AKADEMIA WYCHOWANIA FIZYCZNEGO

University School of Physical Education

adres: al. Ignacego Jana Paderewskiego 35; 51-612 Wrocław

REKTORAT

adres: ul. Stefana Banacha 11, 51-617 Wrocław,

tel. +48 (71) 347 31 14; 347 31 01

fax: +48 (71) 347 31 81

www.awf.wroc.pl

 

 

 

 

 

 

 

 

Pakiet Informacyjny ECTS

[rok akad. 2011/2012]

 

 

 

 

 

WYDZIAŁ WYCHOWANIA FIZYCZNEGO

KIERUNEK TURYSTYKA I REKREACJA

                           

                  

 

     

 

 


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Opracowanie:

dr hab. Anna Skrzek, prof. nadzw.

Prorektor ds. Nauczania

AWF we Wrocławiu
SPIS TREŚCI

I. INFORMACJE OGÓLNE.. 4

1. System ECST. 4

2. Mobilność studentów.. 5

II. INFORMACJE o UCZELNI 6

Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu.. 7

2.1. Nazwa i adres uczelni 8

2.2. Władze uczelni 8

2.3. Struktura uczelni 9

2.4. Kalendarz roku akademickiego. 10

2.6. Zasady przyjęć na studia. 11

2.7. Najważniejsze przepisy Uczelni 11

III. INFORMACJE o STUDIACH.. 14

1. Kierunek studiów: TURYSTYKA I REKREACJA.. 14

1.1. Struktura studiów i formy studiowania. 14

1.2. Cele zawodowe i edukacyjne kształcenia. 14

1.3. Diagram semestralny studiów I stopnia. 15

1.4. Diagram semestralny studiów II stopnia. 18

1.5. Alfabetyczna lista przedmiotów do wyboru.. 27

1.6. Alfabetyczna lista specjalizacji instruktorskich.. 29

1.7. Prezentacja przedmiotów biomedycznych do wyboru – w układzie alfabetycznym    29

1.8. Prezentacja przedmiotów humanistycznych do wyboru – w układzie alfabetycznym    41

1.9. Prezentacja przedmiotów teoretycznych do wyboru – w układzie alfabetycznym    54

1.10. Prezentacja przedmiotów praktycznych do wyboru – w układzie alfabetycznym    63

1.11. Prezentacja dyscyplin realizowanych w ramach specjalizacji instruktorskiej [instruktor rekreacji] – w układzie alfabetycznym... 89

1.12. Prezentacja przedmiotów obligatoryjnych.. 99

IV. OGÓLNE INFORMACJE dla STUDENTÓW MOBILNYCH.. 194

1. Koszty utrzymania. 194

2. Opieka medyczna. 194

3. Ubezpieczenie. 194

    4. Pomoc finansowa dla studentów.. 194

5. Baza dydaktyczna. 195

6. Kursy językowe. 195

7. Praktyki 195

8. Organizacje studenckie. 196

9. Czas wolny. 196

10. Rejestracja studentów zagranicznych w ramach programu LLP Erasmus. 196

11. Informacje praktyczne dla studentów mobilnych.. 197


 

Koordynator Uczelniany

Koordynatorzy Wydziałowi ECTS

dr hab. Anna Skrzek, prof. nadzw.

Prorektor ds. Nauczania

ul. Banacha 11, 51-617 Wrocław

tel. (+48.71) 347 31 66

fax: (+48.71) 347 31 25

e–mail: anna.skrzek@awf.wroc.pl

Doc. dr Marek Lewandowski

Wydział Wychowania Fizycznego

al. I.J. Paderewskiego 35, 51-612 Wrocław

tel. (+ 48.71) 347 30 72

fax: (+ 48.71) 347 30 81

e-mail: marek.lewandowski@awf.wroc.pl

 

dr hab. Ewa Demczuk-Włodarczyk, prof. nadzw.

Wydział Fizjoterapii

al. I.J. Paderewskiego 35, 51-612 Wrocław

tel. (+ 48.71) 347 34 27

fax: (+ 48.71) 347 34 37

e-mail: ewa.demczuk-wlodarczyk@awf.wroc.pl

I. INFORMACJE OGÓLNE

 

Pakiet informacyjny adresowany jest do kandydatów na studia  oraz do studentów innych uczelni krajowych i zagranicznych pragnących zaliczyć część swoich studiów w Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu. Pakiet zawiera informacje o Wrocławiu, Akademii, jej strukturze i działalności, a przede wszystkim o studiach prowadzonych w uczelni, zasadach rekrutacji na studia oraz zasadach studiowania.

 

1. System ECST

 

System ECTS, opracowany w późnych latach osiemdziesiątych przez Komisję Wspólnoty Europejskiej, służy ułatwieniu dostępu do pełnej informacji o programach studiów prowadzonych w uczelniach, a przez to zwiększeniu i usprawnieniu międzyuczelnianej i międzynarodowej wymiany studentów. Określony w systemie ECTS sposób pomiaru i oceny wiedzy, kompetencji i umiejętności zdobytych przez studenta, wyrażony w punktach ECTS, umożliwia rozpoznanie i uznanie programu studiów zaliczonego w uczelni partnerskiej, krajowej bądź zagranicznej.

System ECTS, pierwotnie opracowany dla mobilności studentów – transferu punktów ECTS, został następnie dopracowany do roli akumulacji punktów przez studenta w procesie kształcenia. Akronim ECTS jest nadal stosowany, chociaż oznacza aktualnie the European Credit Transfer and Accumulation System.

Pakiet Informacyjny ECTS jest podstawowym dokumentem systemu ECTS – the European Credit Transfer System – zawierającym pełną informację o Uczelni, jej strukturze i działalności, studiach i programach prowadzonych w Uczelni oraz o zasadach studiowania. Punkty ECTS są liczbą przyporządkowaną przedmiotowi odzwierciedlającą całkowity nakład pracy studenta (tj. udział w zajęciach oraz pracę własna w domu, bibliotece) potrzebny do zaliczenia przedmiotu, czyli do zdobycia wiedzy, umiejętności i kompetencji założonych w programie i celu realizacji przedmiotu. Student otrzymuje przypisaną przedmiotowi liczbę punktów ECTS po spełnieniu wszystkich, określonych w planie studiów i programie nauczania, wymagań oraz osiągnięciu właściwego poziomu założonych dla tego przedmiotu efektów kształcenia.

Liczba punktów ECTS przypisanych przedmiotom w semestralnym programie studiów wynosi około 30 (27-33), zaś w programie rocznym 60. Warunkiem zaliczenia semestru/roku studiów jest uzyskanie przez studenta liczby punktów wynikającej z planu studiów i programu nauczania, zgodnie z zasadami określonymi w regulaminie studiów.

Liczba punktów ECTS wymagana do ukończenia studiów w AWF:

– pierwszego stopnia wynosi 180

– drugiego stopnia wynosi 120.

 

2. Mobilność studentów

 

System ECTS opracowano pod kątem stworzenia przejrzystych zasad mobilności studentów, a w szczególności poznania oraz uznania (okresu) i programu studiów realizowanych przez studenta w uczelni partnerskiej. Celowi temu służą kluczowe dokumenty ECTS:

Pakiet informacyjny/katalog kursów. Pakiet informacyjny zawiera szeroki wachlarz danych o Uczelni, prowadzonych studiach i zasadach studiowania, realizowanych programach nauczania i warunkach zaliczania tych programów, a także praktyczne informacje o mieście, jego zasobach kulturowych i turystycznych, etc.

Formularz zgłoszeniowy (Application Form) z danymi personalnymi studenta niezbędnymi do zarejestrowania go w uczelni partnerskiej.

Porozumienie o programie zajęć (Learning Agrement) służy do zawarcia porozumienia między studentem i uczelniami: macierzystą i partnerską o programie realizowanym przez studenta w uczelni partnerskiej i zasadach jego uznania i zaliczenia w uczelni macierzystej*/.

Wykaz zaliczeń (Transcript of records) stanowi potwierdzenie przez uczelnię partnerską zaliczenia przez studenta mobilnego programu. W dokumencie tym podany jest wykaz przedmiotów zaliczonych, wraz z ocenami i punktami ECTS uzyskanymi przez studenta**/.

Dowód zaliczenia przez uczelnię macierzystą programu realizowanego w uczelni partnerskiej (Proof of recognition). Dokument ten ma potwierdzić dotrzymanie przez uczelnię macierzystą warunków umowy zawartej w Porozumieniu o programie zajęć, poprzez wykazanie w nim przedmiotów i liczby punktów ECTS uznanych w karcie osiągnięć studenta.

Wszelkie zmiany wprowadzane do Porozumienia o programie zajęć, zwanym dalej Porozumieniem, przez którąkolwiek ze stron, wymagają formy pisemnej zatwierdzonej przez wszystkie strony porozumienia: studenta, uczelnię partnerską i uczelnię macierzystą. Uczelnia powinna dołożyć wszelkich starań, aby przy sporządzaniu Porozumienia nie dopuścić do powstania istotnych różnic programowych w stosunku do standardów kształcenia dla danego kierunku studiów. W przypadku, gdy różnic tych nie da się uniknąć, należy przed wyjazdem studenta do uczelni partnerskiej określić sposób i termin realizacji oraz zaliczenia różnic programowych.

Jeżeli wszystkie uzgodnione w Porozumieniu warunki zostaną przez studenta spełnione, okres studiów (przedmioty, zaliczenia, egzaminy, punkty ECTS) zostaną mu uznane i potraktowane jako równoważne z odpowiednim okresem studiów (przedmiotami, zaliczeniami, egzaminami, punktami) w uczelni macierzystej. Decyzję o tym, czy uzgodnione warunki zostały spełnione przez studenta, podejmuje dziekan uczelni macierzystej.

W przypadku stwierdzenia niezgodności między Porozumieniem o programie zajęć i Wykazem zaliczeń, decyzję, co do sposobu i zakresu zaliczenia programu i okresu studiów podejmuje dziekan uczelni macierzystej. Dziekan decyduje, czy niespełnienie warunków Porozumienia przez studenta stanowi podstawę do skreślenia go z listy studentów, czy skutkuje koniecznością zaliczenia przez studenta, w uczelni macierzystej, dodatkowych przedmiotów. Dziekan decyduje również o konieczności zwrotu przez studenta, części lub całości, otrzymanego grantu. Zwrot grantu nie będzie wymagany od studenta w przypadku zaistnienia okoliczności od studenta niezależnych, określanych jako „siły wyższe”. W takim przypadku konieczne jest uzyskanie pisemnej zgody od Agencji Narodowej na zaniechanie zwrotu grantu.

Wymiana studentów może być realizowana tylko i wyłącznie z uczelnią posiadającą KARTĘ ERASMUSA, ważną na dany rok akademicki, z którą została podpisana umowa bilateralna.

Student zakwalifikowany na wyjazd w ramach programu ERASMUS musi spełniać następujące kryteria formalne:

1) być obywatelem kraju uprawnionego do uczestnictwa w programie ERASMUS lub posiadać oficjalny status uchodźcy albo prawo stałego pobytu na terytorium danego kraju,

2) być oficjalnie zarejestrowanym na kierunku studiów prowadzącym do otrzymania tytułu licencjata/inżyniera lub magistra w uczelni będącej stroną niniejszej umowy,

3) być (w momencie wyjazdu) studentem co najmniej drugiego roku studiów pierwszego stopnia (pierwszego cyklu),

4) powinien znać język wykładowy wybranej uczelni na tyle, żeby móc uczestniczyć w zajęciach,

5) warunkiem koniecznym przy wyjeździe jest zaliczenie wszystkich przedmiotów na semestrach poprzedzających wyjazd.

Pobyt studenta w uczelni partnerskiej, w celu zrealizowania części studiów, nie może być krótszy niż 3 miesiące lub pełny, najkrótszy cykl kształcenia (np. trymestr lub semestr) i nie może być dłuższy niż 1 rok akademicki. Minimalny okres pobytu w uczelni partnerskiej odnosi się tylko do okresu studiowania i nie zawiera okresu czasu ewentualnego przygotowania językowego czy odbywania praktyki.

Z każdym studentem zakwalifikowanym na wyjazd w ramach programu ERASMUS zostaje sporządzona pisemna umowa o programie zajęć realizowanym w uczelni partnerskiej (Learning Agrement). Student zakwalifikowany do wyjazdu otrzyma Kartę Studenta Erasmusa dostarczoną uczelni przez Narodową Agencję.

Uczelnia przyjmująca nie może żądać od studenta opłat za naukę (czesne, wpisowe, opłaty egzaminacyjne, opłaty za korzystanie z laboratoriów, bibliotek itp.). Pobieranie pewnych niewielkich opłat (członkostwo w organizacjach studenckich, korzystanie z kserokopiarki itp.) jest dopuszczalne na warunkach identycznych, jakie obowiązują studentów lokalnych.

Wypłata wszelkich stypendiów krajowych (socjalnych, naukowych i innych), do których student nabył prawo przed wyjazdem, będzie kontynuowana w czasie pobytu studenta w uczelni partnerskiej. Student powinien mieć zagwarantowane prawo do ubiegania się o wypłatę powyższych świadczeń również po powrocie do uczelni macierzystej, a oceny uzyskane w uczelni partnerskiej przeliczone na skalę ocen obowiązującą w kraju, powinny być podstawą ubiegania się o stypendia za wyniki w nauce.

Student – po powrocie z uczelni partnerskiej – powinien złożyć we właściwym dziekanacie kartę zaliczeń (Transcript of Records) z uczelni przyjmującej (partnerskiej) oraz wypełnić Ankietę według wzoru dostarczonego przez uczelnię macierzystą.

 

II. INFORMACJE o UCZELNI

AKADEMIA WYCHOWANIA FIZYCZNEGO we WROCŁAWIU

 

1. Wrocław, stolica Dolnego Śląska, jest jednym z najstarszych i najpiękniejszych miast w Polsce. Położony u podnóża Sudetów, nad rzeką Odrą, poprzecinany jej licznymi dopływami i kanałami, jest wyjątkowym miastem 12 wysp i 112 mostów. Miasto, w swojej ponad tysiącletniej historii, kilkakrotnie zmieniało przynależność państwową rozwijając się pod panowaniem Piastów, królów Czech, Habsburgów, aby od 1945 roku budować pozycję ważnej polskiej aglomeracji. Bogata i burzliwa historia wpisała się w ocalałe pomniki architektury jak np: Ostrów Tumski – średniowieczny zespół architektury sakralnej, Ratusz – wspaniała budowla gotycka, Uniwersytet Wrocławski z barokową Aulą Leopoldyńską.

Dzisiaj Wrocław jest znaczącym ośrodkiem gospodarczym, kulturalnym i naukowym.

Wspaniała architektura i bogata oferta wydarzeń artystycznych przyciągają rzesze turystów. Do największych atrakcji kulturalnych należą: Międzynarodowy Festiwal Muzyczny „Wratislavia Cantans”, Festiwal „Jazz nad Odrą”, Dni Muzyki Starych Mistrzów, Przegląd Piosenki Aktorskiej, Wrocławskie Spotkania Teatrów Jednego Aktora, a także wspaniałe spektakle wystawiane w kilkunastu teatrach, operze, operetce itd. Niewątpliwą atrakcją kulturalną Wrocławia jest Panorama Racławicka – gigantyczna rotunda mieszcząca obraz panoramiczny przedstawiający bitwę pod Racławicami z 4 kwietnia 1794 roku.

Wrocław jest liczącym się w kraju, a także Europie, ośrodkiem imprez wystawienniczych i targowych organizowanych w Hali Ludowej. Wrocław 2012 – Gospodarz Finałów Mistrzostw Europy w piłce nożnej.

Wrocław jest czwartym co do wielkości miastem w Polsce, liczącym około 650 tysięcy mieszkańców. Należy do największych ośrodków uniwersyteckich w kraju. Dzięki studiującym w mieście stu czterdziestu tysiącom studentów Wrocław, mimo tysiącletniej historii, jest miastem młodym, tętniącym życiem przez 24 godziny na dobę. Doceniają i kochają to miasto zarówno jego mieszkańcy, jak również wizytujący je goście i turyści.

 

2. Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu

 

Początki wrocławskiej Akademii Wychowania Fizycznego, obchodzącej w 2006 roku jubileusz sześćdziesięciolecia działalności, były bardzo skromne i wywodzą się z utworzonego, w ciężkich, powojennych miesiącach odbudowy miasta, rocznego kursu nauczycieli wychowania fizycznego. Dzięki wielkiemu zaangażowaniu mgra Zbigniewa Skrockiego – organizatora kultury fizycznej na Ziemiach Odzyskanych oraz profesora Andrzeja Klisieckiego – Kierownika Zakładu Fizjologii Wydziału Lekarskiego, już w 1946 roku wspomniany roczny kurs przekształcono w trzyletnie Studium Wychowania Fizycznego (SWF) przy Wydziale Lekarskim Uniwersytetu i Politechniki. Profesor Andrzej Klisiecki, pierwszy dyrektor Studium obdarzył je mianem „Słonecznej Uczelni”. W 1950 roku SWF zostało przekształcone w Wyższą Szkołę Wychowania Fizycznego (Rozp. Rady Ministrów z dnia 5 lipca 1950 roku – Dz.U. Nr 29, poz. 273). Po sześciu latach działalności Szkoła opracowała nowe programy nauczania i wydłużyła cykl kształcenia do czterech lat, dzięki czemu zdobyła uprawnienia do nadawania swoim absolwentom dyplomu i tytułu magistra. W 1972 roku Szkoła uzyskała rangę i status Akademii Wychowania Fizycznego (Rozp. Rady Ministrów z dnia 11 grudnia 1972 roku – Dz.U. Nr 54, poz 350). Akademia Wychowania Fizycznego, z siedzibą we Wrocławiu, jest akademicką uczelnią publiczną, posiadającą osobowość prawną i działającą na podstawie ustawy z dnia 27 lipca 2005 roku – Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz.U. Nr 164, poz. 1365).

Prężnie rozwijająca się Akademia, dzięki istotnym zmianom w strukturze organizacyjnej, poszerzaniu profili kształcenia i umacnianiu badań naukowych jest dzisiaj nowoczesną placówką szkolnictwa wyższego. Aktualnie kształcenie w Akademii odbywa się na czterech kierunkach studiów: wychowanie fizyczne, turystyka i rekreacja, sport oraz fizjoterapia.

W sześćdziesięcioletniej historii Uczelni, jej mury opuściło ponad 31 tysięcy absolwentów – magistrów w zakresie wychowania fizycznego, turystyki i rekreacji oraz fizjoterapii (rehabilitacji ruchowej). Ogromne rzesze słuchaczy studiów podyplomowych i kursów kwalifikacyjnych realizowanych w Akademii zdobyły uprawnienia trenerskie i instruktorskie w zakresie licznych dyscyplin szeroko pojętej kultury fizycznej.

Wśród absolwentów Akademii są nazwiska znanych olimpijczyków, mistrzów świata i Europy, jak m.in.: Piotr Albiński (pływanie), Danuta Bułkowska-Milej (lekkoatletyka), Wiesław Gawlikowski (strzelectwo), Piotr Haczek (lekkoatletyka), Joanna Jakimiuk (szermierka), Rafał Kubacki (judo), Małgorzata Książkiewicz (strzelectwo), Krzysztof Kucharczyk (strzelectwo), Renata Mauer-Różańska (strzelectwo), Zbigniew Pietrzykowski (boks), Ryszard Szurkowski (kolarstwo), Marek Łbik (kajakarstwo), Ryszard Seruga (kajakarstwo), Edward Ligocki (spadochroniarstwo), Witold Świadek (sporty lotnicze), Urszula Włodarczyk (lekkoatletyka), Józef Zapędzki (strzelectwo), Władysław Żmuda (piłka nożna) oraz zasłużonych trenerów: Wiesław Błach i Kazimierz Witkowski (judo), Kazimierz Górski (piłka nożna), Andrzej Kijowski i Kazimierz Kurzawski (strzelectwo), Andrzej Piątek (kolarstwo),  Mieczysław Łopatka i Jerzy Świątek (koszykówka), Czesław Ptak (boks), Wacław Skarul (kolarstwo), Edward Chatala, Marek Kubiszewski, Józef Lisowski i Bogumił Mańka (lekkoatletyka) i wielu, wielu innych.

Obecnie studiują i trenują m.in.: lekkoatleci – Michał Bieniek, Marta Chrust-Rożej, Urszula Domel, Sylwia Ejdys, Weronika Wedler, Milana Pędziwiatr;  judo – Łukasz Błach; szpadziści –Tomasz Motyka [srebrny medalista Igrzysk Olimpijskich w Pekinie], Maciej Szumski, tenis stołowy – Daria Łuczakowska; piłka siatkowa – Jakub Jarosz (złoty medalista Mistrzostw Europy); strzelectwo – Tomasz Wawrzonowski; pływanie – Agata Korc; pięciobój nowoczesny – Marcin Horbacz i Edyta Małoszyc; taekwon-do – Amit Batra; akrobatyka – Tomasz Adamczyk oraz Marta Szymczak – karate, piłkarki ręczne AZS AWF Wrocław – ekstraklasa. W Akademii kształci się ponad 5000 studentów.

Akademia posiada uprawnienia do doktoryzowania i nadawania stopnia doktora habilitowanego. Wypromowała już ponad 500 doktorów, 33 osobom przyznała stopień naukowy doktora habilitowanego.

Uczelnia zatrudnia 625 osób, w tym 332 nauczycieli akademickich – 29 profesorów tytularnych, 28 osób z tytułem doktora habilitowanego, 10 osób na stanowisku docenta, 126 adiunktów, 60 starszych wykładowców, 33 asystentów, 19 wykładowców, 20 instruktorów i 7 lektorów.

