu o programie zajęć.

Egzamin jest sprawdzianem poziomu wiedzy, umiejętności i kompetencji zdobytych przez studenta w zakresie określonym przez program przedmiotu.

Przy zaliczeniach i egzaminach stosuje się następującą skalę ocen:

       oceny pozytywne

bardzo dobry          .......5.0

dobry plus               .......4.5

dobry                      .......4.0

dostateczny plus      .......3.5

dostateczny .......3.0

       ocena negatywna

niedostateczny         .......2.0

Skala ocen systemu ECTS (A,B,C,D,E,F,X,F) stosowana jest wyłącznie przy transferze ocen uzyskanych przez studenta AWF w uczelni partnerskiej na polską skalę ocen oraz przy transferze polskich ocen zdobytych w AWF przez studenta uczelni partnerskiej.

 

Skala ocen ECTS:

 

Ocena ECTS

Ocena polska

Definicja

A

5.0

[bardzo dobry]

– wybitne osiągnięcia, wykraczające poza program,

– wyniki z dopuszczeniem jedynie drugorzędnych błędów

B

4.5

[dobry plus]

– powyżej przeciętnego standardu, z pewnymi błędami

C

4.0

[dobry]

– osiągnięcia zgodne ze standardami,

– solidna praca z szeregiem zauważalnych błędów

D

3.5

[dostateczny plus]

– zadowalające wyniki, ale ze znacznymi brakami

E

3.0

[dostateczny]

– praca/wyniki spełniają minimalne wymagania

F

2.0

[niedostateczny]

– zaliczenie przedmiotu możliwe po powtórzeniu materiału w całości

 

Do indeksu obok oceny przyjętej w regulaminie studiów wpisuje się stopień ECTS - np. 5.0A, który ma jedynie charakter informacyjny i nie zastępuje oceny wystawionej przez wykładowcę.

 


 

III. INFORMACJE o STUDIACH

 

1. Kierunek studiów: KOSMETOLOGIA

1.1. Struktura studiów i forma studiowania

Studia I stopnia w formie stacjonarnej i niestacjonarnej.

 

1.2. Cele zawodowe i edukacyjne kształcenia

 

Absolwent studiów I stopnia na kierunku Kosmetologia uzyskuje wykształcenie i przygotowanie zawodowe – zgodnie z wymogami obowiązującymi w ochronie zdrowia – do pracy z pacjentem w zakresie kosmetologii. Posiada wiedzę i umiejętność do:

– planowania rodzaju zabiegu kosmetycznego i stosowania kosmetyki zgodnie z rozpoznaniem,

– wykonywania zabiegów kosmetycznych, pielęgnacyjnych i upiększających, z uwzględnieniem wskazań i przeciwwskazań,

– prawidłowego odczytywania składu kosmetyku i ustalania jego zastosowania,

– przy ścisłej współpracy z lekarzem dermatologiem pielęgnowania skóry zmienionej chorobowo,

– organizowania i prowadzenia gabinetu kosmetycznego,

Absolwent jest przygotowany do podjęcia studiów drugiego stopnia.


1.3. Diagram semestralny studiów I stopnia

 

 

Kierunek

KOSMETOLOGIA

ROK I, SEMESTR 1               studia I stopnia stacjonarne

 

 

 

Liczba godzin

Liczba

 

Forma

Lp.

Nazwa przedmiotu

W semestrze

godzin

ECTS

zaliczenia

 

 

[w]

[ćw]

ogółem

 

(Zo lub E)

1.

Anatomia

15

30

45

3R

Zo

2.

Biofizyka

15

15

30

3

E

3.

Etyka

15

15

30

2

Zo

4.

Histologia

15

30

45

3R

E

5.

Historia filozofii

15

 

15

1

Zo

6.

Kwalifikowana pierwsza pomoc medyczna

15

15

30

2

Zo

7.

Socjologia

15

15

30

2

E

8.

Technologia informacyjna z ochroną własności intelektualnej

15

15

30

2

Zo

9.

Wprowadzenie do kosmetologii

15

30

45

4R

Zo

 

Wymagania prawne w obszarze kosmetyków

30

 

30

2

Zo

10.

Przedmioty do wyboru

 

60

60

4

Zo

11.

Przedmioty z aktywności fizycznej

 

30

30

2

Zo

Razem

165

255

420

30

 

Legenda: w – wykład, ćw – ćwiczenia, Zo – zaliczenie na ocenę, E – egzamin, R – przedmioty rygorowe.

 

 

 

Kierunek

KOSMETOLOGIA

ROK I, SEMESTR 2              studia I stopnia stacjonarne

 

 

 

Liczba godzin

Liczba

 

Forma

Lp.

Nazwa przedmiotu

W semestrze

godzin

ECTS

zaliczenia

 

 

[w]

[ćw]

ogółem

 

(Zo lub E)

1.

Anatomia

15

30

45

3R

E

2.

Biochemia

15

30

45

3

E

3.

Chemia kosmetyczna

15

30

45

3

Zo

4.

Kosmetologia

15

60

75

6

Zo

5.

Psychologia

15

30

45

2

E

6.

Przedmioty do wyboru

 

30

30

2

Zo

7.

Przedmioty z aktywności fizycznej

 

30

30

2

Zo

8.

Praktyka w zakresie kosmetologii pielęgnacyjnej

 

200

200

9

Zo

Razem

75

440

515

30

 

Legenda: w – wykład, ćw – ćwiczenia, Zo – zaliczenie na ocenę, E – egzamin, R – przedmioty rygorowe.


Kierunek

KOSMETOLOGIA

ROK II, SEMESTR 3             studia I stopnia stacjonarne

 

 

 

Liczba godzin

Liczba

 

Forma

Lp.

Nazwa przedmiotu

W semestrze

godzin

ECTS

zaliczenia

 

 

[w]

[ćw]

ogółem

 

(Zo lub E)

1.

Biologia i genetyka

15

30

45

2

E

2.

Chemia kosmetyczna

15

30

45

3

E

3.

Dermatologia

15

30

45

2

Zo

4.

Ekologia

 

15

15

1

Zo

5.

Estetyka

30

 

30

2

Zo

6.

Język obcy

 

45

45

2

Zo

7.

Kosmetologia

15

60

75

6

Zo

8.

Masaż

15

45

60

3

E

9.

Przedmiot do wyboru

 

30

30

2

Zo

10.

Przedmioty z aktywności fizycznej

 

30

30

2

Zo

11.

Praktyka w zakresie kosmetologii pielęgnacyjnej

 

100

100

5

Zo

Razem

105

415

520

30

 

Legenda: w – wykład, ćw – ćwiczenia, Zo – zaliczenie na ocenę, E – egzamin, R – przedmioty rygorowe.

 

 

 

Kierunek

KOSMETOLOGIA

ROK II, SEMESTR 4             studia I stopnia stacjonarne

 

 

 

Liczba godzin

Liczba

 

Forma

Lp.

Nazwa przedmiotu

W semestrze

godzin

ECTS

zaliczenia

 

 

[w]

[ćw]

ogółem

 

(Zo lub E)

1.

Dermatologia

15

30

45

2

Zo

2.

Fizjologia

15

45

60

3R

E

3.

Język obcy

 

30

30

2

E

4.

Kosmetologia

15

60

75

6

Zo

5.

Mikrobiologia i immunologia

15

45

60

4

E

6.

Przedmioty do wyboru

 

30

30

2

Zo

7.

Przedmioty z aktywności fizycznej

 

30

30

2

Zo

8.

Praktyka w zakresie kosmetologii pielęgnacyjnej

 

200

200

9

Zo

Razem

60

470

530

30

 

Legenda: w – wykład, ćw – ćwiczenia, Zo – zaliczenie na ocenę, E – egzamin, R – przedmioty rygorowe.


1.4. Alfabetyczna lista przedmiotów do wyboru

 

Antropologia w kosmetologii

Biologia atrakcyjności

Biologia starzenia się

Dermokosmetyka

Emisja głosu

Kosmetyczne efekty bodźców fizykalnych

Pielęgnacja kobiety ciężarnej w gabinecie kosmetycznym, Wellness i Spa

Trychologia

Wellness, Spa, uzdrowiska

Wymagania prawne w obszarze kosmetyków

 

 

1.5.         Alfabetyczna lista przedmiotów z aktywności fizycznej

 

Gimnastyka

Golf

Lekkoatletyka

Pilates i stretching dla każdego

Pływanie

Tańce standardowe

Tenis

Tenis stołowy

Trychologia

Wellness, Spa, uzdrowiska

Wymagania prawne w obszarze kosmetyków

Zespołowe gry sportowe

 

1.6.         Prezentacja przedmiotów do wyboru – w układzie alfabetycznym

 

 

                            ANTROPOLOGIA W KOSMETOLOGII

                            Katedra Motoryczności Sportowca

                                   Kierownik: prof. dr hab. Jan Chmura

Język wykładowy: polski                                                      Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: ćwiczenia

Prowadzący: dr Justyna Andrzejewska, dr Krystyna Chromik, dr Jadwiga Pietraszewska, dr Aleksandra Stachoń

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

30

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: zaznajomienie z podstawowymi technikami pomiarowymi stosowanymi w antropologii, sposobem organizacji pracy badawczej; z umiejętnością wykonywania podstawowych pomiarów żywego człowieka, oceny postawy i budowy ciała. Opanowanie umiejętności oceny zaawansowania w rozwoju biologicznym na wszystkich etapach rozwoju. Zapoznanie studenta z wpływem czynników endogennych i egzogennych na organizm.

            Program: czynniki warunkujące rozwój ludzkości. Rola kultury fizycznej z uwzględnieniem kinezyterapii i zabiegów fizykalnych w eliminowaniu skutków mikroewolucyjnych przemian populacji ludzkiej. Biologiczny rozwój osobnika jako przesłanka programowania edukacji, przeciwdziałania wpływom czynników patogennych i likwidowania defektów urody. Czynniki rozwoju osobniczego człowieka i zagrożenia czynnościowe w organizmie w okresach ekosensytywnych. Aktywność ruchowa jako czynnik przeciwdziałający ujemnym skutkom złego stylu i trybu życia. Charakterystyka etapów rozwoju osobniczego. Zróżnicowanie budowy somatycznej i jej znaczenie w kulturowym odbiorze estetycznych przejawów cielesności. Linie, płaszczyzny i okolice ciała. Technika wykonywania podstawowych pomiarów antropometrycznych wysokościowych i obwodów ciała; masywności szkieletu, cięciw tułowia i pomiarów głowy. Ocena proporcji ciała człowieka – wskaźniki antropologiczne. Skład tkankowy ciała – podstawowe antropologiczne metody oceny. Posturometria – typy postawy ciała, ocena stanu postawy. Dymorfizm płciowy.

            Zalecana literatura:

  1. Charzewski J. (red.), Antropologia. AWF, Warszawa 1999.
  2. Malinowski A., Wstęp do antropologii i ekologii człowieka. UŁ, Łódź 1999.
  3. Wolański N., Rozwój biologiczny człowieka. Podstawy auksologii, gerontologii i promocji zdrowia. PWN, Warszawa 2005.
  4. Malinowski A., Bożiłow W., Podstawy antropometrii. Metody, techniki, normy. PWN, Warszawa-Łódź 1997.

 

                            BIOLOGIA ATRAKCYJNOŚCI

                            Katedra Podstaw Fizjoterapii

                                   Kierownik: prof. dr hab. Krzysztof A. Sobiech

Język wykładowy: polski                                                      Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: ćwiczenia

Prowadzący: dr Zdzisław Lewandowski

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

30

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: poznanie związku atrakcyjności z kondycją biologiczną oraz doborem  partnera. Poznanie podstawowych mechanizmów ekologii behawioralnej oraz biologicznych podstaw zachowania człowieka wynikających z ewolucji.

            Program: atrakcyjność, a proporcje ciała, masa, kształt ciała, pigmentacja, owłosienie i zapach.  Atrakcyjność twarzy, głosu i uśmiechu. Atrakcyjność cech dziecięcych. Konflikt płci, proporcje płci, dobór płciowy, cechy epigamiczne, opieka rodzicielska, atrakcyjność interpersonalna, strategie doboru płciowego ludzi. Pojęcie płci.

            Zalecana literatura:

1.      Pawłowski B. (red.) Biologia atrakcyjności człowieka. Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa, 2009,

2.      Etcoff N. Przetrwają najpiękniejsi. Wszystko co nauka mówi o ludzkim pięknie. WAB, CiS, 2000

3.      Krebs J.R. i Davies N.B. Wprowadzenie do ekologii behawioralnej. Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001

4.      Buss D.M. Ewolucja pożądania - Strategie doboru seksualnego ludzi. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, 1996

5.      Buss D.M. Psychologia ewolucyjna.  Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, 2004

 

                            BIOLOGIA STARZENIA SIĘ

                            Katedra Podstaw Fizjoterapii

                                   Kierownik: prof. dr hab. Krzysztof A. Sobiech

Język wykładowy: polski                                                      Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: ćwiczenia

Prowadzący: dr Małgorzata Socha

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

30

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: wyjaśnienie wybranych problemów z biologicznych podstaw procesu starzenia. Zapoznanie słuchaczy z etapami przebiegu procesu starzenia na poziomie komórkowym, tkankowym, osobniczym i populacyjnym.

