AKADEMIA WYCHOWANIA FIZYCZNEGO

University School of Physical Education

adres: al. Ignacego Jana Paderewskiego 35; 51-612 Wrocław

REKTORAT

adres: ul. Stefana Banacha 11, 51-617 Wrocław,

tel. + 48 (71) 347 31 14; 347 31 01

fax: + 48 (71) 347 31 81

www.awf.wroc.pl

 

 

 

 

 

 

 

 

Pakiet Informacyjny ECTS

[rok akad. 2011/2012]

 

 

 

 

 

WYDZIAŁ WYCHOWANIA FIZYCZNEGO

KIERUNEK WYCHOWANIE FIZYCZNE

                           

                  

 

     

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Opracowanie:

dr hab. Anna Skrzek, prof. nadzw.

Prorektor ds. Nauczania

AWF we Wrocławiu
Spis treści

I. INFORMACJE OGÓLNE.. 5

1. System ECST. 5

2. Mobilność studentów.. 6

II. INFORMACJE o UCZELNI 7

1. Wrocław.. 7

2. Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu.. 8

2.1. Nazwa i adres uczelni 9

2.2. Władze uczelni 9

2.3. Struktura uczelni 9

2.4. Kalendarz roku akademickiego. 11

2.5. Kierunki studiów.. 11

2.6. Zasady przyjęć na studia. 12

2.7. Najważniejsze przepisy Uczelni 12

2.8. Prawa i obowiązki studenta. 13

III. INFORMACJE o STUDIACH.. 14

1. Kierunek studiów:  WYCHOWANIE FIZYCZNE.. 14

1.1. Struktura studiów i formy studiowania. 14

1.2. Cele zawodowe i edukacyjne kształcenia. 14

1.3. Diagram semestralny studiów I stopnia. 15

1.4. Diagram semestralny studiów II stopnia. 21

1.5. Alfabetyczna lista przedmiotów do wyboru.. 31

1.6. Alfabetyczna lista specjalizacji instruktorskich.. 34

1.7. Prezentacja przedmiotów biomedycznych do wyboru – w układzie alfabetycznym    34

1.8. Prezentacja przedmiotów humanistycznych do wyboru – w układzie alfabetycznym    54

1.9. Prezentacja przedmiotów teoretycznych do wyboru – w układzie alfabetycznym    67

1.10. Prezentacja przedmiotów praktycznych do wyboru – w układzie alfabetycznym    78

1.11. Prezentacja dyscyplin sportowych realizowanych w ramach specjalizacji sportowych [IS, IR] – w układzie alfabetycznym... 117

1.12. Prezentacja przedmiotów obligatoryjnych.. 137

IV. OGÓLNE INFORMACJE dla STUDENTÓW MOBILNYCH.. 237

1. Koszty utrzymania. 237

2. Opieka medyczna. 238

3. Ubezpieczenie. 238

4. Pomoc finansowa dla studentów.. 238

5. Baza dydaktyczna. 238

6. Kursy językowe. 239

7. Praktyki 239

8. Organizacje studenckie. 239

9. Czas wolny. 239

10. Rejestracja studentów zagranicznych w ramach programu LLP Erasmus. 240

11. Informacje praktyczne dla studentów mobilnych.. 240

 


 

Koordynator Uczelniany

Koordynatorzy Wydziałowi ECTS

dr hab. Anna Skrzek, prof. nadzw.

Prorektor ds. Nauczania

ul. Banacha 11, 51-617 Wrocław

tel. (+48.71) 347 31 66

fax: (+48.71) 347 31 25

e–mail: anna.skrzek@awf.wroc.pl

Doc. dr Marek Lewandowski

Wydział Wychowania Fizycznego

al. I.J. Paderewskiego 35, 51-612 Wrocław

tel. (+ 48.71) 347 34 27

fax: (+ 48.71) 347 34 37

e-mail: marek.lewandowski@awf.wroc.pl

 

dr hab. Ewa Demczuk-Włodarczyk, prof. nadzw.

Wydział Fizjoterapii

al. I.J. Paderewskiego 35, 51-612 Wrocław

tel. (+ 48.71) 347 30 72

fax: (+ 48.71) 347 30 81

e-mail: ewa.demczuk-wlodarczyk@awf.wroc.pl

 

I. INFORMACJE OGÓLNE

 

Pakiet informacyjny adresowany jest do kandydatów na studia  oraz do studentów innych uczelni krajowych i zagranicznych pragnących zaliczyć część swoich studiów w Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu. Pakiet zawiera informacje o Wrocławiu, Akademii, jej strukturze i działalności, a przede wszystkim o studiach prowadzonych w uczelni, zasadach rekrutacji na studia oraz zasadach studiowania.

 

1. System ECST

 

System ECTS, opracowany w późnych latach osiemdziesiątych przez Komisję Wspólnoty Europejskiej, służy ułatwieniu dostępu do pełnej informacji o programach studiów prowadzonych w uczelniach, a przez to zwiększeniu i usprawnieniu międzyuczelnianej i międzynarodowej wymiany studentów. Określony w systemie ECTS sposób pomiaru i oceny wiedzy, kompetencji i umiejętności zdobytych przez studenta, wyrażony w punktach ECTS, umożliwia rozpoznanie i uznanie programu studiów zaliczonego w uczelni partnerskiej, krajowej bądź zagranicznej.

System ECTS, pierwotnie opracowany dla mobilności studentów – transferu punktów ECTS, został następnie dopracowany do roli akumulacji punktów przez studenta w procesie kształcenia. Akronim ECTS jest nadal stosowany, chociaż oznacza aktualnie the European Credit Transfer and Accumulation System.

Pakiet Informacyjny ECTS jest podstawowym dokumentem systemu ECTS – the European Credit Transfer System – zawierającym pełną informację o Uczelni, jej strukturze i działalności, studiach i programach prowadzonych w Uczelni oraz o zasadach studiowania. Punkty ECTS są liczbą przyporządkowaną przedmiotowi odzwierciedlającą całkowity nakład pracy studenta (tj. udział w zajęciach oraz pracę własna w domu, bibliotece) potrzebny do zaliczenia przedmiotu, czyli do zdobycia wiedzy, umiejętności i kompetencji założonych w programie i celu realizacji przedmiotu. Student otrzymuje przypisaną przedmiotowi liczbę punktów ECTS po spełnieniu wszystkich, określonych w planie studiów i programie nauczania, wymagań oraz osiągnięciu właściwego poziomu założonych dla tego przedmiotu efektów kształcenia.

Liczba punktów ECTS przypisanych przedmiotom w semestralnym programie studiów wynosi około 30 (27-33), zaś w programie rocznym 60. Warunkiem zaliczenia semestru/roku studiów jest uzyskanie przez studenta liczby punktów wynikającej z planu studiów i programu nauczania, zgodnie z zasadami określonymi w regulaminie studiów.

Liczba punktów ECTS wymagana do ukończenia studiów w AWF:

– pierwszego stopnia wynosi 180

– drugiego stopnia wynosi 120.

 

2. Mobilność studentów

 

System ECTS opracowano pod kątem stworzenia przejrzystych zasad mobilności studentów, a w szczególności poznania oraz uznania (okresu) i programu studiów realizowanych przez studenta w uczelni partnerskiej. Celowi temu służą kluczowe dokumenty ECTS:

Pakiet informacyjny/katalog kursów. Pakiet informacyjny zawiera szeroki wachlarz danych o Uczelni, prowadzonych studiach i zasadach studiowania, realizowanych programach nauczania i warunkach zaliczania tych programów, a także praktyczne informacje o mieście, jego zasobach kulturowych i turystycznych, etc.

Formularz zgłoszeniowy (Application Form) z danymi personalnymi studenta niezbędnymi do zarejestrowania go w uczelni partnerskiej.

Porozumienie o programie zajęć (Learning Agrement) służy do zawarcia porozumienia między studentem i uczelniami: macierzystą i partnerską o programie realizowanym przez studenta w uczelni partnerskiej i zasadach jego uznania i zaliczenia w uczelni macierzystej*/.

Wykaz zaliczeń (Transcript of records) stanowi potwierdzenie przez uczelnię partnerską zaliczenia przez studenta mobilnego programu. W dokumencie tym podany jest wykaz przedmiotów zaliczonych, wraz z ocenami i punktami ECTS uzyskanymi przez studenta**/.

Dowód zaliczenia przez uczelnię macierzystą programu realizowanego w uczelni partnerskiej (Proof of recognition). Dokument ten ma potwierdzić dotrzymanie przez uczelnię macierzystą warunków umowy zawartej w Porozumieniu o programie zajęć, poprzez wykazanie w nim przedmiotów i liczby punktów ECTS uznanych w karcie osiągnięć studenta.

Wszelkie zmiany wprowadzane do Porozumienia o programie zajęć, zwanym dalej Porozumieniem, przez którąkolwiek ze stron, wymagają formy pisemnej zatwierdzonej przez wszystkie strony porozumienia: studenta, uczelnię partnerską i uczelnię macierzystą. Uczelnia powinna dołożyć wszelkich starań, aby przy sporządzaniu Porozumienia nie dopuścić do powstania istotnych różnic programowych w stosunku do standardów kształcenia dla danego kierunku studiów. W przypadku, gdy różnic tych nie da się uniknąć, należy przed wyjazdem studenta do uczelni partnerskiej określić sposób i termin realizacji oraz zaliczenia różnic programowych.

Jeżeli wszystkie uzgodnione w Porozumieniu warunki zostaną przez studenta spełnione, okres studiów (przedmioty, zaliczenia, egzaminy, punkty ECTS) zostaną mu uznane i potraktowane jako równoważne z odpowiednim okresem studiów (przedmiotami, zaliczeniami, egzaminami, punktami) w uczelni macierzystej. Decyzję o tym, czy uzgodnione warunki zostały spełnione przez studenta, podejmuje dziekan uczelni macierzystej.

W przypadku stwierdzenia niezgodności między Porozumieniem o programie zajęć i Wykazem zaliczeń, decyzję, co do sposobu i zakresu zaliczenia programu i okresu studiów podejmuje dziekan uczelni macierzystej. Dziekan decyduje, czy niespełnienie warunków Porozumienia przez studenta stanowi podstawę do skreślenia go z listy studentów, czy skutkuje koniecznością zaliczenia przez studenta, w uczelni macierzystej, dodatkowych przedmiotów. Dziekan decyduje również o konieczności zwrotu przez studenta, części lub całości, otrzymanego grantu. Zwrot grantu nie będzie wymagany od studenta w przypadku zaistnienia okoliczności od studenta niezależnych, określanych jako „siły wyższe”. W takim przypadku konieczne jest uzyskanie pisemnej zgody od Agencji Narodowej na zaniechanie zwrotu grantu.

Wymiana studentów może być realizowana tylko i wyłącznie z uczelnią posiadającą KARTĘ ERASMUSA, ważną na dany rok akademicki, z którą została podpisana umowa bilateralna.

Student zakwalifikowany na wyjazd w ramach programu ERASMUS musi spełniać następujące kryteria formalne:

1) być obywatelem kraju uprawnionego do uczestnictwa w programie ERASMUS lub posiadać oficjalny status uchodźcy albo prawo stałego pobytu na terytorium danego kraju,

2) być oficjalnie zarejestrowanym na kierunku studiów prowadzącym do otrzymania tytułu licencjata/inżyniera lub magistra w uczelni będącej stroną niniejszej umowy,

3) być (w momencie wyjazdu) studentem co najmniej drugiego roku studiów pierwszego stopnia (pierwszego cyklu),

4) powinien znać język wykładowy wybranej uczelni na tyle, żeby móc uczestniczyć w zajęciach,

5) warunkiem koniecznym przy wyjeździe jest zaliczenie wszystkich przedmiotów na semestrach poprzedzających wyjazd.

Pobyt studenta w uczelni partnerskiej, w celu zrealizowania części studiów, nie może być krótszy niż 3 miesiące lub pełny, najkrótszy cykl kształcenia (np. trymestr lub semestr) i nie może być dłuższy niż 1 rok akademicki. Minimalny okres pobytu w uczelni partnerskiej odnosi się tylko do okresu studiowania i nie zawiera okresu czasu ewentualnego przygotowania językowego czy odbywania praktyki.

Z każdym studentem zakwalifikowanym na wyjazd w ramach programu ERASMUS zostaje sporządzona pisemna umowa o programie zajęć realizowanym w uczelni partnerskiej (Learning Agrement). Student zakwalifikowany do wyjazdu otrzyma Kartę Studenta Erasmusa dostarczoną uczelni przez Narodową Agencję.

Uczelnia przyjmująca nie może żądać od studenta opłat za naukę (czesne, wpisowe, opłaty egzaminacyjne, opłaty za korzystanie z laboratoriów, bibliotek itp.). Pobieranie pewnych niewielkich opłat (członkostwo w organizacjach studenckich, korzystanie z kserokopiarki itp.) jest dopuszczalne na warunkach identycznych, jakie obowiązują studentów lokalnych.

Wypłata wszelkich stypendiów krajowych (socjalnych, naukowych i innych), do których student nabył prawo przed wyjazdem, będzie kontynuowana w czasie pobytu studenta w uczelni partnerskiej. Student powinien mieć zagwarantowane prawo do ubiegania się o wypłatę powyższych świadczeń również po powrocie do uczelni macierzystej, a oceny uzyskane w uczelni partnerskiej przeliczone na skalę ocen obowiązującą w kraju, powinny być podstawą ubiegania się o stypendia za wyniki w nauce.

Student – po powrocie z uczelni partnerskiej – powinien złożyć we właściwym dziekanacie kartę zaliczeń (Transcript of Records) z uczelni przyjmującej (partnerskiej) oraz wypełnić Ankietę według wzoru dostarczonego przez uczelnię macierzystą.

 

II. INFORMACJE o UCZELNI

AKADEMIA WYCHOWANIA FIZYCZNEGO we WROCŁAWIU

 

1. Wrocław, stolica Dolnego Śląska, jest jednym z najstarszych i najpiękniejszych miast w Polsce. Położony u podnóża Sudetów, nad rzeką Odrą, poprzecinany jej licznymi dopływami i kanałami, jest wyjątkowym miastem 12 wysp i 112 mostów. Miasto, w swojej ponad tysiącletniej historii, kilkakrotnie zmieniało przynależność państwową rozwijając się pod panowaniem Piastów, królów Czech, Habsburgów, aby od 1945 roku budować pozycję ważnej polskiej aglomeracji. Bogata i burzliwa historia wpisała się w ocalałe pomniki architektury jak np: Ostrów Tumski – średniowieczny zespół architektury sakralnej, Ratusz – wspaniała budowla gotycka, Uniwersytet Wrocławski z barokową Aulą Leopoldyńską.

Dzisiaj Wrocław jest znaczącym ośrodkiem gospodarczym, kulturalnym i naukowym.

Wspaniała architektura i bogata oferta wydarzeń artystycznych przyciągają rzesze turystów. Do największych atrakcji kulturalnych należą: Międzynarodowy Festiwal Muzyczny „Wratislavia Cantans”, Festiwal „Jazz nad Odrą”, Dni Muzyki Starych Mistrzów, Przegląd Piosenki Aktorskiej, Wrocławskie Spotkania Teatrów Jednego Aktora, a także wspaniałe spektakle wystawiane w kilkunastu teatrach, operze, operetce itd. Niewątpliwą atrakcją kulturalną Wrocławia jest Panorama Racławicka – gigantyczna rotunda mieszcząca obraz panoramiczny przedstawiający bitwę pod Racławicami z 4 kwietnia 1794 roku.

Wrocław jest liczącym się w kraju, a także Europie, ośrodkiem imprez wystawienniczych i targowych organizowanych w Hali Ludowej. Wrocław 2012 – Gospodarz Finałów Mistrzostw Europy w piłce nożnej.

Wrocław jest czwartym co do wielkości miastem w Polsce, liczącym około 650 tysięcy mieszkańców. Należy do największych ośrodków uniwersyteckich w kraju. Dzięki studiującym w mieście stu czterdziestu tysiącom studentów Wrocław, mimo tysiącletniej historii, jest miastem młodym, tętniącym życiem przez 24 godziny na dobę. Doceniają i kochają to miasto zarówno jego mieszkańcy, jak również wizytujący je goście i turyści.

 

2. Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu

 

Początki wrocławskiej Akademii Wychowania Fizycznego, obchodzącej w 2006 roku jubileusz sześćdziesięciolecia działalności, były bardzo skromne i wywodzą się z utworzonego, w ciężkich, powojennych miesiącach odbudowy miasta, rocznego kursu nauczycieli wychowania fizycznego. Dzięki wielkiemu zaangażowaniu mgra Zbigniewa Skrockiego – organizatora kultury fizycznej na Ziemiach Odzyskanych oraz profesora Andrzeja Klisieckiego – Kierownika Zakładu Fizjologii Wydziału Lekarskiego, już w 1946 roku wspomniany roczny kurs przekształcono w trzyletnie Studium Wychowania Fizycznego (SWF) przy Wydziale Lekarskim Uniwersytetu i Politechniki. Profesor Andrzej Klisiecki, pierwszy dyrektor Studium obdarzył je mianem „Słonecznej Uczelni”. W 1950 roku SWF zostało przekształcone w Wyższą Szkołę Wychowania Fizycznego (Rozp. Rady Ministrów z dnia 5 lipca 1950 roku – Dz.U. Nr 29, poz. 273). Po sześciu latach działalności Szkoła opracowała nowe programy nauczania i wydłużyła cykl kształcenia do czterech lat, dzięki czemu zdobyła uprawnienia do nadawania swoim absolwentom dyplomu i tytułu magistra. W 1972 roku Szkoła uzyskała rangę i status Akademii Wychowania Fizycznego (Rozp. Rady Ministrów z dnia 11 grudnia 1972 roku – Dz.U. Nr 54, poz 350). Akademia Wychowania Fizycznego, z siedzibą we Wrocławiu, jest akademicką uczelnią publiczną, posiadającą osobowość prawną i działającą na podstawie ustawy z dnia 27 lipca 2005 roku – Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz.U. Nr 164, poz. 1365).

Prężnie rozwijająca się Akademia, dzięki istotnym zmianom w strukturze organizacyjnej, poszerzaniu profili kształcenia i umacnianiu badań naukowych jest dzisiaj nowoczesną placówką szkolnictwa wyższego. Aktualnie kształcenie w Akademii odbywa się na czterech kierunkach studiów: wychowanie fizyczne, turystyka i rekreacja, sport oraz fizjoterapia.

W ponad sześćdziesięciopięcioletniej historii Uczelni, jej mury opuściło ponad 31 tysięcy absolwentów – magistrów w zakresie wychowania fizycznego, turystyki i rekreacji oraz fizjoterapii (rehabilitacji ruchowej). Ogromne rzesze słuchaczy studiów podyplomowych i kursów kwalifikacyjnych realizowanych w Akademii zdobyły uprawnienia trenerskie i instruktorskie w zakresie licznych dyscyplin szeroko pojętej kultury fizycznej.

Wśród absolwentów Akademii są nazwiska znanych olimpijczyków, mistrzów świata i Europy, jak m.in.: Piotr Albiński (pływanie), Danuta Bułkowska-Milej (lekkoatletyka), Wiesław Gawlikowski (strzelectwo), Piotr Haczek (lekkoatletyka), Joanna Jakimiuk (szermierka), Rafał Kubacki (judo), Małgorzata Książkiewicz (strzelectwo), Krzysztof Kucharczyk (strzelectwo), Renata Mauer-Różańska (strzelectwo), Zbigniew Pietrzykowski (boks), Ryszard Szurkowski (kolarstwo), Marek Łbik (kajakarstwo), Ryszard Seruga (kajakarstwo), Edward Ligocki (spadochroniarstwo), Witold Świadek (sporty lotnicze), Urszula Włodarczyk (lekkoatletyka), Józef Zapędzki (strzelectwo), Władysław Żmuda (piłka nożna) oraz zasłużonych trenerów: Wiesław Błach i Kazimierz Witkowski (judo), Kazimierz Górski (piłka nożna), Andrzej Kijowski i Kazimierz Kurzawski (strzelectwo), Andrzej Piątek (kolarstwo),  Mieczysław Łopatka i Jerzy Świątek (koszykówka), Czesław Ptak (boks), Wacław Skarul (kolarstwo), Edward Chatala, Marek Kubiszewski, Józef Lisowski i Bogumił Mańka (lekkoatletyka) i wielu, wielu innych.

Obecnie studiują i trenują m.in.: lekkoatleci – Michał Bieniek, Marta Chrust-Rożej, Urszula Domel, Sylwia Ejdys, Weronika Wedler, Milana Pędziwiatr;  judo – Łukasz Błach; szpadziści –Tomasz Motyka [srebrny medalista Igrzysk Olimpijskich w Pekinie], Maciej Szumski, tenis stołowy – Daria Łuczakowska; piłka siatkowa – Jakub Jarosz (złoty medalista Mistrzostw Europy); strzelectwo – Tomasz Wawrzonowski; pływanie – Agata Korc; pięciobój nowoczesny – Marcin Horbacz i Edyta Małoszyc; taekwon-do – Amit Batra; akrobatyka – Tomasz Adamczyk oraz Marta Szymczak – karate, piłkarki ręczne AZS AWF Wrocław – ekstraklasa. W Akademii kształci się ponad 5000 studentów.