2.1. Nazwa i adres uczelni

 

Akademia Wychowania Fizycznego

al. Ignacego J. Paderewskiego 35

51-612 Wrocław

www.awf.wroc.pl

 

Rektorat

ul. Stefana Banacha 11, 51-617 Wrocław,

tel. (+ 48-71) 347 31 14; 347 31 01

fax: (+ 48-71) 348 25 27

e-mail: rektor@awf.wroc.pl                

2.2. Władze uczelni

 

Rektor

Prof. dr hab. Juliusz Migasiewicz

e-mail: rektor@awf.wroc.pl

 

Prorektor ds. Nauki i Współpracy z Zagranicą

Prof. dr hab. Zofia Ignasiak

e-mail: prorektor.nauki@awf.wroc.pl

 

Prorektor ds. Nauczania

Dr hab. Anna Skrzek, prof. nadzw.

e-mail: prorektor.nauczania@awf.wroc.pl

 

Prorektor ds. Studenckich i Sportu Akademickiego

Dr hab. Andrzej Rokita, prof. nadzw.

e-mail: prorektor.sportu@awf.wroc.pl

2.3. Struktura uczelni

 

Wydział Wychowania Fizycznego

 

Kierunki studiów

turystyka i rekreacja

sport

wychowanie fizyczne

 

Dziekanat

ul. Mickiewicza 98

51-684 Wrocław

tel:  +48 (71) 347 34 38; 347 34 72; 347 34 28; 347 34 62

fax: +48 (71) 347 34 37

dziekanat.wf@awf.wroc.pl

 

Kierownik Dziekanatu

Mgr Elżbieta Jakubczak

tel. +48  (71) 347 34 85

e-mail: elzbieta.jakubczak@awf.wroc.pl

 

Dziekan

Prof. dr hab. Jan Chmura

tel. +48 (71) 347 35 08

e-mail: dziekan.wf@awf.wroc.pl  

 

Prodziekan ds. Nauki

Dr hab. Małgorzata Słowińska-Lisowska, prof. nadzw.

tel. +48 (71) 347 34 25

e-mail: małgorzata.slowinska-lisowska@awf.wroc.pl

 

Prodziekan ds. Nauczania

Doc. dr Marek Lewandowski

tel: +48 (71) 347 34 27

e-mail: marek.lewandowski@awf.wroc.pl

 

Prodziekan ds. Studenckich

Dr Grzegorz Żurek

tel: +48 (71) 343 34 26

e-mail: grzegorz.zurek@awf.wroc.pl

 

Wydziałowy Koordynator ECTS

Doc. dr Marek Lewandowski

ul. Mickiewicza 98

51-684 Wrocław

tel: +48 (71) 347 34 27

e-mail: marek.lewandowski@awf.wroc.pl

 


Wydział Fizjoterapii

 

Kierunki studiów: 

kosmetologia

fizjoterapia

 

Dziekanat

al. Ignacego J. Paderewskiego 35 – Pawilon P4

51-612 Wrocław

tel: (+48-71) 347 30 82; 347 30 71

fax: (+48-71) 347 30 81

e-mail: dziekanat.fizjoterapii@awf.wroc.pl

 

Kierownik Dziekanatu

mgr Urszula Bartkiewicz

tel. (+48-71) 347 30 80

e-mail: urszula.bartkiewicz@awf.wroc.pl

 

Dziekan

Prof. dr hab. Marek Woźniewski

tel: (+48-71) 347 30 70

e-mail: marek.wozniewski@awf.wroc.pl

 

Prodziekan ds. Nauki

Prof. dr hab. Anna Jaskólska

Tel: (+48-71) 347 30 71

e-mail: anna.jaskolska@awf.wroc.pl

 

Prodziekan ds. Nauczania

Dr hab. Ewa Demczuk-Włodarczyk, prof. nadzw.

tel: (+48-71) 347 30 72

e-mail: ewa.demczuk-wlodarczyk@awf.wroc.pl

 

Prodziekan ds. Studenckich

Dr Waldemar Andrzejewski

tel: (+48-71) 347 30 72

e-mail: waldemar.andrzejewski@awf.wroc.pl

 

Wydziałowy Koordynator ECTS:

Dr hab. Ewa Demczuk-Włodarczyk, prof. nadzw.

tel: (+48-71) 347 30 72

e-mail: ewa.demczuk-wlodarczyk@awf.wroc.pl

2.4. Kalendarz roku akademickiego

 

Rok akademicki składa się z dwóch semestrów.

Semestr zimowy zaczyna się 19 września 2011 r.

Sesja egzaminacyjna styczeń 2012 r.

Semestr letni: 30 styczeń 2012 r.

Sesja egzaminacyjna maj/czerwiec 2012 r.      

Święta (narodowe, uniwersyteckie, religijne) oraz Dni Rektorskie

29.09.2011                             Inauguracja roku akademickiego

21.10.2011                             Święto Uczelni

01.11.2011                             Wszystkich Świętych

11.11.2011                             Święto Niepodległości

01.05.2012                             Święto Pracy

03.05.2012                             Dzień Konstytucji 3 Maja

Maj 2012                                JUVENALIA

03.06.2012                             Boże Ciało

24.12.2011-01.01.2012          Ferie zimowe

05-11.04.2012                                    Ferie wiosenne

 

2.5. Kierunki studiów realizowane w Akademii Wychowania Fizycznego            w formie studiów stacjonarnych i niestacjonarnych

                     turystyka i rekreacja – studia I i II stopnia

                     wychowanie fizyczne – studia I i II stopnia

                     sport – studia I i II stopnia

                     fizjoterapia – studia I i II stopnia

                     kosmetologia – studia I stopnia

2.6. Zasady przyjęć na studia

 

Do postępowania kwalifikującego na studia I stopnia może być dopuszczona osoba,  która posiada świadectwo dojrzałości.

W przypadku osób kończących szkołę średnią za granicą wymagana jest nostryfikacja świadectwa ukończenia tej szkoły potwierdzająca uprawnienie (posiadacza) do podjęcia studiów wyższych. Nostryfikacji dokonuje kurator oświaty właściwy dla miejsca zamieszkania osoby ubiegającej się o nostryfikację świadectwa, a w przypadku braku miejsca zamieszkania – kurator oświaty właściwy ze względu na siedzibę instytucji, w której osoba zamierza złożyć świadectwo uzyskane za granicą, zwany dalej „organem nostryfikacyjnym”. Zaświadczenie wydane przez kuratora oświaty ważne jest łącznie z oryginałem nostryfikowanego świadectwa, lub jego duplikatem zalegalizowanym przez konsula Rzeczypospolitej Polskiej urzędującego w państwie, w którym został wydany dokument.

Za równorzędne polskiemu świadectwu dojrzałości, bez obowiązku przeprowadzania nostryfikacji, uznaje się:

a) dyplomy IB (International Baccalaureate) wydawane przez organizację International Baccalaureate Organization w Genewie,

b) dyplomy EB (European Baccalaureate) wydawane przez Szkoły Europejskie zgodnie z Konwencją z dnia 21 czerwca 1994 r. o statusie Szkół Europejskich.

Szczegółowe zasady nostryfikacji świadectw szkolnych i świadectw maturalnych uzyskanych za granicą określa Rozporządzenie Ministra Edukacji i Nauki z dnia 6 kwietnia 2006 roku (Dz.U. nr 63, poz. 442 i 443).

Do postępowania kwalifikującego do przyjęcia na II stopień studiów dopuszczona jest osoba, która posiada dyplom ukończenia studiów I stopnia (dyplom licencjata).

Szczegółowe zasady przyjęć na poszczególne kierunki i formy studiów w roku akademickim 2011/2012 określa Uchwała Nr 20/2010 Senatu AWF we Wrocławiu z dnia 27 maja 2010 roku zamieszczona na stronie internetowej Akademii:  www.awf.wroc.pl

Obowiązuje elektroniczna rejestracja kandydatów – szczegóły www.awf.wroc.pl

2.7. Najważniejsze przepisy Uczelni

 

Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu jest uczelnią publiczną posiadającą osobowość prawną i działającą na podstawie ustawy z dnia 27 lipca 2005 roku – Prawo o szkolnictwie wyższym (DZ.U. nr 164, poz. 1365).

Podstawowym aktem wewnątrzuczelnianym regulującym działalność Akademii jest Statut Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu uchwalony przez Senat Akademii (Uchwała nr 96/2007 z dnia 20 grudnia 2007 roku) i zatwierdzony przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

Prawa i obowiązki studenta związane z tokiem studiów określa Regulamin Studiów w AWF uchwalony przez Senat Akademii (Uchwała nr 13/2009 Senatu Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu z dnia 26 marca 2009 roku) i zatwierdzony przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego

Sprawy nieujęte w ramach w/w aktów wewnątrzuczelnianych regulowane są poprzez Zarządzenia Rektora.

Do podstawowych obowiązków studenta należy przestrzeganie Regulaminu Studiów i innych przepisów uczelnianych.

 

2.8. Prawa i obowiązki studenta związane z tokiem studiów oraz szczegółowe zasady studiowania określa Regulamin Studiów w AWF umieszczony na stronie: www.awf.wroc.pl. Okresem zaliczeniowym studiów jest semestr. Podstawą zaliczenia semestru jest zaliczenie przedmiotów i uzyskanie liczby punktów ECTS określonych w planie i w programie studiów danego semestru. Podstawą zaliczenia semestru przez studenta uczestniczącego w wymianie międzynarodowej jest zrealizowanie programu określonego w Porozumieniu o programie zajęć.

Egzamin jest sprawdzianem poziomu wiedzy, umiejętności i kompetencji zdobytych przez studenta w zakresie określonym przez program przedmiotu.

Przy zaliczeniach i egzaminach stosuje się następującą skalę ocen:

       oceny pozytywne

bardzo dobry          .......5.0

dobry plus               .......4.5

dobry                      .......4.0

dostateczny plus      .......3.5

dostateczny .......3.0

       ocena negatywna

niedostateczny         .......2.0

Skala ocen systemu ECTS (A,B,C,D,E,F,X,F) stosowana jest wyłącznie przy transferze ocen uzyskanych przez studenta AWF w uczelni partnerskiej na polską skalę ocen oraz przy transferze polskich ocen zdobytych w AWF przez studenta uczelni partnerskiej.

 

Skala ocen ECTS:

 

Ocena ECTS

Ocena polska

Definicja

A

5.0

[bardzo dobry]

– wybitne osiągnięcia, wykraczające poza program,

– wyniki z dopuszczeniem jedynie drugorzędnych błędów

B

4.5

[dobry plus]

– powyżej przeciętnego standardu, z pewnymi błędami

C

4.0

[dobry]

– osiągnięcia zgodne ze standardami,

– solidna praca z szeregiem zauważalnych błędów

D

3.5

[dostateczny plus]

– zadowalające wyniki, ale ze znacznymi brakami

E

3.0

[dostateczny]

– praca/wyniki spełniają minimalne wymagania

F

2.0

[niedostateczny]

– zaliczenie przedmiotu możliwe po powtórzeniu materiału w całości

 

Do indeksu obok oceny przyjętej w regulaminie studiów wpisuje się stopień ECTS - np. 5.0A, który ma jedynie charakter informacyjny i nie zastępuje oceny wystawionej przez wykładowcę.


 

III. INFORMACJE o STUDIACH

1. Kierunek studiów: TURYSTYKA I REKREACJA

1.1. Struktura studiów i formy studiowania

Studia I i II stopnia w formie stacjonarnej i niestacjonarnej.

1.2. Cele zawodowe i edukacyjne kształcenia

 

Absolwent I stopnia studiów kierunku turystyka i rekreacja posiada wiedzę ogólną z zakresu nauk przyrodniczych, społecznych i ekonomicznych. Jest przygotowany do podejmowania działalności w zakresie turystyki i rekreacji. Absolwent posiada umiejętności: organizowania pracy oraz podejmowania przedsięwzięć w sferze turystyki i rekreacji; przygotowywania oferty turystycznej i rekreacyjnej dla różnych grup odbiorców oraz nawiązywania kontaktów i komunikowania się w co najmniej jednym języku obcym. Absolwent jest przygotowany do prowadzenia własnej działalności gospodarczej i do pracy w: biurach podróży; hotelach; ośrodkach wypoczynkowych, sportowych i rekreacyjnych; centrach rekreacji i odnowy biologicznej; gospodarstwach agroturystycznych i ośrodkach doradztwa rolniczego; administracji rządowej i samorządowej; organizacjach społecznych, fundacjach i stowarzyszeniach. Absolwent zna język obcy na poziomie biegłości B2 Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego Rady Europy oraz umie posługiwać się językiem specjalistycznym umożliwiającym porozumiewanie się w działalności zawodowej.

Absolwent jest przygotowany do podjęcia studiów drugiego stopnia.

 

Absolwent II stopnia studiów kierunku turystyka i rekreacja posiada rozszerzoną – w stosunku do studiów pierwszego stopnia – wiedzę oraz umiejętności umożliwiające podejmowanie samodzielnej działalności menedżerskiej w obszarze turystyki i rekreacji. Jest przygotowany do podejmowania decyzji, kreatywnego rozwiązywania problemów związanych z działalnością w sferze turystyki i rekreacji oraz zarządzania przedsiębiorstwami turystycznymi i rekreacyjnymi. Umie współpracować z ludźmi i kierować zespołami ludzkimi. Absolwent jest przygotowany do pracy w: przedsiębiorstwach turystycznych i rekreacyjnych; administracji rządowej i samorządowej. Absolwent ma wpojone nawyki ustawicznego kształcenia i rozwoju zawodowego oraz jest przygotowany do podejmowania wyzwań badawczych i kontynuacji edukacji na studiach trzeciego stopnia (doktoranckich).

 


 

1.3. Diagram semestralny studiów I stopnia

 

Kierunek

TURYSTYKA I REKREACJA

ROK I, SEMESTR 1     studia I stopnia, stacjonarne i niestacjonarne wieczorowe

 

 

 

Liczba godzin

Liczba

 

Forma

Lp.

Nazwa przedmiotu

w semestrze

godzin

ECTS

zaliczenia

 

 

[w]

[ćw]

ogółem

 

(Zo lub E)

1.

Bezpieczeństwo w turystyce i rekreacji

15

15

30

2

Zo

2.

Ekonomia

30

15

45

5

E

3.

Gimnastyka

 

15

15

2

Zo

4.

Historia architektury i sztuki

30

15

45

4

E

5.

Pedagogika czasu wolnego

10

20

30

4

E

6.

Pływanie

 

30

30

2

Zo

7.

Podstawy rekreacji

30

 

30

4

E

8.

Podstawy turystyki

30

 

30

4

E

9.

Socjologia

10

20

30

3

Zo

Razem

155

130

285

30

 

1. Studenci w 1 semestrze zapisują się na wybrane przedmioty w poszczególnych blokach realizowane w semestrze 2, a w 2 – realizowane w semestrze 3.

Legenda: w – wykład, ćw – ćwiczenia, Zo – zaliczenie na ocenę, E – egzamin.

 

Kierunek

TURYSTYKA I REKREACJA

ROK I, SEMESTR 2     studia I stopnia, stacjonarne i niestacjonarne wieczorowe

 

 

 

Liczba godzin

Liczba

 

Forma

Lp.

Nazwa przedmiotu

w semestrze

godzin

ECTS

zaliczenia

 

 

[w]

[ćw]

ogółem

 

(Zo lub E)

1.

Filozofia z elementami etyki

30

 

30

4

Zo

2.

Geografia turystyczna

20

10

30

6

E

3.

Język obcy 1

 

30

30

1

Zo

4.

Metodyka rekreacji

20

10

30

4

E

5.

Przedmiot biomedyczny do wyboru 1

10

20

30

2

Zo

6.

Przedmiot biomedyczny do wyboru 2

10

20

30

2

Zo

7.

Przedmiot humanistyczny do wyboru1

10

20

30

2

Zo

8.

Przedmiot praktyczny do wyboru 1

 

30

30

2

Zo

9.

Przedmiot teoretyczny do wyboru 1

10

20

30

2

Zo

10.

Żywienie człowieka

10

20

30

5

Zo

Razem

120

180

300

30

 

Legenda: w – wykład, ćw – ćwiczenia, Zo – zaliczenie na ocenę, E – egzamin.


Kierunek

TURYSTYKA I REKREACJA

ROK II, SEMESTR 3    studia I stopnia, stacjonarne i niestacjonarne wieczorowe

 

 

Liczba godzin

Liczba

 

Forma

Lp.

Nazwa przedmiotu

w semestrze

godzin

ECTS

zaliczenia

 

 

[w]

[ćw]

ogółem

 

(Zo lub E)

1.

Ekonomika turystyki i rekreacji

10

20

30

4

E

2.

Fizjologia człowieka

10

20

30

6

E

3.

Język obcy 2

 

30

30

1

Zo

4.

Kultura słowa

10

20

30

2

E

5.

Organizacja działalności rekreacyjnej i turystycznej w ośrodkach wypoczynku letniego

 

85

85

1

Zo

6.

Organizacja ruchu turystycznego

15

15

30

2

Zo

7.

Przedmiot humanistyczny do wyboru 2

10

20

30

2

Zo

8.

Przedmiot humanistyczny do wyboru 3

10

20

30

2

Zo

9.

Przedmiot praktyczny do wyboru 2

 

30

30

2

Zo

10.

Przedmiot teoretyczny do wyboru 2

10

20

30

2

Zo

11.

Zarządzanie

15

30

45

4

E

12.

Zespołowe gry sportowe

 

15

15

2

Zo

Razem

90

325

415

30

 

Studenci w 3 semestrze zapisują się na wybrane przedmioty w poszczególnych blokach realizowane w semestrze 4.

Legenda: w – wykład, ćw – ćwiczenia, Zo – zaliczenie na ocenę, E – egzamin.

Kierunek

TURYSTYKA I REKREACJA

ROK II, SEMESTR 4    studia I stopnia, stacjonarne i niestacjonarne wieczorowe

 

 

Liczba godzin

Liczba

 

Forma

Lp.

Nazwa przedmiotu

w semestrze

godzin

ECTS

zaliczenia

 

 

[w]

[ćw]

ogółem

 

(Zo lub E)

1.

Język obcy 3

 

30

30

1

Zo

2.

Obsługa ruchu turystycznego

15

15

30

6

E

3.

Przedmiot biomedyczny do wyboru 3

10

20

30

2

Zo

4.

Przedmiot humanistyczny do wyboru 4

10

20

30

2

Zo

5.

Przedmiot praktyczny do wyboru 3

 

30

30

2

Zo

6.

Przedmiot teoretyczny do wyboru 3

10

20

30

2

Zo

7.

Psychologia

10

20

30

6

E

8.

Rekreacja zimowa

 

50

50

3

Zo

9.

Zagospodarowanie rekreacyjne

20

10

30

6

E

Razem

75

215

290

30

 

Studenci w semestrze 4 zapisują się na wybrane przedmioty w poszczególnych blokach realizowane w semestrze 5. W semestrze 4 obowiązkowo należy wybrać specjalizację Instruktora Rekreacji AWF realizowaną w semestrze 5 i 6.

Legenda: w – wykład, ćw – ćwiczenia, Zo – zaliczenie na ocenę, E – egzamin.


Kierunek

TURYSTYKA I REKREACJA

ROK III, SEMESTR 5   studia I stopnia, stacjonarne i niestacjonarne [wieczorowe]

 

 

 

Liczba godzin

Liczba

 

Forma

Lp.

Nazwa przedmiotu

w semestrze

godzin

ECTS

zaliczenia

 

 

[w]

[ćw]

ogółem

 

(Zo lub E)

1.

Ekologia i ochrona środowiska

30

15

45

7

E

2.

Język obcy 4

 

30

30

2

E

3.

Prawo w turystyce i rekreacji

20

10

30

6

E

4.

Przedmiot praktyczny do wyboru 4 [IR]

 

45

45

3

Zo

5.

Przedmiot praktyczny do wyboru 5

 

30

30

2

Zo

6.

Przedmiot teoretyczny do wyboru 4

10

20

30

2

Zo

7.

Turystyka kwalifikowana

 

50

50

4

Zo

8.

Praktyki (4 tygodnie)

 

120

120

4

Zo

Razem

60

320

380

30

 

1. Studenci w semestrze 5 zapisują się na wybrane przedmioty w poszczególnych blokach realizowane w semestrze 6.

2. Studenci, którzy realizują kurs Instruktora Rekreacji AWF w ramach zajęć praktycznych do wyboru kontynuują kurs w semestrze 6.

Legenda: w – wykład, ćw – ćwiczenia, Zo – zaliczenie na ocenę, E – egzamin.

 

Kierunek

TURYSTYKA I REKREACJA

ROK III, SEMESTR 6   studia I stopnia, stacjonarne i niestacjonarne [wieczorowe]

 

 

 

Liczba godzin

Liczba

 

Forma

Lp.

Nazwa przedmiotu

w semestrze

godzin

ECTS

zaliczenia

 

 

[w]

[ćw]

ogółem

 

(Zo lub E)

1.

Krajoznawstwo

20

10

30

4

E

2.

Język marketingu turystycznego i rekreacyjnego

10

20

30

3

Zo

3.

Przedmiot biomedyczny do wyboru 4

10

20

30

2

Zo

4.

Przedmiot praktyczny do wyboru 6 [IR]

 

45

45

3

Zo/E*

5.

Rekreacyjne gry ruchowe

 

15

15

2

Zo

6.

Technologie informacyjne i ochrona własności intelektualnej

15

15

30

3

Zo

7.

Funkcje turystyczne obszarów – pilotaż i przewodnictwo

 

50

50

3

Zo

8.

Egzamin dyplomowy licencjacki

 

 

 

10

E

Razem

55

175

230

30

 

Legenda: w – wykład, ćw – ćwiczenia, Zo – zaliczenie na ocenę, E – egzamin.

* Zo/E – studenci, którzy nie ubiegają się o uprawnienia Instruktora Rekreacji AWF  nie zdają egzaminu.


1.4. Diagram semestralny studiów II stopnia

 

Kierunek

TURYSTYKA I REKREACJA

ROK I, SEMESTR 1     studia II stopnia, stacjonarne i niestacjonarne [wieczorowe]

 

 

 

Liczba godzin

Liczba

 

Forma

Lp.

Nazwa przedmiotu

w semestrze

godzin

ECTS

zaliczenia

 

 

[w]

[ćw]

ogółem

 

(Zo lub E)

1.

Historia kultury

20

10

30

3

E

2.

Marketing usług turystycznych i rekreacyjnych

15

15

30

6

E

3.

Metodologia badań naukowych

30

 

30

5

Zo

4.

Regiony turystyczne 1

15

15

30

4

Zo

5.

Socjologia czasu wolnego

30

15

45

6

E

6.

Zarządzanie przedsiębiorstwem turystycznym i rekreacyjnym

15

15

30

6

E

Razem

125

70

195

30

 

W czasie semestru 1 studenci wybierają specjalność, którą będą realizować w semestrach 2-4. W semestrze 1 należy wybrać katedrę, w której student będzie pisał pracę magisterską.

Legenda: w – wykład, ćw – ćwiczenia, Zo – zaliczenie na ocenę, E – egzamin.

 

Kierunek

TURYSTYKA I REKREACJA

ROK I, SEMESTR 2     studia II stopnia, stacjonarne i niestacjonarne wieczorowe

Specjalność: ANIMACJA W REKREACJI I TURYSTYCE

 

 

 

Liczba godzin

Liczba

 

Forma

Lp.

Nazwa przedmiotu

w semestrze

godzin

ECTS

zaliczenia

 

 

[w]

[ćw]

ogółem

 

(Zo lub E)

1.

Animacja w rekreacji i turystyce latem (zajęcia terenowe)

 

30

30

3

Zo

2.

Animacja w wodzie

 

20

20

2

Zo

3.

Gry i zabawy integracyjne

 

15

15

2

Zo

4.

Informatyka w turystyce i rekreacji

10

20

30

3

Zo

5.

Metodyka pracy animatora czasu wolnego

10

30

40

4

E

6.

Pierwsza pomoc przedlekarska

 

15

15

2

Zo

7.

Podstawy animacji w rekreacji i turystyce

20

 

20

2

Zo

8.