            Program: podstawowe pojęcia – starzenie się, starość. Etapy starości. Teorie procesu starzenia. Genetyczne podłoże procesu starzenia. Starzenie się na poziomie komórkowym. Proliferacja, starzenie i śmierć komórek. Starzenie się skóry. Starzenie się mięśni szkieletowych. Starzenie się układu czerwonokrwinkowego. Starzenie się układu odpornościowego. Starzenie się układu nerwowego. Psychiczne oznaki procesu starzenia. Starzenie się na poziomie osobniczym. Charakterystyczne objawy procesu starzenia. Starzenie się kobiet i mężczyzn. Starzenie się na poziomie populacyjnym. Demograficzne aspekty procesu starzenia się i starości. Przestrzenne zróżnicowanie struktury wiekowej ludności świata. Struktura wiekowa społeczeństwa starego i młodego. Przyczyny i skutki starzenia się społeczeństw. Zróżnicowanie długości trwania życia w społeczeństwach młodych i starych. Długowieczność. Starzenie się w ujęciu ewolucyjnym. Czynniki przyspieszające i hamujące proces starzenia organizmu. Wczesne starzenie (progeria). Choroby wieku starczego. Zapobieganie starzeniu się – hipotezy i perspektywy.

            Zalecana literatura:

  1. Galus K., Geriatria. Wybrane zagadnienia. Urban&Partner, Wrocław 2007.
  2. Grodziski T., Kocemba J., Skalska A. (red.), Geriatria z elementami gerontologii ogólnej. Via Medica 2007.
  3. Srebro Z., Lach H., Genetyczne, epigenetyczne i bioenergetyczne mechanizmy starzenia się i nowotworów. Uniwersytet Jagielloński, Kraków 2000.
  4. Szarota Z., Gerontologia społeczna i oświatowa. Zarys problematyki. Akademia Pedagogiczna, Kraków 2004.
  5. Socha M., Corelations between selected fatness indices and total body FAT estimated by means of the impedancje metod. Anthropological Review 1999, 62: 25-34.
  6. Socha M., Bolanowski M., Jonak W., Lewandowski Z., Otłuszczenie ogólne i dystrybucja tkanki tłuszczowej u mężczyzn w starszym wieku. Endokrynologia, Otyłość i Zaburzenia Przemiany Materii 2007, 3(4): 73-78.

 

                            DERMOKOSMETYKA

                            Katedra Fizjoterapii

                                   Kierownik: dr hab. Ewa Demczuk-Włodarczyk, prof. nadzw.

Język wykładowy: polski                                                      Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: ćwiczenia

Prowadzący: dr Agnieszka Ciszek

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

30

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: zapoznanie z nową dziedziną dermokosmetyki, z jej historią, specyfiką, rynkami   zbytu.

            Program: podstawy znajomości : anatomii i fizjologii skóry. Granica skórno-naskórkowa. Rola warstwy rogowej. Płaszcz hydrolipidowy. Typy skóry. Przenikanie przez skórę. Tkanka podskórna. Cellulit. Gruczoły wydzielnicze skóry (pot, zapach). Reakcja skóry na promieniowanie UV. Mechanizm opalania. Fototypy skóry. Skóra dziecka. Nawilżanie skóry. Starzenie sie skóry. Czynniki wpływające na starzenie się skóry. Rola wolnych rodników. Higiena włosów i paznokci. Budowa, barwa, siwienie włosów. Typy włosów.  Szkliwo. Parodontoza. Etiologia próchnicy. Prezentacja najpopularniejszych linii dermokosmetycznych – szkolenia marki.

            Zalecana literatura:

1.      „Kosmoceutyki” pod red.Zoe Diana Dreaelos , Urban & Partner Wrocław 2006

2.      „Farmakologia” pod red. W.Kostowski i Z.S.Hermana , Wyd.lek.PZWL 2007

  1. „Kosmetologia i farmakologia skóry” M.C.Martini Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa, 2007.
  2. „Higiena - podręcznik dla studentów. Murawska-Ciałowicz, M. Zawadzki wydziałów kosmetologii, Górnicki Wydawnictwo Medyczne, Wrocław 2005, wyd. 1
  3. „Kosmetyka – podręcznik do nauki zawodu – poradnik” I. B. Peters, REA, Warszawa 2002.

 

                            EMISJA GŁOSU

                            Katedra Fizjoterapii

                                   Kierownik: dr hab. Ewa Demczuk-Włodarczyk, prof. nadzw.

Język wykładowy: polski                                                      Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: ćwiczenia

Prowadzący: dr Barbara Ratajczak

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

30

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

4

 

            Efekty kształcenia: uczestniczenie w zajęciach powinno mieć wpływ na – prawidłowy oddech (nabycie umiejętności posługiwania się podczas mowy oddechem przeponowym), dobrze postawiony głos, prawidłową dykcję (również znajomość norm i zasad szeroko rozumianej kultury żywego słowa), nabycie umiejętności posługiwania się środkami ekspresji oraz interpretowania tekstu poprzez wyrażenie własnych emocji interpretatora.

            Program: obejmuje nabywanie umiejętności oddychania dolno żebrowo-przeponowego, ćwiczenia usprawniające motorykę narządów artykulacyjnych, ćwiczenia głosowo-oddechowe, ćwiczenia głosowe, ustalanie własnej średnicy, tzw. fonacja ziewna, ćwiczenia głosowe uświadamiające pracę rezonatorów twarzy i klatki piersiowej, ćwiczenia wyrazistej artykulacji, ćwiczenia dykcyjne oraz w akcentowaniu i recytacji różnych tekstów (interpretacja).

            Zalecana literatura:

  1. Gawrońska M., Podstawy wymowy i impostacji głosu. AWF, Wrocław 2001.
  2. Kram J., Zarys żywego słowa. Warszawa 1981.
  3. Markowski A., Jak dobrze mówić i pisać po polsku. Warszawa 2000.
  4. Toczyska B., Sarabanda w chaszczach. Gdynia 1996.
  5. Toczyska B., Elementarne ćwiczenia dykcji. Gdańsk 1998.
  6. Walczak-Deleżyńska M., Aby język giętki…, Wrocław 2001.

 

                            KOSMETYCZNE EFEKTY BODŹCÓW FIZYKALNYCH

                            Katedra

                                   Kierownik:

Język wykładowy: polski                                                      Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: ćwiczenia

Prowadzący:

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

30

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia:

            Program:

            Zalecana literatura:

 

                            PIELĘGNACJA KOBIETY CIĘŻARNEJ

                            W GABINECIE KOSMETYCZNYM, WELLNESS I SPA

                            Katedra Fizjoterapii

                                   Kierownik: dr hab. Ewa Demczuk-Włodarczyk, prof. nadzw.

Język wykładowy: polski                                                      Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: ćwiczenia

Prowadzący: dr Agnieszka Ciszek

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

30

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: celem zajęć jest poznanie różnic w recepcji kobiety ciężarnej oraz  nauka planowania zabiegów kosmetycznych.

            Program: fizjologia i patologia ciąży, higiena ciężarnej, aktywność fizyczna w ciąży, wybrane dolegliwości ciążowe.

            Zalecana literatura:

  1. Borys B. Ćwiczenia gimnastyczne dla kobiet oczekujących dziecka. Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, Warszawa, 1988.
  2. Ciborowska H. Dietetyka. Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, Warszawa, 2000.
  3. Delahaye M – C. Zdrowa ciąża. Hachette, Warszawa, 2006.
  4. Dylewska – Grzelakowska J. Kosmetyka stosowana. Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa, 1999.
  5. Fenwick E. Matka i dziecko – Vademecum. Omc & Letter Perfect International, Warszawa, 1999.
  6. Nowicka D. Dermatologia. Górnicki Wydawnictwo Medyczne, Wrocław, 2007.
  7. Peters B. Kosmetyka. Wydawnictwo Rea, Warszawa, 2002.
  8. Położnictwo i choroby kobiece. Red. I. Roszkowskiego, Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, Warszawa, 1968.
  9. Radowicki S. Ciąża poród połóg. Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, Warszawa, 1989.
  10. Roszkowska A. Obrzęki pod kontrolą. „M jak mama” 2008 nr 10, s. 42 – 43.
  11. Welford H. Wszystko o ciąży i porodzie. Hannah Publishing Ltd, Londyn 1999.
  12. Zdrowie kobiety. Red. I. Roszkowskiego, Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, Warszawa 1981.

 

                            TRYCHOLOGIA

                            Katedra Fizjoterapii

                                   Kierownik: dr hab. Ewa Demczuk-Włodarczyk, prof. nadzw.

Język wykładowy: polski                                                      Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                    Metody nauczania: ćwiczenia

Prowadzący: mgr Jarosław Rodzeń

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

30

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: zapoznanie z problemami skóry owłosionej głowy i włosa.

            Program: anatomia i fizjologia skóry głowy. Budowa i fizjologia włosa. Typy skóry głowy i włosa. Pielęgnacja skóry głowy i włosa wg. ich typów. Najczęstsze problemy skóry głowy i włosa  oraz metody ich niwelacji. Łysienie jako problem społeczny. Metody walki z łysieniem. Mezoterapia skóry owłosionej głowy.

            Zalecana literatura:

  1. Bieżące artykuły i publikacje: w szczególności pod kierownictwem Prof. dr. n .med Andrzeja Langnera.

 

                            WELLNESS, SPA, UZDROWISKA

                            Katedra Kultury Fizycznej Osób Niepełnosprawnych

                                   Kierownik: dr hab. Eugeniusz Bolach, prof. nadzw.

Język wykładowy: polski                                                      Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: ćwiczenia

Prowadzący: dr Maciej Kochański

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

30

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: zapoznanie się z zasadami modelu terapii Wellness.

            Program: pojęcie modelu terapii wellness. Cele i zadania modelu terapii Wellness. Środki Wellness (emocjonalne, intelektualne, duchowe, fizyczne, kulturalne, społeczne, środowiskowe). Podstawowe zbiegi SPA. Wykorzystanie naturalnych tworzyw leczniczych dla potrzeb Wellness-Spa. Oddziaływanie naturalnych tworzyw leczniczych. Wykorzystanie bazy zabiegowej uzdrowisk dla potrzeb Wellness-Spa.

            Zalecana literatura:

  1. Corbin Ch., Welk G., William R., Welk K., Fitness i Wellness. Kondycja, sprawność, zdrowie. Zysk i S-ka, Poznań 2007.
  2. Gieremek K., Dec L., Zmęczenie i regeneracja sił. Odnowa biologiczna. Has-Med.S.C., Katowice 2000.
  3. Kochański J.W., Lecznictwo uzdrowiskowe. WSF, Wrocław 2008.
  4. Kochański J.W., Kochański M., Medycyna fizykalna. Technomex, Gliwice 2009.

 

                            WYMAGANIA PRAWNE W OBSZARZE KOSMETYKÓW

                            Katedra Podstaw Fizjoterapii

                                   Kierownik: prof. dr hab. Krzysztof A. Sobiech

Język wykładowy: polski                                                      Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: ćwiczenia

Prowadzący: dr Piotr Załęcki

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

30

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: zapoznanie słuchaczy z obowiązującymi regulacjami prawnymi na terenie Polski, EU, oraz obszarów gospodarczych.

            Program: główne rynki w handlu kosmetykami. Definicje i charakterystyki kosmetyku, produktu leczniczego i wyrobu medycznego. Zasady legislacji w Polsce: kosmetyki, produkty lecznicze, wyroby medyczne.Ustawa o kosmetykach – przegląd wymagań. Zasady legislacji na terenie EU- dyrektywa kosmetyczna. Kategorie formalne kosmetyków. Co to jest INCI, zasady, jaką informacje otrzymujemy z INCI. Wymagania dotyczące składników (REACH), numer CAS, EINECS

Regulacje na terenie USA i różnice w stosunku do prawa europejskiego (definicja, rejestracja, wymogi, rola FDA). Regulacje na terenie Kanady (definicje, przykłady, rejestracja). Rynek kosmetyków państw ASEAN (definicje, rejestracja, przykłady). Rynek australijski kosmetyków (zasady, definicje, przykłady). Pozostałe rynki:  państwa arabskie i Brazylia ( zasady, definicje, przykłady). Co to jest GMP, zasady ogólne. Normy dot. kosmetyków: EN ISO 22716 i normy szczegółowe. Wymagania mikrobiologiczne dla kosmetyków . Normy szczegółowe- mikrobiologia. Dokumentacja oceny bezpieczeństwa kosmetyku (obszary poddawane ocenie, przykłady). Oznakowanie kosmetyku.

            Zalecana literatura:

  1. Ustawa o kosmetykach, dyrektywa kosmetyczna, Cosmetic Act, Analysis of cosmetics products (praca zbiorowa).

 

1.6.         Prezentacja przedmiotów z aktywności fizycznej w układzie alfabetycznym

 

                            GIMNASTYKA

                            Katedra Lekkoatletyki i Gimnastyki

                                   Kierownik: dr hab. Paweł Kowalski, prof. nadzw.

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: ćwiczenia

Prowadzący: dr Piotr Piestrak, dr Zbigniew Najsarek

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

30

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

         Efekty kształcenia: usprawnienie własne. Poznanie różnych form ćwiczeń kształtujących oraz sposobów pomocy i ochrony podczas wykonywania ćwiczeń gimnastycznych.

            Program: zastosowanie i rola ćwiczeń kształtujących w procesie podnoszenia podstawowej sprawności fizycznej. Terminologia ćwiczeń kształtujących w praktyce. Zasady opisu izolowanych pozycji wyjściowych do ćwiczeń kształtujących. Sposoby pomocy i ochrony w czasie wykonywania ćwiczeń w zwisach i podporach. Kształtowanie siły wybranych grup mięśni i koordynacji na przyrządach gimnastycznych. Przydatność ćwiczeń na przyrządach w fizjoterapii.

            Zalecana literatura:

  1. Jezierski R., Rybicka A. (red.), Gimnastyka. Teoria i metodyka. AWF, Wrocław 1995.
  2. Kaczyński A. i wsp., Gimnastyka – zbiór ćwiczeń programowych. AWF, Wrocław 1984.
  3. Kaczyński A., Atlas ćwiczeń siłowych. AWF, Wrocław 1985.
  4. Kaczyński A., Zabawowe formy ćwiczeń zwinnościowo-akrobatycznych. AWF, Wrocław 2000.