Akademia posiada uprawnienia do doktoryzowania i nadawania stopnia doktora habilitowanego. Wypromowała już ponad 500 doktorów, 33 osobom przyznała stopień naukowy doktora habilitowanego.

Uczelnia zatrudnia 625 osób, w tym 332 nauczycieli akademickich – 29 profesorów tytularnych, 28 osób z tytułem doktora habilitowanego, 10 osób na stanowisku docenta, 126 adiunktów, 60 starszych wykładowców, 33 asystentów, 19 wykładowców, 20 instruktorów i 7 lektorów.

2.1. Nazwa i adres uczelni

 

Akademia Wychowania Fizycznego

al. Ignacego J. Paderewskiego 35

51-612 Wrocław

www.awf.wroc.pl

 

Rektorat

ul. Stefana Banacha 11, 51-617 Wrocław,

tel. + 48 (71) 347 31 14; 347 31 01

fax: + 48 (71) 348 25 27

e-mail: rektor@awf.wroc.pl                

2.2. Władze uczelni

 

Rektor

Prof. dr hab. Juliusz Migasiewicz

e-mail: rektor@awf.wroc.pl

 

Prorektor ds. Nauki i Współpracy z Zagranicą

Prof. dr hab. Zofia Ignasiak

e-mail: prorektor.nauki@awf.wroc.pl

 

Prorektor ds. Nauczania

Dr hab. Anna Skrzek, prof. nadzw.

e-mail: prorektor.nauczania@awf.wroc.pl

 

Prorektor ds. Studenckich i Sportu Akademickiego

Dr hab. Andrzej Rokita, prof. nadzw.

e-mail: prorektor.sportu@awf.wroc.pl

2.3. Struktura uczelni

 

Wydział Wychowania Fizycznego

 

Kierunki studiów

wychowanie fizyczne

sport

turystyka i rekreacja

 

Dziekanat

ul. Mickiewicza 98

51-684 Wrocław

tel:  +48 (71) 347 34 38; 347 34 72; 347 34 28; 347 34 62

fax: +48 (71) 347 34 37

dziekanat.wf@awf.wroc.pl

 

Kierownik Dziekanatu

Mgr Elżbieta Jakubczak

tel. +48  (71) 347 34 85

e-mail: elzbieta.jakubczak@awf.wroc.pl

 

Dziekan

Prof. dr hab. Jan Chmura

tel. +48 (71) 347 35 08

e-mail: dziekan.wf@awf.wroc.pl  

 

Prodziekan ds. Nauki

Dr hab. Małgorzata Słowińska-Lisowska, prof. nadzw.

tel. +48 (71) 347 34 25

e-mail: małgorzata.slowinska-lisowska@awf.wroc.pl

 

Prodziekan ds. Nauczania

Doc. dr Marek Lewandowski

tel: +48 (71) 347 34 27

e-mail: marek.lewandowski@awf.wroc.pl

 

Prodziekan ds. Studenckich

Dr Grzegorz Żurek

tel: +48 (71) 343 34 26

e-mail: grzegorz.zurek@awf.wroc.pl

 

Wydziałowy Koordynator ECTS

Doc. dr Marek Lewandowski

ul. Mickiewicza 98

51-684 Wrocław

tel: +48 (71) 347 34 27

e-mail: marek.lewandowski@awf.wroc.pl

 

Wydział Fizjoterapii

 

Kierunki studiów: 

kosmetologia

fizjoterapia

 

Dziekanat

al. Ignacego J. Paderewskiego 35 – Pawilon P4

51-612 Wrocław

tel: +48 (71) 347 30 82; 347 30 71

fax: +48 (71) 347 30 81

e-mail: dziekanat.fizjoterapii@awf.wroc.pl

 

Kierownik Dziekanatu

mgr Urszula Bartkiewicz

tel. +48 (71) 347 30 80

e-mail: urszula.bartkiewicz@awf.wroc.pl

 

Dziekan

Prof. dr hab. Marek Woźniewski

tel: +48 (71) 347 30 70

e-mail: marek.wozniewski@awf.wroc.pl

 

Prodziekan ds. Nauki

Prof. dr hab. Anna Jaskólska

Tel: +48 (71) 347 30 71

e-mail: anna.jaskolska@awf.wroc.pl

 

Prodziekan ds. Nauczania

Dr hab. Ewa Demczuk-Włodarczyk, prof. nadzw.

tel: +48 (71) 347 30 72

e-mail: ewa.demczuk-wlodarczyk@awf.wroc.pl

 

Prodziekan ds. Studenckich

Dr Waldemar Andrzejewski

tel: +48 (71) 347 30 72

e-mail: waldemar.andrzejewski@awf.wroc.pl

 

Wydziałowy Koordynator ECTS:

Dr hab. Ewa Demczuk-Włodarczyk, prof. nadzw.

tel: +48 (71) 347 30 72

e-mail: ewa.demczuk-wlodarczyk@awf.wroc.pl

2.4. Kalendarz roku akademickiego

 

Rok akademicki składa się z dwóch semestrów:

Semestr zimowy rozpoczyna się 19.09.2011 r.

Sesja egzaminacyjna na przełomie stycznia 2012 r.

Semestr letni rozpoczyna się 30.01.2012 r.

Sesja egzaminacyjna maj/czerwiec 2012 r.      

Święta (narodowe, uniwersyteckie, religijne) oraz Dni Rektorskie

29.09.2011                             Inauguracja roku akademickiego

21.10.2011                             Święto Uczelni

01.11.2011                              Wszystkich Świętych

11.11.2011                             Święto Niepodległości

01.05.2012                             Święto Pracy

03.05.2012                             Dzień Konstytucji 3 Maja

Maj 2012                                JUVENALIA

03.06.2012                             Boże Ciało

24.12.2011-01.01.2012          Ferie zimowe

05-11.04.20112                      Ferie wiosenne

 

2.5. Kierunki studiów realizowane w Akademii Wychowania Fizycznego            w formie studiów stacjonarnych i niestacjonarnych

                     wychowanie fizyczne – studia I i II stopnia

                     turystyka i rekreacja – studia I i II stopnia

                     sport – studia I i II stopnia

                     fizjoterapia – studia I i II stopnia

            ◘       kosmetologia – studia I stopnia

2.6. Zasady przyjęć na studia

 

Do postępowania kwalifikującego na studia I stopnia może być dopuszczona osoba,  która posiada świadectwo dojrzałości.

W przypadku osób kończących szkołę średnią za granicą wymagana jest nostryfikacja świadectwa ukończenia tej szkoły potwierdzająca uprawnienie (posiadacza) do podjęcia studiów wyższych. Nostryfikacji dokonuje kurator oświaty właściwy dla miejsca zamieszkania osoby ubiegającej się o nostryfikację świadectwa, a w przypadku braku miejsca zamieszkania – kurator oświaty właściwy ze względu na siedzibę instytucji, w której osoba zamierza złożyć świadectwo uzyskane za granicą, zwany dalej „organem nostryfikacyjnym”. Zaświadczenie wydane przez kuratora oświaty ważne jest łącznie z oryginałem nostryfikowanego świadectwa, lub jego duplikatem zalegalizowanym przez konsula Rzeczypospolitej Polskiej urzędującego w państwie, w którym został wydany dokument.

Za równorzędne polskiemu świadectwu dojrzałości, bez obowiązku przeprowadzania nostryfikacji, uznaje się:

a) dyplomy IB (International Baccalaureate) wydawane przez organizację International Baccalaureate Organization w Genewie,

b) dyplomy EB (European Baccalaureate) wydawane przez Szkoły Europejskie zgodnie z Konwencją z dnia 21 czerwca 1994 r. o statusie Szkół Europejskich.

Szczegółowe zasady nostryfikacji świadectw szkolnych i świadectw maturalnych uzyskanych za granicą określa Rozporządzenie Ministra Edukacji i Nauki z dnia 6 kwietnia 2006 roku (Dz.U. nr 63, poz. 442 i 443).

Do postępowania kwalifikującego do przyjęcia na II stopień studiów dopuszczona jest osoba, która posiada dyplom ukończenia studiów I stopnia (dyplom licencjata).

Szczegółowe zasady przyjęć na poszczególne kierunki i formy studiów w roku akademickim 2011/2012 określa Uchwała Nr 20/2010 Senatu AWF we Wrocławiu z dnia 27 maja 2010 roku zamieszczona na stronie internetowej Akademii:  www.awf.wroc.pl

Obowiązuje elektroniczna rejestracja kandydatów – szczegóły www.awf.wroc.pl

2.7. Najważniejsze przepisy Uczelni

 

Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu jest uczelnią publiczną posiadającą osobowość prawną i działającą na podstawie ustawy z dnia 27 lipca 2005 roku – Prawo o szkolnictwie wyższym (DZ.U. nr 164, poz. 1365).

Podstawowym aktem wewnątrzuczelnianym regulującym działalność Akademii jest Statut Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu uchwalony przez Senat Akademii (Uchwała nr 96/2007 z dnia 20 grudnia 2007 roku) i zatwierdzony przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

Prawa i obowiązki studenta związane z tokiem studiów określa Regulamin Studiów w AWF uchwalony przez Senat Akademii (Uchwała nr 13/2009 Senatu Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu z dnia 26 marca 2009 roku) i zatwierdzony przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego

Sprawy nieujęte w ramach w/w aktów wewnątrzuczelnianych regulowane są poprzez Zarządzenia Rektora.

Do podstawowych obowiązków studenta należy przestrzeganie Regulaminu Studiów i innych przepisów uczelnianych.

 

2.8. Prawa i obowiązki studenta związane z tokiem studiów oraz szczegółowe zasady studiowania określa Regulamin Studiów w AWF umieszczony na stronie: www.awf.wroc.pl. Okresem zaliczeniowym studiów jest semestr. Podstawą zaliczenia semestru jest zaliczenie przedmiotów i uzyskanie liczby punktów ECTS określonych w planie i w programie studiów danego semestru. Podstawą zaliczenia semestru przez studenta uczestniczącego w wymianie międzynarodowej jest zrealizowanie programu określonego w Porozumieniu o programie zajęć.

Egzamin jest sprawdzianem poziomu wiedzy, umiejętności i kompetencji zdobytych przez studenta w zakresie określonym przez program przedmiotu.

Przy zaliczeniach i egzaminach stosuje się następującą skalę ocen:

       oceny pozytywne

bardzo dobry          .......5.0

dobry plus               .......4.5

dobry                      .......4.0

dostateczny plus      .......3.5

dostateczny .......3.0

       ocena negatywna

niedostateczny         .......2.0

Skala ocen systemu ECTS (A,B,C,D,E,F,X,F) stosowana jest wyłącznie przy transferze ocen uzyskanych przez studenta AWF w uczelni partnerskiej na polską skalę ocen oraz przy transferze polskich ocen zdobytych w AWF przez studenta uczelni partnerskiej.

 

Skala ocen ECTS:

 

Ocena ECTS

Ocena polska

Definicja

A

5.0

[bardzo dobry]

– wybitne osiągnięcia, wykraczające poza program,

– wyniki z dopuszczeniem jedynie drugorzędnych błędów

B

4.5

[dobry plus]

– powyżej przeciętnego standardu, z pewnymi błędami

C

4.0

[dobry]

– osiągnięcia zgodne ze standardami,

– solidna praca z szeregiem zauważalnych błędów

D

3.5

[dostateczny plus]

– zadowalające wyniki, ale ze znacznymi brakami

E

3.0

[dostateczny]

– praca/wyniki spełniają minimalne wymagania

F

2.0

[niedostateczny]

– zaliczenie przedmiotu możliwe po powtórzeniu materiału w całości

 

Do indeksu obok oceny przyjętej w regulaminie studiów wpisuje się stopień ECTS - np. 5.0A, który ma jedynie charakter informacyjny i nie zastępuje oceny wystawionej przez wykładowcę.


 

 

III. INFORMACJE o STUDIACH

1. Kierunek studiów:  WYCHOWANIE FIZYCZNE 

1.1. Struktura studiów i formy studiowania

Studia I i II stopnia  w formie stacjonarnej i niestacjonarnej.

1.2. Cele zawodowe i edukacyjne kształcenia

 

     Absolwent I stopnia studiów kierunku wychowanie fizyczne posiada podstawową wiedzę i umiejętności z obszaru nauk społecznych, przyrodniczych oraz nauk o kulturze fizycznej. Absolwent jest przygotowany do pracy dydaktyczno-wychowawczej (po ukończeniu specjalności nauczycielskiej: szkoły podstawowe i  gimnazja); instytucje oświatowe i instytucje kultury fizycznej), promowania zdrowia i aktywności fizycznej w miejscu pracy i środowisku lokalnym. Absolwent zna język obcy na poziomie B2 Europejskiego Systemu Kształcenia Językowego Rady Europy.

Absolwent jest przygotowany do podjęcia studiów II stopnia.

Absolwent II stopnia studiów kierunku wychowanie fizyczne posiada zaawansowaną wiedzę i umiejętności z obszaru nauk społecznych, przyrodniczych oraz nauk o kulturze fizycznej, rozumie i umie kierować edukacją, samokształceniem i zespołem ludzkim. Absolwent jest przygotowany do pracy w instytucjach kultury fizycznej, administracji samorządowej i państwowej, organizacjach społecznych, instytucjach badawczych oraz instytucjach zajmujących się doradztwem i upowszechnianiem wiedzy z zakresu aktywności fizycznej. Absolwent specjalności nauczycielskiej jest przygotowany do pracy w szkołach na wszystkich poziomach edukacji.

Absolwent jest przygotowany do kontynuacji kształcenia na studiach doktoranckich.


1.3. Diagram semestralny studiów I stopnia

 

WYCHOWANIE FIZYCZNE

ROK I, SEMESTR 1     studia I stopnia, stacjonarne i niestacjonarne [wieczorowe]

 

 

 

Liczba godzin

Liczba

 

Forma

Lp.

Nazwa przedmiotu

w semestrze

godzin

ECTS

zaliczenia

 

 

[w]

[ćw]

ogółem

 

(Zo lub E)

1.

Anatomia

 

30

30

7

E

2.

Antropomotoryka

10

20

30

7

E

3.

Historia kultury fizycznej

10

20

30

6

E

4.

Rytmika i taniec

 

30

30

3

Zo

5.

Teoria i metodyka zespołowych gier sportowych – piłka ręczna

 

24

24

3

Zo

6.

Teoria i metodyka gimnastyki 1

 

15

15

2

Zo

7.

Teoria i metodyka lekkoatletyki 1

 

15

15

2

Zo

Razem

20

154

174

30

 

Uwagi!

1. Studenci w 1 semestrze zapisują się na wybrane przedmioty w poszczególnych blokach realizowane w semestrze 2.

2. Obóz letni – czerwiec/lipiec.

Legenda: w – wykład, ćw – ćwiczenia, Zo – zaliczenie na ocenę, E – egzamin.

 


Kierunek

WYCHOWANIE FIZYCZNE

ROK I, SEMESTR 2     studia I stopnia, stacjonarne i niestacjonarne [wieczorowe]

 

 

 

Liczba godzin

Liczba

 

Forma

Lp.

Nazwa przedmiotu

w semestrze

godzin

ECTS

zaliczenia

 

 

[w]

[ćw]

ogółem

 

(Zo lub E)

1.

Biochemia

5

10

15

4

E

2.

Antropologia

10

20

30

7

E

3.

Język obcy 1

 

30

30

1

Zo

4.

Przedmiot biomedyczny

do wyboru 1

10

20

30

2

Zo

5.

Przedmiot biomedyczny

do wyboru 2

5

10

15

2

Zo

6.

Przedmiot biomedyczny

do wyboru 3

10

20

30

2

Zo

7.

Przedmiot humanistyczny

do wyboru 1

5

10

15

2

Zo

8.

Przedmiot teoretyczny

do wyboru 1

10

20

30

2

Zo

9.

Teoria i metodyka gimnastyki 2

 

15

15

1

Zo

10.

Teoria i metodyka lekkoatletyki 2

 

15

15

1

Zo

11.

Teoria i metodyka zespołowych gier sportowych – piłka nożna

 

24

24

3

Zo

12.

Teoria i metodyka – pływania 1

 

15

15

1

Zo

13.

Zabawy i gry ruchowe

 

30

30

2

Zo

Razem

55

239

294

30

 

1. Studenci w semestrze 2 zapisują się na przedmioty do wyboru w poszczególnych blokach realizowane w semestrze 3.

2. Studenci posiadający niezbędne umiejętności ruchowe w danej dyscyplinie sportu w semestrze 2 mogą wpisać się na kurs Instruktora Sportu w wybranej dyscyplinie realizowany w ramach Przedmioty praktyczne do wyboru 1-4 od semestru 3 do 6 – razem 150 godzin. Pozostałe osoby w semestrach 5 i 6 obowiązkowo realizują kurs Instruktora Rekreacji AWF (90 godzin).

Legenda: w – wykład, ćw – ćwiczenia; Zo – zaliczenie na ocenę, E – egzamin.


Kierunek

WYCHOWANIE FIZYCZNE

ROK II, SEMESTR 3    studia I stopnia, stacjonarne i niestacjonarne [wieczorowe]

 

 

 

Liczba godzin

Liczba

 

Forma

Lp.

Nazwa przedmiotu

w semestrze

godzin

ECTS

zaliczenia

 

 

[w]

[ćw]

ogółem

 

(Zo lub E)

1.

Biomechanika

10

20

30

6

E

2.

Fizjologia

10

20

30

6

E

3.

Język obcy 2

 

30

30

1

Zo

4.

Metodyka wychowania fizycznego – diagnoza edukacyjna

10

20

30

3

Zo

5.

Przedmiot biomedyczny

do wyboru 4

10

20

30

2

Zo

6.

Przedmiot praktyczny do wyboru [IS-1]* lub Przedmiot praktyczny do wyboru 1

 

30

30

2

Zo

7.

Psychologia 1

10

20

30

2

Zo

8.

Teoria i metodyka zespołowych gier sportowych – koszykówka

 

24

24

3

Zo

9.

Teoria i metodyka gimnastyki 3

 

15

15

1

Zo

10.

Teoria i metodyka lekkoatletyki 3

 

15

15

1

Zo

11.

Teoria i metodyka pływania 2

 

15

15

1

Zo

12.

Obóz letni

 

85

85

2

Zo

Razem

50

314

364

30

 

1. Studenci w semestrze 3 zapisują się na wybrane przedmioty w poszczególnych blokach realizowane w semestrze 4.

2.*Studenci, którzy nie realizują uprawnień Instruktora Sportu realizują przedmiot Praktyczny do wyboru 1.

Legenda: w – wykład, ćw – ćwiczenia, Zo – zaliczenie na ocenę, E – egzamin.

 


Kierunek

WYCHOWANIE FIZYCZNE

ROK II, SEMESTR 4    studia I stopnia, stacjonarne i niestacjonarne [wieczorowe]

 

 

 

Liczba godzin

Liczba

 

Forma

Lp.

Nazwa przedmiotu

w semestrze

godzin

ECTS

zaliczenia

 

 

[w]

[ćw]

ogółem

 

(Zo lub E)

1.

Ćwiczenia korekcyjne z elementami rehabilitacji

20

40

60

4

E

2.

Edukacja zdrowotna

6

24

30

3

E

3.

Język obcy 3

 

30

30

1

Zo

4.

Metodyka wychowania fizycznego – planowanie metodyczne

 

30

30

2

Zo

5.

Pedagogika 1

10

20

30

2

Zo

6.

Psychologia 2

10

20

30

4

E

7.

Przedmiot biomedyczny

do wyboru 5

10

20

30

2

Zo

8.

Przedmiot praktyczny

do wyboru [IS-2]* lub Przedmiot praktyczny do wyboru 2

 

30

30

2

Zo

9.

Przedmiot teoretyczny

do wyboru 2

10

20

30

2

Zo

10.

Teoria i metodyka gimnastyki 4

 

15

15

2

E

11.

Teoria i metodyka lekkoatletyki 4

 

15

15

2

E

12.

Teoria i metodyka pływania 3

 

15

15

1

Zo

13.

Teoria i metodyka zespołowych gier sportowych – piłka siatkowa

 

24

24

2

E

Razem

66

303

369

30

 

1. *Studenci, którzy w semestrze 2 nie zakwalifikowali się na zajęcia umożliwiające uzyskanie uprawnień Instruktora Sportu w semestrze 4 obowiązkowo zapisują się na specjalizację Instruktor Rekreacji AWF realizowaną w semestrze 5 i 6 – 90 godzin.

2. Od roku akademickiego 2012/13 studenci, którzy realizują kurs Instruktora Sportu w semestrze 6 w ramach Przedmiotu teoretycznego do wyboru 4 obowiązkowo realizują:

Wprowadzenie do teorii treningu sportowego – 10 w/Z

Podstawy socjologii – 10 w/Z

Podstawy fizjologii wysiłku – 10 w/Z

Legenda: w – wykład, ćw – ćwiczenia, Zo – zaliczenie na ocenę, E – egzamin.