Praca grupowa i budowanie zespołu

10

20

30

4

Zo

9.

Regiony turystyczne 2

15

15

30

5

E

10.

Seminarium magisterskie*

 

15

15

1

Z

11.

Turystyka aktywna XXI w.

20

 

20

2

Zo

Razem

85

180

265

30

 

*Seminarium magisterskie realizowane jest pod opieką samodzielnego pracownika nauki

Legenda: w – wykład, ćw – ćwiczenia, Zo – zaliczenie na ocenę, Z – zaliczenie bez oceny, E – egzamin.

Kierunek

TURYSTYKA I REKREACJA

ROK I, SEMESTR 2     studia II stopnia, stacjonarne i niestacjonarne wieczorowe

Specjalność: ORGANIZATOR ZAJĘĆ OUTDOOR

 

 

Liczba godzin

Liczba

 

Forma

Lp.

Nazwa przedmiotu

w semestrze

godzin

ECTS

zaliczenia

 

 

[w]

[ćw]

ogółem

 

(Zo lub E)

1.

Biologiczne aspekty aktywności ruchowej

10

20

30

4

E

2.

Ekstremalne formy rekreacji wodnej

 

30

30

2

Zo

3.

Informatyka w turystyce i rekreacji

10

20

30

3

Zo

4.

Pierwsza pomoc przedlekarska

 

15

15

2

Zo

5.

Planowanie i organizacja imprez outdoor

10

20

30

5

E

6.

Praca grupowa i budowanie zespołu

10

20

30

4

 

7.

Regiony turystyczne 2

15

15

30

5

E

8.

Seminarium magisterskie*

 

15

15

1

Z

9.

Survivalowe formy zachowań rekreacyjnych

 

30

30

2

Zo

10.

Turystyka aktywna XXI w.

20

 

20

2

Zo

Razem

75

185

260

30

 

*Seminarium magisterskie realizowane jest pod opieką samodzielnego pracownika nauki

Legenda: w – wykład, ćw – ćwiczenia, Zo – zaliczenie na ocenę, Z – zaliczenie bez oceny, E – egzamin.

 

Kierunek

TURYSTYKA I REKREACJA

ROK I, SEMESTR 2     studia II stopnia, stacjonarne i niestacjonarne wieczorowe

Specjalność: PROMOCJA ZDROWIA W REKREACJI

 

 

Liczba godzin

Liczba

 

Forma

Lp.

Nazwa przedmiotu

w semestrze

godzin

ECTS

zaliczenia

 

 

[w]

[ćw]

ogółem

 

(Zo lub E)

1.

Biomedyczne podstawy wiedzy o zdrowiu

15

15

30

5

Zo

2.

Filozoficzno-etyczne aspekty zdrowia

10

20

30

5

E

3.

Informatyka w turystyce i rekreacji

10

20

30

3

Zo

4.

Medycyna aktywności fizycznej

10

20

30

4

Zo

5.

Regiony turystyczne 2

15

15

30

5

E

6.

Seminarium magisterskie*

 

15

15

1

Z

7.

Sporty rekreacyjne w środowisku wodnym

 

30

30

3

Zo

8.

Teoria i historia promocji zdrowia

15

15

30

4

Zo

Razem

75

150

225

30

 

*Seminarium magisterskie realizowane jest pod opieką samodzielnego pracownika nauki

Legenda: w – wykład, ćw – ćwiczenia, Zo – zaliczenie na ocenę, E – egzamin.

Kierunek

TURYSTYKA I REKREACJA

ROK I, SEMESTR 2     studia II stopnia, stacjonarne i niestacjonarne wieczorowe

Specjalność: TECHNIKI RELAKSACYJNE W REKREACJI

 

 

 

Liczba godzin

Liczba

 

Forma

Lp.

Nazwa przedmiotu

w semestrze

godzin

ECTS

zaliczenia

 

 

[w]

[ćw]

ogółem

 

(Zo lub E)

1.

Informatyka w turystyce i rekreacji

10

20

30

3

Zo

2.

Masaż relaksacyjny

 

30

30

4

Zo

3.

Psychosomatyczne ćwiczenia hatha jogi

 

45

45

4

Zo

4.

Regiony turystyczne 2

15

15

30

5

E

5.

Relaksacja i medytacja w różnych kulturach

30

 

30

4

Zo

6.

Seminarium magisterskie*

 

15

15

1

Z

7.

Stres w teorii i praktyce 1

15

10

25

3

Zo

8.

Sztuki walki

 

30

30

3

Zo

9.

Techniki relaksacyjne w wodzie

10

20

30

3

Zo

Razem

80

185

265

30

 

*Seminarium magisterskie realizowane jest pod opieką samodzielnego pracownika nauki

Legenda: w – wykład, ćw – ćwiczenia, Zo – zaliczenie na ocenę, Z – zaliczenie bez oceny, E – egzamin.

 

Kierunek

TURYSTYKA I REKREACJA

ROK I, SEMESTR 2     studia II stopnia, stacjonarne i niestacjonarne wieczorowe

Specjalność: REKREACJA RUCHOWA

 

 

 

Liczba godzin

Liczba

 

Forma

Lp.

Nazwa przedmiotu

w semestrze

godzin

ECTS

zaliczenia

 

 

[w]

[ćw]

ogółem

 

(Zo lub E)

1.

Atrakcje rekreacyjne Polski – objazd

 

60

60

4

Zo

2.

Biologiczne aspekty aktywności ruchowej

30

 

30

4

Zo

3.

Fundusze unijne w turystyce i rekreacji

15

15

30

4

Zo

4.

Informatyka w turystyce i rekreacji

10

20

30

3

Zo

5.

Metodyka pracy animatora czasu wolnego

20

10

30

4

E

6.

Pierwsza pomoc przedlekarska

 

15

15

2

Zo

7.

Regiony turystyczne 2

15

15

30

5

E

8.

Seminarium magisterskie*

 

15

15

1

Z

9.

Sporty rekreacyjne 1

 

30

30

3

Zo

Razem

90

180

270

30

 

*Seminarium magisterskie realizowane jest pod opieką samodzielnego pracownika nauki

Legenda: w – wykład, ćw – ćwiczenia, Zo – zaliczenie na ocenę, Z – zaliczenie bez oceny, E – egzamin.


Kierunek

TURYSTYKA I REKREACJA

ROK I, SEMESTR 2     studia II stopnia, stacjonarne i niestacjonarne wieczorowe

Specjalność: TURYSTYKA KULTUROWA I PRZYRODNICZA

 

 

 

Liczba godzin

Liczba

 

Forma

Lp.

Nazwa przedmiotu

W semestrze

godzin

ECTS

zaliczenia

 

 

[w]

[ćw]

ogółem

 

(Zo lub E)

1.

Geografia fizyczna i społeczno-ekonomiczna Dolnego Śląska

15

30

45

6

E

2.

Historia i sztuka Śląska

15

30

45

6

E

3.

Informatyka w turstyce i rekreacji

10

20

30

3

Zo

4.

Regiony turystyczne 2

15

15

30

5

E

5.

Regiony turystyczne Europy – ćwiczenia objazdowe

 

60

60

4

Zo

6.

Seminarium magisterskie*

 

15

15

1

Z

8.

Wrocław jako centrum krajoznawcze

15

30

45

5

Zo

Razem

70

200

270

30

 

*Seminarium magisterskie realizowane jest pod opieką samodzielnego pracownika nauki

Legenda: w – wykład, ćw – ćwiczenia, Zo – zaliczenie na ocenę, Z – zaliczenie bez oceny, E – egzamin.

 

Kierunek

TURYSTYKA I REKREACJA

ROK I, SEMESTR 2     studia II stopnia, stacjonarne i niestacjonarne wieczorowe

Specjalność: TURYSTYKA WYPOCZYNKOWA

 

 

 

Liczba godzin

Liczba

 

Forma

Lp.

Nazwa przedmiotu

W semestrze

godzin

ECTS

zaliczenia

 

 

[w]

[ćw]

ogółem

 

(Zo lub E)

1.

Informatyka w turystyce i rekreacji

10

20

30

3

Zo

2.

Polska oferta turystyki wypoczynkowej

20

30

50

6

E

3.

Produkty turystyki wypoczynkowej

15

30

45

6

E

4.

Regiony turystyczne 2

15

15

30

5

E

5.

Regiony turystyczne Europy – ćwiczenia objazdowe

 

60

60

4

Zo

6.

Seminarium magisterskie*

 

15

15

1

Z

7.

Zachowania turystów w obszarach wypoczynkowych

15

30

45

5

Zo

Razem

75

200

275

30

 

*Seminarium magisterskie realizowane jest pod opieką samodzielnego pracownika nauki

Legenda: w – wykład, ćw – ćwiczenia, Zo – zaliczenie na ocenę, Z – zaliczenie bez oceny, E – egzamin.


Kierunek

TURYSTYKA I REKREACJA

ROK II, SEMESTR 3    studia II stopnia, stacjonarne i niestacjonarne [wieczorowe]

Specjalność: PROMOCJA ZDROWIA W REKREACJI

 

 

Liczba godzin

Liczba

 

Forma

Lp.

Nazwa przedmiotu

W semestrze

godzin

ECTS

zaliczenia

 

 

[w]

[ćw]

ogółem

 

(Zo lub E)

1.

Doradztwo turystyczne

20

10

30

3

Zo

2.

Emisja i higiena głosu

 

15

15

1

Zo

3.

Mierniki jakości życia

10

20

30

4

E

4.

Podstawy dietetyki

10

15

25

2

Zo

5.

Polityka turystyczna

20

10

30

4

E

6.

Psychologia zdrowia w praktyce

10

20

30

2

Zo

7.

Seminarium magisterskie 1*

 

7

7

0

Z

8.

Strategie w promocji zdrowia

 

30

30

2

Zo

9.

Zagrożenia zdrowotne i choroby cywilizacyjne

15

15

30

4

E

10.

Zdrowie publiczne i podstawy epidemiologii

15

15

30

4

E

11.

Praktyka zawodowa

 

60

60

4

Zo

Razem

100

217

317

30

 

*Seminarium magisterskie realizowane jest pod opieką promotora pracy w terminach ustalonych z magistrantem. Zgodnie z Uchwałą 23/2010 Senatu AWF we Wrocławiu z dnia 17.06.2010 r. promotor rozlicza 17 godzin za każdego seminarzystę po przeprowadzeniu egzaminu magisterskiego.

Legenda: w – wykład, ćw – ćwiczenia, Zo – zaliczenie na ocenę, Z – zaliczenie bez oceny, E – egzamin.

 

Kierunek

TURYSTYKA I REKREACJA

ROK II, SEMESTR 3    studia II stopnia, stacjonarne i niestacjonarne wieczorowe

Specjalność: REKREACJA RUCHOWA

 

 

Liczba godzin

Liczba

 

Forma

Lp.

Nazwa przedmiotu

w semestrze

godzin

ECTS

zaliczenia

 

 

[w]

[ćw]

ogółem

 

(Zo lub E)

1.

Doradztwo turystyczne

20

10

30

3

Zo

2.

Język oddziaływań perswazyjnych

10

20

30

4

Zo

3.

Organizacja usług rekreacyjnych

20

10

30

6

E

4.

Polityka turystyczna

20

10

30

4

E

5.

Rekreacja osób niepełnosprawnych

20

10

30

5

Zo

6.

Rekreacyjne formy aktywności

15

15

30

4

Zo

7.

Seminarium magisterskie 1*

 

7

7

0

Z

8.

Praktyka zawodowa

 

60

60

4

Zo

Razem

105

142

247

30

 

**Seminarium magisterskie realizowane jest pod opieką promotora pracy w terminach ustalonych z magistrantem. Zgodnie z Uchwałą 23/2010 Senatu AWF we Wrocławiu z dnia 17.06.2010 r. promotor rozlicza 17 godzin za każdego seminarzystę po przeprowadzeniu egzaminu magisterskiego.

Legenda: w – wykład, ćw – ćwiczenia, Zo – zaliczenie na ocenę, Z – zaliczenie bez oceny, E – egzamin.


Kierunek

TURYSTYKA I REKREACJA

ROK II, SEMESTR 3    studia II stopnia, stacjonarne i niestacjonarne wieczorowe

Specjalność: TECHNIKI RELAKSACYJNE W REKREACJI

 

 

Liczba godzin

Liczba

 

Forma

Lp.

Nazwa przedmiotu

w semestrze

godzin

ECTS

zaliczenia

 

 

[w]

[ćw]

ogółem

 

(Zo lub E)

1.

Doradztwo turystyczne

20

10

30

3

Zo

2.

Emisja i higiena głosu

 

15

15

1

Zo

3.

Metodyka technik relaksacyjnych

15

15

30

5

E

4.

Podstawy dietetyki

10

15

25

2

Zo

5.

Polityka turystyczna

20

10

30

4

E

6.

Relaksacyjne formy ekspresji ruchowej

 

30

30

3

Zo

7.

Seminarium magisterskie 1*

 

7

7

0

Z

8.

Stres w teorii i praktyce 2

15

10

25

5

E

9.

Trening progresywny Jacobsona

 

30

30

3

Zo

10.

Praktyka zawodowa

 

60

60

4

Zo

Razem

80

202

282

30

 

*Seminarium magisterskie realizowane jest pod opieką promotora pracy w terminach ustalonych z magistrantem. Zgodnie z Uchwałą 23/2010 Senatu AWF we Wrocławiu z dnia 17.06.2010 r. promotor rozlicza 17 godzin za każdego seminarzystę po przeprowadzeniu egzaminu magisterskiego.

Legenda: w – wykład, ćw – ćwiczenia, Zo – zaliczenie na ocenę, Z – zaliczenie bez oceny, E – egzamin.

 

Kierunek

TURYSTYKA I REKREACJA

ROK II, SEMESTR 3    studia II stopnia, stacjonarne i niestacjonarne wieczorowe

Specjalność: TURYSTYKA KULTUROWA I PRZYRODNICZA

 

 

Liczba godzin

Liczba

 

Forma

Lp.

Nazwa przedmiotu

w semestrze

godzin

ECTS

zaliczenia

 

 

[w]

[ćw]

ogółem

 

(Zo lub E)

1.

Doradztwo turystyczne

20

10

30

3

Zo

2.

Kartografia turystyczna

30

20

50

6

E

3.

Polityka turystyczna

20

10

30

4

E

4.

Seminarium magisterskie 1*

 

7

7

0

Z

5.

Statystyka i metody statystyczne w turystyce

10

20

30

7

E

6.

Walory kulturowe dla turystyki w Europie

30

20

50

5

Zo

7.

Walory przyrodnicze dla turystyki w Europie

30

20

50

5

Zo

Razem

140

107

247

30

 

* Seminarium magisterskie realizowane jest pod opieką promotora pracy w terminach ustalonych z magistrantem. Zgodnie z Uchwałą 23/2010 Senatu AWF we Wrocławiu z dnia 17.06.2010 r. promotor rozlicza 17 godzin za każdego seminarzystę po przeprowadzeniu egzaminu magisterskiego.

Legenda: w – wykład, ćw – ćwiczenia, Zo – zaliczenie na ocenę, Z – zaliczenie bez oceny, E – egzamin.

 


Kierunek

TURYSTYKA I REKREACJA

ROK II, SEMESTR 3    studia II stopnia, stacjonarne i niestacjonarne wieczorowe

Specjalność: TURYSTYKA WYPOCZYNKOWA

 

 

 

Liczba godzin

Liczba

 

Forma

Lp.

Nazwa przedmiotu

w semestrze

godzin

ECTS

zaliczenia

 

 

[w]

[ćw]

ogółem

 

(Zo lub E)

1.

Doradztwo turystyczne

20

10

30

3

Zo

2.

Kartografia turystyczna

30

20

50

6

E

3.

Polityka turystyczna

20

10

30

4

E

4.

Popyt na usługi wypoczynkowe

30

20

50

5

E

5.

Seminarium magisterskie 1*

 

7

7

0

Z

6.

Społeczno-ekonomiczne problemy w obszarach wypoczynkowych

30

20

50

5

Zo

7.

Statystyka i metody statystyczne w turystyce

10

20

30

7

E

Razem

140

107

247

30

 

* Seminarium magisterskie realizowane jest pod opieką promotora pracy w terminach ustalonych z magistrantem. Zgodnie z Uchwałą 23/2010 Senatu AWF we Wrocławiu z dnia 17.06.2010 r. promotor rozlicza 17 godzin za każdego seminarzystę po przeprowadzeniu egzaminu magisterskiego.

Legenda: w – wykład, ćw – ćwiczenia, Zo – zaliczenie na ocenę, Z – zaliczenie bez oceny, E – egzamin.

 

 

Kierunek

TURYSTYKA I REKREACJA

ROK II, SEMESTR 4    studia II stopnia, stacjonarne i niestacjonarne [wieczorowe]

Specjalność: PROMOCJA ZDROWIA W REKREACJI

 

 

 

Liczba godzin

Liczba

 

Forma

Lp.

Nazwa przedmiotu

w semestrze

godzin

ECTS

zaliczenia

 

 

[w]

[ćw]

ogółem

 

(Zo lub E)

1.

Defektologia i niepełno-sprawność w rekreacji

10

20

30

1

Zo

2.

Metody radzenia sobie ze stresem

15

30

45

2

Zo

3.

Praktyczne podstawy lokalnych i globalnych programów promocji zdrowia

 

30

30

2

Zo

4.

Seminarium magisterskie 2*

 

10

10

10

Zo

5.

Trening relaksacyjny w praktyce

 

20

20

1

Zo

6.

Zagospodarowanie i przestrzen-ne planowanie turystyczne

20

10

30

4

E

7.

Egzamin dyplomowy magisterski

 

 

 

10

E

Razem

45

120

165

30

 

* Seminarium magisterskie realizowane jest pod opieką promotora pracy w terminach ustalonych z magistrantem. Zgodnie z Uchwałą 23/2010 Senatu AWF we Wrocławiu z dnia 17.06.2010 r. promotor rozlicza 17 godzin za każdego seminarzystę po przeprowadzeniu egzaminu magisterskiego.

Legenda: w – wykład, ćw – ćwiczenia, Zo – zaliczenie na ocenę, E – egzamin.

Kierunek

TURYSTYKA I REKREACJA

ROK II, SEMESTR 4    studia II stopnia, stacjonarne i niestacjonarne wieczorowe

Specjalność: REKREACJA RUCHOWA

 

 

 

Liczba godzin

Liczba

 

Forma

Lp.

Nazwa przedmiotu

w semestrze

godzin

ECTS

zaliczenia

 

 

[w]

[ćw]

ogółem

 

(Zo lub E)

1.

Negocjacje i rozwiązywanie konfliktów

10

20

30

1

Zo

2.

Rekreacja i turystyka szkolna

15

15

30

2

Zo

3.

Rekreacja ruchowa seniorów

20

10

30

1

Zo

4.

Seminarium magisterskie 2*

 

10

10

10

Zo

5.

Socjo-kulturowe formy rekreacji

15

15

30

1

Zo

6.

Sporty rekreacyjne 2

 

30

30

1

Zo

7.

Zagospodarowanie i przestrzen-ne planowanie turystyczne

20

10

30

4

E

8.

Egzamin dyplomowy magisterski

 

 

 

10

E

Razem

80

110

190

30

 

* Seminarium magisterskie realizowane jest pod opieką promotora pracy w terminach ustalonych z magistrantem. Zgodnie z Uchwałą 23/2010 Senatu AWF we Wrocławiu z dnia 17.06.2010 r. promotor rozlicza 17 godzin za każdego seminarzystę po przeprowadzeniu egzaminu magisterskiego.

Legenda: w – wykład, ćw – ćwiczenia, Zo – zaliczenie na ocenę, E – egzamin.

 

Kierunek

TURYSTYKA I REKREACJA

ROK II, SEMESTR 4    studia II stopnia, stacjonarne i niestacjonarne wieczorowe

Specjalność: TECHNIKI RELAKSACYJNE W REKREACJI

 

 

 

Liczba godzin

Liczba

 

Forma

Lp.

Nazwa przedmiotu

w semestrze

godzin

ECTS

zaliczenia

 

 

[w]

[ćw]

ogółem

 

(Zo lub E)

1.

Ćwiczenia koncentracji i medytacji

6

24

30

1

Zo

2.

Ćwiczenia świadomości ciała

 

30

30

2

Zo

3.

Seminarium magisterskie 2*

 

10

10

10

Zo

4.

Teoria i praktyka ćwiczeń siłowych i rozciągających

6

24

30

1

Zo

5.

Trening autogenny Schultza

 

30

30

2

Zo

6.

Zagospodarowanie i przestrzen-ne planowanie turystyczne

20

10

30

4

E

7.

Egzamin dyplomowy magisterski

 

 

 

10

E

Razem

32

128

160

30

 

* Seminarium magisterskie realizowane jest pod opieką promotora pracy w terminach ustalonych z magistrantem. Zgodnie z Uchwałą 23/2010 Senatu AWF we Wrocławiu z dnia 17.06.2010 r. promotor rozlicza 17 godzin za każdego seminarzystę po przeprowadzeniu egzaminu magisterskiego.

Legenda: w – wykład, ćw – ćwiczenia, Zo – zaliczenie na ocenę, E – egzamin.


Kierunek

TURYSTYKA I REKREACJA

ROK II, SEMESTR 4    studia II stopnia, stacjonarne i niestacjonarne [wieczorowe]

Specjalność: TURYSTYKA KULTUROWA I PRZYRODNICZA

 

 

 

Liczba godzin

Liczba

 

Forma

Lp.

Nazwa przedmiotu

w semestrze

godzin

ECTS

zaliczenia

 

 

[w]

[ćw]

ogółem

 

(Zo lub E)

1.

Ekoturystyka

30

20

50

2

Zo

2.

Seminarium magisterskie 2*

 

10

10

10

Zo

3.

Turystyka kulturowa i przyrodnicza w Europie

30

20

50

2

E**

4.

Walory przyrodnicze i kulturowe na obszarach pozaeuropejskich

30

20

50

2

Zo

5.

Zagospodarowanie i przestrzen-ne planowanie turystyczne

20

10

30

4

E

6.

Egzamin dyplomowy magisterski

 

 

 

10

E

Razem

110

80

190

30

 

* Seminarium magisterskie realizowane jest pod opieką promotora pracy w terminach ustalonych z magistrantem. Zgodnie z Uchwałą 23/2010 Senatu AWF we Wrocławiu z dnia 17.06.2010 r. promotor rozlicza 17 godzin za każdego seminarzystę po przeprowadzeniu egzaminu magisterskiego.

**Egzamin obejmuje przedmioty: Walory przyrodnicze dla turystyki w Europie i Walory kulturowe dla turystyki w Europie z semestru 3 oraz Turystykę kulturowe i przyrodniczą w Europie z semestru 4.

Legenda: w – wykład, ćw – ćwiczenia, Zo – zaliczenie na ocenę, E – egzamin.