 

                            GOLF

                            Katedra Zespołowych Gier Sportowych

                                   Kierownik: dr hab. Andrzej Rokita, prof. nadzw.

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: ćwiczenia

Prowadzący: dr Maciej Majorowski

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

30

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

         Efekty kształcenia: w zakresie wiedzy teoretycznej – student zna charakterystykę dyscypliny i możliwości jej wykorzystania w wychowaniu fizycznym, opanował zasady organizacji i prowadzenia mini turniejów golfowych. Potrafi dostosować przepisy i odmiany gry do możliwości wiekowej grupy oraz opracować konspekty z określonych zajęć ze szczególnym uwzględnieniem opisu roli stosowanych środków (cel, organizacja, treść). W zakresie umiejętności praktycznych – student potrafi przygotować mini turniej golfowy z uwzględnieniem najważniejszych aspektów tej gry, potrafi dostosować i modyfikować grę w golfa w zależności od wieku, płci i umiejętności ćwiczących.

            Program: zapoznanie studentów z nową dyscypliną jaką jest golf, wyposażenie ich w podstawową wiedzę z zakresu gry w golfa jako środka edukacji różnych grup wiekowych. Zapoznanie studentów z charakterystyką turniejów golfowych i ich organizacją.     

            Zalecana literatura:

  1. Naglak F., Podstawy gry w golfa. AWF, Wrocław 2004.
  2. Naglak F., Gra w golfa. [w:] J. Wołyniec (red.) Przepisy gier sportowych w zakresie podstawowym. BK, Wrocław 2006.
  3. Rzepa T., O przygotowaniu uczniów do uczestnictwa w widowisku sportowym. [w:] T. Rzepa (red.) Aktywność ruchowa z piłką w doskonaleniu wybranych właściwości osobowościowych ucznia. AWF, Wrocław 2005.
  4. Saunders V., Golf – poradnik dla początkujących i zaawansowanych. Muza S.A., Warszawa 2006.
  5. The Royal and Ancient Golf Club of St Andrews. Reguły gry w golfa. Mediatour, Szczecin 2000.
  6. The R&A Guidence on running a Competition, R&A Rules Limited 2005.

 

                            LEKKOATLETYKA

                            Katedra Lekkoatletyki i Gimnastyki

                                   Kierownik: dr hab. Paweł Kowalski, prof. nadzw.

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: ćwiczenia

Prowadzący: doc. dr Jacek Stodółka, mgr Bogumił Mańka, dr Urszula Włodarczyk, dr Zdzisław Paliga

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

30

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

         Efekty kształcenia: opanowanie i zrozumienie podstawowych wiadomości i umiejętności z zakresu kształcenia techniki i metodyki nauczania konkurencji lekkoatletycznych.

            Program: struktura rozgrzewki lekkoatletycznej. Nauka odbicia w skokach lekkoatletycznych. Teoretyczne podstawy skoków lekkoatletycznych. Technika i metodyka nauczania skoku wzwyż techniką naturalną, skoku wzwyż techniką flop. Teoretyczne podstawy rzutów lekkoatletycznych. Zaprawa siłowa z wykorzystaniem piłek lekarskich. Technika i metodyka nauczania rzutu piłeczką palantową, skoku w dal techniką naturalną, skoku w dal techniką biegową.

            Zalecana literatura:

  1. Raczek J., Podstawy szkolenia sportowego dzieci i młodzieży. Warszawa 1991.
  2. Sulisz S., Lekkoatletyka. Sport i Turystyka, Warszawa.
  3. Sulisz S., Wychowanie fizyczne w szkole podstawowej. Warszawa 1991.
  4. Szelest Z., Sulisz S., Lekkoatletyka zbiór ćwiczeń ogólnych i specjalnych. Warszawa 1985.
  5. Stawczyk Z., Gry i zabawy lekkoatletyczne dla młodzieży szkolnej. Poznań 1974.
  6. Poprawski B., Stawczyk Z., Ćwiczenia ogólnorozwojowe lekkoatlety. Poznań 1972.
  7. Sozański H., Witczak T., Trening szybkości Warszawa 1981.

 

                            PILATES I STRETCHING DLA KAŻDEGO

                            Katedra Lekkoatletyki i Gimnastyki

                                   Kierownik: dr hab. Paweł Kowalski, prof. nadzw.

Język wykładowy: polski                                                      Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: ćwiczenia           

Prowadzący: mgr Katarzyna Wysocka

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

30

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: zapoznanie z możliwością kształtowania sprawności fizycznej i siły mięśni metodą ćwiczeń Pilaste. Nabycie przez uczestników umiejętności wykonania i wykorzystania stretchingu w treningu sportowym i lekcji wychowania fizycznego. Znajomość konstrukcji jednostki zajęć Pilaste, charakterystyka ćwiczeń w metodzie Pilaste, znajomość metod kształtowania gibkości, umiejętność doboru ćwiczeń do kształtowania siły mięśni metodą Pilaste i ćwiczeń rozciągających.

            Program: historia i charakterystyka ćwiczeń techniki Pilaste. Zasady kształtowania siły metodą Pilaste. Dobór ćwiczeń w zależności od poziomu zaawansowania. Podstawowy zestaw ćwiczeń. Praktyczne zajęcia Pilaste o różnym stopniu zaawansowania. Poznanie zasad i ćwiczeń Power Pilaste. Metody kształtowania gibkości i charakterystyka ćwiczeń rozciągających. Pozycje wyjściowe do ćwiczeń rozciągających. Metody i zastosowanie ćwiczeń rozciągających w różnych formach fitness.

            Zalecana literatura:

  1. Denise A., Pilaste dla każdego. Zysk, Warszawa 2003.
  2. Anderson B., Stretching, czyli ćwiczenia rozciągające dla zwykłych śmiertelników oraz sportowców różnych dyscyplin. Ossolineum 1995.
  3. Solveborn S.A., Stretching. Ćwiczenia rozciągające. SiT, Warszawa 1989.

 

                            PŁYWANIE

                            Katedra Aktywności Ruchowej w Środowisku Wodnym

                                   Kierownik: prof. dr hab. Krystyna Zatoń

Język wykładowy: polski, angielski                                                   Status przedmiotu: fakultatywny                                                                                                                  Metody nauczania: ćwiczenia

Wymagania wstępne: umiejętność pływania na poziomie zapewniającym bezpieczne korzystanie z akwenów wodnych.           

Prowadzący: dr Krystyna Antoniak-Lewandowska, dr Magdalena Chrobot, dr Mirosław Fiłon, dr Marcin Jaszczak, dr Andrzej Klarowacz, dr Anna Kwaśna, dr Marek Rejman, mgr Łukasz Smołka

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

30

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

         Efekty kształcenia: podniesienie sprawności pływackiej studentów w zakresie czterech technik pływania sportowego i pływania utylitarnego.

            Program: bezpieczeństwo podczas zajęć w wodzie: technika pływania żabką, kraulem na grzbiecie i na piersiach oraz delfinem; skok na głowę; pływanie utylitarne; pływanie zdrowotne, kompensacyjne i korekcyjne; gry i zabawy w wodzie.

            Zalecana literatura:

  1. Czabański B., Fiłon M., Zatoń K. (red.), Elementy teorii pływania. AWF, Wrocław 2003.
  2. Ostrowski A., Zabawy i rekreacja w wodzie. WSiP, Warszawa 2003.
  3. Owczarek S., Korekcja wad postawy. Pływanie i ćwiczenia w wodzie. WSiP, Warszawa 1999.
  4. Waade B. (red.), Pływanie sportowe i ratunkowe: teoria i metodyka. AWFiS, Gdańsk 2005.
  5. Wiesner W., Kowalewski B., Tablice poglądowe z ratownictwa wodnego. Harcerskie Biuro Wydawnicze Horyzonty, Warszawa 2000.

 

                            TAŃCE STANDARDOWE

                            Katedra Promocji Zdrowia

                                   Kierownik: dr hab. Lesław Kulmatycki, prof. nadzw.

Język wykładowy: polski                                                      Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                    Metody nauczania: ćwiczenia

Prowadzący: dr Bożena Siedlecka, dr Wojciech Biliński, mgr Janusz Pietrzyk

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

30

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: zapoznanie z rytmami tańców standardowych, opanowanie przez uczestników wybranych, podstawowych kroków i figur czterech tańców standardowych.

            Program: teoretyczne podstawy tańców standardowych. Rys historyczny powstania tańców standardowych, podstawowe wiadomości dotyczące kierunków poruszania się po sali w poszczególnych tańcach. Technika podstawowych, wybranych figur tanecznych połączonych w krótkie tematy taneczne czterech tańców standardowych: walc angielski, tango, walc wiedeński, quickstep.

            Zalecana literatura:

  1. Wieczysty M., Tańczyć może każdy. Polskie Wydawnictwo Muzyczne, Kraków 1986.
  2. Biliński W., Siedlecka B., Taniec w edukacji dzieci i młodzieży. Podręcznik dla nauczycieli. AWF, Wrocław 2003.

 

                            TENIS

                            Katedra Dydaktyki Sportu

                                   Kierownik: prof. dr hab. Juliusz Migasiewicz

Język wykładowy: polski                                                      Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                    Metody nauczania: ćwiczenia

Prowadzący: dr Mieczysław Lewandowski, dr Mariusz Nowak

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

30

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: opanowanie podstawowych wiadomości z zakresu techniki gry i metodyki nauczania oraz możliwości wykorzystania tenisa w zajęciach ruchowych. Opanowanie umiejętności samodzielnego prowadzenia zajęć i wykorzystania sprzętu do tenisa w różnych formach aktywności tenisowej.

            Program: tenis – sport dla wszystkich. Wykorzystanie tenisa w różnych formach aktywności ruchowej. Rola, znaczenie i wykorzystanie ćwiczeń koordynacyjnych w nauczaniu techniki tenisowej. Wykorzystanie umiejętności tenisowych w grach i zabawach tenisowych z rakietą i piłką.. Nauczanie techniki tenisowej – short-tenis, mini-tenis. Wprowadzenie do nauczania techniki standardowej podstawowych uderzeń tenisowych. Ćwiczenia doskonalące podstawowe uderzenia tenisowe w formie par uderzeń. Podstawy taktyki – wykorzystanie umiejętności technicznych w grze pojedynczej i podwójnej.

            Zalecana literatura:

  1. Czabański B., Wybrane zagadnienia uczenia się i nauczania techniki sportowej. AWF, Wrocław 1998.
  2. Królak A., Tenis dla dzieci, nauczycieli i rodziców. WSiP, Warszawa 1999.
  3. Królak A., Tenis – technika, psychomotoryka, trening. Biblioteka Trenera, Warszawa 1998.
  4. Program minitenisa w szkole. Podręcznik dla nauczycieli. ITF 1998.
  5. Podręcznik do nauki minitenisa. Materiały Szkoleniowe Polskiego Związku Tenisa.

 

                            TENIS STOŁOWY

                            Katedra Dydaktyki Sportu

                                   Kierownik: prof. dr hab. Juliusz Migasiewicz

Język wykładowy: polski                                                      Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                    Metody nauczania: ćwiczenia

Prowadzący: dr Ziemowit Bańkosz

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

30

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: opanowanie podstawowych wiadomości z zakresu techniki gry i metodyki nauczania oraz możliwości wykorzystania tenisa stołowego w zajęciach ruchowych. Opanowanie umiejętności samodzielnego prowadzenia zajęć i wykorzystania sprzętu do tenisa stołowego w różnych formach.

            Program: tenis stołowy – sport dla wszystkich – gry i zabawy z wykorzystaniem tenisa stołowego. Ćwiczenia z piłkami i rakietkami – różnorodne formy (sztafety, tory przeszkód, stacje, konkursy). Tenis stołowy – forma aktywności do wykorzystania w każdych warunkach. Metodyka nauczania tenisa stołowego – główne elementy gry. Metodyka nauczania głównych uderzeń, sposobów przemieszczania się, najprostszych elementów taktyki. Ocena techniki. Różnorodne formy gry na punkty w tenisie stołowym. Organizowanie meczów i turniejów wg różnych pomysłów – praca samodzielna studentów. Możliwości wykorzystania tenisa stołowego w fizjoterapii – walory tenisa stołowego jako sportu wszechstronnie rozwijającego motorykę, spostrzeganie, myślenie itp. Tenis stołowy niepełnosprawnych.

            Zalecana literatura:

  1. Bańkosz Z., Bańkosz A., Wykorzystanie tenisa stołowego w lekcji wychowania fizycznego. Propozycje rozwiązań metodycznych. [w:] J. Migasiewicz, K. Zatoń (red.) Sport szkolny w teorii i praktyce. AWF, Wrocław 2006.
  2. Bucher W., 1014 Spiel –und Ubnungsformen im Tischtennis. Schorndorf 1993.
  3. Fairholm D., The Poczet guide to table tenis tactics. Harper Collins Publisher, London 1985.
  4. Gross B.U., Huber D., Tischtennis. Moderne Technik fur Anfanger und Konner. Rowohlt Taschenbuch Verlag, Hambvurg 1995.
  5. Grubba A., Nauka tenisa stołowego w weekend. Wiedza i Życie, Gdańsk 1996.
  6. Grycan J., Integralny tenis stołowy. J. Grycan Table Tenis Body Mind Training, Kraków 2007.
  7. Hudetz R., Tenis stołowy 2000. Modest, Łódź 2005.
  8. Klimkowski T., Tenis stołowy. Technika i metodyka treningu. Gdańsk 1995.

 

                            ZESPOŁOWE GRY SPORTOWE

                            Katedra Zespołowych Gier Sportowych

                                   Kierownik: dr hab. Andrzej Rokita, prof. nadzw.