 


Kierunek

WYCHOWANIE FIZYCZNE

ROK III, SEMESTR 5   studia I stopnia, stacjonarne i niestacjonarne [wieczorowe]

 

 

 

Liczba godzin

Liczba

 

Forma

Lp.

Nazwa przedmiotu

w semestrze

godzin

ECTS

zaliczenia

 

 

[w]

[ćw]

ogółem

 

(Zo lub E)

1.

Język obcy 4

 

30

30

2

E

2.

Metodyka wychowania fizycznego – planowanie kierunkowe i wynikowe

 

30

30

6

E

3.

Pedagogika 2

10

20

30

5

E

4.

Przedmiot humanistyczny

do wyboru 2

10

20

30

2

Zo

5.

Przedmiot praktyczny

do wyboru 3 [IR-1]*

 

45

45

2

Zo

6.

Przedmiot teoretyczny do wyboru 3**

10

20

30

2

Zo

7.

Teoria i metodyka pływania 4

 

15

15

3

E

8.

Teoria i metodyka gier sportowych – piłki edukacyjne i unihokej***

(6)

(24)

(30)

(3)

E

9.

Teoria wychowania fizycznego – kurs podstawowy

5

10

15

2

Zo

10.

Praktyka pedagogiczna szkole podstawowej [w zakresie specjalności kierunkowej – 90 h i dodatkowej (gimnastyka korekcyjno-kompensacyjna – 30 h)]

 

120

120

6

Zo

Razem

35

310/334

345/375

30

 

*Od roku akademickiego 2011-12 studenci, którzy realizują kurs Instruktora Rekreacji AWF w ramach Przedmiotu teoretycznego do wyboru 4 obowiązkowo realizują w semestrze 6:

Organizacja i marketing imprez sportowych i rekreacyjnych – 10 w/Z

Teoria i metodyka rekreacji – 16 w/Z

Elementy socjologii – 4 w/Z

**Od roku akademickiego 2012/13 studenci, którzy realizują kurs Instruktora Sportu w ramach Przedmiotu teoretycznego do wyboru 4 obowiązkowo realizują:

Wprowadzenie do teorii treningu sportowego – 10 w/Z

Podstawy socjologii – 10 w/Z

Podstawy fizjologii wysiłku – 10 w/Z

***od roku 2012/13 wchodzą zajęcia Teoria i metodyka gier sportowych – piłki edukacyjne i unihokej.

Legenda: w – wykład, ćw – ćwiczenia, Zo – zaliczenie na ocenę, E – egzamin.

 


Kierunek

WYCHOWANIE FIZYCZNE

ROK III, SEMESTR 6   studia I stopnia, stacjonarne i niestacjonarne [wieczorowe]

 

 

 

Liczba godzin

Liczba

 

Forma

Lp.

Nazwa przedmiotu

w semestrze

Godzin

ECTS

Zaliczenia

 

 

[w]

[ćw]

Ogółem

 

(Zo lub E)

1.

Emisja głosu

4

26

30

1

Zo

2.

Organizacja i prawo oświatowe

15

 

15

1

Zo

3.

Pierwsza pomoc przedmedyczna

5

10

15

2

E

4.

Przedmiot humanistyczny do wyboru 3

10

20

30

2

Zo

5.

Przedmiot praktyczny

do wyboru 4 [IR-2]

 

45

45

2

Zo/E*

6.

Przedmiot teoretyczny

do wyboru 4**

10

20

30

2

Zo

7.

Technologie informacyjne i ochrona własności intelektualnej

10

20

30

1

Zo

8.

Teoria sportu

5

10

15

2

E

9.

Teoria wychowania fizycznego

 

30

30

3

E

10.

Praktyka pedagogiczna gimnazjum [w zakresie specjalności kierunkowej – 70 h i dodatkowej (gimnastyka korekcyjno-kompensacyjna – 20 h)]

 

90

90

4

Zo

12.

Egzamin dyplomowy

 

 

 

10

E

Razem

59

271

330

30

 

*/Zo/E  - studenci, którzy nie ubiegają się o uprawnienia instruktorskie nie zdają egzaminu.

** Od roku akademickiego 2011-12 studenci, którzy realizują kurs Instruktora Rekreacji AWF w ramach Przedmiotu teoretycznego do wyboru 4 obowiązkowo realizują w semestrze 6:

Organizacja i marketing imprez sportowych i rekreacyjnych – 10 w/Z

Teoria i metodyka rekreacji – 16 w/Z

Elementy socjologii – 4 w/Z

Uwaga: Ocenę końcową za zaliczenie i egzamin przedmiotu „Instruktor rekreacji AWF” należy nanieść w pozycji „Przedmiot praktyczny do wyboru 4 [IR-2] (zaliczenie i egzamin) oraz w pozycji „Przedmiot teoretyczny do wyboru 4” (tylko zaliczenie).

Legenda: w – wykład, ćw – ćwiczenia, Zo – zaliczenie na ocenę, E – egzamin.

 

 


1.4. Diagram semestralny studiów II stopnia

 

Kierunek

WYCHOWANIE FIZYCZNE

ROK I, SEMESTR 1     studia II stopnia stacjonarne i niestacjonarne [wieczorowe]

 

 

Liczba godzin

Liczba

 

Forma

Lp.

Nazwa przedmiotu

w semestrze

godzin

ECTS

Zaliczenia

 

 

[w]

[ćw]

ogółem

 

(Zo lub E)

1.

Dydaktyka wychowania fizycznego

6

24

30

5

E

2.

Ekologia i ochrona środowiska

5

10

15

2

Zo

3.

Fizjologia treningu sportowego

6

24

30

5

E

4.

Metodologia badań naukowych

30

 

30

5

Zo

5.

Psychologia aktywności fizycznej

5

10

15

2

Zo

6.

Socjologia wychowania

10

20

30

3

E

7.

Teoria treningu

5

10

15

2

E

8.

Turystyka szkolna

10

20

30

2

Zo

9.

Wychowanie fizyczne specjalne

10

20

30

4

E

Razem

87

138

225

30

 

Uwagi: W czasie semestru studenci I roku wybierają specjalność, którą będą realizować w semestrach 2-4. W semestrze 1 należy wybrać katedrę, w której student będzie pisał pracę magisterską.

Legenda: w – wykład, ćw – ćwiczenia, Zo – zaliczenie na ocenę, E – egzamin.

 

 

Specjalność: TRENERSKA – likwidacja od roku akademickiego 2011/2012.

 

 

Kierunek

WYCHOWANIE FIZYCZNE

ROK I, SEMESTR 2     studia II stopnia stacjonarne i niestacjonarne [wieczorowe]

Specjalność: FITNESS

 

 

Liczba godzin

Liczba

 

Forma

Lp.

Nazwa przedmiotu

w semestrze

godzin

ECTS

zaliczenia

 

 

[w]

[ćw]

ogółem

 

(Zo lub E)

1.

Anatomia na żywym człowieku

4

26

30

4

Zo

2.

Antropologia filozoficzna

15

15

30

4

E

3.

Biomechanika ruchów człowieka

6

24

30

3

Zo

4.

Fizjologiczne aspekty w fitnesie

10

20

30

3

Zo

5.

Humanistyczne aspekty rekreacji

30

 

30

3

Zo

6.

Język obcy

 

30

30

2

Zo

7.

Odnowa biologiczna

10

20

30

3

Zo

8.

Pedagogika kultury fizycznej

5

10

15

2

Zo

9.

Seminarium magisterskie*

 

15

15

1

Z

10.

Siłowe formy aktywności ruchowej

 

30

30

3

Zo

11.

Sporty indywidualne i zespołowe 1 – ZGS

 

30

30

2

Zo

Razem

80

220

300

30

 

*Seminarium magisterskie realizowane jest pod opieką samodzielnego pracownika nauki.

Legenda: w – wykład, ćw – ćwiczenia, Zo – zaliczenie na ocenę, Z – zaliczenie bez oceny, E – egzamin.

Kierunek

WYCHOWANIE FIZYCZNE

ROK I, SEMESTR 2     studia II stopnia stacjonarne i niestacjonarne [wieczorowe]

Specjalność: REKREACJA I TURYSTYKA SZKOLNA

 

 

 

Liczba godzin

Liczba

 

Forma

Lp.

Nazwa przedmiotu

w semestrze

godzin

ECTS

zaliczenia

 

 

[w]

[ćw]

ogółem

 

(Zo lub E)

1.

Anatomia na żywym człowieku

4

26

30

4

Zo

2.

Antropologia filozoficzna

15

15

30

4

E

3.

Biomechanika ruchów człowieka

6

24

30

3

Zo

4.

Język obcy

 

30

30

2

Zo

5.

Marketing w rekreacji i turystyce

10

15

25

3

E

6.

Pedagogika czasu wolnego

10

15

25

3

Zo

7.

Pedagogika kultury fizycznej

5

10

15

2

Zo

8.

Programowanie i metodyka rekreacji

10

20

30

3

E

9.

Psychologia w rekreacji i turystyce

10

20

30

2

Zo

10.

Seminarium magisterskie*

 

15

15

1

Z

11.

Socjokulturowe formy aktywności dzieci i młodzieży

 

15

15

1

Zo

12.

Sporty indywidualne i zespołowe 1 – ZGS

 

30

30

2

Zo

Razem

70

235

305

30

 

*Seminarium magisterskie realizowane jest pod opieką samodzielnego pracownika nauki.

Legenda: w – wykład, ćw – ćwiczenia, Zo – zaliczenie na ocenę, Z – zaliczenie bez oceny; E – egzamin.

 

Kierunek

WYCHOWANIE FIZYCZNE

ROK I, SEMESTR 2     studia II stopnia stacjonarne i niestacjonarne [wieczorowe]

Specjalność: PROMOCJA ZDROWIA

 

 

 

Liczba godzin

Liczba

 

Forma

Lp.

Nazwa przedmiotu

w semestrze

godzin

ECTS

zaliczenia

 

 

[w]

[ćw]

ogółem

 

(Zo lub E)

1.

Anatomia na żywym człowieku

4

26

30

4

Zo

2.

Antropologia filozoficzna

15

15

30

4

E

3.

Biomechanika ruchów człowieka

6

24

30

3

Zo

4.

Biomedyczne podstawy wiedzy o zdrowiu

10

20

30

4

E

5.

Język obcy

 

30

30

2

Zo

6.

Medycyna sportu

 

30

30

3

Zo

7.

Medyczne aspekty defektologii

 

30

30

3

Zo

8.

Pedagogika kultury fizycznej

5

10

15

2

Zo

9.

Psychologia zdrowia

10

20

30

2

Zo

10.

Seminarium magisterskie*

 

15

15

1

Z

11.

Sporty indywidualne i zespołowe 1 – ZGS

 

30

30

2

Zo

Razem

50

250

300

30

 

*Seminarium magisterskie realizowane jest pod opieką samodzielnego pracownika nauki

Legenda: w – wykład, ćw – ćwiczenia, Zo – zaliczenie na ocenę, Z – zaliczenie bez oceny, E – egzamin.

Kierunek

WYCHOWANIE FIZYCZNE

ROK I, SEMESTR 2     studia II stopnia stacjonarne i niestacjonarne [wieczorowe]

Specjalność: MENEDŻER SPORTU

 

 

 

Liczba godzin

Liczba

 

Forma

Lp.

Nazwa przedmiotu

w semestrze

godzin

ECTS

zaliczenia

 

 

[w]

[ćw]

ogółem

 

(Zo lub E)

1.

Anatomia na żywym człowieku

4

26

30

4

Zo

2.

Antropologia filozoficzna

15

15

30

4

E

3.

Biomechanika ruchów człowieka

6

24

30

3

Zo

4.

Język obcy

 

30

30

2

Zo

5.

Podstawy zarządzania

10

20

30

3

E

6.

Pedagogika kultury fizycznej

5

10

15

2

Zo

7.

Podstawy marketingu

10

20

30

3

E

8.

Przedmiot biomedyczny

do wyboru*

10

20

30

1

Zo

9.

Psychologia zarządzania

10

20

30

3

Zo

10.

Seminarium magisterskie**

 

15

15

1

Z

11.

Sporty indywidualne i zespołowe 1 – ZGS

 

30

30

2

Zo

12.

Zachowania organizacyjne

 

20

20

2

Zo

Razem

70

250

320

30

 

*Do wyboru: 1. Dieta a zdrowie. 2. Odnowa biologiczna. 3. Promocja zdrowia.

**Seminarium magisterskie realizowane jest pod opieką samodzielnego pracownika nauki.

Legenda: w – wykład, ćw – ćwiczenia, Zo – zaliczenie na ocenę, Z – zaliczenie bez oceny, E – egzamin.

 

Kierunek

WYCHOWANIE FIZYCZNE

ROK I, SEMESTR 2     studia II stopnia stacjonarne i niestacjonarne [wieczorowe]

Specjalność: WYCHOWANIE FIZYCZNE OSÓB Z NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIĄ INTELEKTUALNĄ

 

 

 

Liczba godzin

Liczba

 

Forma

Lp.

Nazwa przedmiotu

w semestrze

godzin

ECTS

zaliczenia

 

 

[w]

[ćw]

ogółem

 

(Zo lub E)

1.

Anatomia na żywym człowieku

4

26

30

4

Zo

2.

Antropologia filozoficzna

15

15

30

4

E

3.

Biomechanika ruchów człowieka

6

24

30

3

Zo

4.

Dydaktyka wychowania fizycznego specjalnego

10

20

30

5

E

5.

Język obcy

 

30

30

2

Zo

6.

Medyczne aspekty defektologii

10

20

30

2

Zo

7.

Pedagogika kultury fizycznej

5

10

15

2

Zo

8.

Pedagogika specjalna

10

20

30

3

E

9.

Psychologia kliniczna

10

20

30

2

Zo

10.

Seminarium magisterskie*

 

15

15

1

Z

11.

Sporty indywidualne i zespołowe 1 – ZGS

 

30

30

2

Zo

Razem

70

230

300

30

 

*Seminarium magisterskie realizowane jest pod opieką samodzielnego pracownika nauki.

Legenda: w – wykład, ćw – ćwiczenia, Zo – zaliczenie na ocenę, Z – zaliczenie bez oceny, E – egzamin.

 

Kierunek

WYCHOWANIE FIZYCZNE

ROK I, SEMESTR 2     studia II stopnia stacjonarne i niestacjonarne [wieczorowe]

Specjalność: SZKOLNE WYCHOWANIE FIZYCZNE

 

 

 

Liczba godzin

Liczba

 

Forma

Lp.

Nazwa przedmiotu

w semestrze

godzin

ECTS

zaliczenia

 

 

[w]

[ćw]

ogółem

 

(Zo lub E)

1.

Anatomia na żywym człowieku

4

26

30

4

Zo

2.

Antropologia filozoficzna

15

15

30

4

E

3.

Biomechanika ruchów człowieka

6

24

30

3

Zo

4.

Biometria w szkolnym wychowaniu fizycznym

10

20

30

3

E

5.

Metodyka wychowania fizycznego – szkoła ponadgimnazjalna

 

30

30

3

Zo

6.

Język obcy

 

30

30

2

Zo

7.

Metodyka treningu zdrowotnego

10

20

30

3

Zo

8.

Pedagogika kultury fizycznej

5

10

15

2

Zo

9.

Seminarium magisterskie*

 

15

15

1

Z

10.

Zaawansowana dydaktyka wychowania fizycznego

 

30

30

3

E

11.

Sporty indywidualne i zespołowe 1 – ZGS

 

30

30

2

Zo

Razem

50

250

300

30

 

* Seminarium magisterskie1 realizowane jest pod opieką samodzielnego pracownika nauki.

Legenda: w – wykład, ćw – ćwiczenia, Zo – zaliczenie na ocenę, Z – zaliczenie bez oceny, E – egzamin.

 

Kierunek

WYCHOWANIE FIZYCZNE

ROK I, SEMESTR 2     studia II stopnia stacjonarne i niestacjonarne [wieczorowe]

Specjalność: EDUKACJA FIZYCZNA W PÓŹNEJ DOROSŁOŚCI

 

 

 

Liczba godzin

Liczba

 

Forma

Lp.

Nazwa przedmiotu

w semestrze

godzin

ECTS

zaliczenia

 

 

[w]

[ćw]

ogółem

 

(Zo lub E)

1.

Anatomia na żywym człowieku

4

26

30

4

Zo

2.

Antropologia filozoficzna

15

15

30

4

E

3.

Biomechanika ruchów człowieka

6

24

30

3

Zo

4.

Fizjologia starzenia się

15

 

15

3

Zo

5.

Język obcy

 

30

30

2

Zo

6.

Pedagogika kultury fizycznej

5

10

15

2

Zo

7.

Psychologia starzenia się

15

 

15

3

Zo

8.

Seminarium magisterskie*

 

15

15

1

Z

9.

Sporty indywidualne i zespołowe 1 – ZGS

 

30

30

2

Zo

10.

Teoria kultury fizycznej

30

 

30

4

E

11.

Zabawy, gry towarzyskie i terenowe

 

30

30

2

Zo

Razem

90

180

270

30

 

* Seminarium magisterskie1 realizowane jest pod opieką samodzielnego pracownika nauki.

Legenda: w – wykład, ćw – ćwiczenia, Zo – zaliczenie na ocenę, Z – zaliczenie bez oceny, E – egzamin.


 

Kierunek

WYCHOWANIE FIZYCZNE

ROK II, SEMESTR 3    studia II stopnia stacjonarne i niestacjonarne [wieczorowe]

Specjalność: TRENERSKA

 

 

 

Liczba godzin

Liczba

 

Forma

Lp.

Nazwa przedmiotu

w semestrze

godzin

ECTS

zaliczenia

 

 

[w]

[ćw]

ogółem

 

(Zo lub E)

1.

Coaching sportowy

5

10

15

3

E

2.

Pedagogika sportu

5

10

15

2

Zo

3.

Przedmiot do wyboru*

 

15

15

2

Zo

4.

Przedmiot do wyboru**

5

10

15

3

Zo

5.

Psychologia sportu

10

20

30

3

Zo

6.

Seminarium magisterskie 1***

 

7

7

0

Z

7.

Sporty indywidualne i zespołowe 2 – Judo

 

30

30

3

Zo

8.

Statystyka w pracy naukowej

 

15

15

4

Zo

9.

Teoria i metodyka dyscypliny kierunkowej (praktyczny)

 

30

30

3

Zo

10.

Teoria i metodyka dyscypliny kierunkowej

10

20

30

3

Zo

11.

Zaawansowana metodyka wychowania fizycznego

 

10

10

1

Zo

12.

Praktyka pedagogiczna

 

70

70

3

Zo

Razem

35

247

282

30

 

*do wyboru: 1. Propedeutyka fitness. 2. Tenis. 3. Stretching w treningu sportowym. 4. Gimnastyka pomocnicza w pracy trenera. 5. Ćwiczenia siłowe.

**do wyboru: 1. Żywienie sportowca. 2. Traumatologia sportu. 3. Biometria w sporcie. 4. Doping farmakologiczny – problem współczesnego sportu. 5. Podstawy zarządzania w organizacjach sportowych. 6. Marketing olimpijski.

***Seminarium magisterskie realizowane jest pod opieką promotora pracy w terminach ustalonych z magistrantem. Zgodnie z Uchwałą 23/2010 Senatu AWF we Wrocławiu z dnia 17.06.2010 r. promotor rozlicza 17 godzin za każdego seminarzystę po przeprowadzeniu egzaminu magisterskiego.

Legenda: w – wykład, ćw – ćwiczenia, Zo – zaliczenie na ocenę, Z – zaliczenie bez oceny, E – egzamin.


Kierunek

WYCHOWANIE FIZYCZNE

ROK II, SEMESTR 3    studia II stopnia stacjonarne i niestacjonarne [wieczorowe]

Specjalność: FITNESS

 

 

Liczba godzin

Liczba

 

Forma

Lp.

Nazwa przedmiotu

w semestrze

godzin

ECTS

zaliczenia

 

 

[w]

[ćw]

ogółem

 

(Zo lub E)

1.

Biomechaniczne podstawy ćwiczeń siłowych

 

30

30

6

E

2.

Relaksacja w rekreacji

10

20

30

5

E

3.

Seminarium magisterskie 1*

 

7

7

0

Z

4.

Sporty indywidualne i zespołowe 2 – Judo

 

30

30

3

Zo

5.

Statystyka w pracy naukowej

 

15

15

4

Zo

6.

Taneczne formy fitness

 

30

30

4

Zo

7.

Wytrzymałościowe formy fitness

10

20

30

4

Zo

8.

Zaawansowana metodyka wychowania fizycznego

 

10

10

1

Zo

9.

Praktyka pedagogiczna

 

70

70

3

Zo

Razem

20

232

252

30

 

* Seminarium magisterskie realizowane jest pod opieką promotora pracy w terminach ustalonych z magistrantem. Zgodnie z Uchwałą 23/2010 Senatu AWF we Wrocławiu z dnia 17.06.2010 r. promotor rozlicza 17 godzin za każdego seminarzystę po przeprowadzeniu egzaminu magisterskiego.

Legenda: w – wykład, ćw – ćwiczenia, Zo – zaliczenie na ocenę, Z – zaliczenie bez oceny, E – egzamin.