 

 

Kierunek

TURYSTYKA I REKREACJA

ROK II, SEMESTR 4    studia II stopnia, stacjonarne i niestacjonarne [wieczorowe]

Specjalność: TURYSTYKA WYPOCZYNKOWA

 

 

 

Liczba godzin

Liczba

 

Forma

Lp.

Nazwa przedmiotu

w semestrze

godzin

ECTS

zaliczenia

 

 

[w]

[ćw]

ogółem

 

(Zo lub E)

1.

Ekoturystyka

30

20

50

2

Zo

2.

Nowe tendencje w turystyce wypoczynkowej

30

20

50

2

E

3.

Planowanie w turystyce wypoczynkowej

30

15

45

2

Zo

4.

Seminarium magisterskie 2*

 

10

10

10

Zo

5.

Zagospodarowanie i przestrzen-ne planowanie turystyczne

20

10

30

4

E

6.

Egzamin dyplomowy magisterski

 

 

 

10

E

Razem

110

75

185

30

 

* Seminarium magisterskie realizowane jest pod opieką promotora pracy w terminach ustalonych z magistrantem. Zgodnie z Uchwałą 23/2010 Senatu AWF we Wrocławiu z dnia 17.06.2010 r. promotor rozlicza 17 godzin za każdego seminarzystę po przeprowadzeniu egzaminu magisterskiego.

Legenda: w – wykład, ćw – ćwiczenia, Zo – zaliczenie na ocenę, E – egzamin.

 

1.5. Alfabetyczna lista przedmiotów do wyboru

 

Przedmioty biomedyczne

Aktywność fizyczna w badaniach ankietowych

Anatomia topograficzna

Biochemiczne podstawy treningu i wspomagania

Biofizyka

Ekologiczny styl życia

Ekotoksykologia

Komputerowa analiza chodu

Masaż klasyczny

Metody laboratoryjnej kontroli wysiłku

Nowe w biologii

Odnowa biologiczna

Ograniczenia zdrowotne w turystyce i rekreacji

Pierwsza pomoc przedmedyczna

Podstawy anatomii narządów wewnętrznych

Podstawy fizjologii i biochemii

Podstawy funkcjonowania organizmu człowieka

Styl życia a zdrowie

 

Przedmioty humanistyczne

Aktywność fizyczna w systemie wartości osób niepełnosprawnych – studium aksjologiczne

Ciało i jego wartość. Cielesność w kulturze i sztuce

Coaching kadry kierowniczej w obszarze turystyki i rekreacji

Edukacja do czasu wolnego

Edukacja zdrowotna

Elementy antropologii kulturowej

Emisja głosu

Filozofia i etyka sportu

Komunikacja społeczna

Literatura jako medium wartości

Negocjacje

Podstawy kierowania zespołami

Podstawy technik grupowego rozwiązywania problemów

Propedeutyka olimpizmu

Propedeutyka teorii wychowania fizycznego

Psychomotoryczne wspomaganie rozwoju dziecka

Samotność: wybór czy konieczność. Jednostka w społeczeństwie nowoczesnym i ponowoczesnym

Sport w propagandzie

Strategia prezentacji – praktyka wystąpień publicznych

Techniki grupowego rozwiązywania problemów

Trening decyzyjny

Zarządzanie kadrami w obszarze turystyki i rekreacji

 

Przedmioty teoretyczne

Gospodarka turystyczna na obszarach chronionych

Historia i sztuka Śląska

Metodyka treningu zdrowotnego

Podstawy bezpieczeństwa w górach

Podstawy marketingu

Podstawy rachunkowości i finansów

Podstawy rekreacyjnego uprawiania żeglarstwa morskiego

Praca opiekuńczo-wychowawcza na koloniach i obozach

Programy komputerowe w educji i prezentacji pracy magisterskiej

Rekreacja zimowa

Sporty wodne w rekreacji

Sztuka nauczania czynności ruchowych jako podstawa świadomych zachowań rekreacyjnych

Teoretyczne zasady żeglowania na jachcie śródlądowym

Trening sportowy i zdrowotny w praktyce

Turystyka kwalifikowana

 

Przedmioty praktyczne

Aerobik klasyczny

Badminton

Baseball

Biegowe formy ruchu

Boks

Ćwiczenia siłowe w turystyce i rekreacji

Elementy żeglarstwa regatowego w windsurfingu

Fitness w wodzie

Futsal

Golf

Gry zespołowe w wodzie

Hi low aerobik

Hokej na trawie

Joga klasyczna

Judo

Ju-jitsu

Kierowanie zespołami

MMA (Mix Martial Arst) – Mieszane sztuki walki

Pilates i stretching

Płetwonurkowanie

Pływanie alternatywne

Pływanie długodystansowe

Pływanie zdrowotne

Podstawy kajakarstwa górskiego

Podstawy łyżwiarstwa

Podstawy windskateboarda i icesurfingu

Propedeutyka szermierki

Ratownictwo wodne

Różne formy kształcenia motoryki człowieka

Rugby

Snowboard

Step aerobik

Streetball

Siatkówka plażowa

Tenis – elementy techniki i metodyki nauczania

Tenis – minitenis

Tenis stołowy w rekreacji

Turystyka kajakowa

Turystyka przyrodnicza

Wprowadzenie do technik relaksacyjnych i medytacyjnych

Wybrane elementy judo w sportach rekreacyjnych

Zabawy i gry ruchowe

Zabawy i gry terenowe

 

1.6. Alfabetyczna lista specjalizacji instruktorskich

 

Specjalizacje instruktorskie

Rok III, sem. 5-6 [IR]

Aerobik

Badminton

Fitness – ćwiczenia siłowe

Jazda konna

Kajakarstwo

Koszykówka

Narciarstwo zjazdowe

Piłka nożna

Piłka siatkowa

Pływanie

Snowboard

Tenis

Tenis stołowy

Windsurfing

Żeglarstwo

 

 

1.7. Prezentacja przedmiotów biomedycznych do wyboru – w układzie alfabetycznym

 

                            AKTYWNOŚĆ FIZYCZNA W BADANIACH ANKIETOWYCH

                            Katedra Biostruktury

                                   Kierownik: prof. dr hab. Zofia Ignasiak

Język wykładowy: polski                                                      Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: prof. dr hab. Teresa Sławińska-Ochla, dr Kamila Czajka, dr Jarosław Fugiel, dr Paweł Posłuszny

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10

20

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: wiedza w zakresie licznych metod służących do oceny poziomu aktywności fizycznej oraz narzędzie wykorzystywanych do jej pomiaru. Student jest świadomy znaczenia aktywności fizycznej dla zdrowia człowieka. Umiejętność doboru właściwych narzędzi do pomiaru aktywności fizycznej, przeprowadzania badań a także umiejętność analizy i prezentacji otrzymanych wyników.

            Program: charakterystyka aktywności fizycznej populacji wybranych krajów europejskich – prezentacja wyników badań ze szczególnym uwzględnieniem stosowanych metod badawczych. Aktywność fizyczna populacji Amerykańskiej – prezentacja wyników badań ze szczególnym uwzględnieniem stosowanych metod badawczych. Charakterystyka aktywności fizycznej populacji pozostałych krajów – przegląd wyników i metod badań. Problematyka aktywności fizycznej osób dorosłych. Aktywność fizyczna Polaków na tle innych krajów.

            Zalecana literatura:

  1. Dishman R.K., Washburn R.A., Heath G.W., Physical activity epidemiology. Human Kinetics 2004.
  2. Drabik J., Aktywność fizyczna w treningu zdrowotnym osób dorosłych, cz. 2. AWF, Gdańsk 1996.
  3. Kuński H., Trening zdrowotny osób dorosłych. Medsportpress, Warszawa 2003.
  4. Osiński W., Antropomotoryka. AWF, Poznań 2003.
  5. Stupnicki R., Analiza i prezentacja danych ankietowych. AWF, Warszawa 2003.
  6. Stupnicki R., Analysis and presentation of questionnaire data. AWF, Warszawa 2008.

 

                            ANATOMIA TOPOGRAFICZNA

                            Katedra Biostruktury

                                   Kierownik: prof. dr hab. Zofia Ignasiak

Język wykładowy: polski                                                      Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: prof. dr hab. Zofia Ignasiak, dr Kamila Czajka, dr Jarosław Domaradzki, dr Jarosław Fugiel, dr Katarzyna Kochan-Jacheć, dr Paweł Posłuszny, dr Grzegorz Żurek, mgr Jakub Pokrywka, mgr Katarzyna Prasał

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10

20

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: celem kształcenia jest zapoznanie studenta z położeniem poszczególnych narządów wewnętrznych w kontekście ich usytuowania w stosunku elementów biernego i czynnego układu ruchu. Zadaniem przedmiotu jest także teoretyczne przygotowanie do przedmiotów podstawowych odwołujących się do anatomii, a realizowanych w kolejnych latach studiów.

            Program: topografia narządów na tle biernego i czynnego układu ruchu.

            Zalecana literatura:

  1. Ignasiak Z., Anatomia układu ruchu. Elsevier 2006.
  2. Ignasiak Z., Anatomia narządów wewnętrznych i układu nerwowego. Elsevier 2006.
  3. Ignasiak Z., Żurek G. (red.), Anatomia na żywym człowieku. Wstęp do terapii manualnej. Elsevier 2004.
  4. Bochenek A., Reicher M., Anatomia człowieka, t. I-V. PZWL, Warszawa 1998-2002.
  5. Gołąb B., Anatomia czynnościowa ośrodkowego układu nerwowego. PZWL, Warszawa 2004.
  6. Marciniak T., Anatomia prawidłowa człowieka, t. I-III. Wrocław 1991.
  7. Marecki B., Anatomia funkcjonalna. AWF, Poznań 1996.
  8. Sokołowska-Pituchowa J., Anatomia człowieka. PZWL, Warszawa 2000.
  9. Woźniak W., Anatomia człowieka. Urban&Partner, Wrocław 2001.

            Atlasy:

  1. Grant J.C.B., Atlas anatomii. Górnicki Wydawnictwo Medyczne, Wrocław 2001.
  2. Leonhardt H., Plater W., Kahle W., Podręczny atlas anatomii człowieka, t. I-III. Wydawnictwo Medyczne Słowiński Verlag, Brema 1998.
  3. Netter F., Atlas anatomii człowieka. Urban&Partner, Wrocław 2002.
  4. Sinielnikow R.D., Atlas anatomii człowieka, t. I-III. 1989.
  5. Sobota J., Atlas anatomii człowieka, t. I-II. Urban&Partner, Wrocław 2001.
  6. Stelmasiak W., Atlas anatomii człowieka, t. I-III. Warszawa.

 

                            BIOCHEMICZNE PODSTAWY TRENINGU I WSPOMAGANIA

                            Katedra Fizjologii i Biochemii

                                   Kierownik: prof. dr hab. Marek Zatoń

Język wykładowy: polski                                                      Status przedmiotu: fakultatywny

Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Wymagania wstępne: ukończenie podstawowego kursu biochemii i fizjologii                        

Prowadzący: dr Jacek Borkowski, dr Ewa Bakońska-Pacoń, mgr inż. Joanna Kosendiak

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10

20

 

Forma zaliczenia:

ECTS:

 

Zo

 

2

 

            Efekty kształcenia: pogłębienie wiedzy na temat wytrzymałości w różnych jej odmianach. Określenie skuteczności różnych strategii trenowania wytrzymałości. Znajomość metabolicznych podstaw wytrzymałości. Wykonywanie i interpretacja niektórych testów biochemicznych.

            Program: pojęcie wytrzymałości w wysiłku fizycznym. Wytrzymałość w wysiłkach siłowych, kwasomlekowych i tlenowych. Wytrzymałość a pojęcia pojemności fosfagenowej, pojemności glikolitycznej i pojemności tlenowej. Wytrzymałość w wysiłkach krótkotrwałych. Podstawy biochemiczne wysiłków krótkotrwałych. Praktyczne metody oznaczeń metabolitów i innych parametrów biochemicznych w wysiłkach krótkotrwałych. Charakterystyka biochemiczna włókien mięśniowych zaangażowanych w wysiłki o najwyższej intensywności. Biochemiczne podstawy treningu wytrzymałości siłowej. Wspomaganie wytrzymałości siłowej. Wytrzymałość w wysiłkach glikolitycznych – podstawy metaboliczne. Pojęcie pojemności glikolitycznej. Zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej w wysiłku glikolitycznym. Kwas mlekowy – przemiany w trakcie i po wysiłku. Restytucja. Mechanizmy metaboliczne i adaptacyjne umożliwiające rozwój wytrzymałości w wysiłkach kwasomlekowych. Wspomaganie w wysiłkach kwasomlekowych. Praktyczne metody oznaczeń metabolitów i innych parametrów biochemicznych w wysiłkach kwasomlekowych. Podstawy metaboliczne wysiłków długotrwałych. Metabolizm wysiłków opartych na tlenowych przemianach glikogenu. Strategie wspomagania wysiłków opartych na tlenowych przemianach glikogenu. Praktyczne metody oznaczeń metabolitów i innych parametrów biochemicznych w wysiłkach opartych na tlenowych przemianach glikogenu. Metabolizm wysiłków opartych na przemianach tłuszczów i białek. Wspomaganie wysiłków opartych na tych przemianach. Adaptacja metaboliczna do wysiłków o bardzo długim czasie trwania. Reaktywne formy tlenu i ich powstawanie w wysiłkach wytrzymałościowych. Strategie adaptacji metabolicznych do zwiększonej produkcji reaktywnych form tlenu. Praktyczne zasady oznaczeń metabolitów i innych parametrów biochemicznych mających związek z wysiłkami wytrzymałościowymi o bardzo długim czasie trwania.

            Zalecana literatura:

  1. Houston M.E., Biochemistry Primer for Exercise Science-3rd Edition 2006.
  2. Poortmans J.R., Principles of Exercise Biochemistry. Karger 2004.
  3. Borkowski J., Bioenergetyka i biochemia tlenowego wysiłku fizycznego. AWF, Wrocław 2003.
  4. Hübner-Woźniak E., Ocena wysiłku fizycznego oraz monitorowanie treningu sportowego metodami biochemicznymi. Studia i Monografie 110. AWF, Warszawa 2006.

 

                            BIOFIZYKA

                            Katedra Biomechaniki

                                   Kierownik: dr hab. Alicja Rutkowska-Kucharska, prof. nadzw.

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: mgr inż. Alicja Kebel, dr Adam Siemieński, dr inż. Sławomir Winiarski

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10

20

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: zdobycie umiejętności dostrzegania w ruchu człowieka obiektywnych prawidłowości oraz posługiwania się prawami mechaniki, mechaniki płynów i termodynamiki dla wyjaśniania tych prawidłowości. Zdobycie umiejętności ilościowego i jakościowego przewidywania konsekwencji najważniejszych praw fizyki dla ruchu człowieka.

            Program: miejsce fizyki i biofizyki wśród innych nauk przyrodniczych. Elementy mechaniki punktu materialnego i bryły sztywnej. Kinematyka i dynamika ruchu postępowego i obrotowego. Zasady mechaniki płynów i ich rola w zrozumieniu sił działających na człowieka poruszającego się w powietrzu i w wodzie. Podstawowe zasady termodynamiki. Prawa rządzące przemianami energii wewnątrz ciała człowieka oraz wymianą energii między ciałem człowieka a otoczeniem. Elementy fizyki sportu.

            Zalecana literatura:

  1. Pilawski A. (red.), Podstawy biofizyki. PZWL, Warszawa 1983.
  2. Ernst K., Fizyka sportu. PWN, Warszawa 1992.

 

                            EKOLOGICZNY STYL ŻYCIA

                            Katedra Fizjologii i Biochemii

                                   Kierownik: prof. dr hab. Marek Zatoń

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Beata Pieróg

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10

20

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: podwyższenie świadomości ekologicznej – niezbędnego czynnika w antropogenie zmienionym środowisku, zapoznanie studentów ze środowiskowymi zagrożeniami zdrowia człowieka i realnymi możliwościami ich ograniczenia, prawidłowy i świadomy wybór opakowań, środków chemicznych, materiałów budowlanych i produktów spożywczych w życiu codziennym, wiedza o występujących w środowisku przyrodniczym zagrożeniach środowiskowych i realnych możliwościach ograniczenia ich wpływu na organizm człowieka. Umiejętność prawidłowego wykorzystania i ochrony dóbr naturalnych.

            Program: specyfika zagrożeń środowiskowych. Substancje i czynniki zagrażające zdrowiu. Środowiskowe zagrożenia zdrowia a możliwości zaradcze i rozwojowe ludzi. Środowiskowe zagrożenia zdrowia a układ immunologiczny człowieka. Ekologia na co dzień.

            Zalecana literatura:

  1. Brown L.R., Flavin Ch., Raport o stanie świata u progu nowego tysiąclecia. Książka i Wiedza 2000.
  2. Chełmicki W., Woda zasoby, degradacja, ochrona. PWN, Warszawa 2001.
  3. Rosik-Dulewska Cz., Podstawy gospodarki odpadami. PWN, Warszawa 2000.
  4. Kabata-Pendios A., Pendios H., Biogeochemia pierwiastków śladowych. Warszawa 2003.
  5. Alloway B.J., Ayres D.C., Chemiczne podstawy zanieczyszczenia środowiska. Warszawa 2002.
  6. Siemiński M., Środowiskowe zagrożenia zdrowia. PWN, Warszawa 2001.
  7. Kotlarczyk E., Wybrane problemy higieny i ekologii człowieka. Uniwersytet Jagielloński 2000.
  8. Kalinowska H., Ekologia – wybór przyszłości. Warszawa 1998.

 

                            EKOTOKSYKOLOGIA

                            Katedra Podstaw Fizjoterapii

                                   Kierownik: prof. dr hab. Krzysztof A. Sobiech

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Małgorzata Socha

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10

20

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS:

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: wyjaśnienie znaczenia właściwości wybranych związków chemicznych w określaniu ich roli w środowisku w kontekście ekologicznym. Określenie skutków oddziaływania ektotoksyn na organizmy żywe, populacje, zbiorowiska i cały ekosystem

            Program: zakres badań ekotoksykologii; definicja trucizn, przyczyny i struktura zatruć; czynniki wpływające na toksyczność trucizn; główne typy zanieczyszczeń środowiskowych: ich wnikanie do środowiska, przemieszczanie się w środowisku, zaleganie i transformacja chemiczna i biotransformacja; skutki oddziaływań zanieczyszczeń na organizmy żywe, odporność na zanieczyszczenia; substancje pylicotwórcze – azbest, talk, węgiel; chemiczne zanieczyszczenia powietrza, wód i gleby; chemiczne zanieczyszczenie powietrza w pomieszczeniach mieszkalnych; toksyczność tworzyw sztucznych; bezpieczeństwo wyrobów kosmetycznych (surowców kosmetycznych i wyrobu gotowego); zanieczyszczenia i toksyny w żywności; toksyczność substancji uzależniających (naturalne pochodzne opium; substancje halucynogenne, rozpuszczalniki organiczne, wyroby tytoniowe); zatrucia lekami (skutki przedawkowania witamin, leki przeciwbólowe, przeciwgorączkowe i przeciwzapalne), działanie rakotwórcze, teratogenne i embriotoksyczne leków.

            Zalecana literatura:

Walter C.H., Hopkin S.P., Sibly R.M., Peakall D.B., Podstawy ekotoksykologii. PWN, Warszawa 2002.

Seńczuk W., Toksykologia współczesna. PZWL, Warszawa 2005.

Zakrzewski S.F., Podstawy toksykologii środowiska. PWN, Warszawa 1995.

Laskowski R., Migula P., Ekotoksykologia od komórki do ekosystemu. Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 2004.

 

                            KOMPUTEROWA ANALIZA CHODU

                            Katedra Biomechaniki

                                   Kierownik: dr hab. Alicja Rutkowska-Kucharska, prof. nadzw.

Język wykładowy: polski, angielski                                        Status przedmiotu: fakultatywny       

                                                                                               Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Wymagania wstępne: student powinien znać podstawy biofizyki i mechaniki ogólnej na poziomie szkoły średniej.

Prowadzący: dr inż. Alicja Dziuba, dr Agnieszka Szpala, dr inż. Sławomir Winiarski

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10

20

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS:

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: celem zajęć jest wybór, poznanie i zastosowanie metod powszechnie stosowanych w kulturze fizycznej do oceny sprawności chodu.

            Program: teoretyczne podstawy lokomocji człowieka. Opracowanie i przedstawienie podstawowych parametrów chodu człowieka oraz metod analizy, omówienie, przygotowanie eksperymentu, wykonanie eksperymentu, omówienie materiału filmowego, wstępna analiza, właściwa analiza, wykonanie prawidłowego projektu, tzw. karty badań, wstępna interpretacja wyników, właściwa interpretacja wyników, wnioski napisane w postaci konspektu końcowego.

            Zalecana literatura:

  1. Bober T., Zawadzki J., Biomechanika układu ruchu człowieka. BK, Wrocław 2001.
  2. Fidelus K., Zarys biomechaniki ćwiczeń fizycznych. AWF, Warszawa 1977.
  3. Hay J.G., The Biomechanics of Sport Techniques, IV edition. Prentice Hall, Inc 1993.

 

                            MASAŻ KLASYCZNY

                            Katedra Kultury Fizycznej Osób Niepełnosprawnych

                                   Kierownik: dr hab. Eugeniusz Bolach, prof. nadzw.

Język wykładowy: polski                                                      Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak przeciwwskazań do masażu        Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Edyta Szczuka, dr Maciej Kochański, dr Rafał Szafraniec, dr Ryszard Pawelec

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10

20

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

        

         Efekty kształcenia: opanowanie podstawowej wiedzy z zakresu masażu klasycznego; umiejętność wykonania masażu klasycznego wybranych części ciała.

            Program: bhp i higiena masażu. Podstawowe wiadomości teoretyczne dotyczące masażu klasycznego. Wpływ masażu na poszczególne tkanki i układy. Rodzaje masażu. Omówienie technik głaskania, rozcierania, ugniatania i wibracji. Metodyka masażu poszczególnych części ciała. Metodyka masażu: mięśni podudzia, mięśni najszerszego grzbietu, mięśni uda, mięśnia czworobocznego, mięśni brzucha, stopy i mięśnia naramiennego, prostownika grzbietu, mięśni ramienia, mięśni przedramienia i ręki.

            Zalecana literatura:

  1. Prochowicz Z., Podstawy masażu leczniczego. PZWL, Warszawa 1990.
  2. Podgórski T., Masaż w rehabilitacji i sporcie. AWF, Warszawa 1992.
  3. Zborowski A., Masaż klasyczny. AZ, Kraków 1994.
  4. Magiera L., Walaszek R., Masaż sportowy. Bio-styl, Kraków 2003.
  5. Magiera L., Klasyczny masaż leczniczy. Bio-styl, Kraków 1994.
  6. Pawelec R., Szczuka E., Laber W., Metodyka masażu w odnowie biologicznej. AGIW, Wrocław 2008.
  7. Walaszek R., Masaż z elementami rehabilitacji. Rehmed, Kraków 1999.