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: ćwiczenia

Prowadzący: dr Krzysztof Kałużny, dr Maciej Majorowski

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

30

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

         Efekty kształcenia: student będzie znał cele i zadania zespołowych gier sportowych jako środka wspomagającego proces edukacji fizycznej, metodykę nauczania środków ruchowych z wybranych zespołowych gier sportowych.

            Program: wyposażenie studentów w podstawową wiedzę pedagogiczną i metodyczną z zakresu zespołowych gier sportowych w procesie edukacji fizycznej; zapoznanie studentów z wybranymi ćwiczeniami, zabawami, grami z piłką oraz metodyką nauczania środków ruchowych z wybranych zespołowych gier sportowych.

            Zalecana literatura:

  1. Bednarski L., Koźmin A., Piłka nożna. Podręcznik dla studentów i nauczycieli. Kraków 2004.
  2. Bilska M., Unihokej. Biała Podlaska 1999.
  3. Czerwiński J., Elementarz mini piłki ręcznej EW. Minihandball. Vienna 1994.
  4. Huciński T., Koszykówka – podręcznik dla trenerów, nauczycieli i studentów. BK, Wrocław 2001.
  5. Superlak E., Piłka siatkowa (techniczno-taktyczne przygotowanie do gry). Infovolley, Wrocław 1995.
  6. Wołyniec J., (red.), Przepisy gier sportowych w zakresie podstawowym. BK, Wrocław 2006.

 

1.7.         Prezentacja przedmiotów

         [zgodnie z diagramem semestralnym zamieszczonym w pkt 1.3.]

 

                            ANATOMIA

                            Katedra Fizjoterapii w Medycynie Zachowawczej i Zabiegowej

                                   Kierownik: prof. dr hab. Marek Woźniewski

Język wykładowy: polski, angielski                                                  

Rok I, semestr 1-2                Stopień studiów: I                 Status przedmiotu: obowiązkowy

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący:

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

30

60

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

3R, 3R

 

         Efekty kształcenia:

            Program:

            Zalecana literatura:

 

                            BIOFIZYKA

                            Katedra Fizjoterapii

                                   Kierownik: dr hab. Ewa Demczuk-Włodarczyk, prof. nadzw.

Język wykładowy: polski                                                     

Rok I, semestr 1                   Stopień studiów: I                 Status przedmiotu: obowiązkowy

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący:

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

15

15

 

Forma zaliczenia:

 

E

 

ECTS

 

 

3

 

          Efekty kształcenia:

            Program:

            Zalecana literatura:

 

                            ETYKA

                            Katedra Podstaw Fizjoterapii

                                   Kierownik: prof. dr hab. Krzysztof A. Sobiech

Język wykładowy: polski                                                     

Rok I, semestr 1                   Stopień studiów: I                 Status przedmiotu: obowiązkowy

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Katarzyna Salamon-Krakowska, dr Krzysztof Pezdek, dr Tomasz Michaluk, dr Robert Dobrowolski

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

15

15

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

      Efekty kształcenia: przedstawienie głównych nurtów w refleksji etyczno-moralnej na przykładzie wybranych systemów etycznych, poczynając od starożytności do czasów współczesnych. Wykazanie uniwersalności i niezmienności problematyki etycznej. Wskazanie na etykę i moralność jako istotne źródło warunkujące wybory podejmowane w codziennej egzystencji.

       Program: czym jest etyka?. Omówienie podstawowych pojęć (ocena moralna, norma moralna, etyka autonomiczna, etyka heteronomiczna, norma etyczna a norma prawna). Starożytne koncepcje etyczne (Sokrates – próba definicji pojęć etycznych; Platon – idealizm; Arystoteles – eudajmonizm). Chrześcijaństwo i inne religie a etyka. Współczesna etyka personalistyczna. Kant – etyka obowiązku, rygoryzm moralny, pojęcie deontologii. Pojęcie i zastosowanie reguły imperatywu kategorycznego. Utylitaryzm. Zasada użyteczności. Etyka skutków a etyka intencji. Pojęcie odpowiedzialności. Co to znaczy być odpowiedzialnym? Warunki odpowiedzialności. Zasada odpowiedzialności wg Hansa Jonasa. Doświadczenie wartości i ich natura; istnienie i hierarchia wartości, poznanie wartości. Normy moralne a rozwój człowieka. Czym jest zło? Czym jest dobro? Człowiek wobec nacisku zła; zło ontyczne; zło moralne. Czym jest cnota? Czym jest pojęcie cnoty we współczesnym świecie. Analiza wybranych fragmentów tekstów źródłowych – Sokrates, Platon, Arystoteles. Szczęście jako kategoria etyczna. „Niebo gwiaździste nade mną i prawo moralne we mnie” – współczesne odniesienia do etyki Kanta – ocena moralna czynu – od deontologii do utylitaryzmu. Utylitaryzm J. Benthama i J.S. Milla – społeczny wymiar zasady użyteczności. Odpowiedzialność – co to znaczy być odpowiedzialnym? Jakie są rodzaje odpowiedzialności? Studium przypadku.

       Literatura:

1.      Anzenbacher A., Wprowadzenie do etyki. Myśl filozoficzna. Kraków 2008.

2.      Filek J., Filozofia odpowiedzialności XX wieku. Znak, Kraków 2003.

3.      MacIntyre A., Krótka historia etyki. PWN, Warszawa 1995.

4.      Kalita Z., Etyka. Antologia tekstów. Wrocław 1995.

 

                            HISTOLOGIA

                            Katedra Podstaw Fizjoterapii

                                   Kierownik: prof. dr hab. Krzysztof A. Sobiech

Język wykładowy: polski                                                     

Rok I, semestr 1                   Stopień studiów: I                 Status przedmiotu: obowiązkowy

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: prof. Piotr Dzięgiel, dr Zdzisław Lewandowski

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

15

30

 

Forma zaliczenia:

 

E

 

ECTS

 

 

3R

 

          Efekty kształcenia: poznanie budowy tkanek i narządów człowieka ze szczególnym uwzględnieniem budowy skóry i jej przydatków. opanowanie wiedzy teoretycznej w zakresie mikroskopowej budowy tkanki nabłonkowej ze szczególnym uwzględnieniem skóry, tkanki łącznej, tkanki tłuszczowej. Funkcja ww. tkanek oraz połączeń międzykomórkowych. Podstawowe wiadomości z zakresu schorzeń skóry ze szczególnym uwzględnieniem zmian przed- i zmian nowotworowych.

            Program: budowa mikroskopowa tkanek i narządów człowieka ze szczególnym uwzględnieniem budowy skóry i jej przydatków (naskórka, skóry właściwej, tkanki podskórnej, włosów, gruczołów łojowych, potowych i paznokci). Odmienność powłok w różnych częściach ciała. Budowa i funkcje tkanki: nabłonkowej, łącznej, mięśniowej, nerwowej. Budowa i funkcje gruczołów (w tym. tarczyca, trzustka, ślinianki, nadnercza, jądra, jajniki). Tkanka nabłonkowa (rodzaje, budowa mikroskopowa, występowanie, funkcje), - tkanka łączna (rodzaje, budowa mikroskopowa, występowanie, funkcje), - tkanka tłuszczowa (rodzaje, budowa mikroskopowa, występowanie, funkcje), - budowa naczyń krwionośnych i limfatycznych oraz ich funkcja, połączenia międzykomórkowe w tkance nabłonkowej, zmiany przednowotworowe skóry, - zmiany nowotworowe skóry.

            Zalecana literatura:

1.      Zabel M., Histologia, podręcznik dla studentów medycyny i stomatologii, Wydawnictwo Medyczne Urban & Partner, Wrocław 2000

2.      Stevens A., Lowe J., Histologia człowieka, Wydanie drugie polskie pod redakcją Macieja Zabla.

3.      Sawicki W.,  Histologia (podręcznik dla studentów), PZWL, Warszawa 2003, 2005, 2008

4.      Zawistowski S., Zarys hisologii, wyd. IV, PZWL, Warszawa 1993.

5.      Cichocki T. i wsp., Kompendium histologii (skrypt dla studentów nauk medycznych i przyrodniczych), Kraków,1992.

6.      Ostrowski K., Histologia, PZWL, Warszawa, 1995.

 

                            HISTORIA FILOZOFII

                            Katedra Podstaw Fizjoterapii

                                   Kierownik: prof. dr hab. Krzysztof A. Sobiech

Język wykładowy: polski                                                     

Rok I, semestr 1                   Stopień studiów: I                 Status przedmiotu: obowiązkowy

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład

Prowadzący: dr Katarzyna Salamon-Krakowska, dr Krzysztof Pezdek, dr Tomasz Michaluk, dr Robert Dobrowolski

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

15

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

1

 

         Efekty kształcenia: intelektualne przygotowanie do życia we współczesnym świecie, społeczeństwie otwartym przy jednoczesnym szacunku i znajomości tradycji. Uświadomienie skończoności ludzkiej egzystencji i związanych z tym obowiązków moralnych i intelektualnych.

            Program: co to jest filozofia? Narodziny myśli filozoficznej. Podstawowe problemy i pojęcia filozofii. Filozofia starożytna – Sokrates (początki filozofii człowieka), Platon (idealizm jako system filozoficzny), Arystoteles (początki naukowego myślenia). Filozofia nowożytna – empiryzm a racjonalizm. Pojęcie „przewrotu kopernikańskiego” w filozofii Kanta. Psychoanaliza – psychoanalityczna koncepcja człowieka i świata kultury. Egzystencjalizm. Personalizm i filozofia dialogu. Ponowoczesna koncepcja człowieka.

            Zalecana literatura:

1.      Tatarkiewicz W., Historia filozofii, t. 1-3. PWN, Warszawa 1990.  

  1. Reale G., Historia filozofii starożytnej, t. 1-4. RW KUL, Lublin 1994-1999.

 

                            KWALIFIKOWANA PIERWSZA POMOC MEDYCZNA

                            Katedra Podstaw Fizjoterapii

                                   Kierownik: prof. dr hab. Krzysztof A. Sobiech

Język wykładowy: polski                                                     

Rok I, semestr 1                   Stopień studiów: I                 Status przedmiotu: obowiązkowy

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr n.med. Joanna Syrycka, dr Agnieszka Chwałczyńska, prof. dr hab.n.med. Marek Bolanowski

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

15

15

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

         Efekty kształcenia: znajomość – podstaw prawnych udzielania pierwszej pomocy; obowiązujących zasad udzielania pierwszej pomocy; obowiązującego algorytmu resuscytacji krążeniowo-oddechowej u osoby dorosłej, dziecka i niemowlęcia. Umiejętność – przeprowadzenia pierwszej pomocy przedmedycznej; przeprowadzenia resuscytacji krażeniowo-oddechowej u osoby dorosłej, dziecka i niemowlęcia.

            Program: prawne podstawy udzielania pierwszej pomocy. Resuscytacja krążeniowo-oddechowa. Stany zagrożenia życia (wstrząs, krwotok, urazy, zatrucia).

            Zalecana literatura:

  1. Goniewicz M., Pierwsza pomoc. Podręcznik dla studentów. PZWL, 2011.
  2. Buchfelder M., Buchfelder A., Podręcznik pierwszej pomocy. PZWL, 2011.

 

                            SOCJOLOGIA

                            Katedra Podstaw Fizjoterapii

                                   Kierownik: Katedra Podstaw Fizjoterapii

Język wykładowy: polski                                                     

Rok I, semestr 1                   Stopień studiów: I                 Status przedmiotu: obowiązkowy

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Robert Dobrowolski

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

15

15

 

Forma zaliczenia:

 

E

 

ECTS

 

 

2

 

         Efekty kształcenia: wprowadzenie w podstawowe zagadnienia z zakresu socjologii. Uzyskana wiedza pozwoli na interpretację zjawisk i zagadnień socjologicznych w szerokim kontekście kulturowym; pogłębi zdolności interpretacyjne zjawisk społecznych.

            Program: wprowadzenie do przedmiotu (etymologia terminu „socjologia”, zakres przedmiotowy socjologii. historia refleksji socjologicznej, socjologia wobec nauk matematycznych i przyrodniczych, socjologia jako jedna z nauk społecznych); Więź społeczna (etapy formowania się więzi: styczność przestrzenna, psychiczna, społeczna, rodzaje styczności społecznych a charakter więzi, wzajemne oddziaływania, wzory działań społecznych, stosunki społeczne, zależności społeczne, instytucje społeczne, rodzaje kontroli społecznej, rodzaje więzi społecznych); Grupa społeczna (grupa na tle innych zbiorowości, struktura wewnątrzgrupowa, wybrane rodzaje grup społecznych, grupa odniesienia); Organizacja formalna (celowa grupa formalna, typ idealny biurokracji Maxa Webera, teorie zarządzania, zarządzanie całościowe jakością (Total Quality Managment), niedomagania formalnej organizacji); Osobowość społeczna (filozoficzne i psychologiczne koncepcje natury człowieka, człowiek jako istota społeczna, proces socjalizacji, rodzaje socjalizacji a tożsamość społeczna.

      Zalecana literatura:

  1. J. Szczepański, Elementarne pojęcia socjologii, Warszawa 1970
  2. P. Sztompka, Socjologia. Analiza społeczeństwa, Kraków 2002
  3. Z. Bauman, Wieloznaczność nowoczesna, nowoczesność wieloznaczna, Warszawa 1995

 

                            TECHNOLOGIA INFORMACYJNA Z OCHRONĄ WŁASNOŚCI

                            INTELEKTUALNEJ

                            Katedra Komunikacji i Zarządzania w Sporcie

                                   Kierownik: prof. dr hab. Gabriel Łasiński

Język wykładowy: polski                                                     

Rok I, semestr 1                   Stopień studiów: I                 Status przedmiotu: obowiązkowy

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Piotr Głowicki

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

15

15

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

         Efekty kształcenia: poznanie podstaw  posługiwania się terminologią, sprzętem, narzędziami i metodami technologii informacyjnej. Poznanie możliwości doskonalenia umiejętności zawodowych z użyciem technologii informacyjnej.