 

Kierunek

WYCHOWANIE FIZYCZNE

ROK II, SEMESTR 3    studia II stopnia stacjonarne i niestacjonarne [wieczorowe]

Specjalność: PROMOCJA ZDROWIA

 

 

 

Liczba godzin

Liczba

 

Forma

Lp.

Nazwa przedmiotu

w semestrze

godzin

ECTS

Zaliczenia

 

 

[w]

[ćw]

ogółem

 

(Zo lub E)

1.

Planowanie, monitorowanie i ewaluacja w „Promocji zdrowia”

 

30

30

4

Zo

2.

Seminarium magisterskie 1*

 

7

7

0

Z

3.

Sporty indywidualne i zespołowe 2 – Judo

 

30

30

3

Zo

4.

Statystyka w pracy naukowej

 

15

15

4

Zo

5.

Teoria i historia „Promocji zdrowia”

 

30

30

3

Zo

6.

Zaawansowana metodyka wychowania fizycznego

 

10

10

1

Zo

7.

Zagrożenia zdrowotne i choroby cywilizacyjne

10

20

30

6

E

8.

Zdrowie publiczne i podstawy epidemiologii

10

20

30

6

E

9.

Praktyka pedagogiczna

 

70

70

3

Zo

Razem

20

232

252

30

 

*Seminarium magisterskie realizowane jest pod opieką promotora pracy w terminach ustalonych z magistrantem. Zgodnie z Uchwałą 23/2010 Senatu AWF we Wrocławiu z dnia 17.06.2010 r. promotor rozlicza 17 godzin za każdego seminarzystę po przeprowadzeniu egzaminu magisterskiego.

Legenda: w – wykład, ćw – ćwiczenia, Zo – zaliczenie na ocenę, Z – zaliczenie bez oceny, E – egzamin.

 


Kierunek

WYCHOWANIE FIZYCZNE

ROK II, SEMESTR 3    studia II stopnia stacjonarne i niestacjonarne [wieczorowe]

Specjalność: MENEDŻER SPORTU

 

 

Liczba godzin

Liczba

 

Forma

Lp.

Nazwa przedmiotu

w semestrze

godzin

ECTS

zaliczenia

 

 

[w]

[ćw]

ogółem

 

(Zo lub E)

1.

Komunikacja interpersonalna

 

20

20

4

Zo

2.

Negocjacje

 

20

20

5

Zo

3.

Organizacja przedsięwzięć sportowych

 

20

20

4

Zo

4.

Seminarium magisterskie 1*

 

7

7

0

Z

5.

Sporty indywidualne i zespołowe 2 – Judo

 

30

30

3

Zo

6.

Statystyka w pracy naukowej

 

15

15

4

Zo

7.

Zaawansowana metodyka wychowania fizycznego

 

10

10

1

Zo

8.

Zarządzanie personelem

10

20

30

6

E

9.

Praktyka pedagogiczna

 

70

70

3

Zo

Razem

10

212

222

30

 

* Seminarium magisterskie 1 realizowane jest pod opieką promotora pracy w terminach ustalonych z magistrantem. Zgodnie z Uchwałą 23/2010 Senatu AWF we Wrocławiu z dnia 17.06.2010 r. promotor rozlicza 17 godzin za każdego seminarzystę po przeprowadzeniu egzaminu magisterskiego.

Legenda: w – wykład, ćw – ćwiczenia, Zo – zaliczenie na ocenę, Z – zaliczenie bez oceny, E – egzamin.

 

Kierunek

WYCHOWANIE FIZYCZNE

ROK II, SEMESTR 3    studia II stopnia, stacjonarne i niestacjonarne [wieczorowe]

Specjalność: WYCHOWANIE FIZYCZNE SPECJALNE

 

 

Liczba godzin

Liczba

 

Forma

Lp.

Nazwa przedmiotu

w semestrze

godzin

ECTS

zaliczenia

 

 

[w]

[ćw]

ogółem

 

(Zo lub E)

1.

Edukacja i rehabilitacja osób z niepełnosprawnością intelektualną – oligofrenopedagogika

10

20

30

6

E

2.

Metodyka pracy rewalidacyjnej z niepełnosprawnymi intelektualnie

 

30

30

3

Zo

3.

Niedostosowanie społeczne z elementami resocjalizacji

10

20

30

4

Zo

4.

Psychologia kliniczna

10

20

30

6

E

5.

Seminarium magisterskie 1*

 

7

7

0

Z

6.

Sporty indywidualne i zespołowe 2 – Judo

 

30

30

3

Zo

7.

Statystyka w pracy naukowej

 

15

15

4

Zo

8.

Zaawansowana metodyka wychowania fizycznego

 

10

10

1

Zo

9.

Praktyka pedagogiczna

 

70

70

3

Zo

Razem

30

222

252

30

 

* Seminarium magisterskie 1 realizowane jest pod opieką promotora pracy w terminach ustalonych z magistrantem. Zgodnie z Uchwałą 23/2010 Senatu AWF we Wrocławiu z dnia 17.06.2010 r. promotor rozlicza 17 godzin za każdego seminarzystę po przeprowadzeniu egzaminu magisterskiego.

Legenda: w – wykład, ćw – ćwiczenia, Zo – zaliczenie na ocenę, Z – zaliczenie bez oceny, E – egzamin.


 

Kierunek

WYCHOWANIE FIZYCZNE

ROK II, SEMESTR 4    studia II stopnia, stacjonarne i niestacjonarne [wieczorowe]

Specjalność: TRENERSKA

 

 

 

Liczba godzin

Liczba

 

Forma

Lp.

Nazwa przedmiotu

w semestrze

godzin

ECTS

zaliczenia

 

 

w

Ćw

ogółem

 

(Zo lub E)

1.

Organizacja zawodów i zgrupowań sportowych

5

10

15

1

Zo

2.

Pedeutologia

5

10

15

2

Zo

3.

Projektowanie systemów treningowych

5

10

15

2

E

4.

Seminarium magisterskie2*

 

12

12

10

Zo

5.

Sporty indywidualne i zespołowe 3 – LA

 

15

15

1

Zo

6.

Teoria i metodyka dyscypliny kierunkowej

 

30

30

2

E

7.

Praktyka specjalistyczna

 

120

120

2

Zo

8.

Egzamin dyplomowy magisterski

 

 

 

10

E

Razem

15

207

222

30

 

* Seminarium magisterskie 2 realizowane jest pod opieką promotora pracy w terminach ustalonych z magistrantem. Zgodnie z Uchwałą 23/2010 Senatu AWF we Wrocławiu z dnia 17.06.2010 r. promotor rozlicza 17 godzin za każdego seminarzystę po przeprowadzeniu egzaminu magisterskiego.

Legenda: w – wykład, ćw – ćwiczenia, Zo – zaliczenie na ocenę, E – egzamin.

 

 

Kierunek

WYCHOWANIE FIZYCZNE

ROK II, SEMESTR 4    studia II stopnia stacjonarne i niestacjonarne [wieczorowe]

Specjalność: FITNESS

 

 

 

Liczba godzin

Liczba

 

Forma

Lp.

Nazwa przedmiotu

w semestrze

godzin

ECTS

zaliczenia

 

 

w

Ćw

ogółem

 

(Zo lub E)

1.

Fitness w wodzie

 

30

30

2

Zo

2.

Pedeutologia

5

10

15

1

Zo

3.

Podstawy dietetyki

30

 

30

4

E

4.

Seminarium magisterskie2*

 

12

12

10

Zo

5.

Sporty indywidualne i zespołowe 3 – LA

 

15

15

1

Zo

6.

Praktyka specjalistyczna

 

120

120

2

Zo

7.

Egzamin dyplomowy magisterski

 

 

 

10

E

Razem

35

187

222

30

 

* Seminarium magisterskie 2 realizowane jest pod opieką promotora pracy w terminach ustalonych z magistrantem. Zgodnie z Uchwałą 23/2010 Senatu AWF we Wrocławiu z dnia 17.06.2010 r. promotor rozlicza 17 godzin za każdego seminarzystę po przeprowadzeniu egzaminu magisterskiego.

Legenda: w – wykład, ćw – ćwiczenia, Zo – zaliczenie na ocenę, E – egzamin.

 


 Kierunek

WYCHOWANIE FIZYCZNE

ROK II, SEMESTR 4    studia II stopnia stacjonarne i niestacjonarne [wieczorowe]

Specjalność: PROMOCJA ZDROWIA

 

 

 

Liczba godzin

Liczba

 

Forma

Lp.

Nazwa przedmiotu

w semestrze

godzin

ECTS

zaliczenia

 

 

[w]

[ćw]

ogółem

 

(Zo lub E)

1.

Pedeutologia

5

10

15

1

Zo

2.

Podstawy dietetyki

 

30

30

3

Zo

3.

Seminarium magisterskie2*

 

12

12

10

Zo

4.

Sporty indywidualne i zespołowe 3 – LA

 

15

15

1

Zo

5.

Teoretyczne i praktyczne podstawy lokalnych i globalnych programów „Promocji zdrowia”

 

30

30

3

Zo

6.

Praktyka specjalistyczna

 

120

120

2

Zo

7.

Egzamin dyplomowy magisterski

 

 

 

10

E

Razem

5

217

222

30

 

* Seminarium magisterskie 2 realizowane jest pod opieką promotora pracy w terminach ustalonych z magistrantem. Zgodnie z Uchwałą 23/2010 Senatu AWF we Wrocławiu z dnia 17.06.2010 r. promotor rozlicza 17 godzin za każdego seminarzystę po przeprowadzeniu egzaminu magisterskiego.

Legenda: w – wykład, ćw – ćwiczenia, Zo – zaliczenie na ocenę, E – egzamin.

 

 

Kierunek

WYCHOWANIE FIZYCZNE

ROK II, SEMESTR 4    studia II stopnia stacjonarne i niestacjonarne [wieczorowe]

Specjalność: MENEDŻER SPORTU

 

 

 

Liczba godzin

Liczba

 

Forma

Lp.

Nazwa przedmiotu

w semestrze

godzin

ECTS

zaliczenia

 

 

[w]

[ćw]

ogółem

 

(Zo lub E)

1.

Metody i techniki zarządzania

 

30

30

2

Zo

2.

Pedeutologia

5

10

15

1

Zo

3.

Przedmiot do wyboru*

10

10

20

2

Zo

4.

Seminarium magisterskie2**

 

12

12

10

Zo

5.

Sporty indywidualne i zespołowe 3 – LA

 

15

15

1

Zo

6.

Zarządzanie usługami w sporcie

 

20

20

2

E

7.

Praktyka specjalistyczna

 

120

120

2

Zo

8.

Egzamin dyplomowy magisterski

 

 

 

10

E

Razem

15

217

232

30

 

*do wyboru: 1. Wprowadzenie do coachingu. 2. Trening menedżerski.

** Seminarium magisterskierealizowane jest pod opieką promotora pracy w terminach ustalonych z magistrantem. Zgodnie z Uchwałą 23/2009 Senatu AWF we Wrocławiu z dnia 17.06.2010 r. promotor rozlicza 17 godzin za każdego seminarzystę po przeprowadzeniu egzaminu magisterskiego.

Legenda: w – wykład, ćw – ćwiczenia, Zo – zaliczenie na ocenę, E – egzamin.

 


 

Kierunek

WYCHOWANIE FIZYCZNE

ROK II, SEMESTR 4    studia II stopnia, stacjonarne i niestacjonarne [wieczorowe]

Specjalność: WYCHOWANIE FIZYCZNE OSÓB Z NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIĄ INTELEKTUALNĄ

 

 

 

Liczba godzin

Liczba

 

Forma

Lp.

Nazwa przedmiotu

w semestrze

godzin

ECTS

zaliczenia

 

 

[w]

[ćw]

ogółem

 

(Zo lub E)

1.

Metodyka wychowania fizycznego specjalnego niepełnosprawnych intelektualnie

 

30

30

4

E

2.

Pedeutologia

5

10

15

1

Zo

3.

Podstawy logopedii

10

20

30

2

Zo

2.

Seminarium magisterskie2*

 

12

12

10

Zo

3.

Sporty indywidualne i zespołowe 3 – LA

 

15

15

1

Zo

4.

Praktyka specjalistyczna

 

120

120

2

Zo

5.

Egzamin dyplomowy magisterski

 

 

 

10

E

Razem

15

207

222

30

 

* Seminarium magisterskie realizowane jest pod opieką promotora pracy w terminach ustalonych z magistrantem. Zgodnie z Uchwałą 28/2009 Senatu AWF we Wrocławiu z dnia 17.09.2009 r. promotor rozlicza 17 godzin za każdego seminarzystę po przeprowadzeniu egzaminu magisterskiego.

Legenda: w – wykład, ćw – ćwiczenia, Zo – zaliczenie na ocenę, E – egzamin.

 

 

 

 

 

 

 


 

1.5. Alfabetyczna lista przedmiotów do wyboru

 

Przedmioty biomedyczne

Aktywność fizyczna w badaniach ankietowych

Anatomia narządów wewnętrznych

Anatomia topograficzna

Biochemiczne metody kontroli wysiłku zdrowotnego i sportowego

Biochemiczne podstawy treningu i wspomagania

Biofizyka

Biometria w sporcie

Czynnościowa analiza łańcuchów biokinematycznych

Diagnostyka sterowania ruchem

Ekotoksykologia

Elektromiografia w diagnostyce mięśnia

Fizjologia człowieka w ontogenezie

Komputerowa analiza chodu

Masaż klasyczny

Masaż sportowy

Medycyna sportu

Metody laboratoryjnej kontroli wysiłku fizycznego

Morfofunkcjonalna analiza postawy ciała

Morfostrukturalne podstawy układu krążeniowo-oddechowego

Motoryczność człowieka dorosłego

Nowe w biologii

Odnowa biologiczna

Odnowa biologiczna w sporcie niepełnosprawnych

Podstawy anatomii narządów wewnętrznych

Podstawy budowy i funkcji układu nerwowego

Podstawy dietetyki

Podstawy fizjologii i biochemii

Podstawy funkcjonowania organizmu człowieka

Styl życia a zdrowie

Terenowe i laboratoryjne metody oceny wydolności fizycznej

Traumatologia sportu

 

Przedmioty humanistyczne

Aktywność fizyczna w systemie wartości osób niepełnosprawnych – studium aksjologiczne

Ciało i jego wartość. Cielesność w kulturze i sztuce

Edukacja do czasu wolnego

Elementy antropologii kulturowej

Filozofia i etyka sportu

Komunikacja społeczna

Literatura jako medium wartości

Negocjacje

Pedagogika sportu

Podstawy negocjacji

Podstawy technik grupowego rozwiązywania problemów

Podstawy treningu decyzyjnego

Propedeutyka olimpizmu

Propedeutyka teorii wychowania fizycznego

Sport i polityka

Sport w propagandzie

Strategia prezentacji – praktyka wystąpień publicznych

Studium rodziny

Techniki grupowego rozwiązywania problemów

Trening decyzyjny

Trening interpersonalny i asertywności

Wprowadzenie do technik relaksacyjnych i medytacyjnych

 

Przedmioty teoretyczne

Historia polskiej piłki nożnej

Oblicza sportu

Organizacja sportu szkolnego

Organizacja zawodów i zgrupowań sportowych

Piłka nożna na przestrzeni wieków

Podstawy bezpieczeństwa w górach

Podstawy marketingu

Podstawy rekreacji

Podstawy rekreacyjnego uprawiania żeglarstwa morskiego

Podstawy treningu zdrowotnego

Praca opiekuńczo-wychowawcza na koloniach i obozach

Programy komputerowe w edycji i prezentacji pracy dyplomowej

Propedeutyka olimpizmu

Rekreacja zimowa

Sporty wodne w rekreacji

Teoretyczne zasady żeglowania na jachcie śródlądowym

Turystyka kwalifikowana

Wprowadzenie do dydaktyki wychowania fizycznego

 

Przedmioty praktyczne

Aerobik klasyczny

Aerobik sportowy

Aktywność ruchowa z piłką w socjalizacji dzieci

Badminton

Biegowe formy ruchu

Boks

Ćwiczenia siłowe

Elementy żeglarstwa regatowego w windsurfingu

Fitness w wodzie

Fitness z przyborami

Futsal

Golf

Gry zespołowe w wodzie

Halowa piłka nożna – futsal

Hi low aerobik

Joga – gimnastyka ciała i umysłu

Joga klasyczna

Ju-Jitsu

Rózne formy kształcenia motoryki człowieka

Metody i formy prowadzenia lekcaji lekkoatletycznej

Mini piłka ręczna

MMA (mix Martial Arts) – Mieszane sztuki walki

Nauczanie narciarstwa zjazdowego

Nordic Walking

Odnowa biologiczna

Organizacja i sędziowanie imprez lekkoatletycznych

Pilates i stretching dla każdego

Płetwonurkowanie

Pływanie alternatywne

Pływanie długodystansowe

Pływanie zdrowotne

Podstawy gry w baseball

Podstawy kajakarstwa górskiego

Podstawy łyżwiarstwa

Podstawy rekreacyjnego uprawiania żeglarstwa śródlądowego

Podstawy techniki freestylowej w snowboardzie

Podstawy techniki karwingowej

Podstawy techniki snowboardowej

Podstawy uczenia się techniki narciarskiej

Podstawy windskateboardu i icesurfingu

Praktyczne sposoby żeglowania na jachcie śródlądowym

Propedeutyka siatkówki plażowej

Propedeutyka szermierki

Ratownictwo wodne

Rekreacyjne formy żeglarstwa deskowego

Siatkówka plażowa

Sporty indywidualne i zespołowe – judo

Step aerobik

Streetball

Strzelectwo sportowe

Szermierka na szpady

Taniec nowoczesny

Tańce latynoamerykańskie

Tańce standardowe

Tenis – metodyka nauczania

Tenis – minitenis

Tenis – nauczanie i doskonalenie techniki

Tenis stołowy

Teoria i metodyka nauczania pływania osób w różnym wieku

Teoria i metodyka streetballa

Trening zdrowotny – Nordic Walking

Turystyka kajakowa

Turystyka przyrodnicza

Wprowadzenie do technik relaksacyjnych i medytacyjnych

Wybrane elementy judo w sportach zespołowych

Zaawansowane formy Nordic Walking

Zabawy i gry terenowe

Zabawy i gry w edukacji wczesnoszkolnej

Zajęcia fitness z przyborami

 

1.6. Alfabetyczna lista specjalizacji instruktorskich

 

Specjalizacje instruktorskie

Rok II, sem. 3-4 [IS]; Rok III, sem. 5-6 [IR]

Aerobik

Akrobatyka sportowa

Badminton

Baseball

Bieg na orientację

Boks

Gimnastyka artystyczna

Gimnastyka sportowa

Hokej na trawie

Jazda konna

Judo

Kajakarstwo

Koszykówka

Kulturystyka

Lekkoatletyka

Narciarstwo zjazdowe

Odnowa biologiczna

Piłka nożna

Piłka ręczna

Piłka siatkowa

Pływanie

Snowboard

Strzelectwo sportowe

Szermierka

Taniec sportowy

Tańce ludowe

Tenis

Tenis stołowy

Windsurfing

Żeglarstwo

 

 

1.7. Prezentacja przedmiotów biomedycznych do wyboru – w układzie alfabetycznym

                            AKTYWNOŚĆ FIZYCZNA W BADANIACH ANKIETOWYCH

                            Katedra Biostruktury

                                   Kierownik: prof. dr hab. Zofia Ignasiak

Język wykładowy: polski                                                      Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: prof. dr hab. Teresa Sławińska-Ochla, dr Kamila Czajka, dr Jarosław Fugiel, dr Paweł Posłuszny

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10(5)

20(10)

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: wiedza w zakresie licznych metod służących do oceny poziomu aktywności fizycznej oraz narzędzie wykorzystywanych do jej pomiaru. Student jest świadomy znaczenia aktywności fizycznej dla zdrowia człowieka. Umiejętność doboru właściwych narzędzi do pomiaru aktywności fizycznej, przeprowadzania badań a także umiejętność analizy i prezentacji otrzymanych wyników.

            Program: charakterystyka aktywności fizycznej populacji wybranych krajów europejskich – prezentacja wyników badań ze szczególnym uwzględnieniem stosowanych metod badawczych. Aktywność fizyczna populacji Amerykańskiej – prezentacja wyników badań ze szczególnym uwzględnieniem stosowanych metod badawczych. Charakterystyka aktywności fizycznej populacji pozostałych krajów – przegląd wyników i metod badań. Problematyka aktywności fizycznej osób dorosłych. Aktywność fizyczna Polaków na tle innych krajów.

            Zalecana literatura:

  1. Dishman R.K., Washburn R.A., Heath G.W., Physical activity epidemiology. Human Kinetics 2004.
  2. Drabik J., Aktywność fizyczna w treningu zdrowotnym osób dorosłych, cz. 2. AWF, Gdańsk 1996.
  3. Kuński H., Trening zdrowotny osób dorosłych. Medsportpress, Warszawa 2003.
  4. Osiński W., Antropomotoryka. AWF, Poznań 2003.
  5. Stupnicki R., Analiza i prezentacja danych ankietowych. AWF, Warszawa 2003.
  6. Stupnicki R., Analysis and presentation of questionnaire data. AWF, Warszawa 2008.