 

                            METODY LABORATORYJNEJ

                            KONTROLI WYSIŁKU FIZYCZNEGO

                            Katedra Fizjologii i Biochemii

                                   Kierownik: prof. dr hab. Marek Zatoń

Język wykładowy: polski,angielski                                         Status przedmiotu: fakultatywny

                                                                                               Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Wymagania wstępne: brak                                                  

Prowadzący: dr Ewa Bakońska-Pacoń

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10

20

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS:

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: umiejętność zastosowania w praktyce oznaczania wybranych parametrów biochemicznych: stężenia białek, aktywności enzymów, stężenia metabolitów w różnych materiałach biologicznych w procesie monitorowania treningu sportowego i zdrowotnego oraz po zastosowaniu jednorazowych obciążeń wysiłkiem fizycznym. Interpretacja wyników badań laboratoryjnych i umiejętność korygowania doboru obciążeń na podstawie wartości wybranych parametrów biochemicznych. Oznaczanie podstawowych parametrów biochemicznych prostymi metodami laboratoryjnymi (stężenie kwasu mlekowego, stężenie białka całkowitego, oznaczanie parametrów hematologicznych).

            Program: zasady pracy w laboratorium, podstawowy sprzęt i aparatura laboratoryjna. Podstawowe metody stosowane w diagnostyce laboratoryjnej – zasady i metody oznaczania wybranych parametrów biochemicznych. Przydatność wybranych parametrów biochemicznych w monitorowaniu procesu treningowego, ocenie jednorazowego wysiłku fizycznego, adaptacji, zmęczenia i przetrenowania. Materiał biologiczny wykorzystywany w ocenie zmian wysiłkowych – charakterystyka, sposoby pobierania materiału biologicznego. Metody inwazyjne i nieinwazyjne. Morfologia krwi obwodowej i interpretacja zmian powysiłkowych. Oznaczanie parametrów równowagi kwasowo-zasadowej organizmu w różnych rodzajach wysiłku fizycznego. Ocena zawartości związków azotowych we krwi, metabolizm białek i aminokwasów w wysiłku fizycznym. Zmiany narządowe w wysiłku fizycznym. Parametry gospodarki węglowodanowej i lipidowej. Przydatność oznaczania parametrów biochemicznych w moczu w ocenie zmian powysiłkowych. Ocena wpływu wysiłku fizycznego na układ hormonalny. Laboratoryjne metody wykrywania środków i metod dopingowych w sporcie. Wpływ wysiłku na układ immunologiczny.

            Zalecana literatura:

  1. Dembińska-Kieć ., Skalski J. Urban&Partner, Wrocław 2005.
  2. Maugham R., Gleeson M., Grenhaff L., Biochemistry of Exercise and Training. Oxford Univ. Press 1997.
  3. Hübner-Woźniak E., Ocena wysiłku fizycznego oraz monitorowanie treningu sportowego metodami biochemicznymi. Studia i Monografie nr 110. AWF, Wrocław 2006.
  4. Murray R.K. i wsp., Biochemia Harpera. PZWL, Warszawa 2001, 2004.
  5. Angielski S., Jakubowski Z., Biochemia kliniczna. Perseusz, Gdańsk 1996.
  6. Tipton Ch., Advanced Exercise Physiology. M editor. Lippincott Williams&Wilkins 2006.

 

                            NOWE W BIOLOGII

                            Katedra Podstaw Fizjoterapii

                                   Kierownik: prof. dr hab. Krzysztof A. Sobiech

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Małgorzata Socha

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10

20

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS:

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: zapoznanie studentów z osiągnięciami naukowymi współczesnej biologii; przedstawienie najnowszym metod badawczych, teorii i odkryć naukowych z zakresu tej dziedziny; poznanie znaczenia najważniejszych odkryć biologicznych.

            Program: jak działają ludzkie geny; dlaczego geny są samolubne; czy istnieją ludzkie klony (bliźnięta, klonowanie, organizmy transgeniczne); nowe odkrycia w biologii, diagnostyce oraz leczeniu chorób nowotworowych, komórki macierzyste – czym są i do czego mogą służyć; czy musimy się zestarzeć? (mechanizm procesu starzenia), najważniejsze Noble w biologii; choroby prionowe; czy można zrozumieć ludzki mózg; myszy i ludzie – różne aspekty prowadzenia badań na zwierzętach; ewolucja choroby; tajemnice chromosomów płci; dlaczego wirusy są zjadliwe (wirusy: HIF, grypy, WZW C, Ebola); jak komórki popełniają samobójstwo; jak układ immunologiczny poznaje sam siebie; podstawy chorób alergicznych.

            Zalecana literatura:

  1. Literatura naukowa – wybrane artykuły.
  2. Literatura popularnonaukowa (czasopisma: Kosmos, Świat Nauki, Wiedza i Życie).

 

                            ODNOWA BIOLOGICZNA

                            Katedra Kultury Fizycznej Osób Niepełnosprawnych

                                   Kierownik: dr hab. Eugeniusz Bolach, prof. nadzw.

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr hab. Jan Szczegielniak, prof. nadzw., dr Ryszard Pawelec, dr Edyta Szczuka, dr Maciej Kochański, dr Teatyna Prystupa

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10

20

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS:

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: zaznajomienie studentów z problematyką odnowy biologicznej w procesie szkolenia sportowego. Wskazanie metod i środków stosowanych w procesie optymalizacji wypoczynku zawodnika oraz zdobycie przez nich umiejętności praktycznych koniecznych do programowania, organizacji i realizacji odnowy biologicznej.

            Program: wykłady – definicje i zadania odnowy biologicznej, stosowane środki i metody, zasady postępowania restytucyjnego, czynniki fizykalne w wspomaganiu wypoczynku i treningu, problematyka przeciążeń i przetrenowania, programowanie postępowania odnawiającego w procesie treningowym. Ćwiczenia – praktyczne zapoznanie studentów z najczęściej stosowanymi środkami odnowy biologicznej – masażem sportowym, zabiegami w środowisku wodnym, sauną, krioterapią oraz wybranymi zabiegami z zakresu fizykoterapii.

            Zalecana literatura:

  1. Dobrzański T., Medycyna wychowania fizycznego i sportu. Sport i Turystyka, Warszawa 1989.
  2. Gieremek K., Dec L., Zmęczenie i regeneracja sił. Odnowa biologiczna. HasMed, Katowice 2000.
  3. Kasperczyk T., Fenczyn J., Podręcznik odnowy psychosomatycznej. PZWL, Warszawa 1996.
  4. Magiera L., Walaszek R., Masaż sportowy z elementami odnowy biologicznej. Biosport, Kraków 2003.
  5. Podgórski T., Masaż w rehabilitacji i sporcie. AWF, Warszawa 1992.

 

                            OGRANICZENIA ZDROWOTNE W TURYSTYCE I REKREACJI

                            Katedra Biostruktury

                                   Kierownik: prof. dr hab. Zofia Ignasiak

Język wykładowy: polski                                                      Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: pozytywna ocena z przedmiotu Anatomia człowieka, pozytywna ocena z przedmiotu Fizjologia człowieka (lub równoległe uczestnictwo w zajęciach z Fizjologii człowieka)                                                                                                    Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: prof. dr hab. n. med. Marek Mędraś, dr n. med. Paweł Józków, dr n. med. Katarzyna Dunajska

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10

20

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

        

         Efekty kształcenia: uzyskanie wiedzy na temat sposobu stosowania obciążeń wysiłkowych i postępowania w przypadku dzieci i dorosłych przewlekle chorych. Poznanie roli turystyki i rekreacji w modyfikacji przebiegu wybranych jednostek chorobowych. Umiejętność planowania i dostosowania zajęć z Turystyki i Rekreacji dla osób z przewlekłymi schorzeniami.

            Program: obejmuje informacje na temat istoty wybranych schorzeń (etiologia, patofizjologia, symptomatologia) przewlekłych oraz kalectw dla odpowiedniego doboru form turystyki i rekreacji.

            Zalecana literatura:

  1. Czernik J., Chirurgia dziecięca. PZWL 2006.
  2. Dworkin P.H., Pediatria. Urban&Parner.
  3. Goodman R., Psychiatria dzieci i młodzieży. Urban&Partner.
  4. Górnicki B., Pediatria. PZWL.
  5. Herold G., Medycyna wewnętrzna. PZWL, Urban&Partner.
  6. Kokot F., Choroby wewnętrzne, t. I i II. PZWL.
  7. Kubicka K., Kawalec W., Kardiologia dziecięca. PZWL 2005.
  8. Weiman E., Horneff G., Endokrynologiczne i immunologiczne problemy w pediatrii. PZWL 2005.

 

                            PIERWSZA POMOC PRZEDMEDYCZNA

                            Katedra Biostruktury

                                   Kierownik: prof. dr hab. Zofia Ignasiak

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: prof. dr hab. n. med. Marek Mędraś, dr n. med. Paweł Józków

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10

20

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

        

         Efekty kształcenia: zdobycie umiejętności udzielania pierwszej pomocy przedlekarskiej w przypadku powszechnie występujących ostrych schorzeń urazowych i nie urazowych. Uzyskanie wiedzy na temat etiologii, patofizjologii i symptomatologii wybranych stanów chorobowych.

            Program: symptomatologia i zasady postępowania, w ramach pierwszej pomocy przedlekarskiej, w przypadku nagłych schorzeń urazowych i nie urazowych. Zagadnienia związane ze specyfiką pracy zawodowej absolwentów.  Medycyna w podróży, stan zdrowia a podróże. Wpływ czynników środowiskowych na organizm. Choroba lokomocyjna, przeloty samolotem, choroba wysokościowa, zanieczyszczenie powietrza, nurkowanie. Choroby tropikalne. Ukąszenia, użądlenia. Szczepienia ochronne. Ubezpieczenie medyczne w podróży. Apteczka podróżna.

            Zalecana literatura:

  1. Jakubaszko  J. ( red.), Ratownik medyczny. Urban7& Partner, Wrocław 2003.
  2. Żukowska-Kowalska K., Józków P., Mędraś M., Medyczne aspekty turystyki i rekreacji
  3. Kokot F., Ostre stany zagrożenia życia w medycynie wewnętrznej. PZWL, Warszawa 2005.
  4. Jakubaszko J., ABC Resuscytacji. Górnicki 2005.
  5. Strange G.R., Medycyna ratunkowa wieku dziecięcego. Urban&Partner, Wrocław 2005.
  6. Kamiński B., Jakubaszko J., ABC postępowania w urazach.

 

                            PODSTAWY ANATOMII NARZĄDÓW WEWNĘTRZNYCH

                            Katedra Biostruktury

                                   Kierownik: prof. dr hab. Zofia Ignasiak

Język wykładowy: polski                                                      Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne:                                                           Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: prof. dr hab. Zofia Ignasiak, dr Kamila Czajka, dr Jarosław Domaradzki, dr Jarosław Fugiel, dr Katarzyna Kochan-Jacheć, dr Paweł Posłuszny, dr Grzegorz Żurek, mgr Jakub Pokrywka, mgr Katarzyna Prasał

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10

20

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: celem kształcenia jest zapoznanie studenta z budową i funkcją ludzkiego ciała, w szczególności narządów wewnętrznych. Przedmiot ma także teoretycznie przygotować słuchaczy do realizowania innych przedmiotów podstawowych (np. fizjologii, biomechaniki, etc.).

            Program: opis budowy i funkcji narządów wewnętrznych.

            Zalecana literatura:

  1. Ignasiak Z., Anatomia układu ruchu. Elsevier 2006.
  2. Ignasiak Z., Anatomia narządów wewnętrznych i układu nerwowego. Elsevier 2006.
  3. Bochenek A., Reicher M., Anatomia człowieka, t. I-V. PZWL, Warszawa 1998-2002.
  4. Gołąb B., Anatomia czynnościowa ośrodkowego układu nerwowego. PZWL, Warszawa 2004.
  5. Marciniak T., Anatomia prawidłowa człowieka, t. I-III. Wrocław 1991.
  6. Marecki B., Anatomia funkcjonalna. AWF, Poznań 1996.
  7. Sokołowska-Pituchowa J., Anatomia człowieka. PZWL, Warszawa 2000.
  8. Woźniak W., Anatomia człowieka. Urban&Partner, Wrocław 2001.

            Atlasy

  1. Grant J.C.B., Atlas anatomii. Górnicki Wydawnictwo Medyczne, Wrocław 2001.
  2. Leonhardt H., Later W., Kahle W., Podręczny atlas anatomii człowieka, t. I-III. Wydawnictwo Medyczne Słowiński Verlag, Brema 1998.
  3. Nettem F., Atlas anatomii człowieka. Urban&Partner, Wrocław 2002.
  4. Sinielnikow R.D., Atlas anatomii człowieka, t. I-III, 1989.
  5. Sobota J., Atlas anatomii człowieka, t. I-II. Urban&Partner, Wrocław 2001.
  6. Stelmasiak W., Atlas anatomii człowieka, t. I-III. Warszawa

 

                            PODSTAWY FIZJOLOGII I BIOCHEMII

                            Katedra Fizjologii i Biochemii

                                   Kierownik: prof. dr hab. Marek Zatoń

Język wykładowy: polski                                                      Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: prof. dr hab. Marek Zatoń, dr Eugenia Murawska-Ciałowicz, dr Iwona Wierzbicka-Damska, dr Bartosz Ochmann, dr Agnieszka Jastrzębska, dr Ewa Bakońska-Pacoń, dr Jacek Borkowski, mgr inż. Joanna Kosendiak

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10

20

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: znajomość funkcji podstawowych substratów energetycznych, regulacja przemiany materii i środowiska fizyko-chemicznego. Umiejętność opisu funkcji narządów i układów, pomiaru podstawowych parametrów fizjologicznych i ich interpretacji. Przystosowywanie się ustroju do zmieniających się warunków środowiska. Homeostaza organizmu i mechanizmy jej zachowania. Pomiar ciśnienia, tętna, spirometria, ustawianie rejestratorów fizjologicznych i programów rejestrujących funkcje, swobodna interpretacja wyników pomiarów fizjologicznych i biochemicznych.

            Program: nerwowe podstawy uczenia się czynności motorycznych. Podstawy regulacji czynności układu krążenia, oddychania wewnątrzwydzielniczego i trawiennego. Homeostaza i równowaga kwasowo-zasadowa. Równowaga wodno-elektrolitowa. Integracja metabolizmu. Energetyka przemian metabolicznych. Pobudliwość i homeostaza, odruchy, serce i układ krążenia, krew, aminokwasy i ich metabolizm, białka, enzymy organizmu ludzkiego, cukrowce (węglowodany), lipidy (tłuszczowce), nukleotydy i związki wysokoenergetyczne, skurcz mięśniowy, hormony.

            Zalecana literatura:

                     1.         Bullock J., Boyle J., Wang M., Fizjologia. Urban&Partner, Wrocław 2007.

                     2.         Hames W., Krótkie wykłady z biochemii. PWN, Warszawa 2007.

                     3.         Konturek S., Fizjologia człowieka. Urban&Partner, Wrocław 2007.

                     4.         McLaughin D., Stamford J., White D., Fizjologia człowieka. Krótkie wykłady. PWN, Warszawa 2008.

                     5.         Murray K.L., Biochemia Harpera. PZWL, Warszawa 2005.

 

                            PODSTAWY FUNKCJONOWANIA ORGANIZMU CZŁOWIEKA

                            Katedra Fizjologii i Biochemii

                                   Kierownik: prof. dr hab. Marek Zatoń

Język wykładowy: polski                                                      Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: prof. dr hab. Marek Zatoń, dr Eugenia Murawska-Ciałowicz, dr Iwona Wierzbicka-Damska, dr Bartosz Ochmann, dr Agnieszka Jastrzębska, dr Jacek Borkowski, dr Ewa Bakońska-Pacoń, mgr inż. Joanna Kosendiak

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10

20

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: znajomość podstawowych praw biochemicznych rządzących funkcjami tkanek, narządów i organizmu. Umiejętność opisu funkcji narządów i układów, pomiaru podstawowych parametrów fizjologicznych i ich interpretacja. Umiejętność pomiaru wybranych parametrów biochemicznych ogólnie dostępnymi metodami (La, mocznik, białka). Rejestracja i interpretacja podstawowych funkcji życiowych organizmu (ciśnienie tętnicze, tętno, wskaźniki oddechowe itp.).

            Program: funkcje ośrodkowego układu nerwowego. Homeostaza ustrojowa w obrazie funkcji układu krążenia, oddychania, ruchu, wewnątrzwydzielniczego i równowagi kwasowo-zasadowej. Gospodarka wodno-elektrolitowa. Regulacja metabolizmu. Cytofizjologia komórki. Homeostaza kwasowo-zasadowa organizmu. Białka, enzymy organizmu ludzkiego. Cukry i ich rola jako substratu energetycznego w organizmie człowieka. Lipidy i ich rola energetyczna i budulcowa. Nukleotydy i związki wysokoenergetyczne. Pobudliwość i pobudzenie. Odruchy. Fizjologia układu nerwowego i narządów zmysłów. Układ krążenia i krew. Serce. Układ oddechowy i przemiana materii.

            Zalecana literatura:

  1. Bullock J., Boyle J., Wang M., Fizjologia. Urban&Partner, Wrocław 2007.
  2. Hames W., Krótkie wykłady z biochemii. PWN, Warszawa 2007.
  3. Konturek S., Fizjologia człowieka. Urban&Partner, Wrocław 2007.
  4. McLaughin D., Stamford J., White D., Fizjologia człowieka. Krótkie wykłady. PWN, Warszawa 2008.
  5. Murray K.L., Biochemia Harpera. PZWL, Warszawa 2005.

 

                            STYL ŻYCIA A ZDROWIE

                            Katedra Fizjologii i Biochemii

                                   Kierownik: prof. dr hab. Marek Zatoń

Język wykładowy: polski                                                      Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Eugenia Murawska-Ciałowicz

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10

20

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

         Efekty kształcenia: podniesienie wiedzy na temat stanu zdrowia Polaków poprzez analizę danych epidemiologicznych dotyczących chorób zależnych od stylu życia. Wiedza na temat czynników sprzyjających rozwojowi chorób cywilizacyjnych. Wykształcenie potrzeby prozdrowotnych zachowań chroniących przed ich rozwojem. Znajomość zagadnień kształtujących zdrowy styl życia. Zachowania antyzdrowotne i konsekwencje chorobowe. Znajomość skutków zdrowotnych palenia tytoniu i innych uzależnień. Znajomość zagadnień dotyczących zdrowych zaleceń dietetycznych z umiejętnością zaproponowania zbilansowanego jadłospisu zależnie od wieku, płci, upodobań kulinarnych, poziomu aktywności fizycznej i stanu zdrowia. Znajomość zagadnień dotyczących epidemiologii chorób układu krążenia. Wiedza dotycząca epidemiologii nowotworów dietozależnych.

            Program: zdrowie jako wartość. Stan zdrowia społeczeństwa polskiego na tle UE. Analiza zagadnień dotyczących zdrowia. Pola zdrowia. Styl życia jako zespół zachowań pro- i antyzdrowotnych. Choroby cywilizacyjne, ich charakterystyka i epidemiologia ze szczególnym uwzględnieniem otyłości, chorób układu krążenia, alergii i nowotworów. Fizjologiczny mechanizm łaknienia i sytości. Zasady zdrowego odżywiania – charakterystyka wybranych składników. Indeks glikemiczny. Błonnik. Substancje obce w żywności jako czynniki sprzyjające powstawaniu alergii.

            Zalecana literatura:

  1. Ostrowska A., Styl życia a zdrowie. FFiS PAN, Warszawa 1999.
  2. Kuczek G., ABC zdrowego stylu życia. Fundacja Źródła Życia, 2007.
  3. Hryniewiecki L. (red.), Żywienie człowieka. Podstawy nauki o żywieniu. PWN, Warszawa 2006.
  4. Gawęcki J., Mosso-Pietraszewska T. (red.), Kompendium wiedzy o żywności, żywieniu i zdrowiu. PWN, Warszawa 2006.
  5. Murawska-Ciałowicz E., Zatoń M., Znaczenie aktywności ruchowej dla zdrowia. AWF, Wrocław 2005.

1.8. Prezentacja przedmiotów humanistycznych do wyboru – w układzie alfabetycznym

 

                            AKTYWNOŚĆ FIZYCZNA W SYSTEMIE WARTOŚCI

                            OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH – STUDIUM AKSJOLOGICZNE

                            Katedra Podstaw Fizjoterapii

                                   Kierownik: prof. dr hab. Krzysztof A. Sobiech

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Krzysztof Pezdek

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10

20

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: poznanie najważniejszych koncepcji i problemów aksjologicznych leżących u podstaw współczesnej definicji człowieka oraz społeczeństwa z uwzględnieniem perspektywy osób niepełnosprawnych. Poznanie wpływu aktywności fizycznej osób niepełnosprawnych na ich system wartości oraz wpływu systemu wartości osób niepełnosprawnych na ich funkcjonowanie. Umiejętność identyfikowania poszczególnych rodzajów wartości, budowania hierarchii wartości osób niepełnosprawnych, definiowania aktywności fizycznej osób niepełnosprawnych w kontekście ich rzeczywistych potrzeb oraz celów.

            Program: kształtowanie się pojęcia wartość, jego definicja i funkcjonowanie w naukach społecznych. Sposoby istnienia wartości oraz hierarchie wartości. Niepełnosprawność w ujęciu jednostkowym i społecznym – perspektywa aksjologiczna. Aktywność fizyczna osób niepełnosprawnych w ujęciu wybranych środowisk – rodzina, grupa rówieśnicza, szkoła, kościół, praca zawodowa, służba zdrowia, mass media. Dominujące typy systemów wartości osób niepełnosprawnych.

            Zalecana literatura:

  1. Barnes C., Mercer G., Niepełnosprawność. Warszawa 2008.
  2. Błasiak A., Aksjologiczne aspekty procesu wychowania. Kraków 2009.
  3. Brzozowski P., Wzorcowa hierarchia wartości. Polska, europejska czy uniwersalna? Lublin 2007.
  4. Domurat A., Identyfikacja wartości osobistych w badaniach psychologicznych. Wartości jako cele działań i wyborów. Warszawa 2009.

 

                            CIAŁO I JEGO WARTOŚĆ.

                            CIELESNOŚĆ W KULTURZE I SZTUCE

                            Katedra Podstaw Fizjoterapii

                                   Kierownik: prof. dr hab. Krzysztof A. Sobiech

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Katarzyna Salomon-Krakowska

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10

20

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: program jest zorientowany na rozbudzenie a także rozwijanie postawy refleksyjnej wobec rzeczywistości u uczestników zajęć. Uczestnik zajęć po zakończeniu kursu będzie zorientowany jakim przeobrażeniom na przestrzeni wieków ulegało pojęcie ciała. Podczas zajeć uczestnik będzie miał możliwość zapoznania się nie tylko z fragmentami dzieł filozoficznych, przedmiotem analiz będą również charakterystyczne dla poszczególnych epok dzieła sztuki oraz obrazy filmowe. Umiejętność konfrontacji różnych tekstów kultury (dzieł literackich, tekstów publicystycznych) ze względu na podejmowaną przez nie problematykę dotyczącą cielesności człowieka. Umiejętność doboru argumentów w dyskusjach dotyczących sposobu rozumienia istoty cielesności w filozofii i kulturze współczesnej oraz zdolność do merytorycznej obrony własnego stanowiska.