            Program: edukacja medialna w społeczeństwie wiedzy i społeczeństwie edukacyjnym: podstawowe definicje, podstawowe pojęcia i terminologia TI; społeczeństwo Informacyjne – definicja, tendencje; szanse i zagrożenia wynikające z zastosowania Technologii Informacyjnych w różnych sferach życia; znaczenie i kierunki rozwoju współczesnych mediów; zastosowanie. Media masowe i multimedia w komunikacji. Aspekty humanistyczne, etyczno-prawne i społeczne w dostępie i korzystaniu z technologii informacyjnej: wpływ swobodnego dostępu do informacji oraz nieskrępowanej komunikacji na zachowania społeczne; normy prawne i etyczne korzystania z informacji źródłowej; zasady etyki w korzystaniu z mediów; etyczne i prawne zagrożenia niewłaściwego posługiwania się komputerami, oprogramowaniem. Współczesne kompetencje medialne; znaczenie kompetencji medialnych; sposoby kształtowania kompetencji medialnych; nauczanie zdalne (distance learning, e-learning); nauczanie hybrydowe (blended learning). Rola informacji i wiedzy: rola i istota komunikatów medialnych; zagrożenia ze strony mediów. Efektywne wykorzystanie mediów w pracy: włączanie mediów do projektów biznesowych; media w projektach grupowych i pracy zespołowej. Przetwarzanie informacji i danych operacyjnych: zasady transmisji danych; współczesne systemy przetwarzania i transmisji danych, systemy operacyjne (Windows Vista, XP; Linux, OS/2; MAC OS X), systemy transmisyjne; Internet – zasady funkcjonowania, rozwiązania; archiwizowanie danych, korzystanie z baz danych.

            Zalecana literatura:

  1. Barta J., Markiewicz R., Prawa autorskie i prawa pokrewne. Kraków 2004.
  2. Strykowski W., Kompetencje medialne: pojęcie, obszary, formy kształcenia. [w:] Kompetencje medialne społeczeństwa  wiedzy. eMPi2, Poznań 2004.
  3. Nowak A., Media Competency of the Modern Physical Education Teacher and Sports Trainer.[w:] W. Strykowski, W. Skrzydlewski (red.) Kompetencje medialne społeczeństwa wiedzy. eMPi2, Poznań 2004.
  4. Nowak A., Wideo w treningu sportowym Adama Małysza i innych mistrzów sportu, [w:] Media a Edukacja. eMPi2, Poznań 2002.
  5. Gajda J., Juszczyk S., Siemieniecki B., Wenta K., Edukacja Medialna. Toruń 2002.
  6. Siemieniecki B., Podstawowe problemy technologii informacyjnej. Toruń 2002.
  7. Siemieniecki B., Technologia informacyjna we współczesnej edukacji. Multimedialna Biblioteka Pedagogiczna. Wyd. A. Marszałek, Toruń 2002.
  8. Bednarek J., Media w nauczaniu. Mikom, Warszawa 2002

 

                            WPROWADZENIE DO KOSMETOLOGII

                            Katedra Fizjoterapii

                                   Kierownik: dr hab. Ewa Demczuk-Włodarczyk, prof. nadzw.

Język wykładowy: polski                                                     

Rok I, semestr 1                   Stopień studiów: I                 Status przedmiotu: obowiązkowy

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Tomasz Kołodziej, dr Agnieszka Ciszek, mgr Agnieszka Migasiewicz, mgr Jarosław Rodzeń

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

15

30

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

4R

 

         Efekty kształcenia: student zdobywa wiedzę o interdyscyplinarnym charakterze kosmetologii jako subdyscypliny nauk medycznych usytuowanej na pograniczu farmacji stosowanej, toksykologii i dermatologii; poznaje społeczne tło kosmetyki i kosmetologii, a także genezę i ewolucję dyrektyw Unii Europejskiej oraz polskich przepisów prawnych dotyczących kosmetyków i środków higieny. Uzyskanie wstępnych wiadomości z dziedziny kosmetologii i dermatologii.

            Program: historia kosmetyków od paleolitu do starożytnej Grecji: stosowanie środków roślinnych i związków metali ciężkich jako środków upiększających. Historia kosmetyków w czasach nowożytnych: dzieje stosowania i rozpoznawania toksyczności kosmetyków zawierających metale ciężkie. Zmienne ideały urody kobiecej od XVI do XX w., przemiany obyczajowe i ich wpływ na pozycję społeczną kobiet oraz sztukę upiększania. Wpływ sztuki, kinematografii i mediów na społeczne stereotypy zdrowia i urody. Powstanie i rozwój przemysłu kosmetycznego w XX w.; globalizacja i komercjalizacja rynku kosmetyków; historia wybranych firm kosmetycznych oraz ich obecności w Polsce. Charakterystyka dawnych i obecnych zawodów związanych z pielęgnacją i upiększaniem ciała oraz leczeniem chorób skóry. Historyczny rozwój poglądów lekarskich na choroby skóry: wyodrębnienie i rozwój dermatologii. Ideały urody wśród dzikich plemion. Charakterystyka dawnych i obecnych zawodów związanych z pielęgnacją i upiększaniem ciała oraz leczeniem skóry. Historia wybranych firm kosmetycznych. Receptury kosmetyczne naszych babć. Eliksiry młodości. Olejki eteryczne. Pojęcie i charakterystyka SPA. Kwasy w kosmetologii.

            Zalecana literatura:

  1. Szczygieł-Rogowska J., Tomalska J. Historia kosmetyki w zarysie: z dziejów kosmetyki i sztuki upiększania od starożytności do połowy XX w. Wyższa Szkoła Kosmetologii, Białystok 2005.
  2. Rudowska I. Kosmetyka wczoraj i dziś. Wydawnictwo Spółdzielcze, Warszawa 1989.
  3. Koźmińska-Kubarska A. Zarys kosmetyki lekarskiej. PZWL, Warszawa 1984.
  4. Błaszyk-Kostanecka M., Wolska H. Dermatologia w praktyce. WL PZWL, Warszawa 2009.
  5. Nowicka D. Dermatologia. Podręcznik dla studentów kosmetologii. Górnicki Wrocław 2007.
  6. Jabłońska S., Majewski S. Choroby skóry i choroby przenoszone drogą płciową. WL
    PZWL, Warszawa 2008.

 

                            WYMAGANIA PRAWNE W OBSZARZE KOSMETYKÓW

                            Katedra Podstaw Fizjoterapii

                                   Kierownik: prof. dr hab. Krzysztof A. Sobiech

Język wykładowy: polski                                                     

Rok I, semestr 1                   Stopień studiów: I                 Status przedmiotu: obowiązkowy

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład

Prowadzący: dr Piotr Załęcki

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

30

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: uzyskanie wiedzy dotyczącej wymagań prawnych obowiązujących w branży kosmetycznej na terenie UE, Polski, USA, Kanady, Australii, państw ASEAN. Uzyskanie wiedzy nt. produktów kosmetycznych – jakie produkty są kosmetykami, jakie są wymagania prawne wobec składników kosmetyków. Uzyskanie wiedzy nt. pochodzenia informacji dotyczących przepisów w branży kosmetycznej.

            Program: główne rynki w handlu kosmetykami. Definicje i charakterystyka kosmetyku, produktu leczniczego i wyrobu medycznego. Zasady legislacji w Polsce – kosmetyki, produkty lecznicze, wyroby medyczne. Ustawa o kosmetykach – przegląd wymagań. Zasady legislacji na terenie EU – dyrektywa kosmetyczna. Kategorie formalne kosmetyków. Co to jest INCI, zasady, jaką informacje otrzymujemy z INCI. Wymagania dotyczące składników (REACH), numer CAS, EINECS. Regulacje na terenie USA i różnice w stosunku do prawa europejskiego. Regulacje na terenie Kanady. Rynek kosmetyków państw ASEAN. Rynek australijski kosmetyków. Pozostałe rynki – Brazylia, zasady, definicje, przykłady. Co to jest GMP – zasady ogólne. Normy dotyczące kosmetyków EN ISO 22716 i normy szczegółowe. Wymagania mikrobiologiczne dla kosmetyków. Normy szczegółowe – mikrobiologia. Dokumentacja oceny bezpieczeństwa kosmetyku . Oznakowanie kosmetyku.

            Zalecana literatura:

  1. Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009.
  2. Ustawa o kosmetykach z 2001 r. (z późniejszymi zmianami).
  3. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 23 grudnia 2002 r.
  4. PN-EN ISO 22716.
  5. Cosmetic Act – USA.

 

                                   BIOCHEMIA

                                   Katedra Podstaw Fizjoterapii  

                                   Kierownik: prof. dr hab. Krzysztof A. Sobiech                       

Język wykładowy: polski                                                      Status przedmiotu: obowiązkowy

Rok I, semestr 2                   Stopień studiów: I                 Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Wymagania wstępne: podstawowe wiadomości z chemii nieorganicznej i organicznej w zakresie szkoły średniej.

Prowadzący: prof. dr hab. Krzysztof A. Sobiech, dr Dorota Jakubiec, mgr Katarzyna Kubicka

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

15

30

 

Forma zaliczenia:

 

E

 

ECTS

 

 

3

 

          Efekty kształcenia: uzyskanie przez studenta wiedzy z zakresu biochemii statycznej i dynamicznej w odniesieniu do funkcjonowania tkanek i narządów. Wykorzystanie zdobytych wiadomości w zrozumieniu biochemicznych mechanizmów i wskaźników funkcjonowania organizmu. Wykorzystanie zdobytych wiadomości w zrozumieniu fizjologii i patologii schorzeń.

            Program: aminokwasy – podział, egzo- i endogenne. Węglowodany. Tłuszcze. Powiązanie przemian. Nukleotydy i związki wysokoenergetyczne. Budowa błon biologicznych. Tworzenie i budowa micelli i liposomów. Hormony – podział, budowa chemiczna, mechanizm działania na poziomie komórkowym. Diagnostyka enzymologiczna wybranych schorzeń. Składniki mineralne organizmu – biopierwiastki. Rola mikro- i makroelementów.

            Zalecana literatura:

  1. Sobiech K.A. (red.), Ćwiczenia z biochemii. AWF, Wrocław 2002
  2. Sobiech K.A.: Biochemia. Wyd. IV. AWF, Wrocław 2001.

3.      Hames B. D., Hooper N. M.: Krótkie wykłady z biochemii. PWN, Warszawa 2004 i kolejne wydania.

4.      Manikowski W., Weidner S. (red.), Biochemia kręgowców. PWN, Warszawa 2005 i kolejne wydania.

5.      Murray K.R., Granner K.D., Rodwell W.V., Biochemia Harpera. PZWL, Warszawa 2010.

6.      Stryer L., Biochemia. PZWL.

 

                            CHEMIA KOSMETYCZNA

                            Katedra Podstaw Fizjoterapii

                                   Kierownik: prof. dr hab. Krzysztof A. Sobiech                

Język wykładowy: polski                                                      Status przedmiotu: obowiązkowy

Rok I-II, semestr 2-3            Stopień studiów: I                 Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Wymagania wstępne:

Prowadzący: prof. dr hab. Halina Milnerowicz

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

30

60

 

Forma zaliczenia:

 

E

 

ECTS

 

 

3, 3

 

            Efekty kształcenia: zapoznanie studenta z właściwościami związków chemicznych stosowanych we współczesnej technologii kosmetycznej i farmaceutycznej. Zapoznanie studenta z podstawowymi obliczeniami w chemii, niezbędnymi do pracy w laboratorium i salonie kosmetycznym. Zapoznanie z podstawowymi zasadami bezpieczeństwa i pracy w laboratorium chemicznym.

            Program: elementy wiedzy o pierwiastkach (metalach) i związkach chemicznych stosowanych w kosmetyce. Mikroelementy i ich rola biochemiczna w kosmetyce. Budowa, otrzymywanie, właściwości i zastosowanie tlenków, wodorotlenków, kwasów i soli nieorganicznych ,węglowodorów, alkoholi, fenoli, eterów, aldehydów, ketonów, kwasów karboksylowych i ich pochodnych, amin, mono-i  polisacharydów, aminokwasów, peptydów, witamin. Białka fibrylarne, globularne i złożone stosowane w kosmetyce. Właściwości, źródła i wykorzystanie niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych i innych tłuszczy w preparatach kosmetycznych. Substancje zapachowe i barwniki stosowane w preparatach kosmetycznych. Środki powierzchniowo czynne, środki konserwujące, antyoksydacyjne, promieniochronne stosowane we współczesnej kosmetyce. Metody oczyszczania i uzdatniania wody do celów kosmetycznych i laboratoryjnych. Wybrane techniki rozdziału i izolacji substancji aktywnych. Otrzymywanie emulsji i badanie ich właściwości, wyznaczanie zdolności pienienia i trwałości piany. Rodzaje reakcji chemicznych, reakcje odwracalne i nieodwracalne, kinetyka reakcji chemicznych, stan równowagi chemicznej, energia reakcji, rodzaje katalizatorów, prawo działania mas, reguła Le Chateliera. Pojęcie reakcji redox. Podstawowe obliczenia chemiczne. Elementarne pojęcia związane z przygotowywaniem roztworów, wyznaczanie stężenia procentowego, molowego, molalnego. Obliczenia chemiczne. Równowaga w roztworze wodnym elektrolitów, stała dysocjacji, równowaga reakcji, pH roztworu. Podstawowe metody instrumentalne i manualne wykorzystywane w jakościowej i ilościowej analizie związków chemicznych.