 

                            ANATOMIA NARZĄDÓW WEWNĘTRZNYCH

                            Katedra Biostruktury

                                   Kierownik: prof. dr hab. Zofia Ignasiak

Język wykładowy: polski, angielski                                        Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: prof. dr hab. Zofia Ignasiak, dr Kamila Czajka, dr Jarosław Domaradzki, dr Jarosław Fugiel, dr Katarzyna Kochan, dr Paweł Posłuszny, dr Grzegorz Żurek, mgr Jakub Pokrywka, mgr Katarzyna Prasał

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10(5)

20(10)

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS:

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: umiejętność swobodnego operowania mianownictwem anatomicznym. Przedmiot przygotowuje teoretycznie do realizacji innych przedmiotów podstawowych (np. fizjologia, biomechanika etc.). Umiejętność wskazania układów funkcjonujących w organizmie ludzkim z podziałem na poszczególne ich odcinki i funkcje.

            Program: układ pokarmowy – wiadomości wstępne; budowa ścian przewodów; błona śluzowa, mieśniowa, zewnętrzna; budowa gruczołów. Tkanki – tkanka nerwowa, krew. Charakterystyka układu chłonnego; węzły chłonne – ogólna budowa, funkcja i przegląd ich skupisk. Głównie pnie zbiorcze. Śledziona, szpik kostny. Układ nerwowy – wiadomości wstępne, podział układu nerwowego, ośrodki i drogi nerwowe. Oko – gałka oczna (błony, zawartość), narządy dodatkowe oka. Ucho zewnętrzne, środkowe, wewnętrzne. Układ nerwowy anatomiczny, układ współczulny, układ przywspółczulny. Układ ruchu – łańcuchy biokinematyczne: głowowo-tułowiowy, kończyny górnej i kończyny dolnej.

            Zalecana literatura:

  1. Bochenek A., Reicher M., Anatomia człowieka, t. I-V. PZWL, Warszawa 1998-2002.
  2. Feneis H., Ilustrowana anatomia człowieka. PZWL, Warszawa 2003.
  3. Ignasiak Z., Anatomia układu ruchu. Elsevier Urban&Partner, Wrocław 2007.
  4. Ignasiak Z., Anatomia narządów wewnętrznych i układu nerwowego człowieka. Elsevier Urban&Partner, Wrocław 2008.
  5. Marciniak T., Anatomia prawidłowa człowieka, t. I-III. Wrocław 1991.
  6. Sinielnikow R.D., Atlas anatomii człowieka, t. I-III. 1989.

 

                            ANATOMIA TOPOGRAFICZNA

                            Katedra Biostruktury

                                    Kierownik: prof. dr hab. Zofia Ignasiak

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: prof. dr hab. Zofia Ignasiak, dr Kamila Czajka, dr Jarosław Domaradzki, dr Jarosław Fugiel, dr Katarzyna Kochan-Jacheć, dr Paweł Posłuszny, dr Grzegorz Żurek, mgr Jakub Pokrywka, mgr Katarzyna Prasał

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10(5)

20(10)

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS:

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: celem kształcenia jest zapoznanie studenta z położeniem poszczególnych narządów wewnętrznych w kontekście ich usytuowania w stosunku elementów biernego i czynnego układu ruchu. Zadaniem przedmiotu jest także teoretyczne przygotowanie do przedmiotów podstawowych odwołujących się do anatomii, a realizowanych w kolejnych latach studiów.

            Program: topografia narządów na tle biernego i czynnego układu ruchu.

            Zalecana literatura:

  1. Ignasiak Z., Anatomia układu ruchu. Elsevier 2007.
  2. Ignasiak Z., Anatomia narządów wewnętrznych i układu nerwowego. Elsevier 2008.
  3. Ignasiak Z., Żurek G. (red.), Anatomia na żywym człowieku. Wstęp do terapii manualnej. Elsevier 2004.
  4. Bochenek A., Reicher M., Anatomia człowieka, t. I-V. PZWL, Warszawa 1998-2002.
  5. Gołąb B., Anatomia czynnościowa ośrodkowego układu nerwowego. PZWL, Warszawa 2004.
  6. Marciniak T., Anatomia prawidłowa człowieka, t. I-III. PZWL, Wrocław 1991.
  7. Marecki B., Anatomia funkcjonalna. AWF, Poznań 1996.
  8. Sokołowska-Pituchowa J., Anatomia człowieka. PZWL, Warszawa 2000.
  9. Woźniak W., Anatomia człowieka. Urban&Partner, Wrocław 2001.

            Atlasy:

  1. Grant J.C.B., Atlas anatomii. Górnicki Wydawnictwo Medyczne, Wrocław 2001.
  2. Leonhardt H., Plater W., Kahle W., Podręczny atlas anatomii człowieka, t. I-III. Wydawnictwo Medyczne Słowiński Verlag, Brema 1998.
  3. Netter F., Atlas anatomii człowieka. Urban&Partner, Wrocław 2002.
  4. Sinielnikow R.D., Atlas anatomii człowieka, t. I-III. 1989.
  5. Sobotta J., Atlas anatomii człowieka, t. I-II. Urban&Partner, Wrocław 2001.
  6. Stelmasiak W., Atlas anatomii człowieka, t. I-III. PZWL, Warszawa.

 

                            BIOCHEMICZNE METODY KONTROLI

                            WYSIŁKU ZDROWOTNEGO I SPORTOWEGO

                            Katedra Fizjologii i Biochemii

                                   Kierownik: prof. dr hab. Marek Zatoń

Język wykładowy: polski, angielski                                        Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                    Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Jacek Borkowski, dr Ewa Bakońska-Pacoń, mgr Joanna Grobelna

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10(5)

20(10)

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS:

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: umiejętność interpretacji wyników laboratoryjnych oraz korygowania doboru obciążeń na podstawie wartości wybranych parametrów biochemicznych. Umiejętność zastosowania w praktyce oznaczania wybranych parametrów biochemicznych: stężenia białek, aktywności enzymów, stężenia metabolitów w różnych materiałach biologicznych w procesie monitorowania treningu sportowego i zdrowotnego oraz po zastosowaniu jednorazowych obciążeń wysiłkiem fizycznym.

            Program: główne metody stosowane w diagnostyce laboratoryjnej – oznaczanie wybranych parametrów biochemicznych. Przydatność parametrów biochemicznych w monitorowaniu procesu treningowego, ocena jednorazowego wysiłkufizycznego, adaptacji, zmęczenia i przetrenowania. Ocena zawartości związków azotowych we krwi: metabolizm białek i aminokwasów w wysiłku fizycznym. Ocena wpływu wysiłku fizycznego na układ hormonalny. Wpływ wysiłku na układ immunologiczny.

            Zalecana literatura:

  1. Dembińska-Kieć, Naskalski J. (red.) Diagnostyka laboratoryjna z elementami biochemii klinicznej. Urban&Partner, Wrocław 2005.
  2. Maughan R., Gleeson M., Greenhaff L., Biochemistry of Exercise and Training. Oxford Univ. Press 1997.
  3. Hübner-Woźniak E., Ocena wysiłku fizycznego oraz monitorowanie treningu sportowego metodami biochemicznymi. Studia i Monografie AWF w Warszawie, Warszawa 2006, nr 110.
  4. Murray R.K. i wsp., Biochemia Harpera. PZWL, Warszawa 2001, 2004.
  5. Angielski S., Jakubowski Z., Biochemia kliniczna. Perseusz, Gdańsk 1996.
  6. Tipton Ch.M., editor, Advanced Exercise Physiology. Lippincott Williams&Wilkins, 2006.

 

                            BIOCHEMICZNE PODSTAWY TRENINGU I WSPOMAGANIA

                            Katedra Fizjologii i Biochemii

                                   Kierownik: prof. dr hab. Marek Zatoń

Język wykładowy: polski                                                      Status przedmiotu: fakultatywny                                                                                                       Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Wymagania wstępne: ukończenie podstawowego kursu biochemii i fizjologii                        

Prowadzący: dr Jacek Borkowski, dr Ewa Bakońska-Pacoń, mgr inż. Joanna Kosendiak

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10(5)

20(10)

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS:

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: pogłębienie wiedzy na temat wytrzymałości w różnych jej odmianach. Określenie skuteczności różnych strategii trenowania wytrzymałości. Znajomość metabolicznych podstaw wytrzymałości. Wykonywanie i interpretacja niektórych testów biochemicznych.

            Program: pojęcie wytrzymałości w wysiłku fizycznym. Wytrzymałość w wysiłkach siłowych, kwasomlekowych i tlenowych. Wytrzymałość a pojęcia pojemności fosfagenowej, pojemności glikolitycznej i pojemności tlenowej. Wytrzymałość w wysiłkach krótkotrwałych. Podstawy biochemiczne wysiłków krótkotrwałych. Praktyczne metody oznaczeń metabolitów i innych parametrów biochemicznych w wysiłkach krótkotrwałych. Charakterystyka biochemiczna włókien mięśniowych zaangażowanych w wysiłki o najwyższej intensywności. Biochemiczne podstawy treningu wytrzymałości siłowej. Wspomaganie wytrzymałości siłowej. Wytrzymałość w wysiłkach glikolitycznych – podstawy metaboliczne. Pojęcie pojemności glikolitycznej. Zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej w wysiłku glikolitycznym. Kwas mlekowy – przemiany w trakcie i po wysiłku. Restytucja. Mechanizmy metaboliczne i adaptacyjne umożliwiające rozwój wytrzymałości w wysiłkach kwasomlekowych. Wspomaganie w wysiłkach kwasomlekowych. Praktyczne metody oznaczeń metabolitów i innych parametrów biochemicznych w wysiłkach kwasomlekowych. Podstawy metaboliczne wysiłków długotrwałych. Metabolizm wysiłków opartych na tlenowych przemianach glikogenu. Strategie wspomagania wysiłków opartych na tlenowych przemianach glikogenu. Praktyczne metody oznaczeń metabolitów i innych parametrów biochemicznych w wysiłkach opartych na tlenowych przemianach glikogenu. Metabolizm wysiłków opartych na przemianach tłuszczów i białek. Wspomaganie wysiłków opartych na tych przemianach. Adaptacja metaboliczna do wysiłków o bardzo długim czasie trwania. Reaktywne formy tlenu i ich powstawanie w wysiłkach wytrzymałościowych. Strategie adaptacji metabolicznych do zwiększonej produkcji reaktywnych form tlenu. Praktyczne zasady oznaczeń metabolitów i innych parametrów biochemicznych mających związek z wysiłkami wytrzymałościowymi o bardzo długim czasie trwania.

            Zalecana literatura:

  1. Houston M.E., Biochemistry Primer for Exercise Science-3rd Edition 2006.
  2. Poortmans J.R., Principles of Exercise Biochemistry. Karger 2004.
  3. Borkowski J., Bioenergetyka i biochemia tlenowego wysiłku fizycznego. AWF, Wrocław 2003.
  4. Hübner-Woźniak E., Ocena wysiłku fizycznego oraz monitorowanie treningu sportowego metodami biochemicznymi. Studia i Monografie 110. AWF, Warszawa 2006.

 

                            BIOFIZYKA

                               Katedra Biomechaniki

                                   Kierownik: dr hab. Alicja Rutkowska-Kucharska, prof. nadzw.

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: mgr inż. Alicja Kebel, dr Adam Siemieński, dr inż. Sławomir Winiarski

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10(5)

20(10)

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS:

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: zdobycie umiejętności dostrzegania w ruchu człowieka obiektywnych prawidłowości oraz posługiwania się prawami mechaniki, mechaniki płynów i termodynamiki dla wyjaśniania tych prawidłowości. Zdobycie umiejętności ilościowego i jakościowego przewidywania konsekwencji najważniejszych praw fizyki dla ruchu człowieka.

            Program: miejsce fizyki i biofizyki wśród innych nauk przyrodniczych. Elementy mechaniki punktu materialnego i bryły sztywnej. Kinematyka i dynamika ruchu postępowego i obrotowego. Zasady mechaniki płynów i ich rola w zrozumieniu sił działających na człowieka poruszającego się w powietrzu i w wodzie. Podstawowe zasady termodynamiki. Prawa rządzące przemianami energii wewnątrz ciała człowieka oraz wymianą energii między ciałem człowieka a otoczeniem. Elementy fizyki sportu.

            Zalecana literatura:

  1. Pilawski A. (red.), Podstawy biofizyki. PZWL, Warszawa 1983.
  2. Ernst K., Fizyka sportu. PWN, Warszawa 1992.

 

                            BIOMETRIA W SPORCIE

                            Katedra Motoryczności Sportowca

                                   Kierownik: prof. dr hab. Jan Chmura

Język wykładowy: polski                                                      Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Justyna Andrzejewska, dr Jadwiga Pietraszewska

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10(5)

20(10)

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS:

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: poznanie uwarunkowań rozwoju biologicznego człowieka. Znajomość metod antropometrycznych służących monitorowaniu efektów treningowych. Wiedza na temat roli czynnika morfologicznego w niektórych dyscyplinach sportu. Umiejętność oceny efektów treningowych w obrębie sfery morfologicznej. Właściwe dostosowanie obciążeń treningowych na różnych etapach ontogenezy do indywidualnych możliwości zawodnika; wykorzystanie predyspozycji genetycznych i modyfikatorów środowiskowych do optymalizacji treningu.

            Program: wykłady – wykorzystanie nowych technik biometrycznych do oceny stanu odżywienia. Metodyka analizy składu ciała, typu otłuszczenia, rozwoju umięśnienia i mineralizacji kośćca. Trening sportowy w aspekcie zmian w morfologii ciała. Budowa ciała w różnych dyscyplinach a wynik sportowy. Skład tkankowy ciała zawodników różnych dyscyplinach sportowych. Zmiany w składzie tkankowym ciała jako efekt treningu. Trening sportowy a rozwój i dojrzewanie. Selekcja w sporcie – aspekty morfo-biologiczne. Nieprawidłowy rozwój płciowy. Zaburzenia cykli miesiączkowych zawodniczek. Ćwiczenia – selekcja morfologiczna w różnych dyscyplinach sportu. Zastosowanie typologii somatycznych w sporcie wyczynowym. Asymetria w sporcie. Wpływ treningu specjalistycznego na zmiany w postawie ciała. Ocena wysklepienia stopy u sportowców. Antropometryczna kontrola efektów treningowych. Wykorzystanie voluminometrii oraz goniometrii ciała ludzkiego w monitorowaniu efektów treningowych. Poziom rozwoju somatycznego jako wyznacznik możliwości funkcjonowania zawodnika.

            Zalecana literatura:

  1. Drozdowski Z., Wskazówki do ćwiczeń biometrycznych w zakresie studiów wychowania fizycznego. Skrypty. AWF, Poznań 1998, 12.
  2. Stupnicki R., Biometria: krótki zarys. Margos, Warszawa 2000.
  3. Wolański N., Antropometria inżynieryjna. KiW, Warszawa 1975.
  4. Łaska-Mierzejewska T., Antropologia w sporcie i wychowaniu fizycznym. COS, Warszawa 1999.

 

                            CZYNNOŚCIOWA ANALIZA ŁAŃCUCHÓW

                          BIOKINEMATYCZNYCH

                            Katedra Biostruktury

                                   Kierownik: prof. dr hab. Zofia Ignasiak

Język wykładowy: polski, angielski                                        Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: prof. dr hab. Zofia Ignasiak, dr Kamila Czajka, dr Jarosław Domaradzki, dr Jarosław Fugiel, dr Katarzyna Kochan, dr Paweł Posłuszny, dr Grzegorz Żurek, mgr Jakub Pokrywka, mgr Katarzyna Prasał

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10(5)

20(10)

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS:

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: umiejętność swobodnego operowania mianownictwem anatomicznym. Przedmiot przygotowuje teoretycznie do realizowania innych przedmiotów podstawowych (np. fizjologia, biomechanika etc.). Umiejętność wskazania układów biokinematycznych funkcjonujących w organizmie ludzkim wraz z opisem działania w poszczególnych stawach.

            Program: tkanki – tkanka kostna i mięśniowa. Rodzaje kości i ich połączeń. Płaszczyzny i osie ciała, zasady działania mięśni, mechanika stawów, stopnie swobody. Podział i ogólna charakterystyka łańcuchów biokinematycznych: głowowo-tułowiowego, kończyny górnej i kończyny dolnej. Systemy sterowania układem ruchu – charakterystyka układu piramidowego i pozapiramidowego. Łańcuch biokinematyczny głowowo-tułowiowy – mięśnie zginające głowę i kręgosłup do przodu, mięśnie zginające głowe i kręgosłup do tyłu; mięśnie zginające głowę i kręgosłup w bok, mięśnie skręcające głowę i kręgosłup.

            Zalecana literatura:

  1. Bochenek A., Reicher M., Anatomia człowieka, t. I-V. PZWL, Warszawa 1998-2002.
  2. Ignasiak Z., Anatomia układu ruchu. Elsevier Urban&Partner, Wrocław 2007.
  3. Marciniak T., Anatomia prawidłowa człowieka, t. I. Wrocław 1991.
  4. Sinielnikow R.D., Atlas anatomii człowieka, t. I-III. 1989.

 

                            DIAGNOSTYKA STEROWANIA RUCHEM

                            Katedra Biostruktury

                                   Kierownik: prof. dr hab. Zofia Ignasiak

Język wykładowy: polski,angielski                                         Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: prof. dr hab. Teresa Sławińska-Ochla, dr Jarosław Domaradzki, dr Kamila Czajka, dr Jarosław Fugiel, dr Paweł Posłuszny

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10(5)

20(10)

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS:

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: uświadomienie znaczenia koordynacyjnych zdolności motorycznych w życiu współczesnego człowieka. Poznanie metod ich diagnozowania. Poznanie terminologii, sposobów diagnozowania koordynacyjnej sfery motoryczności człowieka oraz umiejętność wykorzystania nabytej wiedzy dla potrzeb wychowania fizycznego. Umiejętność przygotowania i przeprowadzenia pomiarów koordynacyjnych zdolności motorycznych człowieka.

            Program: zdolności koordynacyjne w strukturze motoryczności, definicje, poglądy, aktualny stan wiedzy. Poziom zdolności koordynacyjnych w poszczególnych okresach życia. Genetyczne i środowiskowe uwarunkowania zdolności koordynacyjnych. Współzależność zdolności kondycyjnych i koordynacyjnych. Biologiczne uwarunkowania sterowania ruchem.

            Zalecana literatura:

  1. Grottel K. (red.), Organizacja mięśnia i sterowanie ruchem, cz. 2 – Sterowanie ruchem. AWF, Poznań 2000.
  2. Raczek J., Mynarski W., Ljach W., Kształtowanie i diagnozowanie koordynacyjnych zdolności motorycznych. AWF, Katowice 2003.
  3. Rynkiewicz T., Struktura zdolności motorycznych oraz jej globalne i lokalne przejawy. AWF, Poznań 2003.
  4. Starosta W., Motoryczne zdolności koordynacyjne – znaczenie, struktura, uwarunkowania, kształtowanie. Instytut Sportu, Warszawa 2003.
  5. Juras G., Waśkiewicz Z., Czasowe, przestrzenne oraz dynamiczne aspekty koordynacyjnych zdolności motorycznych. AWF, Katowice 1998.
  6. Raczek J., Mynarski W., Koordynacyjne zdolności motoryczne dzieci i młodzieży. AWF, Katowice 1992.

 

                            EKOTOKSYKOLOGIA

                            Katedra Podstaw Fizjoterapii

                                   Kierownik: prof. dr hab. Krzysztof A. Sobiech

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Małgorzata Socha

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10(5)

20(10)

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS:

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: wyjaśnienie znaczenia właściwości wybranych związków chemicznych w określaniu ich roli w środowisku w kontekście ekologicznym. Określenie skutków oddziaływania ektotoksyn na organizmy żywe, populacje, zbiorowiska i cały ekosystem

            Program: zakres badań ekotoksykologii; definicja trucizn, przyczyny i struktura zatruć; czynniki wpływające na toksyczność trucizn; główne typy zanieczyszczeń środowiskowych: ich wnikanie do środowiska, przemieszczanie się w środowisku, zaleganie i transformacja chemiczna i biotransformacja; skutki oddziaływań zanieczyszczeń na organizmy żywe, odporność na zanieczyszczenia; substancje pylicotwórcze – azbest, talk, węgiel; chemiczne zanieczyszczenia powietrza, wód i gleby; chemiczne zanieczyszczenie powietrza w pomieszczeniach mieszkalnych; toksyczność tworzyw sztucznych; bezpieczeństwo wyrobów kosmetycznych (surowców kosmetycznych i wyrobu gotowego); zanieczyszczenia i toksyny w żywności; toksyczność substancji uzależniających (naturalne pochodzne opium; substancje halucynogenne, rozpuszczalniki organiczne, wyroby tytoniowe); zatrucia lekami (skutki przedawkowania witamin, leki przeciwbólowe, przeciwgorączkowe i przeciwzapalne), działanie rakotwórcze, teratogenne i embriotoksyczne leków.