            Program: problem ciała i cielesności w dziejach filozofii starożytnej. Średniowiecze, renesans – deprecjacja i rehabilitacja ciała. Ciało a nowożytna koncepcja woli. Filozofia nowożytna – problem psychofizyczny. Przedmiotowość i podmiotowość ciała ludzkiego w filozofii współczesnej.

            Zalecana literatura:

  1. Bittner I., Bryk A., O sporcie i kulturze fizycznej, poezji i medycynie czyli o etosie ciała ludzkiego. Łódź 2003.
  2. Krawczyk Z., Aksjologia ciała. Próba eksplikacji pojęcia. Studia Filozoficzne nr 7, 1979.
  3. Merleau-Ponty M., Fenomenologia persepcji, przeł. M. Kowalska, J. Migasiński. Warszawa 2001.
  4. Nancy J., Corpus, przeł. M. Kwietniewska. Gdańsk 2002.
  5. Shusterman R., O sztuce i życiu. Od poetyki hip-hopu do filozofii somatycznej, przeł. W. Małecki. Wrocław 2007.

 

                            COACHING KADRY KIEROWNICZEJ

                            W OBSZARZE TURYSTYKI I REKREACJI

                            Katedra Zarządzania i Coachingu

                                   Kierownik: prof. dr hab. Ryszard Panfil

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Tomasz Seweryniak

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10

20

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: wyposażenie studentów w elementarne umiejętności i wiedzę na temat przygotowania i realizacjo coachingu. Zapoznanie z technikami i metodami pracy coachów. Umiejętność projektowania praktycznych działań coachingowych dotyczących rozwoju zadatków na coacha.

            Program: nowoczesne strategie zarządzania kadrami. Rozwój kadr jako podstawa skuteczności organizacji. Z czego wynika potrzeba coachingu kadry kierowniczej? Definicje i ujęcia coachingu. Relacja między coachingiem, mentoringiem, doradztwem a zarządzaniem.

            Zalecana literatura:

  1. Thorpe S., Clifford J., Podręcznik coachingu. Kompendium wiedzy dla trenerów i menedżerów. Rebis, Poznań 2007.
  2. Hargrove R., Mistrzowski coaching. Oficyna Ekonomiczna, Kraków 2006.
  3. Luecke R., Coaching i mentoring: jak rozwijać największe talenty i osiągać lepsze wyniki. Przeł. K. Dryńska. MT Biznes, Warszawa 2006.
  4. Parsloe E., Wray M., Trener i mentor. Udział coachingu i mentoringu w doskonaleniu procesu uczenia się. Oficyna Ekonomiczna, Kraków 2002.
  5. Vickers A., Bavister S., Coaching. Helion, Gliwice 2007.
  6. Holliday M., Coaching, mentoring i zarządzanie. Helion, Gliwice 2006.

 

                            EDUKACJA DO CZASU WOLNEGO

                            Katedra Turystyki

                                   Kierownik: dr hab. Edyta Jakubowicz, prof. nadzw.

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: doc. dr n. kf Sylwia Toczek-Werner

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10

20

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: w zakresie wiedzy – znajomość edukacji czasu wolnego, formułowania celów ogólnych i operacyjnych edukacji czasu wolnego, rozumienie zasad i warunków efektywnej działalności w tym zakresie. W zakresie umiejętności – doboru narzędzi rozpoznawania, tworzenia, kształtowania i przewidywania sytuacji edukacyjnych związanych z czasem wolnym.

            Program: rozumienie pojęcia „edukacja czasu wolnego”. Edukacja czasu wolnego jako koncepcja wychowawcza i jako dziedzina doskonalenia określonych kwalifikacji człowieka. Czas wolny jako sytuacja edukacyjna; mechanizmy oddziaływania i funkcje czasu wolnego. Czas wolny a warunki osobnicze i środowiskowe. Czynniki wpływające na kształtowanie się potrzeb jednostkowych i zbiorowych czasu wolnego. Osobnicze i populacyjne zróżnicowanie uczestnictwa w czasie wolnym. Miejsce i kształtowanie się potrzeb związanych z kulturą fizyczną w cyklu życia człowieka. Diagnoza związków pomiędzy czasem wolnym a jakością życia. Styl życia a czas wolny: styl organizowania i przeżywania czasu wolnego przez jednostkę. Aspekty psychologiczne wyznaczające wzajemne zależności między jednostką a jej czasem wolnym: postawy, motywy i motywacje oraz ich znaczenie w edukacji czasu wolnego. Udział środowiska społecznego i jego składników w edukacji czasu wolnego. Instytucje edukacji czasu wolnego. Rola środowiska rodzinnego w edukacji czasu wolnego. Rola środowiska szkolnego. Zadania edukacyjne środowisk lokalnych w zakresie czasu wolnego. Edukacyjna funkcja  mediów. System oddziaływań edukacyjnych w zakresie czasu wolnego – koncepcja teoretyczna, kierunki i możliwości zastosowania rozwiązań praktycznych. „Narzędzia” edukacji czasu wolnego.

            Zalecana literatura:

  1. Bombol M., Ekonomiczny wymiar czasu wolnego. Warszawa 2005.
  2. Murynowicz-Hetka E. (red.), Pedagogika społeczna. Warszawa 2007.
  3. Pięta J., Pedagogika czasu wolnego. Warszawa 2004.
  4. Tauber R.D., Siwiński W., Pedagogika czasu wolnego. Zarys wykładu. WSHiG, Poznań 2002.

 

                            EDUKACJA ZDROWOTNA

                            Katedra Dydaktyki Wychowania Fizycznego

                                   Kierownik: prof. dr hab. Tadeusz Koszczyc

Język wykładowy: polski                                                      Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: prof. dr hab. Andrzej Pawłucki, doc. dr Marek Lewandowski

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10

20

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: teoretyczne i praktyczne przygotowanie studentów do realizacji edukacji zdrowotnej w szkole. Rozumienie związków wychowania fizycznego z edukacją zdrowotną. Umiejętność stosowania w pracy dydaktyczno-wychowawczej podstawowych metod, form i środków edukacji zdrowotnej. Umiejętność oceny pozytywnych mierników zdrowia.

            Program: pojęcie zdrowia w kontekście filozoficznym, religijnym, kulturowym i społecznym. Biomedyczny model zdrowia i choroby – zalety i ograniczenia. Holistyczno-systemowa koncepcja zdrowia. Pozytywne mierniki zdrowia. Zasadnicze zachowania zdrowotne. Cele, zdania i funkcje edukacji zdrowotnej na różnych szczeblach edukacji. Podstawowe metody, formy i środki edukacji zdrowotnej.

            Zalecana literatura:

  1. Demel M., Pedagogika zdrowia. WSiP, Warszawa 1980.
  2. Kirschner H., Pojęcie zdrowia i jego ocena. [w:] Z. Jethon, A. Grzybowski (red.) Medycyna zapobiegawcza i środowiskowa. PZWL, Warszawa 2000.
  3. Krawański A., Ciało i zdrowie człowieka w nowoczesnym systemie wychowania fizycznego. AWF, Poznań 2003.
  4. Kuński H., Promowanie zdrowia. Podręcznik dla studentów wychowania fizycznego i zdrowotnego. Uniwersytet Łódzki, Łódź 2000.
  5. Sygit M., Wychowanie zdrowotne. Uniwersytet Szczeciński, Szczecin 1997.
  6. Grębowski R., Zachowania zdrowotne w teorii i praktyce promocji zdrowia. Mierniki zachowań zdrowotnych. Ignis. Warszawa 2000.

 

                            ELEMENTY ANTROPOLOGII KULTUROWEJ

                            Katedra Motoryczności Sportowca

                                   Kierownik: prof. dr hab. Jan Chmura

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Justyna Andrzejewska, dr Jadwiga Pietraszewska

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10

20

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: wprowadzenie w problematykę antropologii kulturowej. Przegląd podstawowych zagadnień z zakresu nauk społecznych i biologii ewolucyjnej. Zaznajomienie ze specyfiką procesu zmienności ewolucyjnej człowieka i roli jaką odgrywa w nim kultura. Umiejętność dokonywania analizy współczesnych problemów socjobiologicznych.

            Program: wykłady – dobór naturalny. Dobór płciowy. Ewolucja populacji. Kierunkowość zmian ewolucyjnych. Neodarwinizm. Ewolucja człowieka. Biologia i nauki społeczne – łączenie paradygmatów. Ewolucja mózgu, inteligencji i świadomości. Ewolucja systemu informacji. Narodziny mowy. Ewolucja zróżnicowania kulturowego. Kultura jako przekaz pozagenetyczny i jej wpływ na rozwój populacji ludzkiej. Sztuka prehistoryczna. Ćwiczenia – lokomotoryczne etapy w ewolucji człowieka. Morfologiczne wymogi łowiectwa. Rozwój chwytu precyzyjnego i siłowego ludzkiej ręki. Adaptacja do środowiska naturalnego. Skutki społeczne łowiectwa zespołowego. Geneza ludzkich zachowań seksualnych i sposobu kojarzeń. Formy pokrewieństwa, małżeństwa i rodziny. Struktury społeczne związane z pokrewieństwem. Industrializacja i nowożytne tendencje przemian. Urbanizacja i jej konsekwencje biologiczne. Antropologiczna klasyfikacja zmienności człowieka.

            Zalecana literatura:

  1. Carrithers M., Dlaczego ludzie mają kultury. PIW, Warszawa 1994.
  2. Malinowski B., Wierzenia pierwotne i formy ustroju społecznego: pogląd na genezę religii ze szczególnym uwzględnieniem totemizmu. O zasadzie ekonomii myślenia. PWN, Warszawa 1984.
  3. Nowicka E., Świat człowieka – świat kultury. PWN, Warszawa 2006.
  4. Stein P.L., Rowe B.M., Physical Anthropology. Mc Graw Hill College, Div., 2003.

 

                            EMISJA GŁOSU

                            Katedra Dydaktyki Wychowania Fizycznego

                                   Kierownik: prof. dr hab. Tadeusz Koszczyc

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: mgr Magdalena Jonkisz-Gawrońska

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10

20

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: umiejętność prawidłowego posługiwania się głosem – poprawa wyrazistości własnej wymowy, poznanie zasad higieny aparatu głosowego.

            Program: teoretyczne zagadnienia związane z elementarnymi wiadomościami z zakresu emisji głosu. Wybrane zagadnienia higieny aparatu głosowego. Zagadnienia związane z wymową głosek w toku mowy. Praktyczne zastosowanie środków ekspresji. Możliwości ludzkiego głosu.

            Zalecana literature:

  1. Gawrońska M., Podstawy wymowy i impostacji głosu. AWF, Wrocław 2001.
  2. Rokitiańska M., Laskowska H., Zdrowy głos. Akademia Bydgoska, Bydgoszcz 2003.
  3. Dąbrowska D., Dziwińska A., Emisja głosu. Wybrane zagadnienia. Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa im. A. Silesiusa, Wałbrzych 2005.

 

 

                            FILOZOFIA I ETYKA SPORTU

                            Katedra Podstaw Fizjoterapii

                                   Kierownik: prof. dr hab. Krzysztof A. Sobiech

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Tomasz Michaluk

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10

20

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: ocena sportu i wydarzeń sportowych przez pryzmat wartości humanistycznych (kultury, etyki, filozofii). Dekodowanie i ocena wydarzeń sportowych ze względu na wartości transferowane w obszarze kultury. Postrzeganie sportu jako realizacji wartości humanistycznych. Znaczenia wartości etycznych w „zawodzie” sportowca.

            Program: wprowadzenie w podstawowe koncepcje filozofii i etyki wykorzystywane w badaniach nad sportem. Umiejscowienie problematyki sportowej w obszarze badań filozoficznych. Ontologia i epistemologia sportu. Etyka sportu. Zasada fair play. Sport jako integralna część kultury. Semiotyka sportu. Fenomen popularności poszczególnych dyscyplin sportowych. Uczestnicy wydarzeń sportowych. Kibice i hedoniści.

            Zalecana literatura:

Kosiewicz J., Filozoficzne aspekty kultury fizycznej i sportu. BK, Warszawa 2005.

Kowalczyk S., Elementy filozofii i teologii sportu. KUL, Lublin 2002.

Lis J., Olszański T., Czysta gra. SiT, Warszawa 1984.

Żukowska Z. (red.), Fair play. Sport. Edukacja, t. IV. PTNKF, Warszawa 1996.

Materiały własne udostępnione przez prowadzącego.

 

                            KOMUNIKACJA SPOŁECZNA

                            Katedra Komunikacji i Zarządzania w Sporcie

                                   Kierownik: prof. dr hab. Gabriel Łasiński

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Katarzyna Gajek

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10

20

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: wiedza o systemach, typach i poziomach komunikowania społecznego. Wiedza na temat czynników wpływających na efektywność procesów komunikacji. Znajomość werbalnych i pozawerbalnych technik wpływu społecznego. Umiejętność rozpoznawania i zdiagnozowania błędów w różnych typach komunikacji społecznej.

            Program: przekazanie najnowszej wiedzy z dziedziny komunikacji społecznej – komunikacji interpersonalnej, współczesnych technologii informacyjnych oraz prowadzenia różnego rodzaju prezentacji. Wskazanie na istotność procesów komunikowania w życiu społecznym oraz realizacji indywidualnych, zespołowych i grupowych potrzeb i celów. Położenie nacisku na zrozumienie mechanizmów wpływu społecznego.

            Zalecana literatura:

  1. Aronson E., Człowiek – istota społeczna. PWN, Warszawa 1999.
  2. Cialdini R., Wywieranie wpływu na ludzi. Teoria i praktyka. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 2001.
  3. Dobek-Ostrowska B., Podstawy komunikowania społecznego. Astrum, Wrocław.
  4. Łasiński G., Sztuka prezentacji. eMPI2, Poznań 2000.
  5. Dobek-Ostrowska B. (red.), Nauka o komunikowaniu. Podstawowe orientacje teoretyczne. Uniwersytet Wrocławski, Wrocław 2001.
  6. Mattelart A. i M., Teorie komunikacji. Krótkie wprowadzenie. PWN, Warszawa-Kraków 2001.

 

                            LITERATURA JAKO MEDIUM WARTOŚCI

                            Katedra Podstaw Fizjoterapii

                                   Kierownik: prof. dr hab. Krzysztof A. Sobiech

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Katarzyna Salamon-Krakowska

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10

20

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: po zakończeniu zajęć uczestnik powinien wykazać się umiejętnością konfrontacji różnych tekstów kultury (dzieł literackich, traktatów filozoficznych, tekstów publicystycznych) ze względu na podejmowaną przez nie problematykę moralną. Do zamierzonych efektów kształcenia należą również – umiejętność doboru argumentów w dyskusjach dotyczących kwestii etycznych oraz zdolność do merytorycznej obrony własnego stanowiska, wzrost świadomości odnośnie etycznego wymiaru rzeczywistości.

            Program: jest zorientowany na rozbudzenie a także rozwijanie postawy refleksyjnej wobec rzeczywistości u uczestników zajęć. Szczególny przedmiot zainteresowań będą stanowiły zagadnienia etyczne, podstawowym materiałem egzemplifikacyjnym będą fragmenty dzieł literackich, stanowiące punkt wyjścia do analizy i dyskusji o rzeczywistości pozaliterackiej.

            Zalecana literatura:

  1. Camus A., Dwa eseje. Mit Syzyfa. Artysta i jego epoka. Krąg, Warszawa 1991.
  2. Cumus A., Obcy. Upadek. Krąg, Warszawa 1991.
  3. Sartre J.P., Mur. [w:] J.P. Sartre (red.) Intymność i inne opowiadania. Łódź 1992.
  4. Ingarden R., Książeczka o człowieku. Kraków 1987.
  5. Kosiński J., Wystarczy być. Kraków 1990.
  6. Kundera M., Śmieszne miłości. Warszawa 1990.

 

                            NEGOCJACJE

                            Katedra Komunikacji i Zarządzania w Sporcie

                                   Kierownik: prof. dr hab. Gabriel Łasiński

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: mgr Piotr Głowicki

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10

20

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: przekazanie wiedzy w zakresie technik i stylów prowadzenia negocjacji, obierania własnej strategii negocjacyjnej, diagnozowanie sytuacji negocjacyjnej i partnerów negocjacji. Przedmiot ma również za zadanie uwrażliwić studentów na praktyki manipulacyjne w życiu codziennym i zawodowym.

            Program: w zakres tematyczny przedmiotu wchodzą takie podstawowe zagadnienia, jak – asertywność w negocjacjach, identyfikacja i radzenie sobie z konfliktami, strategie negocjacyjne, style negocjacyjne, techniki negocjacyjne, uwarunkowania osobowościowe w procesie negocjacji, budowanie pozytywnego wizerunku negocjatora.

            Zalecana literatura:

  1. Fisher R., Ury W., Patron B., Dochodząc do TAK. Negocjowanie bez poddawania się. PWE, Warszawa 1998.
  2. Nęcki Z., Negocjacje w biznesie. Antykwa, Kraków-Kluczbork 2000.
  3. Błaut R., Skuteczne negocjacje. C/M, Warszawa 1994.
  4. Dąbrowski P.J., Praktyczna teoria negocjacji. Sorbog sp. z o.o., Warszawa 1991.
  5. Hogan K., Psychologia perswazji. Strategie i techniki wywierania wpływu na ludzi. Jacek Santorski@CO, Warszawa.

 

                            PODSTAWY KIEROWANIA ZESPOŁAMI

                            Katedra Komunikacji i Zarządzania w Sporcie

                                   Kierownik: prof. dr hab. Gabriel Łasiński

Język wykładowy: polski, agnielski                                        Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: prof. dr hab. Gabriel Łasiński, mgr Piotr Głowicki

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10

20

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: poznanie efektywnych relacji interpersonalnych w zespole i sposobów motywowania członków zespołu. Umiejętność określenia społecznych i metodycznych podstaw tworzenia zespołu (od grupy do zespołu). Doskonalenie umiejętności zarządzania zespołami w oparciu o proces ciągłego doskonalenia (KVP, Kaizen).

            Program: zasady kierowania zespołami – style kierowania zespołami. Normy w ramach kierowania zespołami projektowymi i zadaniowymi – atrybuty władzy w zespołach. Pojęcie kultury organizacyjnej w pracy zespołów: identyfikacja kultur organizacyjnych, proces zmiany kultur organizacyjnych, proces zmiany kultury zespołu zadaniowego / projektowego. Metodyka Procesu Ciągłego Doskonalenia w organizacjach: istota pojęcia ciągłego doskonalenia, cykl działań zorganizowanych, zasady Kaizen.

            Zalecana literatura:

  1. Belbin R.M., Twoja rola w zespole. GWP, Gdańsk 2003.
  2. Hartley P., Komunikacja w grupach. Zysk i S-ka, Poznań 2000.
  3. Nonaka I., Takeuchi H., Kreowanie wiedzy w organizacji. Poltext, Warszawa 2000.
  4. Pfeffer J., Sutton R., Wiedza a działanie. Oficyna Wydawnicza, Kraków 2002.

 

                            PODSTAWY TECHNIK

                            GRUPOWEGO ROZWIĄZYWANIA PROBLEMÓW

                            Katedra Komunikacji i Zarządzania w Sporcie

                                   Kierownik: prof. dr hab. Gabriel Łasiński

Język wykładowy: polski, agnielski                                        Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: prof. dr hab. Gabriel Łasiński, mgr Piotr Głowicki

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10

20

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: kształcenie umiejętności identyfikacji problemów poznawczych i praktycznych; poznanie technik pracy grupowej. Umiejętność – wykorzystania metod heurystycznych w twórczym rozwiązywaniu problemów, prowadzenia skutecznych, prostych moderacji w oparciu o metodykę grupoweg rozwiązywaniu problemów.

            Program: zasady pracy twórczej w grupie. Znaczenie i istota problemów w organizacji – problem a zadanie, problemy praktyczne w organizacji, problemy teoretyczne w organizacji. Korzyści wynikające z pracy grupowej. Zagrożenia w pracy grupowej – polaryzacja grupowa, myślenie grupowe, dominowanie w grupie, próżniactwo społeczne. Zasady neutralizowania zagrożeń w pracy grupowej.

            Zalecana literatura:

  1. De Bono E., Kurs myślenia. BBC Active, Łódź 2008.
  2. Łasiński G., Rozwiązywanie problemów w organizacji. Moderacje w praktyce. PWE, Warszawa 2007.
  3. Nęcka E., Twórcze rozwiązywanie problemów. Impuls, Kraków 1994.
  4. Proctor T., Twórcze rozwiązywanie problemów. GWP, Gdańsk 2002.

 

                            PROPEDEUTYKA OLIMPIZMU

                            Katedra Dydaktyki Sportu

                                   Kierownik: prof. dr hab. Juliusz Migasiewicz

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr inż. Jan Kosendiak, mgr Renata Mauer-Różańska

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10

20

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: student zna – założenia, historię i obecną sytuację w Ruchu Olimpijskim, osiągnięcia sportowe polskich Olimpijczyków; potrafi propagować pozytywne wartości wynikające z Olimpizmu.

            Program: powstanie i rozwój idei olimpijskiej w Świecie i w Polsce. Podstawowe pojęcia – olimpiada, igrzyska olimpijskie, olimpijczyk. Udział Polaków w Ruchu Olimpijskim. Idea Olimpijska w trakcie II Wojny Światowej – Igrzyska Olimpijskie w obozach hitlerowskich. Olimpijskie konkursy sztuki – udział polskich artystów w Igrzyskach Olimpijskich. Najwybitniejsi Olimpijczycy z terenu Dolnego Śląska. Najwybitniejsi polscy dziennikarze sportowi, ich udział w Igrzyskach Olimpijskich. Zaliczenie przedmiotu.

            Zalecana literatura:

  1. Lipoński W., Sport – literatura – sztuka. Warszawa 1974.
  2. Lipiec J., Filozofia olimpizmu. Warszawa 1999.
  3. Najlepsi z najlepszych. Polsci złoci medaliści olimpijscy. Warszawa 2001.
  4. Porada Z., Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1924-2006. Warszawa 2007.
  5. Schwarzem Z., Dolnośląscy olimpijczycy. Wrocław 2000.
  6. Tuszyński B., Polscy olimpijczycy XX wieku – 1924-2002. Warszawa 2004.