            Zalecana literatura:

1.      Wojakowska A., Nieorganiczna analiza jakościowa. Akademia Medyczna, 2004.

2.      Marzec A., Chemia kosmetyków. Surowce półprodukty preparatyka wyrobów, Wyd.III. Dom Organizatora, Toruń 2009.

3.      Kacprzak K., Gawrońska K., Chemia Kosmetyczna .Ćwiczenia Laboratoryjne. UAM, Poznań 2008.

4.      Błaśkiewicz T., Komorowska I., Ćwiczenia z chemii analitycznej ilościowej dla II roku faramcji i I roku analityki medycznej. Wydawnictwo Akademii Medycznej, Wrocław 2010.

5.      Wydział Chemiczny Politechniki Wrocławskiej. Instytut Chemii Nieorganicznej i Metalurgii Pierwiastków Rzadkich, Obliczenia w chemii nieorganicznej. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 1999.

 

                            KOSMETOLOGIA

                            Katedra Fizjoterapii

                                   Kierownik: dr hab. Ewa Demczuk-Włodarczyk, prof. nadzw.                     

Język wykładowy: polski                                                      Status przedmiotu: obowiązkowy

Rok I-II, semestr 2,3,4                     Stopień studiów: I                 Metody nauczania: ćwiczenia

Wymagania wstępne:

Prowadzący: dr Agnieszka Ciszek, mgr Agnieszka Migasiewicz, mgr Jarosław Rodzeń

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

45

180

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

6, 6, 6

 

            Efekty kształcenia: zapoznanie ze sposobem wykonywania poszczególnych zabiegów pielęgnacyjnych w gabinecie kosmetycznym.

            Program: Semestr I – Defekty kończyn górnych. Zmiany pierwotne i wtórne płytki paznokciowej. Zabiegi pielęgnacyjne dłoni- charakterystyka preparatów kosmetycznych oraz substancji czynnych. Masaż  kończyn górnych- technika wykonania zabiegu Manicure tradycyjny-technika wykonania zabiegu, przeciwwskazania. Dezynfekcja i sterylizacja narzędzi do manicure. Manicure biologiczny- technika wykonania zabiegu, technika lakierowania paznokci. Pielęgnacja paznokci- preparaty, substancje czynne. Zdobnictwo naturalnych paznokci. Kompleksowa pielęgnacja dłoni i paznokci. Pielęgnacja kończyn dolnych- preparaty, substancje aktywne, zabiegi. Masaż oraz gimnastyka bierna stóp- technika wykonania zabiegu. Pedicure kosmetyczny- stanowisko pracy, technika wykonania, przeciwwskazania. Pedicure leczniczy- technika wykonania; przeciwwskazania.Dezynfekcja i sterylizacja narzędzi do pedicure. Defekty oraz dolegliwości stóp- przyczyny, profilaktyka, metody leczenia. Pedicure SPA- metodyka zabiegu, charakterystyka preparatów pielęgnacyjnych Kompleksowa pielęgnacja stóp.

Semestr II – metody złuszczania naskórka stosowane w gabinecie kosmetycznym, wskazania, przeciwwskazania, wpływ na stan skóry. Użycie kwasu glikolowego i migdałowego – prezentacja. Metody złuszczania naskórka- użycie kwasu glikolowego. Metody złuszczania naskórka- użycie kwasu migdałowego. Wykonanie zabiegu złuszczania naskórka w przebiegu zabiegu pielęgnacyjnego.

Proces starzenia się skóry- mechanizm, przyczyny. Mini Lift- oddziaływanie na skórę, mięśnie oraz układ krwionośny i limfatyczny; wskazania i przeciwwskazania. Mini Lift- wykonywanie w przebiegu zabiegu. Zabiegi liftingujące- wykonywane wg potrzeb. Defekty oraz dolegliwości stóp- przyczyny, profilaktyka, metody leczenia. Pedicure SPA- metodyka zabiegu, charakterystyka preparatów pielęgnacyjnych. Depilacja zbędnego owłosienia metodą ciepłego wosku- metodyka zabiegu, przeciwwskazania, charakterystyka wosków. Metody depilacyjne. Semestr III – znajomość zasad postępowania z aparaturą kosmetyczną. Umiejętność zapobiegania wypadkom przy pracy z prądem elektrycznym. Znajomość wskazań i przeciwwskazań  do stosowania prądu elektrycznego w kosmetologii.  Znajomość rodzajów prądu stosowanych w kosmetyce oraz ich oddziaływania na skórę i organizm. Znajomość znaczenia zastosowania fal ultradźwiękowych w pielęgnacji skóry twarzy i ciała. Znajomość rodzajów aparatów kosmetycznych. Umiejętność doboru odpowiedniej aparatury do określonego zabiegu kosmetycznego. Umiejętność obsługi aparatury wielofunkcyjnej. Umiejętność obsługi aparatury diagnostycznej. Przygotowanie klienta do zabiegu wykorzystującego aparat elektryczny. Wykonanie zabieg darsonwalizacji. Wykonanie zabiegu galwanizacji i jonoforezy. Wykonanie zabiegu sonoforezy i kawitacji. Wykonanie zabiegu mezoterapii bezigłowej. Przeprowadzenie diagnozy stanu skóry aparaturą diagnostyczną. Obsługa aparatury wielofunkcyjnej.

Wykonanie zabiegu aparaturą wielofunkcyjną w obrębie skóry twarzy. Wykonanie zabiegu aparaturą wielofunkcyjną na ciało. Semestr IV – aromaterapia- znaczenie w kosmetyce: działanie i charakterystyka olejków eterycznych. Masaż aromaterapeutyczny- wskazania, przeciwwskazania, charakterystyka środków poślizgowych. Masaż aromaterapeutyczny twarzy, szyi i dekoltu. Zastosowanie masażu aromaterapeutycznego w przebiegu zabiegu pielęgnacyjnego. Charakterystyka zabiegów aromaterapeutycznych różnych firm. Masaż aromaterapeutyczny ciała- wskazania, p/wskazania, wpływ na organizm. Pielęgnacja ciała w gabinecie kosmetycznym i w domu- omówienie metod pielęgnacyjnych, substancji aktywnych w kosmetykach do ciała. Zabiegi napinające, ujędrniające, redukujące cellulit. Wykonanie zabiegów antycellulitowych  i przeciw rozstępom.

Zabiegi napinające, ujędrniające, redukujące cellulit- prezentacja szkoleniowa. Pielęgnacja piersi w gabinecie kosmetycznym i w domu- omówienie metod pielęgnacyjnych substancji aktywnych w kosmetykach do  pielęgnacji biustu. Masaż piersi. Masaż piersi- wykonanie w przebiegu zabiegu pielęgnacyjnego. Kompleksowa pielęgnacja ciała. Masaż piersi. Masaż aromaterapeutyczny twarzy.  Warsztaty szkoleniowe wybranej firmy kosmetycznej.

            Zalecana literatura:

  1. Dylewska-Grzelakowska J. Kosmetyka stosowana, WSiP Warszawa, 1999r.
  2. Kasprzak W., Mańkowska A. Fizykoterapia, medycyna uzdrowiskowa i SPA, PZWL 2008r.
  3. Kiełczyńska- Czajka H. Fizykoterapia, Wyd. Spółdzielcze Warszawa 1983r.
  4. Peters I. Kosmetyka, REA Warszawa, 2007r.
  5. Mika T. Kasprzak W. Fizykoterapia, PZWL, Warszawa 2007r.
  6. Czasopisma branżowe: Nowości w kosmetyce, Kosmetyka Kosmetologia, Beauty Forum, Cabines.

 

                            PSYCHOLOGIA

                            Katedra Humanistycznych Podstaw Kultury Fizycznej

                                   Kierownik: dr hab. Edward Wlazło, prof. nadzw.

Język wykładowy: polski                                                     

Rok I, semestr 2                   Stopień studiów: I                 Status przedmiotu: obowiązkowy

Wymagania wstępne: biologia, anatomia, fizjologia    Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr hab. Edward Wlazło, prof. nadzw., doc. dr Jan Supiński, mgr Katarzyna Kajdan

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

15

30

 

Forma zaliczenia:

 

E

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: zapoznanie studentów z terminologią psychologiczną, właściwościami (cechami), procesami psychicznymi stanowiącymi reguły zachowań ludzkich. Dostarczenie rzetelnej wiedzy (podanej w zwięzłej formie) o psychice człowieka i jego zachowaniu w kontaktach z innymi ludźmi.

Program: obejmuje wiedzę z zakresu psychologii ogólnej z elementami psychologii społecznej. Osobowość, struktura i funkcje regulacyjne. Cechy i rodzaje temperamentu, inteligencja (ogólna sprawność umysłowa). Potrzeby psychiczne (w tym turystyczno-rekreacyjne) i mechanizmy ich nabywania. Postawy ze szczególnym uwzględnieniem postaw wobec kultury fizycznej. Samoocena i aspiracje. Główne determinanty PA. Czynności motywacyjno-emocjonalne. Prawa Yerkesa-Dodsona. Podstawowe czynności poznawcze, wrażenia, spostrzeżenia, pamięć, wyobraźnia, myślenie, uwaga. Funkcjonowanie jednostki w grupie społecznej (analiza ustosunkowań interpersonalnych).

            Zalecana literatura:

  1. Fenczyn J., Elementy psychologii dla studentów AWF kierunku turystyka i rekreacja. AWF, Kraków 1993.
  2. Gracz J., Sankowski T., Psychologia w rekreacji i turystyce. Seria Podręczniki. AWF, Poznań 2001.
  3. Pietrasiński Z., Psychologia człowieka dorosłego. PWN, Warszawa 1998.
  4. Strelau J., Psychologia, t. I, II, III. Gdańskie Towarzystwo Psychologiczne, Gdańsk 2001.
  5. Wojcieszke B., Człowiek wśród ludzi. Scholar, Warszawa 2002.
  6. Zimbardo P.G. i wsp., Psychologia i życie. PWN, Warszawa 1988 (przekład z języka angielskiego).

 

                            PRAKTYKA W ZAKRESIE

                            KOSMETOLOGII PIELĘGNACYJNEJ

                           

Język wykładowy: polski                                                      Status przedmiotu: obowiązkowy

Rok I-II, semestr 2,3,4         Stopień studiów: I                 Metody nauczania: ćwiczenia

Wymagania wstępne:

Prowadzący:

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

500

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

9, 5, 9

 

      Efekty kształcenia: poszerzenie merytorycznej i praktycznej wiedzy studentów dotyczącej kosmetologii  z zakresu kosmetologii pielęgnacyjnej, upiększającej, podologii, Welles, SPA, zabiegów kosmetycznych w uzdrowiskach.  Praktyczne przygotowanie studentów do samodzielnych działań zawodowych z zakresu kosmetologii: programowania, ustalenia celów zabiegów, planowania, organizacji, realizacji, nadzoru, kontroli i BHP, zarządzania gabinetem, oceny postępów w poszczególnych działach kosmetologii. Kształtowanie postaw studentów w dziedzinach kosmetycznych ukierunkowanych na rozwój poznawczy, emocjonalny i psychomotoryczny. Umiejętność współpraca ze środowiskiem (lekarz dermatolog, fizjoterapeuta, dietetyk) w ramach pracy z klientem/pacjentem.

            Program: zapoznanie się ze specyfiką i funkcjonowaniem gabinetu kosmetycznego. Zapoznanie się z rolą i miejscem kosmetologa w planowaniu i dobieraniu zabiegów oraz współpracy z lekarzem z zakresu dermatologii, dermatologii estetycznej. Zdobywanie doświadczenia poprzez: 1) zapoznanie się z dokumentacją w gabinecie kosmetycznym oraz przepisami BHP, 2) zapoznanie się ze sposobem przeprowadzania wywiadu z pacjentem/klientem w gabinecie kosmetycznym i umiejętnością dobierania zabiegów do potrzeb pacjenta/klienta z uwzględnieniem wskazań i przeciwwskazań zabiegowych, 3) asystowanie przy pracy dyplomowanego kosmetologa, 4)udział w zabiegach kosmetycznych – zabiegi pielęgnacyjne dłoni; – manicure tradycyjny; – manicure biologiczny, – pielęgnacja paznokci i zdobnictwo naturalnych paznokci, – kompleksowa pielęgnacja dłoni i paznokci, – pielęgnacja kończyn dolnych, – pedicure kosmetyczny, – pedicure leczniczy, – kompleksowa pielęgnacja stóp.

            Zalecana literatura:

Dziennik praktyk.

 

                            BIOLOGIA I GENETYKA

                            Katedra Podstaw Fizjoterapii

                                   Kierownik: prof. dr hab. Krzysztof A. Sobiech

Język wykładowy: polski                                                      Status przedmiotu: obowiązkowy

Rok II, semestr 3                  Stopień studiów: I                 Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Wymagania wstępne:

Prowadzący: dr Małgorzata Socha, dr Zdzisław Lewandowski

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

15

30

 

Forma zaliczenia:

 

E

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: przekazanie wiedzy w zakresie funkcjonowania żywych organizmów na poszczególnych poziomach ich organizacji; rozumienia zależności między organizmami a środowiskiem z uwzględnieniem układu pasożyt – żywiciel; rozumienia genetycznego podłoża różnicowania organizmów oraz mechanizmów dziedziczenia i zmienności.