            Zalecana literatura:

  1. Walter C.H., Hopkin S.P., Sibly R.M., Peakall D.B., Podstawy ekotoksykologii. PWN, Warszawa 2002.
  2. Seńczuk W., Toksykologia współczesna. PZWL, Warszawa 2005.
  3. Zakrzewski S.F., Podstawy toksykologii środowiska. PWN, Warszawa 1995.
  4. Laskowski R., Migula P., Ekotoksykologia od komórki do ekosystemu. Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 2004.

 

                            ELEKTROMIOGRAFIA W DIAGNOSTYCE MIĘŚNIA

                            Katedra Biomechaniki

                                   Kierownik: dr hab. Alicja Rutkowska-Kucharska, prof. nadzw.

Język wykładowy: polski, angielski                                        Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: biomechanika, anatomia, fizjologia       Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Agnieszka Szpala, dr Adam Siemieński, mgr inż. Alicja Kebel, dr inż. Alicja Dziuba

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10(5)

20(10)

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS:

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: poznanie działania mięśni szkieletowych, zjawisk elektrycznych w mięśniu, metody pomiarowej jaką jest elektromiografia powierzchniowa (SEMG) – jej możliwości i ograniczeń. Umiejętność oceny pracy mięśni na podstawie pomiarów i podstawowej analizy sygnału EMG i przełożenie tej wiedzy na podłoże zawodowe (nauczyciel wychowania fizycznego, trener, instruktor sportu, instruktor odnowy biologicznej, fizjoterapeuta). Możliwość wykorzystania zdobytej wiedzy i umiejętności w przygotowaniu eksperymentu badawczego w pracy magisterskiej.

            Program: elektromiografia jako narzędzie diagnostyczne. Rodzaje czynności mięśniowej. Aktywność elektryczna mięśni szkieletowych w działaniu statycznym. Zależność aktywności mięśniowej od obciążenia zewnętrznego. Zastosowanie EMG do oceny współdziałania mięśni w dynamice. Czynność koncentryczna i ekscentryczna mięśnia – na przykładzie wybranych ćwiczeń fizycznych. Ocena asymetrii funkcjonalnej (lateralizacji) wybranych grup mięśniowych. Aktywność mięśni w chodzie i biegu. Pomiar aktywności elektrycznej mięśni szkieletowych w różnych zadaniach ruchowych.

            Zalecana literatura:

  1. Błaszczyk J., Biomechanika kliniczna. Podręcznik dla studentów medycyny i fizjoterapii. PZWL, wyd. I, 2004; pp: 171-190.
  2. Bober T., Zawadzki J., Biomechanika układu ruchu człowieka, wyd. 2. BK, Wrocław 2003.
  3. Bober T., Zawadzki J., Przewodnik do ćwiczeń z biomechaniki, wyd. III. AWF, Wrocław 1990.
  4. Grottel K., Celichowski J., Organizacja mieśnia i sterowanie ruchem. Seria: Podręczniki nr 43. AWF, Poznań 1996.
  5. Hausmanowa-Petrusewicz I., Elektromiografia kliniczna. PZWL, Warszawa 1986.
  6. Konrad P., ABC EMG. Technomex Społka z o.o., Gliwice 2007.

 

                            FIZJOLOGIA CZŁOWIEKA W ONTOGENEZIE

                            Katedra Fizjologii i Biochemii

                                   Kierownik: prof. dr hab. Marek Zatoń

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: zaliczenie podstaw fizjologii człowieka                                   

Metody nauczania: wykład, ćwiczenia, laboratorium

Prowadzący: dr Iwona Wierzbicka-Damska

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10(5)

20(10)

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS:

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: znajomość wpływu różnych form aktywności fizycznej na organizm w zależności od wieku. Umiejętność doboru indywidualnych programów aktywności fizycznej dostosowanych do potrzeb i możliwości organizmu.

            Program: zmiany czynności organizmu w różnych etapach ontogenezy (rozwój pre- i postnatalny). Aktywność ruchowa i procesy inwolucyjne. Wiek i optymalizacja form, metod i obciążeń fizycznych. Aktywność fizyczna a zdrowie.

            Zalecana literatura:

  1. Bardadyn M., Kody młodości. Reis, Poznań 2006.
  2. Drozdowski Z., O celowości i potrzebie badań ewolucji motoryczności człowieka. Człowiek w czasie i przestrzeni. Gdańsk 1993.
  3. Górski J., Fizjologiczne podstawy wysiłku fizycznego. Warszawa 2006.
  4. Kozłowski S., Granice przystosowania. Wiedza Powszechna, Warszawa 2006.
  5. Murawska-Ciałowicz E., Zatoń M., Znaczenie aktywności ruchowej dla zdrowia. AWF, Wrocław 2005.

 

                            KOMPUTEROWA ANALIZA CHODU

                            Katedra Biomechaniki

                                   Kierownik: dr hab. Alicja Rutkowska-Kucharska, prof. nadzw.

Język wykładowy: polski, angielski                                        Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: student powinien znać podstawy biofizyki i mechaniki ogólnej na poziomie szkoły średniej                                         Metody nauczania: wykład, ćwiczenia, laboratorium

Prowadzący: dr inż. Alicja Dziuba, dr Agnieszka Szpala, dr inż. Sławomir Winiarski

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

Laboratorium

ZZU w sem. (h)

10(5)

10(5)

          10(5)

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS:

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: celem zajęć jest wybór, poznanie i zastosowanie metod powszechnie stosowanych w kulturze fizycznej do oceny sprawności chodu.

            Program: teoretyczne podstawy lokomocji człowieka. Opracowanie i przedstawienie podstawowych parametrów chodu człowieka oraz metod analizy, omówienie, przygotowanie eksperymentu, wykonanie eksperymentu, omówienie materiału filmowego, wstępna analiza, właściwa analiza, wykonanie prawidłowego projektu, tzw. karty badań, wstępna interpretacja wyników, właściwa interpretacja wyników, wnioski napisane w postaci konspektu końcowego.

            Zalecana literatura:

  1. Bober T., Zawadzki J., Biomechaniki układu ruchu człowieka. BK, Wrocław 2001.
  2. Fidelus K., Zarys biomechaniki ćwiczeń fizycznych. AWF, Warszawa 1977.
  3. Hay J.G., The Biomechanics of Sport Techniques. IV edition. Prentice Hall, Inc 1993.

 

                            MASAŻ KLASYCZNY

                            Katedra Kultury Fizycznej Osób Niepełnosprawnych

                                   Kierownik: dr hab. Eugeniusz Bolach, prof. nadzw.

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak przeciwwskazań do masażu        Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Edyta Szczuka, dr Maciej Kochański, dr Rafał Szafraniec, dr Ryszard Pawelec

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10(5)

20(10)

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS:

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: opanowanie podstawowej wiedzy z zakresu masażu klasycznego; umiejętność wykonania masażu klasycznego wybranych części ciała.

            Program: bhp i higiena masażu. Podstawowe wiadomości teoretyczne dotyczące masażu klasycznego. Wpływ masażu na poszczególne tkanki i układy. Rodzaje masażu. Omówienie technik głaskania, rozcierania, ugniatania i wibracji. Metodyka masażu poszczególnych części ciała. Metodyka masażu: mięśni podudzia, mięśni najszerszego grzbietu, mięśni uda, mięśnia czworobocznego, mięśni brzucha, stopy i mięśnia naramiennego, prostownika grzbietu, mięśni ramienia, mięśni przedramienia i ręki.

            Zalecana literatura:

  1. Prochowicz Z., Podstawy masażu leczniczego. PZWL, Warszawa 1990.
  2. Podgórski T., Masaż w rehabilitacji i sporcie. AWF, Warszawa 1992.
  3. Zborowski A., Masaż klasyczny. AZ, Kraków 1994.
  4. Magiera L., Walaszek R., Masaż sportowy. Bio-styl, Kraków 2003.
  5. Magiera L., Klasyczny masaż leczniczy. Bio-styl, Kraków 1994.
  6. Pawelec R., Szczuka E., Laber W., Metodyka masażu w odnowie biologicznej. AGIW, Wrocław 2008.
  7. Walaszek R., Masaż z elementami rehabilitacji. Rehmed, Kraków 1999.

 

                            MASAŻ SPORTOWY

                            Katedra Kultury Fizycznej Osób Niepełnosprawnych

                                   Kierownik: dr hab. Eugeniusz Bolach, prof. nadzw.

Język wykładowy: polski, angielski                                        Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Edyta Szczuka, dr Ryszard Pawelec, dr Maciej Kochański, dr Rafał Szafraniec, dr Teatyna Prystupa

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10(5)

20(10)

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS:

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: zaznajomienie z problematyką dotyczącą masażu sportowego, praktyczne zapoznanie z podstawami masażu sportowego, BHP i higieną masażu, metodyką masażu w poszczególnych okresach treningu sportowego. Opanowanie podstawowej wiedzy z zakresu masażu sportowego. Umiejętność wykonywania wybranych odmian masażu sportowego.

            Program: bhp i higiena masażu. Podstawowe wiadomości teoretyczne dotyczące masażu sportowego. Techniki głaskania, rozcierania, ugniatania i wibracji. Wpływ masażu na poszczególne tkanki i układy. Rodzaje masażu sportowego. Masaż sportowy w sportach – szybkościowych i wytrzymałościowych, siłowych i grach zespołowych. Masaż sportowy w zapobieganiu przeciążeniom narządu ruchu. Metodyka masażu treningowego podudzia z tyłu, przedstartowego w gorączce przedstartowej, przedstartowego w apatii przedstartowej, treningowego uda z przodu, restytucyjnego odnawiającego, podtrzymującego, w profilaktyce przeciążeń.

            Zalecana literatura:

  1. Magiera L., Walaszek R., Masaż sportowy. Bio-styl, Kraków 2003.
  2. Magiera L., Klasyczny masaż leczniczy. Bio-styl, Kraków 1994.
  3. Pawelec R., Szczuka E., Laber W., Metodyka masażu w odnowie biologicznej. Agiw, Wrocław 2008.
  4. Podgórski T., Masaż w rehabilitacji i sporcie. AWF, Warszawa 1992.
  5. Prochowicz Z., Podstawy masażu leczniczego. PZWL, Warszawa 1990.

 

                            MEDYCYNA SPORTU

                            Katedra Biostruktury

                                   Kierownik: prof. dr hab. Zofia Ignasiak

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr n. med. Paweł Józków

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10(5)

20(10)

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS:

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: umiejętność przewidywania i przeciwdziałania powikłaniom wynikłym wskutek stosowania intensywnego obciążenia wysiłkowego i treningowego. Wykorzystanie uzyskanej wiedzy we współpracy ze środowiskiem medycznym dla poprawy uzyskiwanych wyników sportowych i poprawienia ogólnego stanu zdrowia sportowca. Uzyskanie wiedzy na temat zagrożeń związanych ze stosowaniem dopingu farmakologicznego.

            Program: przeciwwskazania do uprawiania sportu wyczynowego. Elementy kardiologii sportowej. Nagły zgon wysiłkowy. Zagadnienia z zakresu pulmonologii, gastrologii, hematologii, psychiatrii, laryngologii, okulistyki i dermatologii w aspekcie wysiłku fizycznego i treningu. Endokrynologia sportowa. Wspomaganie, doping farmakologiczny w sporcie. Dług czasowy u podróżujących sportowców. Uzależnienie od wysiłku fizycznego. Dysmorfofobia. Jadłowstręt psychiczny a sport. Przeciążenie i przetrenowanie. Odległe następstwa treningu sportowego.

            Zalecana literatura:

  1. Mędraś M., Medycyna sportowa. Medsportpress, Warszawa 2004.
  2. Brook C., Marshall N., Podstawy endokrynologii. Urban&Partner, Wrocław 2005.
  3. Dobrzański, Medycyna wychowania fizycznego. PZWL, Warszawa.
  4. Herold G., Medycyna wewnętrzna. PZWL; Urban&Partner.
  5. Kokot F., Choroby wewnętrzne, t. I i II. PZWL.
  6. Scully H.J., Psychiatria. Urban&Partner.

 

                            METODY LABORATORYJNEJ

                            KONTROLI WYSIŁKU FIZYCZNEGO

                            Katedra Fizjologii i Biochemii

                                   Kierownik: prof. dr hab. Marek Zatoń

Język wykładowy: polski,angielski                                        Status przedmiotu: fakultatywny

                                                                                              Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Wymagania wstępne: brak                                                  

Prowadzący: dr Ewa Bakońska-Pacoń

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10(5)

20(10)

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS:

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: umiejętność zastosowania w praktyce oznaczania wybranych parametrów biochemicznych: stężenia białek, aktywności enzymów, stężenia metabolitów w różnych materiałach biologicznych w procesie monitorowania treningu sportowego i zdrowotnego oraz po zastosowaniu jednorazowych obciążeń wysiłkiem fizycznym. Interpretacja wyników badań laboratoryjnych i umiejętność korygowania doboru obciążeń na podstawie wartości wybranych parametrów biochemicznych. Oznaczanie podstawowych parametrów biochemicznych prostymi metodami laboratoryjnymi (stężenie kwasu mlekowego, stężenie białka całkowitego, oznaczanie parametrów hematologicznych).

            Program: zasady pracy w laboratorium, podstawowy sprzęt i aparatura laboratoryjna. Podstawowe metody stosowane w diagnostyce laboratoryjnej – zasady i metody oznaczania wybranych parametrów biochemicznych. Przydatność wybranych parametrów biochemicznych w monitorowaniu procesu treningowego, ocenie jednorazowego wysiłku fizycznego, adaptacji, zmęczenia i przetrenowania. Materiał biologiczny wykorzystywany w ocenie zmian wysiłkowych – charakterystyka, sposoby pobierania materiału biologicznego. Metody inwazyjne i nieinwazyjne. Morfologia krwi obwodowej i interpretacja zmian powysiłkowych. Oznaczanie parametrów równowagi kwasowo-zasadowej organizmu w różnych rodzajach wysiłku fizycznego. Ocena zawartości związków azotowych we krwi, metabolizm białek i aminokwasów w wysiłku fizycznym. Zmiany narządowe w wysiłku fizycznym. Parametry gospodarki węglowodanowej i lipidowej. Przydatność oznaczania parametrów biochemicznych w moczu w ocenie zmian powysiłkowych. Ocena wpływu wysiłku fizycznego na układ hormonalny. Laboratoryjne metody wykrywania środków i metod dopingowych w sporcie. Wpływ wysiłku na układ immunologiczny.

            Zalecana literatura:

  1. Dembińska-Kieć ., Skalski J. Urban&Partner, Wrocław 2005.
  2. Maugham R., Gleeson M., Grenhaff L., Biochemistry of Exercise and Training. Oxford Univ. Press 1997.
  3. Hübner-Woźniak E., Ocena wysiłku fizycznego oraz monitorowanie treningu sportowego metodami biochemicznymi. Studia i Monografie nr 110. AWF, Wrocław 2006.
  4. Murray R.K. i wsp., Biochemia Harpera. PZWL, Warszawa 2001, 2004.
  5. Angielski S., Jakubowski Z., Biochemia kliniczna. Perseusz, Gdańsk 1996.
  6. Tipton Ch., Advanced Exercise Physiology. M editor. Lippincott Williams&Wilkins 2006.

 

                            MORFOFUNKCJONALNA ANALIZA POSTAWY CIAŁA

                            Katedra Biostruktury

                                   Kierownik: prof. dr hab. Zofia Ignasiak

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Jarosław Fugiel, dr Kamila Czajka, dr Jarosław Domaradzki, dr Katarzyna Kochan-Jacheć, dr Paweł Posłuszny, mgr Jakub Pokrywka

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10(5)

20(10)

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS:

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: poznanie metod wykorzystywanych do analizy postawy ciała, umiejętność dobrania metody do oceny postawy ciała. Umiejętność oznaczania punktów anatomicznych wykorzystywanych przy ocenie sylwetki i na tej podstawie umiejętność przeprowadzenia analizy postawy ciała.

            Program: rozwój morfofunkcjonalny w wieku 0-3; 3-7; 7-18  lat w aspekcie kształtowania się postawy ciała. Analiza mięśni tułowia oraz mięśni kończyn dolnych związanych z postawą ciała. Metody oceny postawy ciała. Wykorzystanie zjawiska moru do oceny postawy ciała. Porównanie populacyjnych metod oceny postawy ciała.

            Zalecana literatura:

  1. Jorritsma W., Anatomia na żywym człowieku. Urban&Partner, Wrocław 2004.
  2. Ignasiak Z., Anatomia układu ruchu. Urban&Partner, Wrocław 2007.
  3. Fugiel J., Dynamika rozwoju cech morfofunkcjonalnych tułowia dzieci i młodzieży. AWF, Wrocław 2002, 60.
  4. Kasperczyk T., Wady postawy ciała. Diagnostyka i leczenie. Kasper, Kraków 2002.
  5. Wilczyński J., Korekcja wad postawy człowieka. Anthropos, Starachowice 2001.
  6. Wolański N., Rozwój biologiczny człowieka. PWN, Warszawa.

 

                            MORFOSTRUKTURALNE PODSTAWY

                            UKŁADU KRĄŻENIOWO-ODDECHOWEGO

                            Katedra Biostruktury

                                   Kierownik: prof. dr hab. Zofia Ignasiak

Język wykładowy: polski, angielski                                        Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: prof. dr hab. Zofia Ignasiak, dr Paweł Posłuszny, dr Kamila Czajka, dr Jarosław Domaradzki, dr Jarosław Fugiel, dr Katarzyna Kochan, dr Grzegorz Żurek, mgr Jakub Pokrywka, mgr Katarzyna Prasał

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10(5)

20(10)

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS:

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: umiejętność swobodnego operowania mianownictwem anatomicznym związanym z układem krążenia i oddychania. Przedmiot przygotowuje teoretycznie do realizowania innych przedmiotów podstawowych (np. fizjologia, biomechanika etc.). Umiejętność wskazania elementów układu krążenia i oddychania funkcjonujących w organizmie ludzkim z podziałem na poszczególne ich odcinki i funkcje.

            Program: wiadomości wstępne. Budowa ścian przewodów układu oddechowego i naczyń układu krążenia. Układ naczyniowy – podział na układ krwionośny i chłonny. Charakterystyka krążenia dużego i małego. Krew i chłonka. Sieć dziwna tętniczo-tętnicza i żylno-żylna. Budowa i funkcja układu chłonnego. Lokalizacja węzłów chłonnych, główne naczynia chłonne, grasica i śledziona. Układ oddechowy – podział na górne i dolne drogi oddechowe. Budowa i funkcja nosa zewnętrznego i jamy nosowej. Układ krwionośny – serca: topografia, budowa zewnętrzna i wewnętrzna (jamy serca).

            Zalecana literatura:

  1. Bochenek A., Reicher M., Anatomia człowieka, t. I-V. PZWL, Warszawa 1998-2002.
  2. Feneis H., Ilustrowana anatomia człowieka. PZWL, Warszawa 2003.
  3. Ignasiak Z., Anatomia układu ruchu. Elsevier Urban&Partner, Wrocław 2007.
  4. Ignasiak Z., Anatomia narządów wewnętrznych i układu nerwowego człowieka. Elsevier Urban&Partner, Wrocław 2008.
  5. Marciniak T., Anatomia prawidłowa człowieka, t. I-III, Wrocław 1991.
  6. Sinielnikow R.D., Atlas antomii człowieka, t. I-III, 1989.

 

                            MOTORYCZNOŚĆ CZŁOWIEKA DOROSŁEGO

                                   Katedra Biostruktury

                                   Kierownik: prof. dr hab. Zofia Ignasiak

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Jarosław Domaradzki

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10(5)

20(10)

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS:

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: student zna zmiany jakie zachodzą w motoryczności człowieka dorosłego wraz z rozpoczęciem zjawisk inwolucji. Potrafi dobrać adekwatne testy motoryczne i przeprowadzić badania.

            Program: zajęcia przybliżają zmiany jakie zachodzą w sferze motoryczności człowieka dorosłego i starszego oraz obejmują przegląd metod służących ocenie sprawności i aktywności fizycznej. Poprzez testowanie motoryczności własnej przy pomocy narzędzi przeznaczonych dla wieku starszego student ma możliwość utrwalenia zdobytych na zajęciach wiadomości.

            Zalecana literatura:

  1. Charzewski J., Problematyka starzenia się. AWF, Warszawa 2001.
  2. Drabik J., Testowanie sprawności fizycznej u dzieci, młodzieży i dorosłych. AWF, Gdańsk 1997.
  3. Drabik J., Aktywność fizyczna w treningu zdrowotnym osób dorosłych, cz. 2. AWF, Gdańsk 1996.
  4. Rikli R.E., Jones C.J., Assessing physical performance in independent older adults: issues and guidelines. Journal of Aging and Physical Activity 1997, 5; 244-261.
  5. Wolański N., Rozwój biologiczny człowieka. Podstawy auksologii, gerontologii i promocji zdrowia. PWN, Warszawa 2005.

 

                            NOWE W BIOLOGII

                            Katedra Podstaw Fizjoterapii

                                   Kierownik: prof. dr hab. Krzysztof A. Sobiech

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Małgorzata Socha

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10(5)

20(10)

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS:

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: zapoznanie studentów z osiągnięciami naukowymi współczesnej biologii; przedstawienie najnowszym metod badawczych, teorii i odkryć naukowych z zakresu tej dziedziny; poznanie znaczenia najważniejszych odkryć biologicznych.