 

                            PROPEDEUTYKA TEORII WYCHOWANIA FIZYCZNEGO

                            Katedra Dydaktyki Wychowania Fizycznego

                                   Kierownik: prof. dr hab. Tadeusz Koszczyc

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: prof. dr hab. Andrzej Pawłucki

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10

20

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

Efekty kształcenia: wprowadzenie studenta w świat zjawisk i pojęć związanych z kulturą fizyczną oraz uświadomienie jej znaczenia w życiu współczesnego człowieka; ukształtowanie u studenta poglądów na istotę i cele wychowania fizycznego; ukazanie miejsca i funkcji wychowania fizycznego w programie powszechnej edukacji i systemie kultury fizycznej. Student będzie umiał uzasadnić miejsce wychowania fizycznego w edukacji człowieka i będzie potrafił prawidłowo interpretować cele i zadania szkolnego wychowania fizycznego. Umiejętność znalezienia: zarządzeń, ustaw, programów i celów odnoszących się do wychowania fizycznego i kultury fizycznej.

Program: wykłady – kultura fizyczna – jej treści, geneza, zakres i kryteria oceny. Wychowanie fizyczne jako podstawa systemu kultury fizycznej i integralna strona procesu edukacji (wychowania) człowieka. Rola i zadania nauczyciela wychowania fizycznego w systemie powszechnej edukacji. Ćwiczenia – propedeutyka wychowania fizycznego jako przedmiot wprowadzający w problematykę studiów. Co koniecznie trzeba wiedzieć o wychowaniu fizycznym? Kultura fizyczna drogą do długowieczności i zdrowia. Reforma systemu edukacji a zmiany w szkolnym wychowaniu fizycznym. Reforma systemu edukacji – rejestr problemów i sporów do rozstrzygnięcia w zakresie edukacji fizycznej.

            Zalecana literatura:

Grabowski H., Teoria fizycznej edukacji. WSiP, Kraków 1997.

Osiński W., Zarys teorii wychowania fizycznego. AWF, Poznań 1996.

Pawłucki A., Pedagogika wartości ciała. AWF, Gdańsk 1996.

Grabowski H., Co koniecznie trzeba wiedzieć o wychowaniu fizycznym. Impuls, Kraków 2000.

 

                            PSYCHOMOTORYCZNE WSPOMAGANIE ROZWOJU DZIECKA

                            Katedra Humanistycznych Podstaw Kultury Fizycznej

                                   Kierownik: dr hab. Edward Wlazło, prof. nadzw.

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Agata Nowak, mgr Jolanta Gnitecka

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10

20

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: dostarczenie studentom wiedzy z zakresu podstawowych pojęć i klasyfikacji zaburzeń psychomotorycznego rozwoju dziecka, złożoności mechanizmów powstawania tych zaburzeń oraz form ruchowego usprawniania i stymulacji rozwoju małego dziecka.

            Program: w ramach przedmiotu realizowany będzie program obejmujący zagadnienia wprowadzające z zakresu wiedzy o rozwoju i zaburzeniach psychomotorycznych dzieci. Zajęcia obejmują treści związane z analizą podstawowych zaburzeń psychomotorycznych tj. zespołu hiperkinetycznego, dysleksji, zaburzeń integracji sensoryczno-motorycznej, deficytów koncentracji uwagi oraz minimalnych zaburzeń mózgowych. W ramach przedmiotu przedstawione zostaną główne założenia wybranych koncepcji psychomotorycznego diagnozowania tych zaburzeń (test MOT 4-6, kwestionariusz sensomotoryczny) oraz założenia metod psychomotorycznego usprawniania dzieci z minimalnymi zaburzeniami rozwojowymi (terapii SI, metody psychomotorycznego wspomagania rozwoju dziecka, metody W. Sherborne, metody kinezjologii edukacyjnej).

            Zalecana literatura:

  1. Bos K., Handbuch Motorische Tests Hogrefe. Bern, Toronto, Seattle 2001.
  2. Cytowska B., Dziecko z zaburzeniami w rozwoju – konteksty diagnostyczne i terapeutyczne. Impuls, Poznań 2006.
  3. Cytowska B., Wilczura B., Wczesna interwencja i wspomaganie rozwoju małego dziecka. Impuls, Poznań 2006.
  4. Lig F., Ames L.B., Baker S.M., Rozwój psychiczny dziecka od 0 do 10 lat. GWP, Gdańsk 1994.
  5. Maas V., Uczenie się przez zmysły – wprowadzenie do teorii integracji sensorycznej. WSiP, Warszawa 2005.
  6. Sherborne W.R., Ruch rozwijający dla dzieci. PWN, Warszawa 2003.

 

                            SAMOTNOŚĆ: WYBÓR, CZY KONIECZNOŚĆ.

                            JEDNOSTKA W SPOŁECZEŃSTWIE NOWOCZESNYM

                            I PONOWOCZESNYM

                            Katedra Podstaw Fizjoterapii

                                   Kierownik: prof. dr hab. Krzysztof A. Sobiech

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: prof. dr hab. Leszek Koczanowicz

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10

20

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: umiejętność samodzielnej interpretacji zjawisk społecznych. Zdolność do interpretacji przemian statusu jednostki w nowoczesności.

            Program: w trakcie zajęć studenci zapoznają się z głównymi koncepcjami nowoczesności i ponowoczesności w filozofii i socjologii. Będą analizowane takie koncepcje, jak „płynna nowoczesność”, „późna nowoczesność” czy „nowoczesność refleksyjna”. W oparciu o tę wiedzę na zajęciach będzie dyskutowana rola jednostki w nowoczesnym i ponowoczesnym społeczeństwie. Rozważane będą takie problemy, jak: nowy indywidualizm, egoizm, bycie singlem, nowa wspólnota, jednostka w społeczeństwie wielokulturowym, jednostka w okowach konsumeryzmu, życie w Internecie, przemiany życia intymnego, zanik więzi społecznych, czy powstawanie nowych związków, itp.

            Zalecana literatura:

  1. Baumann Z., Płynna nowoczesność. Wydawnictwo Literackie 2008.
  2. Giddens A., Przemiany intymności. Seksualność, miłość i erotyzm we współczesnych społeczeństwach. PWN, Warszawa 2007.
  3. Taylor Ch., Etyka autentyczności. Znak 1996.
  4. Trimberger E.K., Nowi singielka. WAB, Warszawa 2008.

 

                            SPORT W PROPAGANDZIE

                            Katedra Humanistycznych Podstaw Kultury Fizycznej

                                   Kierownik: dr hab. Edward Wlazło, prof. nadzw.

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: mgr Bogumiła Zarych

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10

20

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: student po zakończeniu kursu zna kilka podstawowych teorii definiujących zjawisko propagandy, definicje sportu i widowiska sportowego. Na tej podstawie umie opisać rolę sportu w działaniach propagandowych.

            Program: rola sportu w propagandzie (opis zjawiska w świetle najnowszych teorii naukowych, próba wypracowania własnej definicji propagandy). Analiza wybranych zagadnień (np. wykorzystanie wielkich widowisk sportowych dla promocji ideologii, promowanie postaw patriotycznych i prospołecznych w oparciu o autorytet mistrzów sportowych, budowanie nowej obrzędowości państwowej w systemach totalitarnych).

            Zalecana literatura:

  1. Ordyłowski M., Szkice z dziejów kultury fizycznej. WSP, Zielona Góra 2005.
  2. Ferenc J., Sport w służbie polityki. Warszawa 2008.
  3. Kott S., Kuli M., Lindenberger T. (red.), Socjalizm w życiu powszednim. Warszawa 2006.
  4. Arendt H., Korzenie totalitaryzmu. Warszawa 1993.
  5. Osęka P., Rytuały stalinizmu. Oficjalne święta i uroczystości rocznicowe w Polsce 1944-1956. Warszawa 2007.
  6. Dobek-Ostrowska B., Fras J., Ociepka B., Teoria i praktyka propagandy. Wrocław 1999.

 

                            STRATEGIA PREZENTACJI

                            PRAKTYKA WYSTĄPIEŃ PUBLICZNYCH

                            Katedra Komunikacji i Zarządzania w Sporcie

                                   Kierownik: prof. dr hab. Gabriel Łasiński

Język wykładowy: polski                                                      Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Katarzyna Gajek

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10

20

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: wyposażenie studentów w wiedzę pozwalającą im na podniesienie umiejętności efektywnego komunikowania się w różnych formach działalności. Zajęcia pomogą również w ocenie własnych predyspozycji komunikacyjnych. W trakcie zajęć poruszane będą również zagadnienia metodyki organizacji prezentacji, zastosowania współczesnych mediów prezentacyjnych.

            Program: proces komunikowania się – istota, formy, rodzaje wystąpień publicznych. Analiza osobowości według systemu DISG. Umiejętności interpersonalne (społeczne) prezentera. Retoryka w wystąpieniach publicznych. Współczesna technologia informacyjna wspomagająca prezentacje. Organizacja i przebieg prezentacji.

            Zalecana literatura:

  1. Cialdini R., Wywieranie wpływu na ludzi. Teoria i praktyka. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 2001.
  2. Gronbeck B.E., German K., Ehninger D., Monroe A.H., Zasady komunikacji werbalnej. Zysk i S-ka, Poznań 2001.
  3. Łasiński G., Sztuka prezentacji. eMPI2, Poznań 2000.
  4. Hogan K., Psychologia perswazji. Strategie i techniki wywierania wpływu na ludzi. Jacek Santorski&CO, Warszawa.

 

                            TECHNIKI GRUPOWEGO ROZWIĄZYWANIA PROBLEMÓW

                            Katedra Komunikacji i Zarządzania w Sporcie

                                   Kierownik: prof. dr hab. Gabriel Łasiński

Język wykładowy: polski, agnielski                                        Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: prof. dr hab. Gabriel Łasiński, mgr Piotr Głowicki

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10

20

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: kształcenie umiejętności identyfikacji problemów poznawczych i praktycznych, poznanie technik pracy grupowej. Umiejętność – wykorzystania metod heurystycznych w twórczym rozwiązywaniu problemów, prowadzenia skutecznych moderacji w oparciu o metodykę grupowego rozwiązywania problemów.

            Program: zasady pracy twórczej w grupie. Znaczenie i istota problemów w organizacji – problem a zadanie, problemy praktyczne w organizacji, problemy teoretyczne w organizacji. Korzyści wynikające z pracy grupowej. Zagrożenia w pracy grupowej – polaryzacja grupowa, myślenie grupowe, dominowanie w grupie, próżniactwo społeczne.

            Zalecana literatura:

  1. De Bono E., Kurs myślenia. BBC Active, Łódź 2008.
  2. Łasiński G., Rozwiązywanie problemów w organizacji. Moderacje w praktyce. PWE, Warszawa 2007.
  3. Nęcka E., Twórcze rozwiązywanie problemów Impuls, Kraków 1994.
  4. Proctor T., Twórcze rozwiązywanie problemów. GWP, Gdańsk 2002.

 

                            TRENING DECYZYJNY

                            Katedra Komunikacji i Zarządzania w Sporcie

                                   Kierownik: prof. dr hab. Gabriel Łasiński

Język wykładowy: polski, agnielski                                        Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: prof. dr hab. Gabriel Łasiński, mgr Piotr Głowicki

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10

20

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

            Efekty kształcenia: przekazanie najnowszej wiedzy z dziedziny Teorii Decyzji. Nabycie umiejętności określania własnych uwarunkowań decyzyjnych (wynikających z profilu zachowań). Kształcenie umiejętności podejmowania i oceny decyzji na wszystkich szczeblach zarządzania.

            Program: celem przedmiotu jest przygotowanie przyszłych absolwentów do systemowego rozpatrywania procesów decyzyjnych, lepszej antycypacji sytuacji i budowania mechanizmów adaptacyjnych (w relacjach indywidualnych i zespołowych).

            Zalecana literatura:

  1. Katzenbach J., Smith D., Siła zespołów. Oficyna Ekonomiczna, Kraków 2001.
  2. Miller D.W., Starr M.K., Praktyka i teoria decyzji. PWN, 1969.
  3. Oyster C., Grupy. Zysk i S-ka, Warszawa 2002.
  4. Tracy B., Sztuka zatrudniania najlepszych. MT Biznes, Warszawa 2001.
  5. Welch J., Welch S., Winning znaczy zwyciężać. Studio EMKA, Warszawa 2005.

 

                            ZARZĄDZANIE KADRAMI

                            W OBSZARZE TURYSTYKI I REKREACJI

                            Katedra Zarządzania i Coachingu

                                   Kierownik: prof. dr hab. Gabriel Łasiński

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Tomasz Seweryniak

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10

20

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

         Efekty kształcenia: opanowanie wiedzy na temat kluczowych działań z zakresu zarządzania kadrami w firmie turystycznej. Umiejętność – projektowania wybranych działań z obszaru rekrutacji, tworzenia planów kadrowych i projektowania stanowisk pracy.

            Program: przedstawienie strategicznego zarządzania kadrami jako elementu towrzenia przewagi konkurencyjnej. Przedstawienie miejsca zarządzania kadrami w nowoczesnej firmie działającej w obszarze turystyki i rekreacji.

            Zalecana literatura:

  1. Armstrong M., Zarządzanie zasobami ludzkimi. Oficyna Ekonomiczna, ABC, Kraków 2000.
  2. Listwan T. (red.), Zarządzanie kadrami. C.H. Beck, Warszawa 2002.
  3. Perechuda K. (red.), Zarządzanie firmą sportową. Leopoldinum, Wrocław 1999.
  4. Tokarz A., Zarządzanie zasobami ludzkimi w sektorze turystycznym. Difin, Warszawa 2008.

1.9. Prezentacja przedmiotów teoretycznych do wyboru – w układzie alfabetycznym

 

                            GOSPODARKA TURYSTYCZNA

                            NA OBSZARACH CHRONIONYCH

                            Katedra Turystyki

                                   Kierownik: dr hab. Edyta Jakubowicz, prof. nadzw.

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: zaliczenie przedmiotów – Podstawy turystyki, Geografia turystyczna, Ekologia i ochrona środowiska                                                                       Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Małgorzata Pstrocka-Rak

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10

20

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS:

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: rozumienie znaczenia udziału walorów przyrodniczych w tworzeniu produktu turystycznego. Analiza negatywnego oddziaływania wpływu turystyki na środowisko przyrodnicze oraz znajomość metod i technik łagodzenia jego skutków. Ocena możliwości rozwoju turystyki oraz zarządzania funkcją turystyczną na obszarach chronionych.

            Program: formy ochrony przyrody w Polsce i w Europie. Znaczenie rangi walorów przyrodniczych w turystyce. Pozytywny i negatywny wpływ poszczególnych form turystyki na środowisko przyrodnicze obszarów chronionych. Intensywność, struktura oraz koncentracja czasowa i przestrzenna ruchu turystycznego w parkach narodowych w Polsce. Infrastruktura turystyczna na obszarach chronionych. Zasady zarządzania ruchem turystycznym na obszarach chronionych.

            Zalecana literatura:

  1. Krzymowska-Kostrowicka A., Geoekologia turystyki i wypoczynku. PWN, Warszawa 1997.
  2. Poskrobko B. (red.), Zarządzanie turystyką na obszarach przyrodniczo cennych. Wyższa Szkoła Ekonomiczna, Białystok 2005.
  3. Staniewska-Zątek W., Turystyka a przyroda i jej ochrona. Bogucki, Poznań 2007.
  4. Ziółkowski R. (red.), Praktyczne aspekty rozwoju turystyki i rekreacji na obszarach przyrodniczo cennych. Politechnika Białostocka, Białystok 2006.

 

                            HISTORIA I SZTUKA ŚLĄSKA

                            Katedra Turystyki

                                   Kierownik: dr hab. Edyta Jakubowicz, prof. nadzw.

Język wykładowy: polski                                                      Status przedmiotu: fakultatywny

                                                                                               Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Wymagania wstępne: znajomość Historii architektury i sztuki.

Prowadzący: mgr Marcin Golema

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10

20

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: znajomość – historii i kultury regionalnej, wpływu różnych państw i kultur na historię i sztukę Śląska, najważniejszych twórców i ich dzieł na Śląsku; orientacja w ważniejszych zabytkach Dolnego Śląska; umiejętność umiejscowienia zabytków w kontekście historii; dostrzeganie różnic religijnych w dziedzictwie kulturowym.

            Program: ogólna specyfika dziejów Śląska; periodyzacja dziejów Śląska do ostatniej wojny; czasy najnowsze. Terytorium, państwo, ustrój. Ludność i język. Miasta i mieszczanie. Religia. Nauka i kultura. Między Warszawą a Berlinem. Tysiącletni Wrocław.

            Zalecana literatura:

  1. Harasimowicz J., Dolny Śląsk. Wrocław 2007.
  2. Kulak T., Wrocław.
  3. Dobrowolski T. (red.), Historia sztuki polskiej.
  4. Czapliński M. (red.), Historia Śląska.
  5. Wrzesiński W. (red.), Dolny Śląsk.
  6. Kozakiewicz S. (red.), Słownik terminologiczny.

 

                            METODYKA TRENINGU ZDROWOTNEGO

                            Katedra Dydaktyki Wychowania Fizycznego

                                   Kierownik: prof. dr hab. Tadeusz Koszczyc

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: prof. dr hab. Andrzej Pawłucki

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10

20

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS:

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: zakładamy, że w wyniku ukończenia przedmiotu student będzie umiał uzasadnić istotę i potrzebę podejmowania systematycznego treningu zdrowotnego przez współczesnego człowieka w celu poprawy jakości życia, a także zaplanować cykl zajęć treningu zdrowotnego dla wybranej grupy wiekowej.

            Program: metody i formy aktywności ruchowej w optymalizacji sposobów wypoczynku (pojęcia wypoczynek aktywny, wypoczynek bierny); podstawy teoretyczne treningu zdrowotnego (definicja treningu zdrowotnego, przeciwwskazania względne i bezwzględne, schemat wyliczania tętna treningowego, formy aktywności fizycznej stosowane w treningu zdrowotnym); dieta, jako niezbędny element treningu zdrowotnego (podstawy racjonalnego odżywiania – piramida żywienia); uzależnienia  - szkodliwe uwarunkowania zdrowia człowieka; planowanie cyklu zajęć w oparciu o wybrane formy aktywności fizycznej wykorzystywane w treningu zdrowotnym (przygotowanie scenariuszy zajęć); zajęcia praktyczne (w terenie, na sali gimnastycznej) prowadzone przez studentów w oparciu o przygotowane scenariusze zajęć.

            Zalecana literatura:

  1. Cendrowski Z., Będę żył 107 lat. Zdrowie społeczne. Promo-Lider, Warszawa 1996.
  2. Drabik J., Sprawność fizyczna i jej testowanie u młodzieży szkolnej. AWF, Gdańsk 1992.
  3. Drabik J., Aktywność fizyczna w treningu zdrowotnym osób dorosłych, cz. II. AWF, Gdańsk 1996.
  4. Drabik J., Testowanie sprawności fizycznej u dzieci, młodzieży i dorosłych. AWF, Gdańsk 1997.
  5. Grabowski H., Szopa J., „Eurofit” – Europejski test sprawności fizycznej. AWF, Kraków 1989.
  6. Kuński H., Promowanie zdrowia. Podręcznik dla studentów wychowania fizycznego i zdrowotnego. UŁ, Łódź 2000.
  7. Kirschner H., Pojęcie zdrowia i jego ocena. [w:] Z. Jethon, A. Grzybowski (red.) Medycyna zapobiegawcza i środowiskowa. PZWL, Warszawa 2000.

 

                            PODSTAWY BEZPIECZEŃSTWA W GÓRACH

                            Katedra Rekreacji

                                   Kierownik: dr hab. Wojciech Wiesner, prof. nadzw.

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Piotr Kunysz

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10

20

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS:

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: opanowanie wiedzy pozwalającej na bezpieczne uprawianie rekreacji w górach. Nabycie umiejętności przygotowania obozów a także masowej imprezy rekreacyjnej w górach zgodnie z zasadami bezpieczeństwa.

            Program: klasyfikacja zagrożeń w górach. Profilaktyka i edukacja do bezpieczeństwa w górach. Rekreacja masowa w górach. Organizacja ratownictwa górskiego w Polsce. Modele zagospodarowania turystycznego i rekreacyjnego obszarów górskich.

            Zalecana literatura:

  1. Kunysz P., Teoretyczne podstawy wybranych dyscyplin zimowych. AWF, Wrocław 2006.
  2. Lenkiewicz W., Rozmarynowicz A., Kodeks narciarski. Sport i Turystyka, Warszawa 1985.
  3. Łobożewicz T., Zajęcia na zimowiskach. Instytut Wyd. Zw.Zaw., Warszawa 1989.
  4. Matuszek L., Narciarstwo dla dzieci i młodzieży. AWF, Katowice 1988.
  5. Stanisławski Z., Narty, wyd. 2. Dla Szkoły, Wilkowice 2005.
  6. Zatoń M., Podstawy narciarstwa zjazdowego. Signum, Wrocław 1996.

 

                            PODSTAWY MARKETINGU

                            Katedra Turystyki

                                   Kierownik: dr hab. Edyta Jakubowicz, prof. nadzw.

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Elżbieta Nawrocka

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10

20

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS:

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: przekazanie studentom wiedzy na temat wykorzystywania strategii marketingowych we współczesnych przedsiębiorstwach.   

            Program: wprowadzenie do marketingu. Metody marketingowe a powodzenie przedsiębiorstwa na rynku. Główne etapy procesu zarządzania marketingowego. Badania rynkowe. Miks marketingowy: produkt, cena, dystrybucja, promocja. Wdrażanie i kontrola zarządzania marketingowego. Marketing strategiczny i taktyczny. Nowoczesne koncepcje marketingowe.

            Zalecana literatura:

  1. Kotler.,  Marketing. Rebis, Poznań 2005.
  2. Kotler P.,  Kotler o marketingu – jak tworzyć, zdobywać i dominować na rynkach. Helion, Gliwice 2006.

 

                            PODSTAWY RACHUNKOWOŚCI I FINANSÓW

                            Katedra Komunikacji i Zarządzania w Sporcie

                                   Kierownik: prof. dr hab. Gabriel Łasiński

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Marcin Kowalewski

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10

20

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: przekazanie wiedzy na temat celów, koncepcji i sposobu prowadzenia ksiąg rachunkowych w jednostce gospodarczej, nabycie umiejętności sporządzania sprawozdań finansowych (bilans, rachunek zysków i strat, sprawozdanie z przepływów pieniężnych) wraz z interpretacją zawartych w nich danych umożliwiającą ocenę działalności przedsiębiorstwa.

            Program: rola i funkcje zarządzania finansami oraz rachunkowości w jednostce gospodarczej, zasady prowadzenia rachunkowości oraz podstawy ewidencji na kontach bilansowych, sprawozdawczość finansowa oraz jej analiza.