            Program: właściwości i pojęcie życia. Wzrost, różnicowanie, starzenie i śmierć komórek. Budowa kwasów nukleinowych, replikacja DNA, organizacja chromatyny jądrowej, budowa chromosomów, pojęcie genu, kod genetyczny, ekspresja genetyczna (transkrypcja i translacja). Genetyka klasyczna. Podstawowe zagadnienia z biologii rozwoju. Wybrane aspekty biologii i ekologii człowieka. Poziomy strukturalne budowy organizmu i podstawy jego funkcjonowania. Komórki macierzyste, ich rola w organizmie i zastosowanie w terapii i medycynie regeneracyjnej. Dziedziczenie autosomalne. Przykłady chorób jednogenowych u człowieka. Allele wielokrotne. Dziedziczenie grup krwi. Aberracje chromosomowe u człowieka. Podstawy genetyki i nowotworów. Podstawy procesu starzenia. Zaburzenia embriogenezy. Wady rozwojowe. Czynniki teratogenne. Podstawy parazytologii. Sposoby oddziaływania człowieka na przyrodę. Konsekwencje zdrowotne zanieczyszczenia środowiska.

            Zalecana literatura:

  1. Zabel M., Histologia. Podręcznik dla studentów medycyny i stomatologii. Urban&Partner, Wrocław 2000 lub nowsze.
  2. Sawicki W., Histologia. PZWL, 2005 lub nowsze.
  3. Jarygin N., Biologia. Podręcznik dla studentów kierunków medycznych. PZWL 2003.
  4. Bartel H., Embriologia dla studentów medycyny. PZWL 1995.
  5. Connor M., Ferguson-Smith M., Podstawy genetyki medycznej. PZWL, Warszawa 1998.
  6. Wolański N., Rozwój biologiczny człowieka. Podstawy auksologii, gerontologii i promocji zdrowia. PWN, Warszawa 2006.
  7. Campbell B., Ekologia człowieka. PWN, Warszawa 1995.
  8. Comber C., Ekologia i ewolucja pasożytnictwa. Długotrwałe wzajemne oddziaływanie. PWN, Warszawa 1999.
  9. Kadłubowski R., Kurnatowska A. (red.), Zarys parazytologii lekarskiej. PZWL, Warszawa 2001.

 

                            DERMATOLOGIA

                            Katedra Podstaw Fizjoterapii

                                   Kierownik: prof. dr hab. Krzysztof A. Sobiech

Język wykładowy: polski                                                      Status przedmiotu: obowiązkowy

Rok II, semestr 3-4              Stopień studiów: I                 Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Wymagania wstępne:

Prowadzący:

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

30

60

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2, 2

 

            Efekty kształcenia:

            Program:

            Zalecana literatura:

 

                            EKOLOGIA

                            Katedra Podstaw Fizjoterapii

                                   Kierownik: prof. dr hab. Krzysztof A. Sobiech

Język wykładowy: polski                                                      Status przedmiotu: obowiązkowy

Rok II, semestr 3                  Stopień studiów: I                 Metody nauczania: ćwiczenia

Wymagania wstępne:

Prowadzący: dr Lucyna Górska-Kłęk

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

15

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

1

 

            Efekty kształcenia: rozumienie podstawowych procesów ekologicznych oraz współzależności między organizmem a środowiskiem. Kształtowanie świadomości ekologicznej. Rozumienie wpływu zagrożeń środowiskowych na organizm człowieka.

            Program: domena ekologii. Konsumpcjonizm a przyroda. Bioróżnorodność. Skażenie środowiska naturalnego. Rolnictwo ekologiczne. Żywność ekologiczna. Ekologia miasta. Stan środowiska w Polsce. Ekologia a medycyna. Podstawowe pojęcia z ekologii. Promieniowanie jonizujące, rodzaje, skutki. Formy ochrony przyrody. Najczęściej występujące w środowisku przyrodniczym ksenobiotyki. Rola świadomości ekologicznej i ekologicznego stylu życia. Zanieczyszczenia powietrza, wody i gleby. Czynniki środowiskowe a zdrowie.

            Zalecana literatura:

  1. Krebs Ch.J., Ekologia. PWN, Warszawa 2011.
  2. Weiner J., Życie i ewolucja biosfery. Podręcznik ekologii ogólnej. PWN, Warszawa 2006.
  3. Seńczuk W., Toksykologia współczesna. PZWL, Warszawa 2003.
  4. Siemiński M., Środowiskowe zagrożenia zdrowia. PWN, Warszawa 2001.
  5. Mackenzie A., Ball A.S., Virdee S.R., Ekologia. Krótkie wykłady. PWN, Warszawa 2000.

 

                            ESTETYKA

                            Katedra Podstaw Fizjoterapii

                                   Kierownik: prof. dr hab. Krzysztof A. Sobiech

Język wykładowy: polski                                                      Status przedmiotu: obowiązkowy

Rok II, semestr 3                  Stopień studiów: I                 Metody nauczania: wykład

Wymagania wstępne:

Prowadzący: dr Robert Dobrowolski

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

30

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: wprowadzenie w podstawowe zagadnienia z zakresu estetyki. Uzyskana wiedza pozwoli na interpretację zjawisk i zagadnień estetycznych w szerokim kontekście kulturowym oraz pogłębi świadomość estetyczną i rozwinie smak estetyczny.

            Program: definicja estetyki i podstawowe kategorie przedmiotowe. Piękno, wdzięk, gracja, wzniosłość i inne wartości estetyczne. Harmonia greckiego ciała. Hierarchia zmysłów w estetycznych ocenach. Funkcjonalizm nowoczesnego ciała. Ponowoczesne ciało medialne. Przedstawieniowe i symboliczne funkcje ciała. Ciało zniekształcone – upośledzenie, choroba i rozmyślna deformacja. Tożsamość płciowa (płeć biologiczna i kulturowa, „trzecia płeć”, uniseksualność i metroseksualność w przedstawieniach sztuki popularnej). Wstręt do ciała – kulturowe i psychiczne uwarunkowania tzw. abiektualizacji ciała. Seksualność ciała (nieczystość i grzech, Eros i Tanatos, obsceniczność i granice pornografii). Estetyczne projekty ciała – idealne ciało (życie i twórczość Yukio Mishimy); amputacje, protezy (artystyczne realizacje M. Barneya i R. Gobera i Stelarna); opracje plastyczne w twórczości Orlan.

            Zalecana literatura:

  1. Tatarkiewicz W., Dzieje sześciu pojęć. Warszawa 2005.
  2. Shusterman R., O sztuce i życiu. Od poetyki hip-hopu do filozofii somatycznej. Wrocław 2007.
  3. Shusterman R., Estetyka pragmatyczna. Żywe piękno i refleksja nad sztuką. Wrocław 1998.

 

                            JĘZYK OBCY

                            Centrum Języków Obcych

 

Język wykładowy: polski                                                      Status przedmiotu: obowiązkowy

Rok II, semestr 3-4              Stopień studiów: I                 Metody nauczania: ćwiczenia

Wymagania wstępne:

Prowadzący:

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

75

 

Forma zaliczenia:

 

E

 

ECTS

 

 

2, 2

 

            Efekty kształcenia: kształcenie języka dla celów komunikacji językowej na poziomie biegłości B2 ESKOJ*.

            Program: elementy języka oraz komunikacji językowej.

            Zalecana literatura: podana przez prowadzącego lektora.

 

                            MASAŻ

                            Katedra Fizjoterapii

                                   Kierownik: dr hab. Ewa Demczuk-Włodarczyk, prof. nadzw.

Język wykładowy: polski                                                      Status przedmiotu: obowiązkowy

Rok II, semestr 3                  Stopień studiów: I                 Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Wymagania wstępne:

Prowadzący: dr Krzysztof Kassolik, dr Waldemar Andrzejewski, mgr Marcin Brzozowski, mgr Iwona Wilk

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

15

45

 

Forma zaliczenia:

 

E

 

ECTS

 

 

3

 

            Efekty kształcenia: kształtowanie – podstawowej wiedzy teoretycznej z zakresu masażu klasycznego i leczniczego; umiejętności wykonania masażu klasycznego; umiejętności dokonania oceny stanu pacjenta dla potrzeb masażu leczniczego; umiejętności wykonania masażu leczniczego z wykorzystaniem tensegracji (poszczególnych układów mięśniowo-powięziowych); umiejętności planowania i wykonania metodyki masażu leczniczego z zastosowaniem prawa tensegracji w wybranych jednostkach chorobowych.

            Program: propedeutyka masażu – postawa masażysty wobec pacjenta. Umiejętność nawiązywania kontaktu pacjent-masażysta dla potrzeb zabiegu. Sprężyste odkształcanie różnych struktur i ich biologiczne podstawy. Stymulacyjne, adaptacyjne i kompensacyjne właściwości sprężystego odkształcania. Różne metody i formy masażu. Omówienie zasady tensegracji i ich wykorzystania w masażu leczniczym. Zależności przyczynowo-skutkowe pomiędzy układami – ruchu a naczyniowym i nerwowym. Kompleksowa ocena stanu pacjenta dla potrzeb masażu leczniczego. Planowanie masażu na podstawie oceny stanu pacjenta.

            Zalecana literatura:

  1. Bochenek A., Reicher M., Anatomia prawidłowa człowieka, t. I, III i V. PZWL, Warszawa 1989.
  2. Kassolik K., Andrzejewski W., Wilk I., Baranczewicz M., Pozycje złożeniowe w masażu leczniczym, cz. 1: Podstawowe zasady dobrej pozycji złożeniowej. Rehabilitacja w Praktyce 2007; 3:38-40.
  3. Andrzejewski W., Kassolik K., Pawlak H., Pozycje złożeniowe w masażu leczniczym, cz. 2: Zastosowanie pozycji złożeniowej. Rehabilitacja w Praktyce 2007; 4: 27-30.
  4. Andrzejewski W., Kassolik K., Pawlak H., Sprężyste odkształcanie tkanek a rozwój techniki masażu. Rehabilitacja w Praktyce 2008; 1: 42-44.
  5. Kasprzak W., Fizjoterapia kliniczna. PZWL, Warszawa 2010.
  6. Andrzejewski W., Kassolik K., Ocena palpacyjna pacjenta w masażu leczniczym. Fizjoterapia 2009: 17, 4:60-66.
  7. Kassolik K., Andrzejewski W., Masaż tensegracyjny. 2010: 18, 1:67-72.

 

                            FIZJOLOGIA

                            Katedra Kinezjologii

                                   Kierownik: prof. dr hab. Artur Jaskólski

Język wykładowy: polski                                                      Status przedmiotu: obowiązkowy

Rok II, semestr 4                  Stopień studiów: I                 Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Wymagania wstępne:

Prowadzący: prof. dr hab. Artur Jaskólski, dr Renata Andrzejewska, mgr Damian Janecki, mgr Anna Mickiewicz, mgr Piotr Zieliński

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

15

45

 

Forma zaliczenia:

 

E

 

ECTS

 

 

3R

 

            Efekty kształcenia: zapoznanie z czynnością organizmu człowieka na poziomie – komórkowym, narządowym oraz systemowym w czasie spoczynku oraz wysiłku.

            Program: podstawy elektrofizjologii komórki (pobudliwość i pobudzenie komórki, transport przez błony komórkowe, procesy przekaźnictwa synaptycznego). Fizjologia – mięśni szkieletowych, układu nerwowego, narządów zmysłów, układu krążenia, krwi, układu oddechowego, układu pokarmowego, gruczołów wydzielania wewnętrznego. Budowa i funkcje skóry. Przemiana materii i energii. Równowaga kwasowo-zasadowa i gospodarka wodno-elektrolitowa. Reakcja organizmu na wysiłek fizyczny. Wydolność fizyczna, czynniki ją warunkujące i metody oznaczania. Testy wysiłkowe – zasady i cele wykonywania testów wysiłkowych. Wskazania i przeciwwskazania do wykonywania testów wysiłkowych. Charakterystyka fizjologiczna testów wysiłkowych. Trening fizyczny jako proces adaptacji fizjologicznej, zmiany potreningowe. Zasady treningu zdrowotnego.

            Zalecana literatura:

  1. Jaskólski A., Jaskólska A., Podstawy fizjologii wysiłku fizycznego z zarysem fizjologii człowieka. AWF, Wrocław 2006.
  2. Ganong W.F., Fizjologia lekarska. PZWL, 2007.
  3. Traczyk W., Fizjologia człowieka w zarysie. PZWL, 2005.
  4. Kozłowski S., Nazar K., Wprowadzenie do fizjologii klinicznej. PZWL, 1999.
  5. Silbernagl S., Despopoulos A., Ilustrowana fizjologia człowieka. PZWL, 2010.
  6. Górski J., Fizjologiczne podstawy wysiłku fizycznego. PZWL, 2006.

 

                            MIKROBIOLOGIA I IMMUNOLOGIA

                            Katedra Podstaw Fizjoterapii

                                   Kierownik: prof. dr hab. Krzysztof A. Sobiech

Język wykładowy: polski                                                      Status przedmiotu: obowiązkowy

Rok II, semestr 4                  Stopień studiów: I                 Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Wymagania wstępne:

Prowadzący: dr Piotr Załęcki

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

15

45

 

Forma zaliczenia:

 

E

 

ECTS

 

 

4

 

            Efekty kształcenia: uzyskanie przez studenta wiedzy dotyczącej funkcjonowania mechanizmów immunologicznych; wiedzy nt. budowy i funkcjonowania komórki bakteryjnej, klasyfikacji mikroorganizmów i zakażeń.

            Program: drobnoustroje i człowiek, taksonomia – klasyfikacja i identyfikacja, mikroflora człowieka. Budowa bakterii, fizjologia bakterii, chorobotwórczość, toksyny bakteryjne, dermatofity, grzybice, antybiotyki. Pobieranie próbek, ich transport, badanie materiałów biologicznych, sporządzanie preparatów, techniki immunologiczne, hodowle, podłoża. Informacje podstawowe o funkcjonowaniu mechanizmów immunologicznych. Limfocyty B, limfocyty, NK. Komórki żerne. Dopełniacz. Budowa i klasyfikacja przeciwciał. Odporność wrodzona; przeciwciała u noworodków. Odporność nabyta. Odpowiedź immunologiczna w narządach. Układ odpornościowy związany z błonami śluzowymi. Układ odpornościowy skóry. Choroby o podłożu immunologicznym. Niedobory immunologiczne, choroby alergiczne, choroby autoimmunizacyjne nowotworów i przeszczepy – mechanizmy immunologiczne.