            Program: jak działają ludzkie geny; dlaczego geny są samolubne; czy istnieją ludzkie klony (bliźnięta, klonowanie, organizmy transgeniczne); nowe odkrycia w biologii, diagnostyce oraz leczeniu chorób nowotworowych, komórki macierzyste – czym są i do czego mogą służyć; czy musimy się zestarzeć? (mechanizm procesu starzenia), najważniejsze Noble w biologii; choroby prionowe; czy można zrozumieć ludzki mózg; myszy i ludzie – różne aspekty prowadzenia badań na zwierzętach; ewolucja choroby; tajemnice chromosomów płci; dlaczego wirusy są zjadliwe (wirusy: HIF, grypy, WZW C, Ebola); jak komórki popełniają samobójstwo; jak układ immunologiczny poznaje sam siebie; podstawy chorób alergicznych.

            Zalecana literatura:

  1. Literatura naukowa – wybrane artykuły.
  2. Literatura popularnonaukowa (czasopisma: Kosmos, Świat Nauki, Wiedza i Życie).

 

                            ODNOWA BIOLOGICZNA

                            Katedra Kultury Fizycznej Osób Niepełnosprawnych

                                   Kierownik: dr hab. Eugeniusz Bolach, prof. nadzw.

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak przeciwwskazań do masażu        Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr hab. Jan Szczegielniak, prof. nadzw., dr Ryszard Pawelec, dr Edyta Szczuka, dr Maciej Kochański, dr Teatyna Prystupa

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10(5)

20(10)

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS:

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: zaznajomienie studentów z problematyką odnowy biologicznej w procesie szkolenia sportowego. Wskazanie metod i środków stosowanych w procesie optymalizacji wypoczynku zawodnika oraz zdobycie przez nich umiejętności praktycznych koniecznych do programowania, organizacji i realizacji odnowy biologicznej.

            Program: wykłady – definicje i zadania odnowy biologicznej, stosowane środki i metody, zasady postępowania restytucyjnego, czynniki fizykalne w wspomaganiu wypoczynku i treningu, problematyka przeciążeń i przetrenowania, programowanie postępowania odnawiającego w procesie treningowym. Ćwiczenia – praktyczne zapoznanie studentów z najczęściej stosowanymi środkami odnowy biologicznej – masażem sportowym, zabiegami w środowisku wodnym, sauną, krioterapią oraz wybranymi zabiegami z zakresu fizykoterapii.

            Zalecana literatura:

  1. Dobrzański T., Medycyna wychowania fizycznego i sportu. Sport i Turystyka, Warszawa 1989.
  2. Gieremek K., Dec L., Zmęczenie i regeneracja sił. Odnowa biologiczna. HasMed, Katowice 2000.
  3. Kasperczyk T., Fenczyn J., Podręcznik odnowy psychosomatycznej. PZWL, Warszawa 1996.
  4. Magiera L., Walaszek R., Masaż sportowy z elementami odnowy biologicznej. Biosport, Kraków 2003.
  5. Podgórski T., Masaż w rehabilitacji i sporcie. AWF, Warszawa 1992.

 

                            ODNOWA BIOLOGICZNA

                            W SPORCIE OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH

                            Katedra Kultury Fizycznej Osób Niepełnosprawnych

                                   Kierownik: dr hab. Eugeniusz Bolach, prof. nadzw.

Język wykładowy: polski                                                      Status przedmiotu: fakultatywny                                                                                                       Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Wymagania wstępne: znajomość psychologicznych stanów osoby chorej i umiejętność komunikowania się z osobą niepełnosprawną. Znajomość anatomii prawidłowej i topograficznej; znajomość biomechaniki narządu ruchu; znajomość fizjologii powstawania odczynów lokalnych i ogólnych.

Prowadzący: dr Teatyna Prystupa

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10(5)

20(10)

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS:

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: nabycie podstawowych umiejętności w zakresie stosowania wybranych metod odnowy biologicznej oraz umiejętności praktycznych w zakresie planowania zabiegów dnowy biologicznej. Znajomość i umiejętność przestrzegania przepisów bhp obowiązujących w pracowniach i gabinetach masażu suchego i w środowisku wodnym. Znajomość zasad badania palpacyjnego i lokalizacji struktur anatomicznych. Umiejętność prawidłowej oceny i interpretacji stanu czynnościowego tkanek osoby masowanej. Umiejętność doboru rodzaju masażu i technik masażu sportowego w zależności od wskazań i przeciwwskazań. Odpowiednie stosowanie zasad masażu sportowego w procesie profilaktyki, doleczenia i rehabilitacji. Umiejętność dostosowania rodzaju masażu adekwatnie do rodzaju schorzenia, etapu leczenia oraz aktualnego stanu psychoruchowego sportowca. Umiejętność wykonywania masażu w środowisku wodnym. Umiejętność korelacji zabiegów masażu sportowego z innymi metodami postępowania fizjoterapeutycznego oraz stwarzania odbiorcom usług warunków do zachowań prozdrowotnych i realizowania stylu życia wspierającego zdrowie. Rozwijanie zainteresowań zawodowych, śledzenie nowych metod i technik z zakresu masażu sportowego dla osób niepełnosprawnych.

            Program: pojęcie odnowy biologicznej. Odnowa biologiczna w sporcie wyczynowym osób niepełnosprawnych. Programowanie odnowy biologicznej w sporcie osób niepełnosprawnych. Środki fizykalne stosowane w odnowie biologicznej. Znaczenie odnowy biologicznej w profilaktyce zdrowotnej, bioregeneracji, kosmetologii. Zasady stosowania odnowy biologicznej. Wskazania i przeciwwskazania do zabiegów. Metody odnowy biologicznej. Planowanie zabiegów odnowy biologicznej służących regeneracji organizmu, profilaktyce zdrowotnej, kosmetologii. Warunki bezpieczeństwa i higiena masażu. Rodzaje masażu. Zasady wykonania masażu. Podstawowe wiadomości teoretyczne dotyczące masażu leczniczego.

            Zalecana literatura:

  1. Czopik J., Fizjoterapia w wybranych chorobach tkanek miękkich narządu ruchu. Emilia, Warszawa 2001.
  2. Zborowski A., Masaż w wybranych jednostkach chorobowych. A-Z, Kraków 1998.
  3. Kasperczyk T., Kmak S., Masaż punktowy i inne metody refleksoterapii. Kasper, Kraków 1995.
  4. Dobrzański T., Medycyna wychowania fizycznego i sportu. SiT, Warszawa 1989.
  5. Gieremek K., Dec I., Zmęczenie i regeneracja sił. Odnowa biologiczna. HasMed, Katowice 2000.
  6. Jethon Z., Fizjologiczne podstawy odnowy biologicznej w sporcie. Poradnik trenera. Instytut Sportu, Warszawa 1982.
  7. Kolster B., Ebert-Paprotny G., Poradnik fizjoterapeuty. Ossolineum, 2001.
  8. Fizjoterapia – kwartalnik naukowy PTF. AWF, Wrocław.

 

                            PODSTAWY ANATOMII NARZĄDÓW WEWNĘTRZNYCH

                            Katedra Biostruktury

                                   Kierownik: prof. dr hab. Zofia Ignasiak

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne:                                                           Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: prof. dr hab. Zofia Ignasiak, dr Kamila Czajka, dr Jarosław Domaradzki, dr Jarosław Fugiel, dr Katarzyna Kochan-Jacheć, dr Paweł Posłuszny, dr Grzegorz Żurek, mgr Jakub Pokrywka, mgr Katarzyna Prasał

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10(5)

20(10)

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: celem kształcenia jest zapoznanie studenta z budową i funkcją ludzkiego ciała, w szczególności narządów wewnętrznych. Przedmiot ma także teoretycznie przygotować słuchaczy do realizowania innych przedmiotów podstawowych (np. fizjologii, biomechaniki, etc.).

            Program: opis budowy i funkcji narządów wewnętrznych.

            Zalecana literatura:

  1. Ignasiak Z., Anatomia układu ruchu. Elsevier 2007.
  2. Ignasiak Z., Anatomia narządów wewnętrznych i układu nerwowego. Elsevier 2008.
  3. Bochenek A., Reicher M., Anatomia człowieka, t. I-V. PZWL, Warszawa 1998-2002.
  4. Gołąb B., Anatomia czynnościowa ośrodkowego układu nerwowego. PZWL, Warszawa 2004.
  5. Marciniak T., Anatomia prawidłowa człowieka, t. I-III. PZWL, Wrocław 1991.
  6. Marecki B., Anatomia funkcjonalna. AWF, Poznań 1996.
  7. Sokołowska-Pituchowa J., Anatomia człowieka. PZWL, Warszawa 2000.
  8. Woźniak W., Anatomia człowieka. Urban&Partner, Wrocław 2001.

            Atlasy

  1. Grant J.C.B., Atlas anatomii. Górnicki Wydawnictwo Medyczne, Wrocław 2001.
  2. Leonhardt H., Later W., Kahle W., Podręczny atlas anatomii człowieka, t. I-III. Wydawnictwo Medyczne Słowiński Verlag, Brema 1998.
  3. Netter F., Atlas anatomii człowieka. Urban&Partner, Wrocław 2002.
  4. Sinielnikow R.D., Atlas anatomii człowieka, t. I-III, 1989.
  5. Sobotta J., Atlas anatomii człowieka, t. I-II. Urban&Partner, Wrocław 2001.
  6. Stelmasiak W., Atlas anatomii człowieka, t. I-III. PZWL, Warszawa

 

                            PODSTAWY BUDOWY I FUNKCJI UKŁADU NERWOWEGO

                            Katedra Biostruktury

                                   Kierownik: prof. dr hab. Zofia Ignasiak

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: prof. dr hab. Zofia Ignasiak, dr Kamila Czajka, dr Jarosław Domaradzki, dr Jarosław Fugiel, dr Katarzyna Kochan-Jacheć, dr Paweł Posłuszny, dr Grzegorz Żurek, mgr Jakub Pokrywka

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10(5)

20(10)

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS:

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: wiedza w zakresie budowy i funkcji układu nerwowego. Umiejętność wskazania przebiegu głównych nerwów oraz obszarów, które je zaopatrują. Umiejętność wyjaśnienia jakie struktury układu nerwowego powiązane są z funkcją sterowania ruchem.

            Program: podział układu nerwowego. Tkanka nerwowa. Rozwój osobniczy ośrodkowego układu nerwowego. Ogólny opis mózgowia – podział, powierzchnie, komory, opony rdzenia kręgowego i mózgowia oraz ogólne funkcje poszczególnych części mózgowia. Móżdżek – budowa wewnętrzna i zewnętrzna. Komora czwarta. Kresomózgowie – budowa wewnętrzna i zewnętrzna półkul mózgu. Węchomózgowie i układ limbiczny. Obwodowy układ nerwowy. Budowa nerwu rdzeniowego. Łuk odruchowy. Układ nerwowy autonomiczny. Plan budowy i funkcje. Zestawienie głównych dróg ośrodkowego układu nerwowego. Przebieg i funkcje dróg piramidowych i pozapiramidowych.

            Zalecana literatura:

  1. Ignasiak Z., Anatomia narządów wewnętrznych i układu nerwowego człowieka. Urban&Partner, Wrocław 2008.
  2. Marciniak T., Anatomia prawidłowa człowieka. Układ nerwowy. Narządy zmysłów, t. III. RU ZSP AM, Wrocław 1992.
  3. Bochenek A., Reicher M., Anatomia człowieka. Układ nerwowy ośrodkowy, t. IV. PZWL, Warszawa 1993.
  4. Bochenek A., Reicher M., Anatomia człowieka. Układ nerwowy obwodowy. Układ nerwowy autonomiczny. Powłoka wspólna. Narządy zmysłu, t. V. PZWL, Warszawa 1993.
  5. Sobota, Atlas anatomii człowieka. Głowa, szyja, kończyna górna, t. I. Urban&Partner, Wrocław 2001.
  6. Sobota, Atlas anatomii człowieka. Tułów, narządy wewnętrzne, kończyna dolna, t. II. Urban&Partner, Wrocław 2001.

 

                            PODSTAWY DIETETYKI

                            Katedra Biostruktury

                                   Kierownik: prof. dr hab. Zofia Ignasiak

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: prof. dr hab. Małgorzata Słowińska-Lisowska, dr Elżbieta Haber

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10(5)

20(10)

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS:

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: umiejętność popularyzowania prawidłowych nawyków żywieniowych. Umiejętność samodzielnego opracowania diety dla osób w różnym wieku oraz o zwiększonej aktywności fizycznej.

            Program: rola i przemiany węglowodanów w organizmie. Rola cukrów w wysiłku fizycznym. Zapotrzebowanie na cukry w zależności od kształtowanej cechy motorycznej. Funkcje białek. Rola białka w wysiłku fizycznym. Rola i przemiany tłuszczów w organizmie. Znaczenie lipidów w wysiłku fizycznym. Gospodarka wodno-elektrolitowa. Równowaga kwasowo-zasadowa. Odwodnienie. Nawadnianie. Związki mineralne. Witaminy. Stres oksydacyjny. Suplementy. Odżywki. Metody regulacji masy ciała. Zaburzenia odżywiania. Układanie i ocena jadłospisów. Żywienie dzieci i młodzieży, osób starszych. Ocena sposobu żywienia zbiorowego, organizacja żywienia zbiorowego.

            Zalecana literatura:

  1. Bean A., Żywienie sportowca. Zysk i S-ka, Poznań 2005.
  2. Słowińska-Lisowska M., Sobiech K.A., Dieta sportowców. AWF, Wrocław 2001.
  3. Ciborowska H., Rudnicka A., Dietetyka, żywienie zdrowego i chorego człowieka. PZWL, Warszawa 2004.

 

                            PODSTAWY FIZJOLOGII I BIOCHEMII

                            Katedra Fizjologii i Biochemii

                                   Kierownik: prof. dr hab. Marek Zatoń         

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: prof. dr hab. Marek Zatoń, dr Eugenia Murawska-Ciałowicz, dr Iwona Wierzbicka-Damska, dr Bartosz Ochmann, dr Agnieszka Jastrzębska, dr Ewa Bakońska-Pacoń, dr Jacek Borkowski, mgr inż., Joanna Kosendiak

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10(5)

20(10)

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS:

 

 

2

 

         Efekty kształcenia: znajomość funkcji podstawowych substratów energetycznych, regulacja przemiany materii i środowiska fizyko-chemicznego. Umiejętność opisu funkcji narządów i układów, pomiaru podstawowych parametrów fizjologicznych i ich interpretacja. Przystosowywanie się ustroju do zmieniających się warunków środowiska. Homeostaza organizmu i mechanizmy jej zachowania. Pomiar ciśnienia, tętna, spirometria, ustawianie rejestratorów fizjologicznych i programów rejestrujących funkcje, swobodna interpretacja wyników pomiarów fizjologicznych i biochemicznych.

            Program: nerwowe podstawy uczenia się czynności motorycznych. Podstawy regulacji czynności układu krążenia, oddychania wewnątrzwydzielniczego i trawiennego. Homeostaza i równowaga kwasowo-zasadowa. Równowaga wodno-elektrolitowa. Integracja metabolizmu. Energetyka przemian metabolicznych. Pobudliwość i homeostaza, odruchy, serce i układ krążenia, krew, aminokwasy i ich metabolizm, białka, enzymy organizmu ludzkiego, cukrowce (węglowodany), lipidy (tłuszczowce), nukleotydy i związki wysokoenergetyczne, skurcz mięśniowy, hormony.

            Zalecana literatura:

  1. Bullock J., Boyle J., Wang M., Fizjologia. Urban i Partner, Wrocław 2007.
  2. Hames W., Krótkie wykłady z biochemii. PWN, Warszawa 2007.
  3. Konturek S., Fizjologia człowieka. Urban i Partner, Wrocław 2007.
  4. McLaughin D., Stamford J., White D., Fizjologia człowieka. Krótkie wykłady. PWN, Warszawa 2008.
  5. Murray K.L., Biochemia Harpera. PZWL, Warszawa.

 

                            PODSTAWY FUNKCJONOWANIA ORGANIZMU CZŁOWIEKA

                                   Katedra Fizjologii i Biochemii

                                   Kierownik: prof. dr hab. Marek Zatoń

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: prof. dr hab. Marek Zatoń, dr Eugenia Murawska-Ciałowicz, dr Iwona Wierzbicka-Damska, dr Bartosz Ochmann, dr Agnieszka Jastrzębska, dr Jacek Borkowski, dr Ewa Bakońska-Pacoń, mgr inż. Joanna Kosendiak

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10(5)

20(10)

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS:

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: znajomość podstawowych praw biochemicznych rządzących funkcjami tkanek, narządów i organizmu. Umiejętność opisu funkcji narządów i układów, pomiaru podstawowych parametrów fizjologicznych i ich interpretacji. Umiejętność pomiaru wybranych parametrów biochemicznych ogólnie dostępnymi metodami (LA, mocznik, białka). Rejestracja i interpretacja podstawowych funkcji życiowych organizmu (ciśnienie tętnicze, tętno, wskaźniki oddechowe itp.).

            Program: funkcje ośrodkowego układu nerwowego. Homeostaza ustrojowa w obrazie funkcji układu krążenia, oddychania, ruchu, wewnątrzwydzielniczego i równowagi kwasowo-zasadowej. Gospodarka wodno-elektrolitowa. Regulacja metabolizmu. Cytofizjologia komórki. Homeostaza kwasowo-zasadowa organizmu. Białka, enzymy organizmu ludzkiego. Cukry i ich rola jako substratu energetycznego w organizmie człowieka. Lipidy i ich rola energetyczna i budulcowa. Nukleotydy i związki wysokoenergetyczne. Pobudliwość i pobudzenie. Odruchy. Fizjologia układu nerwowego i narządów zmysłów. Układ krążenia i krew. Serce. Układ oddechowy i przemiana materii.

            Zalecana literatura:

  1. Bullock J., Boyle J., Wang M., Fizjologia. Urban i Partner, Wrocław 2007.
  2. Hames W., Krótkie wykłady z biochemii. PWN, Warszawa 2007.
  3. Konturek S., Fizjologia człowieka. Urban i Partner, Wrocław 2007.
  4. McLaughin D., Stamford J., White D., Fizjologia człowieka. Krótkie wykłady. PWN, Warszawa 2008.
  5. Murray K.L., Biochemia Harpera. PZWL, Warszawa.

 

                            STYL ŻYCIA A ZDROWIE

                            Katedra Fizjologii i Biochemii

                                   Kierownik: prof. dr hab. Marek Zatoń

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Eugenia Murawska-Ciałowicz

`

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10(5)

20(10)

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS:

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: podniesienie wiedzy na temat stanu zdrowia Polaków poprzez analizę danych epidemiologicznych dotyczących chorób zależnych od stylu życia. Wiedza na temat czynników sprzyjających rozwojowi chorób cywilizacyjnych. Wykształcenie potrzeby prozdrowotnych zachowań chroniących przed ich rozwojem. Znajomość zagadnień kształtujących zdrowy styl życia. Zachowania antyzdrowotne i konsekwencje chorobowe. Znajomość skutków zdrowotnych palenia tytoniu i innych uzależnień. Znajomość zagadnień dotyczących zdrowych zaleceń dietetycznych z umiejętnością zaproponowania zbilansowanego jadłospisu zależnie od wieku, płci, upodobań kulinarnych, poziomu aktywności fizycznej i stanu zdrowia. Znajomość zagadnień dotyczących epidemiologii chorób układu krążenia. Wiedza dotycząca epidemiologii nowotworów dietozależnych.

            Program: zdrowie jako wartość. Stan zdrowia społeczeństwa polskiego na tle UE. Analiza zagadnień dotyczących zdrowia. Pola zdrowia. Styl życia jako zespół zachowań pro- i antyzdrowotnych. Choroby cywilizacyjne, ich charakterystyka i epidemiologia ze szczególnym uwzględnieniem otyłości, chorób układu krążenia, alergii i nowotworów. Fizjologiczny mechanizm łaknienia i sytości. Zasady zdrowego odżywiania – charakterystyka wybranych składników. Indeks glikemiczny. Błonnik. Substancje obce w żywności jako czynniki sprzyjające powstawaniu alergii.

            Zalecana literatura:

  1. Ostrowska A., Styl życia a zdrowie. FFiS PAN, Warszawa 1999.
  2. Kuczek G., ABC zdrowego stylu życia. Fundacja Źródła Życia, 2007.
  3. Hryniewiecki L. (red.), Żywienie człowieka. Podstawy nauki o żywieniu. PWN, Warszawa 2006.
  4. Gawęcki J., Mosso-Pietraszewska T. (red.), Kompendium wiedzy o żywności, żywieniu i zdrowiu. PWN, Warszawa 2006.
  5. Murawska-Ciałowicz E., Zatoń M., Znaczenie aktywności ruchowej dla zdrowia. AWF, Wrocław 2005.

 

                            TERENOWE I LABORATORYJNE

                            METODY OCENY WYDOLNOŚCI FIZYCZNEJ

                            Katedra Fizjologii i Biochemii

                                   Kierownik: prof. dr hab. Marek Zatoń

Język wykładowy: polski,angielski                                         Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: zaliczenie przedmiotów biochemia, fizjologia                                                                                                                                     Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Agnieszka Jastrzębska

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10(5)

20(10)

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS:

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: umiejętność przeprowadzenia testów wysiłkowych. Interpretacja wyników badań wysiłkowych oraz poznanie obsługi analizatorów fizjologicznych. Umiejętność wyboru środków i metod fizjologicznej kontroli zmian adaptacyjnych. Swobodna interpretacja wyników, obsługa analizatorów fizjologicznych, obsługa stanowisk pomiarowych, posługiwanie się monitorami pracy serca.

            Program: testy w ocenie wydolności fizycznej, zasady ich doboru. Fizjologiczne, biochemiczne i fizyczne parametry pracy w ocenie wydolności fizycznej. Rozgrzewka – rodzaje, znaczenie. Nerwowa kontrola czynności motorycznych. Znaczenie progów metabolicznych w ocenie wydolności fizycznej.

            Zalecana literatura:

  1. Barker T., Poole D.C., Noble M.L., Barstow B.J., Human critical Power-oxygen uptake relationship At different pedaling frequencies. Exp Physiol. May; 91(3):621-32.
  2. Birch K. i wsp., Fizjologia sportu. Krótkie wykłady. PWN, Warszawa 2008.
  3. Górski J. (red.), Fizjologiczne podstawy wysiłku fizycznego. PZWL, Warszawa 2001.
  4. Jastrzębska A., Zatoń M., Ochmann B., Physical performance and kinesthetic differentiation ability. Polish Journal of Environmental Studies, vol 15, nr 2B:1456-1459.
  5. Journeay W.S., Carter R., Kenny G.P., Termoregulatory control following dynamic exercise. Aviat Space Environ Med. Nov; 77(11): 1174-82.
  6. Kozłowski S., Nazar K., Wprowadzenie do fizjologii klinicznej. PZWL, Warszawa 2006.

 

                            TRAUMATOLOGIA SPORTU

                            Katedra Biostruktury

                                   Kierownik: prof. dr hab. Zofia Ignasiak

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: prof. dr hab. n. med. Roman Rutowski

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10(5)

20(10)

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS:

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: przekazanie informacji na temat najczęściej spotykanych urazów w sporcie wyczynowym i w przypadku podejmowania różnych form aktywności fizycznej o charakterze sportowym. Uzyskanie podstawowych umiejętności rozpoznawania rodzaju kontuzji. Poznanie symptomatologii stanów przeciążeniowych oraz zasad zapobiegania powikłaniom w zakresie układu ruchu, wynikłym wskutek stosowania systematycznych obciążeń treningowych.

            Program: przyczyny, symptomatologia oraz przebieg najczęściej spotykanych urazów sportowych. Urazy głowy, kręgosłupa, kończyn górnych i dolnych. Uszkodzenia obwodowego układu nerwowego. Fizjologiczne podstawy leczenia złamań. Urazy klatki piersiowej. Choroby układu ruchu wynikłe z przeciążenia. Zarys procesu leczenia i rehabilitacji w traumatologii sportowej.

            Zalecana literatura:

  1. Mędraś M. (red.), Medycyna Sportowa. Medsportpress, Warszawa 2004.
  2. Heim U., Baltensweiler J., Kompendium traumatologii. [w:] F. Largiader, O. Wicki, A. Sturm (red.) Kompendia współczesnej medycyny. PZWL, Warszawa 1995.
  3. Giles R. Scuderi, Peter D. McCann: Sports Medicine. A comprehensive approach. Second Edition. Esevier Mosby, Philadelphia 2005.
  4. Jakubaszko J., (red.), Ratownik Medyczny. Wydawnictwo Medyczne Wgórnicki, Wrocław 2003.

1.8. Prezentacja przedmiotów humanistycznych do wyboru – w układzie alfabetycznym

 

                            AKTYWNOŚĆ FIZYCZNA W SYSTEMIE WARTOŚCI

                            OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH – STUDIUM AKSJOLOGICZNE

                            Katedra Podstaw Fizjoterapii

                                   Kierownik: prof. dr hab. Krzysztof A. Sobiech

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Krzysztof Pezdek

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

(5)10

(10)20

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: poznanie najważniejszych koncepcji i problemów aksjologicznych leżących u podstaw współczesnej definicji człowieka oraz społeczeństwa z uwzględnieniem perspektywy osób niepełnosprawnych. Poznanie wpływu aktywności fizycznej osób niepełnosprawnych na ich system wartości oraz wpływu systemu wartości osób niepełnosprawnych na ich funkcjonowanie. Umiejętność identyfikowania poszczególnych rodzajów wartości, budowania hierarchii wartości osób niepełnosprawnych, definiowania aktywności fizycznej osób niepełnosprawnych w kontekście ich rzeczywistych potrzeb oraz celów.

            Program: kształtowanie się pojęcia wartość, jego definicja i funkcjonowanie w naukach społecznych. Sposoby istnienia wartości oraz hierarchie wartości. Niepełnosprawność w ujęciu jednostkowym i społecznym – perspektywa aksjologiczna. Aktywność fizyczna osób niepełnosprawnych w ujęciu wybranych środowisk – rodzina, grupa rówieśnicza, szkoła, kościół, praca zawodowa, służba zdrowia, mass media. Dominujące typy systemów wartości osób niepełnosprawnych.

            Zalecana literatura:

  1. Barnes C., Mercer G., Niepełnosprawność. Warszawa 2008.
  2. Błasiak A., Aksjologiczne aspekty procesu wychowania. Kraków 2009.
  3. Brzozowski P., Wzorcowa hierarchia wartości. Polska, europejska czy uniwersalna? Lublin 2007.
  4. Domurat A., Identyfikacja wartości osobistych w badaniach psychologicznych. Wartości jako cele działań i wyborów. Warszawa 2009.

 

                            CIAŁO I JEGO WARTOŚĆ.

                            CIELESNOŚĆ W KULTURZE I SZTUCE

                            Katedra Podstaw Fizjoterapii

                                   Kierownik: prof. dr hab. Krzysztof A. Sobiech

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Katarzyna Salomon-Krakowska

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

(5)10

(10)20

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: program jest zorientowany na rozbudzenie a także rozwijanie postawy refleksyjnej wobec rzeczywistości u uczestników zajęć. Uczestnik zajęć po zakończeniu kursu będzie zorientowany jakim przeobrażeniom na przestrzeni wieków ulegało pojęcie ciała. Podczas zajeć uczestnik będzie miał możliwość zapoznania się nie tylko z fragmentami dzieł filozoficznych, przedmiotem analiz będą również charakterystyczne dla poszczególnych epok dzieła sztuki oraz obrazy filmowe. Umiejętność konfrontacji różnych tekstów kultury (dzieł literackich, tekstów publicystycznych) ze względu na podejmowaną przez nie problematykę dotyczącą cielesności człowieka. Umiejętność doboru argumentów w dyskusjach dotyczących sposobu rozumienia istoty cielesności w filozofii i kulturze współczesnej oraz zdolność do merytorycznej obrony własnego stanowiska.

            Program: problem ciała i cielesności w dziejach filozofii starożytnej. Średniowiecze, renesans – deprecjacja i rehabilitacja ciała. Ciało a nowożytna koncepcja woli. Filozofia nowożytna – problem psychofizyczny. Przedmiotowość i podmiotowość ciała ludzkiego w filozofii współczesnej.

            Zalecana literatura:

  1. Bittner I., Bryk A., O sporcie i kulturze fizycznej, poezji i medycynie czyli o etosie ciała ludzkiego. Łódź 2003.
  2. Krawczyk Z., Aksjologia ciała. Próba eksplikacji pojęcia. Studia Filozoficzne nr 7, 1979.
  3. Merleau-Ponty M., Fenomenologia persepcji, przeł. M. Kowalska, J. Migasiński. Warszawa 2001.
  4. Nancy J., Corpus, przeł. M. Kwietniewska. Gdańsk 2002.
  5. Shusterman R., O sztuce i życiu. Od poetyki hip-hopu do filozofii somatycznej, przeł. W. Małecki. Wrocław 2007.

 

                            EDUKACJA DO CZASU WOLNEGO

                            Katedra Turystyki

                                   Kierownik: dr hab. Edyta Jakubowicz, prof. nadzw.

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: doc. dr Sylwia Toczek-Werner

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

(5)10

(10)20

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: w zakresie wiedzy – znajomość edukacji czasu wolnego, formułowania celów ogólnych i operacyjnych edukacji czasu wolnego, rozumienie zasad i warunków efektywnej działalności w tym zakresie. W zakresie umiejętności – doboru narzędzi rozpoznawania, tworzenia, kształtowania i przewidywania sytuacji edukacyjnych związanych z czasem wolnym.

            Program: rozumienie pojęcia „edukacja czasu wolnego”. Edukacja czasu wolnego jako koncepcja wychowawcza i jako dziedzina doskonalenia określonych kwalifikacji człowieka. Czas wolny jako sytuacja edukacyjna; mechanizmy oddziaływania i funkcje czasu wolnego. Czas wolny a warunki osobnicze i środowiskowe. Czynniki wpływające na kształtowanie się potrzeb jednostkowych i zbiorowych czasu wolnego. Osobnicze i populacyjne zróżnicowanie uczestnictwa w czasie wolnym. Miejsce i kształtowanie się potrzeb związanych z kulturą fizyczną w cyklu życia człowieka. Diagnoza związków pomiędzy czasem wolnym a jakością życia. Styl życia a czas wolny: styl organizowania i przeżywania czasu wolnego przez jednostkę. Aspekty psychologiczne wyznaczające wzajemne zależności między jednostką a jej czasem wolnym: postawy, motywy i motywacje oraz ich znaczenie w edukacji czasu wolnego. Udział środowiska społecznego i jego składników w edukacji czasu wolnego. Instytucje edukacji czasu wolnego. Rola środowiska rodzinnego w edukacji czasu wolnego. Rola środowiska szkolnego. Zadania edukacyjne środowisk lokalnych w zakresie czasu wolnego. Edukacyjna funkcja  mediów. System oddziaływań edukacyjnych w zakresie czasu wolnego – koncepcja teoretyczna, kierunki i możliwości zastosowania rozwiązań praktycznych. „Narzędzia” edukacji czasu wolnego.

            Zalecana literatura:

  1. Bombol M., Ekonomiczny wymiar czasu wolnego. Warszawa 2005.
  2. Murynowicz-Hetka E. (red.), Pedagogika społeczna. Warszawa 2007.
  3. Pięta J., Pedagogika czasu wolnego. Warszawa 2004.
  4. Tauber R.D., Siwiński W., Pedagogika czasu wolnego. Zarys wykładu. WSHiG, Poznań 2002.

                            ELEMENTY ANTROPOLOGII KULTUROWEJ

                            Katedra Motoryczności Sportowca

                                   Kierownik: prof. dr hab. Jan Chmura

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Justyna Andrzejewska, dr Jadwiga Pietraszewska

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

(5)10

(10)20

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: wprowadzenie w problematykę antropologii kulturowej. Przegląd podstawowych zagadnień z zakresu nauk społecznych i biologii ewolucyjnej. Zaznajomienie ze specyfiką procesu zmienności ewolucyjnej człowieka i roli jaką odgrywa w nim kultura. Umiejętność dokonywania analizy współczesnych problemów socjobiologicznych.

            Program: wykłady – dobór naturalny. Dobór płciowy. Ewolucja populacji. Kierunkowość zmian ewolucyjnych. Neodarwinizm. Ewolucja człowieka. Biologia i nauki społeczne – łączenie paradygmatów. Ewolucja mózgu, inteligencji i świadomości. Ewolucja systemu informacji. Narodziny mowy. Ewolucja zróżnicowania kulturowego. Kultura jako przekaz pozagenetyczny i jej wpływ na rozwój populacji ludzkiej. Sztuka prehistoryczna. Ćwiczenia – lokomotoryczne etapy w ewolucji człowieka. Morfologiczne wymogi łowiectwa. Rozwój chwytu precyzyjnego i siłowego ludzkiej ręki. Adaptacja do środowiska naturalnego. Skutki społeczne łowiectwa zespołowego. Geneza ludzkich zachowań seksualnych i sposobu kojarzeń. Formy pokrewieństwa, małżeństwa i rodziny. Struktury społeczne związane z pokrewieństwem. Industrializacja i nowożytne tendencje przemian. Urbanizacja i jej konsekwencje biologiczne. Antropologiczna klasyfikacja zmienności człowieka.

            Zalecana literatura:

  1. Carrithers M., Dlaczego ludzie mają kultury. PIW, Warszawa 1994.
  2. Malinowski B., Wierzenia pierwotne i formy ustroju społecznego: pogląd na genezę religii ze szczególnym uwzględnieniem totemizmu. O zasadzie ekonomii myślenia. PWN, Warszawa 1984.
  3. Nowicka E., Świat człowieka – świat kultury. PWN, Warszawa 2006.
  4. Stein P.L., Rowe B.M., Physical Anthropology. Mc Graw Hill College, Div., 2003.

 

                            FILOZOFIA I ETYKA SPORTU

                            Katedra Podstaw Fizjoterapii

                                   Kierownik: prof. dr hab. Krzysztof A. Sobiech

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Tomasz Michaluk

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

(5)10

(10)20

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: ocena sportu i wydarzeń sportowych przez pryzmat wartości humanistycznych (kultury, etyki, filozofii). Dekodowanie i ocena wydarzeń sportowych ze względu na wartości transferowane w obszarze kultury. Postrzeganie sportu jako realizacji wartości humanistycznych. Znaczenia wartości etycznych w „zawodzie” sportowca.

            Program: wprowadzenie w podstawowe koncepcje filozofii i etyki wykorzystywane w badaniach nad sportem. Umiejscowienie problematyki sportowej w obszarze badań filozoficznych. Ontologia i epistemologia sportu. Etyka sportu. Zasada fair play. Sport jako integralna część kultury. Semiotyka sportu. Fenomen popularności poszczególnych dyscyplin sportowych. Uczestnicy wydarzeń sportowych. Kibice i hedoniści.

            Zalecana literatura:

  1. Kosiewicz J., Filozoficzne aspekty kultury fizycznej i sportu. BK, Warszawa 2005.
  2. Kowalczyk S., Elementy filozofii i teologii sportu. KUL, Lublin 2002.
  3. Lis J., Olszański T., Czysta gra. SiT, Warszawa 1984.
  4. Żukowska Z. (red.), Fair play. Sport. Edukacja, t. IV. PTNKF, Warszawa 1996.
  5. Materiały własne udostępnione przez prowadzącego.

 

                            KOMUNIKACJA SPOŁECZNA

                            Katedra Komunikacji i Zarządzania w Sporcie

                                   Kierownik: prof. dr hab. Gabriel Łasiński

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Katarzyna Gajek

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

(5)10

(10)20

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: wiedza o systemach, typach i poziomach komunikowania społecznego. Wiedza na temat czynników wpływających na efektywność procesów komunikacji. Znajomość werbalnych i pozawerbalnych technik wpływu społecznego. Umiejętność rozpoznawania i zdiagnozowania błędów w różnych typach komunikacji społecznej.

            Program: przekazanie najnowszej wiedzy z dziedziny komunikacji społecznej – komunikacji interpersonalnej, współczesnych technologii informacyjnych oraz prowadzenia różnego rodzaju prezentacji. Wskazanie na istotność procesów komunikowania w życiu społecznym oraz realizacji indywidualnych, zespołowych i grupowych potrzeb i celów. Położenie nacisku na zrozumienie mechanizmów wpływu społecznego.

            Zalecana literatura:

  1. Aronson E., Człowiek – istota społeczna. PWN, Warszawa 1999.
  2. Cialdini R., Wywieranie wpływu na ludzi. Teoria i praktyka. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 2001.
  3. Dobek-Ostrowska B., Podstawy komunikowania społecznego. Astrum, Wrocław.
  4. Łasiński G., Sztuka prezentacji. eMPI2, Poznań 2000.
  5. Dobek-Ostrowska B. (red.), Nauka o komunikowaniu. Podstawowe orientacje teoretyczne. Uniwersytet Wrocławski, Wrocław 2001.
  6. Mattelart A. i M., Teorie komunikacji. Krótkie wprowadzenie. PWN, Warszawa-Kraków 2001.

 

                            LITERATURA JAKO MEDIUM WARTOŚCI

                            Katedra Podstaw Fizjoterapii

                                   Kierownik: prof. dr hab. Krzysztof A. Sobiech         

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Katarzyna Krakowska-Salamon

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

(5)10

(10)20

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS:

 

 

2

 

         Efekty kształcenia: po zakończeniu zajęć uczestnik powinien wykazać się umiejętnością konfrontacji różnych tekstów kultury (dzieł literackich, traktatów filozoficznych, tekstów publicystycznych) ze względu na podejmowaną przez nie problematykę moralną. Do zamierzonych efektów kształcenia należą również – umiejętność doboru argumentów w dyskusjach dotyczących kwestii etycznych oraz zdolność do merytorycznej obrony własnego stanowiska, wzrost świadomości odnośnie etycznego wymiaru rzeczywistości.

            Program: jest zorientowany na rozbudzenie a także rozwijanie postawy refleksyjnej wobec rzeczywistości u uczestników zajęć. Szczególny przedmiot zainteresowań będą stanowiły zagadnienia etyczne, podstawowym materiałem egzemplifikacyjnym będą fragmenty dzieł literackich, stanowiące punkt wyjścia do analizy i dyskusji o rzeczywistości pozaliterackiej.

            Zalecana literatura:

  1. Camus A., Dwa eseje. Mit Syzyfa. Artysta i jego epoka. Krąg, Warszawa 1991.
  2. Cumus A., Obcy. Upadek. Krąg, Warszawa 1991.
  3. Sartre J.P., Mur. [w:] J.P. Sartre (red.) Intymność i inne opowiadania. Łódź 1992.
  4. Ingarden R., Książeczka o człowieku. Kraków 1987.
  5. Kosiński J., Wystarczy być. Kraków 1990.
  6. Kundera M., Śmieszne miłości. Warszawa 1990.

 

                            NEGOCJACJE

                            Katedra Komunikacji i Zarządzania w Sporcie

                                   Kierownik: prof. dr hab. Gabriel Łasiński

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: mgr Piotr Głowicki

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

(5)10

(10)20

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: przekazanie wiedzy w zakresie technik i stylów prowadzenia negocjacji, obierania własnej strategii negocjacyjnej, diagnozowanie sytuacji negocjacyjnej i partnerów negocjacji. Przedmiot ma również za zadanie uwrażliwić studentów na praktyki manipulacyjne w życiu codziennym i zawodowym.

            Program: w zakres tematyczny przedmiotu wchodzą takie podstawowe zagadnienia, jak – asertywność w negocjacjach, identyfikacja i radzenie sobie z konfliktami, strategie negocjacyjne, style negocjacyjne, techniki negocjacyjne, uwarunkowania osobowościowe w procesie negocjacji, budowanie pozytywnego wizerunku negocjatora.

            Zalecana literatura:

  1. Fisher R., Ury W., Patron B., Dochodząc do TAK. Negocjowanie bez poddawania się. PWE, Warszawa 1998.
  2. Nęcki Z., Negocjacje w biznesie. Antykwa, Kraków-Kluczbork 2000.
  3. Błaut R., Skuteczne negocjacje. C/M, Warszawa 1994.
  4. Dąbrowski P.J., Praktyczna teoria negocjacji. Sorbog sp. z o.o., Warszawa 1991.
  5. Hogan K., Psychologia perswazji. Strategie i techniki wywierania wpływu na ludzi. Jacek Santorski@CO, Warszawa.

 

                            PEDAGOGIKA SPORTU

                            Katedra Dydaktyki Sportu

                                   Kierownik: prof. dr hab. Juliusz Migasiewicz           

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Kazimierz Kurzawski, mgr Renata Mauer-Różańska, mgr Andrzej Kijowski

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

(5)10

(10)20

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: przygotowanie do samodzielnej pracy szkoleniowej w sporcie. Poznanie wartości wychowawczych sportu. Umiejętność wykorzystania pedagogiki sportu w praktyce pracy trenerskiej.

            Program: rola i zadania trenera. Współpraca pomiędzy trenerem a sportowcem. Profesjonalny i skuteczny trener. Komunikowanie się w procesie treningowym. Wartości wychowawcze sportu. Fair play. Wartości estetyczne widowiska sportowego. Edukacyjne wartości olimpizmu.

            Zalecana literatura:

  1. Dziubiński Z., Edukacja poprzez sport. Warszawa 2004.
  2. Krawczyk Z., Oblicza sportu. AWF, Warszawa 1990.
  3. Kurzawski K., Praca trenera. Trening, 1997, nr 3.
  4. Sakowski M., Wpływ sportu na rozwój społeczno-moralny zawodników. Kultura Fizyczna 1996, 9-11.
  5. Sas-Nowosielski K., Wychowanie poprzez sport – między nadzieją a zwątpieniem. Sport Wyczynowy nr 5-6, 7-8, 9-10.
  6. Żukowska Z. (red.), Fair play – Sport – Edukacja. Warszawa 1996.
  7. Żukowska Z. (red.), Wychowanie poprzez sport. AWF,