            Zalecana literatura:

  1. Krótkie wykłady. Mikrobiologia. PWN 2012, J. Nicklin, K. Graeme-Cook, R. Killington, http://pathmicro.med.sc.edu/book/bact-sta.htm- podręcznik internetowy, j. angielski.
  2. Ptak W., Ptak M., Szczepanik M., Podstawy immunologii. PZWL, Warszawa 2009.

IV. OGÓLNE INFORMACJE dla STUDENTÓW MOBILNYCH

 

1. Koszty utrzymania

 

Minimalny miesięczny koszt utrzymania studenta przyjeżdżającego z zagranicy można oszacować na poziomie 1.300-1.600 zł. Na tę sumę składają się:

       –  miesięczna opłata za wynajem pokoju – około 700 zł; w akademiku 450 zł;

       – dojazdy na Uczelnię środkami komunikacji miejskiej – około 100 zł;

       – wyżywienie – około 800 zł.

Aktualny kurs € (euro) na dzień 1 lipca  2012 r. wynosi 4,18 PLN. PLN – złoty (zł.) – jednostka monetarna Polski.

 

Zakwaterowanie

Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu dysponuje własnym domem studenckim „Spartakus” oferujący zakwaterowanie pięciuset studentom, głównie studentom Akademii, ale również obcokrajowcom. Pewną pulę pokoi oferują również inne uczelnie wrocławskie w ramach swojej bazy lokalowej.

Istnieje także możliwość wynajęcia pokoi lub mieszkań z bogatej oferty mieszkańców Wrocławia. Studenci mogą je wynająć prywatnie za pośrednictwem akcji Samorządu Studenckiego zwanej „Chata dla Żaka”, o której szerszą informację można znaleźć na stronie internetowej http://wroclaw.chatazaka.pl

 

Posiłki

Na terenie Uczelni funkcjonuje stołówka (bar) w domu studenckim Spartakus, który proponuje smaczne dania obiadowe. Jednocześnie żacy mają możliwość skorzystania z oferty licznych lokali gastronomicznych na terenie miasta. Najbliższe lokale gastronomiczne znajdują się na Placu Grunwaldzkim oraz w jego okolicach.

 

2. Opieka medyczna

 

Student-cudzoziemiec przyjeżdżając do Polski musi posiadać druk E 128 (jest on przeznaczony dla studentów zagranicznych studiujących w Polsce). Druk ten jest wydawany w instytucji będącej odpowiednikiem polskiego Narodowego Funduszu Zdrowia, po złożeniu wymaganych dokumentów (wniosku o wydanie formularza E 128, zaświadczenia z macierzystej uczelni potwierdzającego status studenta). W momencie korzystania z bezpłatnej opieki zdrowotnej, student musi okazać ów formularz lekarzowi, bądź instytucji, która ma podpisaną umowę z Narodowym Funduszem Zdrowia.

Studenci mogą też korzystać z innych form ubezpieczenia zawieranego na czas wyjazdu w kraju ojczystym lub wykupionego w Polsce.

 

3. Ubezpieczenie

 

Student-cudzoziemiec powinien być ubezpieczony na czas podróży i pobytu w uczelni partnerskiej. Uczelnia macierzysta powinna uzgodnić z uczelnią przyjmującą najbardziej dogodną dla studenta formę ubezpieczenia i poinformować studenta o konieczności wykupienia zalecanej formy ubezpieczenia.

 

4. Pomoc finansowa dla studentów: ogólne zasady udzielania pomocy finansowej – stypendiów studentom polskim określają rozporządzenia ministerialne. Szczegółowe kryteria przyznawania stypendiów i pomocy finansowej studentom Akademii Wychowania Fizycznego znajdują się na stronie internetowej Akademii: www.awf.wroc.pl

 

 

 

5. Baza dydaktyczna

 Biblioteka Główna i Ośrodek Informacji Naukowej

Adres:

ul. A. Mickiewicza 98
51-684 Wrocław

Telefon:

(71) 347 32 04

Fax:

(71) 347 30 53

Internet:

http://bg.awf.wroc.pl

E-mail:

biblioteka@awf.wroc.pl

Wypożyczalnia międzybiblioteczna (E-mail)

wm@awf.wroc.pl

Ośrodek Informacji Naukowej

oin@awf.wroc.pl

Godziny otwarcia

Czytelnia

Poniedziałek – czwartek

8.00-19.00

Piątek

8.00-17.00

Sobota – niedziela

9.00-13.00

Czytelnia Czasopism

Poniedziałek – piątek

8.00-15.00

Wypożyczalnia

Poniedziałek, środa, piątek

9.00-15.00

Wtorek, czwartek

9.00-17.00

Sobota

9.00-13.00

Wypożyczalnia Międzybiblioteczna

Poniedziałek – piątek

9.00-15.00

Ośrodek Informacji Naukowej

Poniedziałek – piątek

8.00-15.00

Katalogi

Komputery w holu biblioteki czynne w godzinach pracy Czytelni Głównej.
Z komputerów prywatnych dostęp całodobowy poza przerwą techniczną (codziennie w godz. 21:00-23:00).

 

 

6. Kursy językowe: dla studentów zagranicznych Programu Erasmus prowadzony jest nieodpłatnie jednosemestralny kurs kultury polskiej i języka polskiego.

 

7. Praktyki

 

Podstawę prawną do organizowania studenckich praktyk zawodowych stanowi Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 12 sierpnia 1991 r. w sprawie praktyk studenckich (Dz.U. Nr 73, poz. 323 z późniejszymi zmianami).

Praktyki studenckie w Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu są realizowane według standardów nauczania dla poszczególnych kierunków. Praktyki stanowią część procesu kształcenia i podlegają obowiązkowemu zaliczeniu. Praktyki wpisuje się do indeksu wraz z innymi zajęciami dydaktycznymi ustalonymi planem studiów, według wzoru podanego przez dziekana. Zaliczenie praktyk jest warunkiem zaliczenia semestru studiów, których program przewiduje ich realizację.

W indeksie, w miejscu przewidzianym na wpisy dotyczące praktyk, odnotowuje się miejsce i okres odbywania praktyki oraz nazwisko i imię opiekuna praktyki.

Dziekan może zaliczyć studentowi na poczet praktyki wykonywaną przez niego pracę, w tym również za granicą, jeżeli jej charakter spełnia wymagania przewidziane w programie praktyk studenckich.

8. Organizacje studenckie

 

Samorząd studencki stanowi podstawową reprezentację wszystkich studentów na poziomie Uczelni jak i Wydziałów. Ponadto w ramach działalności samorządu studenckiego istnieje sekcja kulturalna, która zajmuje się upowszechnianiem zainteresowań kulturalnych; aktualnie funkcjonują grupy: teatralna, filmowa, muzyczno-wokalna, poetycka i fotograficzna.

Studenckie Towarzystwo Naukowe – grupuje studentów zainteresowanych różnymi problemami badawczymi, oferując im możliwości pogłębiania wiedzy z danej dyscypliny naukowej.

Sport studencki – w Uczelni działa 21 sekcji sportu studenckiego (masowego) skupiającego ok. 250 studentów, którzy regularnie uczestniczą w rozgrywkach Dolnośląskiej Ligi Międzyuczelnianej.

 

9. Czas wolny

 

Zajęcia pozauczelniane i rozrywki.

W Uczelni działają: Zespół Tańca Ludowego „Kalina” i Akademicki Związek Sportowy – KS AZS AWF. Stwarza on studentom Akademii warunki do uprawiania sportu przez możliwość zrzeszania się w siedmiu sekcjach sportowych, działających przy KS AZS AWF oraz w ramach sportu uczelnianego w Ligach Międzyuczelnianych.

Studenci zrzeszeni w AZS AWF trenują w sekcjach: lekkoatletyki, judo, akrobatyki sportowej, bobslejów, szermierki, pływania, piłki ręcznej kobiet.

Należy również wspomnieć o majowym święcie studenckim – JUWENALIACH,  kiedy to zarządzanie miastem – symboliczne „klucze miejskie” – zostają przekazane przez władze miasta Wrocławia studentom.

W wolnym czasie student może odwiedzać liczne wrocławskie muzea, uczęszczać do teatru, opery, operetki, czy filharmonii. Planując zwiedzanie student musi pamiętać, że w poniedziałki muzea są zamknięte. Wszelkie informacje o Wrocławiu – historii, kulturze i edukacji znajdują się na stronie internetowej: http://www.wroclaw.pl 

Ognisko Wrocławskie – Polska YMCA

Polska YMCA jest ogólnopolską organizacją młodzieżową. Działa w kilkunastu ogniskach w Polsce. Jednym z nich jest Ognisko Polskiej YMCA we Wrocławiu, działające od 1991 roku przy Akademii Wychowania Fizycznego. Celem działalności ogniska wrocławskiego jest stymulowanie rozwoju psychicznego, fizycznego i duchowego młodych ludzi, ale też oferowanie programów skierowanych do wszystkich mieszkańców Wrocławia. Obok działalności ogólnej prowadzi działalność specjalistyczną w trzech klubach: Klub Turystyki Kajakowej „Cofka”, Klub Górski „Olimp”, Klub Jeździecki „Kawalkada”.

 

10. Rejestracja studentów zagranicznych w ramach programu LLP Erasmus

 

Rejestracji należy dokonać w Dziale Nauki i Współpracy z Zagranicą. Dział ten oraz Wydziałowi Koordynatorzy ECTS udzielają wszelkich informacji związanych z warunkami podjęcia studiów i rejestracją w Uczelni.

Aplikacja i program studiów dla studentów LPP Erasmus on-line:

http://www.awf.wroc.pl/awfnew/english/site.php?ID=37

 

Dział Nauki i Współpracy z Zagranicą (DNiWZ)

tel.: (+ 48 -71) 347 31 13; (+48 - 71) 347 31 03

Kierownik DNiWZ: mgr Iwona Stężały

tel.: (+ 48 -71) 347 31 13

fax.: (+ 48 -71) 347 31 79

e-mail: steiwo@awf.wroc.ploffice@awf.wroc.pl

 

11. Informacje praktyczne dla studentów mobilnych

         (przyjeżdżających i wyjeżdżających) w ramach Programu LLP Erasmus

 

Zazwyczaj wraz z dokumentem aplikacyjnym wymaganym do przyjęcia na studia uczelnie partnerskie przysyłają studentom program studiów, wraz z punktami ECTS, oferowany studentom stypendystom Programu Erasmus. Na tej podstawie student konstruuje swój program studiów w uczelni partnerskiej Learning Agrement (LA).

Przed wyjazdem student powinien dokładnie upewnić się, gdzie należy się zgłosić po przybyciu do uczelni partnerskiej (przyjmującej). Należy znać nazwisko osoby kontaktowej uczelni zagranicznej, jej numer telefonu i adres biura.

Student zostanie poinformowany o konieczności otrzymania na koniec pobytu w uczelni partnerskiej pisemnego zaświadczenia o pobycie w uczelni wraz z wykazem zrealizowanych zajęć i uzyskanych wyników w formie Wykazu Zaliczeń – Transcript of Records  (TR).

Jeżeli wszystkie uzgodnione w formie pisemnej warunki zostaną przez studenta spełnione, okres studiów (przedmioty, zaliczenia, egzaminy) zostaną mu uznane i potraktowane jako równoważne z odpowiednim okresem studiów (przedmiotami, zaliczeniami, egzaminami) w uczelni macierzystej. W przypadku stwierdzenia niezgodności, decyzję co do zakresu zaliczenia podejmuje dziekan i decyduje o warunkach zaliczenia bądź niezaliczenia semestru, a także o ewentualnej konieczności zwrotu przez studenta części lub całości otrzymanego grantu. Zwrot grantu nie będzie wymagany od studenta w przypadku zaistnienia okoliczności od studenta niezależnych, określanych jako „siły wyższe”. W tym przypadku konieczne jest uzyskanie pisemnej zgody od Narodowej Agencji – krajowego koordynatora programu LLP Erasmus.

Student – po powrocie z uczelni partnerskiej – powinien wypełnić Ankietę Studenta Stypendysty Erasmusa w wersji on-line, według wzoru dostarczonego przez uczelnię macierzystą.

 

 



*/ Każdy student zakwalifikowany do wyjazdu powinien mieć zagwarantowane zaliczenie okresu studiów i programu zrealizowanego w uczelni partnerskiej i uznanie za równoważne z okresem studiów i określonym programem w uczelni macierzystej. Przed podpisaniem przez dziekana umowy – Porozumienia o programie zajęć – ze studentem uczelnia macierzysta powinna się upewnić, czy przygotowany dla studenta program studiów w uczelni partnerskiej może być realizowany w danym semestrze/roku studiów. Uczelnia partnerska podpisując przedłożone Porozumienie o programie zajęć potwierdza możliwość realizacji tego programu.

**/ Student winien być poinformowany o konieczności otrzymania, na koniec pobytu w uczelni partnerskiej, pisemnego zaświadczenia o pobycie w tej uczelni oraz wykazu zrealizowanych przedmiotów i uzyskanych wyników i punktów ECTS w formie Wykazu zaliczeń. W uzasadnionych przypadkach opóźnienia wydania Wykazu zaliczeń uczelnia partnerska powinna poinformować studenta o terminie przesłania dokumentu do uczelni macierzystej.