      Zalecana literatura:

  1. Gierusz B., Podręcznik samodzielnej nauki księgowania. ODDK,        Gdańsk 2004.
  2. Gierusz B., Zbiór zadań do podręcznika samodzielnej nauki księgowania. ODDK, Gdańsk 2004.
  3. Brigham E.F. Podstawy zarządzania finansami. PWE, Warszawa 1996 lub wydania nowsze.
  4. Gierusz B., Zbiór rozwiązań do podręcznika samodzielnej nauki księgowania. ODDK Gdańsk 2004.
  5. Olechowicz I., Podstawy rachunkowości, cz.  1 – wykład. Difin, Warszawa 2001.
  6. Olechowicz I., Podstawy rachunkowości, cz. 2 – zadania i      rozwiązania. Difin, Warszawa 2002.

 

                            PODSTAWY REKREACYJNEGO

                            UPRAWIANIA ŻEGLARSTWA MORSKIEGO

                            Katedra Aktywności Ruchowej w Środowisku Wodnym

                                   Kierownik: prof. dr hab. Krystyna Zatoń

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Ryszard Błacha

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10

20

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS:

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: uzyskanie przez studenta stopnia sternika jachtowego. Zapoznanie studenta z teoretycznymi zasadami uprawiania żeglarstwa morskiego.

            Program: wiadomości o jachtach morskich, etykieta żeglarska i zwyczaje morskie, budowa jachtu żaglowego morskiego (balastowego), przepisy obowiązujące na wodach morskich, locja morska, nawigacja morska, nawigacja meteorologiczna na akwenach morskich, teoria żeglowania na jachtach morskich, zabezpieczenie ratownicze w czasie pływania na morzu.

            Zalecana literatura:

  1. Czajewski J., Nawigacja żeglarska. Komunikacja i Łączność, Warszawa 2001.
  2. Czajewski J., Meteorologia żeglarska. Komunikacja i Łączność, Warszawa 2003.
  3. Czajewski J., Locja śródlądowa i morska. Komunikacja i Łączność, Warszawa 2002.
  4. Dąbrowska W.R., Jachtowa żegluga przybrzeżna. Przedsiębiorstwo Galicja, Kraków 2004.
  5. Kaloszewski A., Świdwiński P., Żeglarz i sternik jachtowy. Almapress, Warszawa 2003.
  6. Kuliński J., Praktyka Bałtycka na małych jachtach. Ryt, Gdańsk 1995.

 

                            PRACA OPIEKUŃCZO-WYCHOWAWCZA

                            NA KOLONIACH I OBOZACH

                            Katedra Dydaktyki Sportu

                                   Kierownik: prof. dr hab. Juliusz Migasiewicz

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Henryk Nawara

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10

20

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: znajomość i interpretacja przepisów dotyczących formalnych i prawnych zagadnień związanych z pełnieniem funkcji wychowawcy na obozach i koloniach; umiejętność planowania, programowania i realizacji zajęć o charakterze zabawowym, rekreacyjno-sportowym, plastycznym, zajęć ze śpiewem itp.

            Program: wypoczynek dzieci i młodzieży – uwarunkowania prawne i organizacyjne. Podstawowe zadania i obowiązki organizatora wypoczynku. Planowanie pracy opiekuńczo-wychowawczej. Dokumentacja pracy wychowawcy kolonijnego.

            Zalecana literatura:

  1. Nawara H., Cooper A., Kolonie i obozy – zdrowe, radosne, bezpieczne. AWF, Wrocław 2008.
  2. Nawara H., Wypoczynek dzieci i młodzieży – scenariusze imprez. AWF, Wrocław 2005.
  3. Zagajewski T., Poradnik dla organizatorów wypoczynku dzieci i młodzieży. 1997

 

                            PROGRAMY KOMPUTEROWE W EDYCJI

                            I PREZENTACJI PRACY DYPLOMOWEJ

                            Katedra Biostruktury

                                   Kierownik: prof. dr hab. Zofia Ignasiak

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr inż. Małgorzata Kołodziej

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10

20

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS:

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: umiejętność wykorzystania możliwości programów użytkowych przy redagowaniu pracy dyplomowej (samodzielne opracowanie graficzne, złożenie i prezentacja pracy. Zasady prezentacji wyników w Power Point: grafika prezentacji, proporcje i formaty informacji tekstowej i graricznej, „elementy mowy ciała”. Automatyzacja pracy z dużymi dokumentami (*.doc): spisy, style. Umiejętność posługiwania się programem graricznym głównie w zakresie obróbki obrazów cyfrowych, albumy online. Umiejętność współpracy między Wordem i Excelem (formaty wykresów). Optymalizacja obsługi skrzynko pocztowej.

            Program: programy komputerowe ułatwiające sporządzenie pracy dyplomowej oraz metody organizacji pracy przy ich użyciu. Podstawy pracy w arkuszu kalkulacyjnym – wprowadzenie, porządkowanie i analiza danych. Edytor tekstów – zasady redagowania dokumentów jedno i wielostronicowych. Korespondencja seryjna. Podstawowe zasady projektowania grafiki menedżerskiej i prezentacyjnej – Microsoft PowerPoint. Programy graficzne, pakujące i inne programy użytkowe pomocne w edycji pracy.

            Zalecana literatura:

  1. Stupnicki R., Podstawy informatyki, cz. 1 i 2. AWF, Warszawa 2002.
  2. Staranowicz A., Technologie informacyjne, cz. 1 i 2. SGGW, Warszawa 2007.
  3. Kopertowska M., Europejski Certyfikat Umiejętności Komputerowych (Przetwarzanie tekstów, arkusze kalkulacyjne, bazy danych, grafika menedżerska i prezentacyjna). PWN SA, 2007.
  4. Materiały dołączone do licencjonowanego oprogr. „Windows”, „Microsoft Office”.

 

                            REKREACJA ZIMOWA

                            Katedra Rekreacji

                                   Kierownik: dr hab. Wojciech Wiesner, prof. nadzw.

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Rafał Wołk

 

Forma przedmiotu:

Wykład

ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10

20

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: przygotowanie specjalistów do samodzielnej pracy w szkołach, klubach i instytucjach zajmujących się organizacją i szkoleniem narciarskim i snowboardowym. Opanowanie wiedzy i umiejętności pozwoli na propagowanie różnych form sportów zimowych jako form spędzania wolnego czasu, umiejętnego wykorzystania walorów zimy i środowiska naturalnego przy organizacji i realizacji obozów zimowych dla młodzieży (białe szkoły).

            Program: sprzęt narciarski i snowboardowy – jego dobór i konserwacja. Zdrowotne aspekty uprawiania sportów zimowych (specyfika środowiska górskiego). Przygotowanie i organizacja imprez rekreacyjnych i sportowych. Bezpieczeństwo w górach. Lekcja – podstawowa forma w procesie szkolenia narciarskiego i snowboardowego. Gry i zabawy w nauczaniu sportów zimowych. Wybrane elementy analizy techniki jazdy na nartach i snowboardzie. Metody i kryteria oceny efektów nauczania w narciarstwie zjazdowym. Podstawy snowboardu.

            Zalecana literatura:

  1. Chojnicki K., Wybrane zagadnienia z historii narciarstwa. SITN-PZN, Kraków 2000.
  2. Czabański B., Wybrane zagadnienia uczenia się i nauczania techniki sportowej. AWF, Wrocław 1989.
  3. Kuchler W., Carving, kurs jazdy dla początkujących i zmieniających technikę jazdy, a –medica press. Bielsko Biała 2002.
  4. Kunysz P., Snowboard – śladami instruktora. Almapress, Warszawa 2002.
  5. Marasek A., Bezpieczeństwo w górach. SITN-PZN, Kraków 2002.
  6. Program nauczania narciarstwa zjazdowego. SITN-PZN, Kraków 2002.
  7. Regulaminy sportowe. PZN, Kraków 2002.
  8. Zatoń M., Narciarstwo zjazdowe. Wiking, Wrocław 1994.

 

                            SPORTY WODNE W REKREACJI

                            Katedra Aktywności Ruchowej w Środowisku Wodnym

                                   Kierownik: prof. dr hab. Krystyna Zatoń

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Ryszard Błacha

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10

20

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: student nabywa umiejętności planowania organizacji i prowadzenia różnych zajęć z rekreacji ruchowej realizowanych w środowisku przyrodniczym, ze szczególnym uwzględnieniem walorów przyrodniczych i kulturowych oraz problemów ekologicznych.

            Program: rekreacja ruchowa w środowisku przyrodniczym w okresie letnim: pojęcie środowiska przyrodniczego i jego znaczenie, znaczenie środowiska przyrodniczego dla rekreacji ruchowej, rekreacja ruchowa i jej znaczenie dla człowieka. Lokalizacja zajęć w plenerze: podstawowe zasady orientacji w terenie w trakcie organizacji zajęć rekreacyjnych (praca z mapą z GPS), zasady organizacji zajęć rekreacyjnych z użyciem sprzętu wodnego, rekreacyjne gry i zabawy możliwe do zastosowania w trakcie zajęć na wodzie. Kajakarstwo i żeglarstwo w rekreacji i turystyce: zapoznanie z podstawowymi zasadami uprawiania kajakarstwa i żeglarstwa, planowanie, organizacja i prowadzenie zajęć na wodzie, podstawowe przepisy dotyczące uprawiania sportów wodnych, zasady przestrzegania bezpieczeństwa na wodzie. Organizacja czasu wolnego – gry i zabawy integracyjne stosowane w czasie wolnym od zajęć programowych.

            Zalecana literatura:

  1. Błacha R., Sporty wodne w rekreacji. AWF, Wrocław 2004.
  2. Błacha R., Bigiel W., Kultura fizyczna w środowisku przyrodniczym w okresie letnim. AWF, Wrocław 2005.
  3. Grobelny J., Obozy wędrowne. AWF, Wrocław 2007.

 

                            STUDIUM RODZINY

                            Katedra Podstaw Fizjoterapii

                                   Kierownik: prof. dr hab. Krzysztof A. Sobiech

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Lucyna Górska-Kłęk

 

Forma przedmiotu:

Wykład

ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10

20

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

Efekty kształcenia: przygotowanie studentów do lepszego zrozumienia problemów rodziny i podjęcia odpowiedzialnych działań na rzecz jej dobra zarówno w wymiarze osobistym, rodzinnym, jak i społecznym.

            Program: fizyczne i psychologiczne aspekty różnić między kobietą a mężczyzną, rozwój i zagrożenia miłości, komunikacja w rodzinie, sposoby rozwiązywania konfliktów i zapobiegania kryzysom, biologia prokreacji – macierzyństwo, ojcostwo, rozwój dziecka w łonie matki, metody rozpoznawania płodności, odpowiedzialne rodzicielstwo, poród, naturalne karmienie, postawy rodzicielskie, bezdzietność, adopcja, wyjazdy zarobkowe, osoby starsze w rodzinie, profilaktyka uzależnień, obowiązki państwa wobec rodziny.

            Zalecana literatura:

  1. Fijałkowski W., Ekologia rodziny. 2001.
  2. Nęcki Z., Komunikacja międzyludzka. 2000.
  3. Kramarek T., Naturalne planowanie rodziny. 2005.
  4. Pisarski T., Położnictwo i ginekologia. 2003.

 

                            SZTUKA NAUCZANIA CZYNNOŚCI RUCHOWYCH JAKO

                            PODSTAWA ŚWIADOMYCH ZACHOWAŃ REKREACYJNYCH

                            Katedra Aktywności Ruchowej w Środowisku Wodnym

                                   Kierownik: prof. dr hab. Krystyna Zatoń

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Andrzej Klarowicz, dr Anna Kwaśna

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10

20

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: nabycie wiedzy teoretycznej pozwalającej na świadome i rzeczowe zrozumienie procesu nauczania uczenia się w rekreacji ruchowej. Opanowanie umiejętności związanych z nauczaniem czynności ruchowych w wodzie.

            Program: aksjologiczne podstawy nauczania czynności ruchowych w rekreacji. Podstawowe definicje i teorie uczenia się. Świadomość wrażeń kinestetycznych drogą do pełnego przeżywania rekreacji. Teorie komunikacji dydaktycznej wyjaśniające proces uczenia się motorycznego w rekreacji.

            Zalecana literatura:

  1. Czabański B., Kształcenie psychomotoryczne. AWF, Wrocław 2000.
  2. Juszkiewicz M., Pływanie w kategoriach wartości. FALL, Kraków 2008.
  3. Morreale S.P., Spitzberg B.H., Barge J.K., Komunikacja między ludźmi. PWN, Warszawa 2007.
  4. Starosta W., Motoryczne zdolności koordynacyjne. Instytut Sportu, Warszawa 2003.
  5. Zatoń K., Przekaz słowny na lekcjach wychowania fizycznego. AWF, Wrocław 1995.

 

                            TEORETYCZNE ZASADY ŻEGLOWANIA

                            NA JACHCIE ŚRÓDLĄDOWYM

                            Katedra Aktywności Ruchowej w Środowisku Wodnym

                                   Kierownik: prof. dr hab. Krystyna Zatoń

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Ryszard Błacha, dr Krzysztof Słonina, dr Michał Załęski, dr Aleksander Smoliński

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10

20

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: student zdobywa wiedzę z zakresu stopnia żeglarza jachtowego. Nabywa umiejętności wykorzystania wiedzy na poziomie podstawowym w zakresie pływania na jachcie żaglowym śródlądowym.

            Program: podstawowe wiadomości dotyczące budowy jachtów żaglowych śródlądowych, teorii żeglowania na jachtach żaglowych. Przepisy państwowe i związkowe dotyczące sportów wodnych. Locja śródlądowa. Pogoda i jej znaczenie dla bezpieczeństwa zajęć na wodzie. Bezpieczeństwo i ratownictwo na wodach śródlądowych.

            Zalecana literatura:

  1. Błacha R., Sporty wodne w rekreacji. AWF, Wrocław 2004.
  2. Błacha R., Bigiel W., Kultura fizyczna w środowisku przyrodniczym w okresie letnim. AWF, Wrocław 2005.
  3. Grobelny J., Obozy wędrowne. AWF, Wrocław 2007.
  4. Kaloszewski A., Świdwiński P., Żeglarz i sternik jachtowy. Almapress, Warszawa 2007.

 

                            TRENING SPORTOWY I ZDROWOTNY W PRAKTYCE

                            Katedra Dydaktyki Sportu

                                   Kierownik: prof. dr hab. Juliusz Migasiewicz

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Małgorzata Kałwa, dr inż. Jan Kosendiak, dr Piotr Cych

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10

20

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: student potrafi samodzielnie przeprowadzić rozgrzewkę zgodną z zasadami i celami jednostki treningowej. Student zna metody i obciążenia treningowe oraz potrafi je zastosować do budowy jednostek treningowych o różnym przeznaczeniu. Student potrafi zdefiniować/rozróżnić cele treningu sportowego i zdrowotnego w zakresie różnych jego form.

            Program: znaczenie rozgrzewki w aktywności fizycznej. Przykłady rozgrzewki w odniesieniu do obciążeń w części zasadniczej treningu. Adaptacja, superkompensacja w treningu zdrowotnym. Obciążenia treningowe w treningu skierowanym na poprawę różnego rodzaju możliwości wysiłkowe (tlenowe i beztlenowe). Metody oceny możliwości wysiłkowych oraz monitoringu w różnych typach treningu. Planowanie obciążeń w treningu zdrowotnym w odniesieniu do wieku i płci. Wykorzystanie oporowych form ruchu w treningu zdrowotnym – przykłady jednostek treningowych uwzględniające różne formy ćwiczeń i środowisko naturalne. Kształtowanie zdolności motorycznych „utylitarnych” w wybranych formach aktywności fizycznej.

            Zalecana literatura:

  1. Kosendiak J., Wykłady z teorii sportu. Materiały do zajęć. BK, Wrocław 2006.
  2. Kulmatycki L., Trening relaksacyjny jogi i jego recepcja. Studia i Monografie nr 53. AWF, Wrocław 1997.
  3. Maciantowicz J., Trening wytrzymałościowy w biegach średnich i długich. AWF, Wrocław 2000.
  4. Stefaniak T. i wsp., Wpływ treningu siłowego na poziom sprawności psychomotorycznej osób w podeszłym wieku. [w:] A. Kuder i wsp. (red.) Proces doskonalenia treningu i walki sportowej. AWF, Warszawa 2005, t. 2.
  5. Zatoń M., Jethon Z. (red.), Aktywność ruchowa w świetle badań fizjologicznych, cz. 1. AWF, Wrocław 2002.

 

                            TURYSTYKA KWALIFIKOWANA

                            Katedra Rekreacji

                                   Kierownik: dr hab. Wojciech Wiesner, prof. nadzw.

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Jacek Grobelny

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

10

20

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: wyposażenie studentów w wiedzę i umiejętności konieczne do samodzielnego programowania, realizacji i rozliczania imprez turystyki kwalifikowanej ze szczególnym uwzględnieniem obozu wędrownego i rajdu.

            Program: pojęcie i zakres turystyki kwalifikowanej, jej miejsce w systematyce turystyki. Geneza i rozwój turystyki kwalifikowanej. Turystyka kwalifikowana jako sektor działalności gospodarczej. Przegląd form turystyki wędrówkowej: pieszej, rowerowej, kajakowej, żeglarskiej i jeździeckiej. Podstawowe wiadomości z terenoznawstwa i kartografii-mapy i przewodniki jako podstawowe źródło informacji organizatora turystyki kwalifikowanej. Zasady organizacji imprez turystyki kwalifikowanej. Prawne aspektu organizacji i uprawiania turystyki kwalifikowanej w Polsce. Rola Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego w rozwoju turystyki kwalifikowanej.

      Zalecana literatura:

  1. Gaworecki W.W., Turystyka. PWE, Warszawa 2000.
  2. Grobelny J. (red.), Obozy wędrowne. AWF, Wrocław 2007.
  3. Łobożewicz T., Bieńczyk G., Podstawy turystyki. Wyższa Szkoła Ekonomiczna, Warszawa 2001.
  4. Toczek-Werner S. (red.) (2005) Podstawy rekreacji i turystyki. AWF, Wrocławiu 2005.

 

1.10. Prezentacja przedmiotów praktycznych do wyboru – w układzie alfabetycznym

 

                            AEROBIK KLASYCZNY

                            Katedra Lekkoatletyki i Gimnastyki

                                   Kierownik: dr hab. Paweł Kowalski, prof. nadzw.

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: ćwiczenia

Prowadzący: dr Anna Tomaszewska, dr Aleksandra Sikora

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

30

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS:

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: zapoznanie z możliwością kształtowania sprawności fizycznej środkami gimnastycznymi realizowanymi poprzez ćwiczenia aerobowe i siłowe przy muzyce; konstrukcja jednostki zajęć, charakterystyka ćwiczeń stosowanych w aerobiku; zdolność doboru ćwiczeń do kształtowania siły wybranych grup mięśniowych.

            Program: charakterystyka aerobiku i geneza powstania, nauczanie techniki wykonania podstawowych kroków. Rozliczanie ćwiczeń, metodyka zajęć z uwzględnieniem poziomu sprawności ćwiczących, doskonalenie techniki wykonania kroków oraz utrwalenie terminologii, ćwiczenia siłowe pozycjami wyjściowymi. Ćwiczenia zabronione w aerobiku klasycznym, aerobik klasyczny – przykładowa lekcja dla grupy początkującej. Aerobik klasyczny ze szczególnym zwróceniem uwagi na ćwiczenia siłowe mięśni obręczy barkowej i ramion oraz kończyn dolnych – warsztaty. Fizjologiczne podstawy prowadzenia zajęć z aerobiku. Aerobik klasyczny ze szczególnym zwróceniem uwagi na ćwiczenia siłowe mięśni brzucha oraz mięśni pośladkowych – warsztaty. Lekcja aerobiku klasycznego dla grupy średniozaawansowanej – warsztaty. Nauczanie układu ćwiczeń kształtujących – pętelka 64 takty. Przykładowe lekcja dla grupy zaawansowanej – warsztaty.

            Zalecana literatura:

  1. Body life. Fachowe czasopismo branży fitness. ISSN 1641-0106.
  2. Grodzka-Kubiak E., Aerobik czy fitness. AWF, Poznań 2002.
  3. Magazyn SHAPE. ISSN 1509-8834, INDEKS 357170.
  4. Olex D., Metodyka i praktyka. Podręcznik dla instruktorów fitness.
  5. Stefaniak T., Atlas uniwersalnych ćwiczeń siłowych, cz. I i II.
  6. Kaczyński A., Atlas ćwiczeń siłowych. AWF, Wrocław 1992.

 

                            BADMINTON

                            Katedra Dydaktyki Sportu

                                   Kierownik: prof. dr hab. Juliusz Migasiewicz

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: ćwiczenia

Prowadzący: dr Henryk Nawara

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

30

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: znajomość i interpretacja podstawowych gier i przepisów gry. Poznanie wszechstronnych walorów badmintona jako gry rekreacyjnej. Umiejętność – organizacji badmintonowych imprez o charakterze rekreacyjno-sportowym (zawodów, turniejów), realizacji zajęć, których celem jest nauczenie podstawowych elementów techniki gry, dokładnego opisu i demonstrowania wybranych elementów techniki gry, gry w badmintona na poziomie podstawowym w oparciu o elementarne założenia taktyki gry (uczestnictwo w zawodach, mistrzostwach, turniejach itp.).

            Program: ćwiczenia oswajające ze sprzętem do gry w badmintona. Charakterystyka badmintona jako gry rekreacyjnej. Gry i zabawy ruchowe z wykorzystaniem sprzętu do gry w badmintona kształcące wybrane zdolności kondycyjne i koordynacyjne. Nauka i doskonalenie podstawowych elementów techniki gry. Omówienie i interpretacja podstawowych przepisów, reguł i zasad gry. Podstawy taktyki gry pojedynczej i podwójnej. Organizacja i realizacja turnieju o mistrzostwo grupy (gra pojedyncza), badmintonowej imprezy rekreacyjno-sportowej.

            Zalecana literatura:

  1. Nawara H., Badminton. AWF, Wrocław 2009.
  2. Nawara H., Badminton. Od zabawy do sportu, cz. 1. Sport Wyczynowy 1983, nr 10.
  3. Fusch K., Sologub L., Badminton. Technik. Taktyk. Training. Falken-Verlag, Niedernhausen 1984.
  4. Nawara H., Badminton – typologiczna charakterystyka dyscypliny. Kwartalnik Naukowy AWF, Wrocław 1995, nr 4.

 

                            BASEBALL

                            Katedra Zespołowych Gier Sportowych

                                   Kierownik: dr hab. Andrzej Rokita, prof. nadzw.

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: ćwiczenia           

Prowadzący: dr Krzysztof Kałużny

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

30

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: umiejętność – doboru środków ruchowych zespołowych gier sportowych w realizacji celów wychowania fizycznego i rekreacji ruchowej, wykorzystania zespołowych gier sportowych w kreatywnej funkcji wychowania fizycznego, zastosowania zespołowych gier sportowych w rozwoju emocjonalnym uczestnika zajęć. Umiejętność – organizacji i przeprowadzenia zajęć z baseballu, doboru ćwiczeń, zabaw i gier ruchowych w baseballu w zależności od wieku i umiejętności uczestników zajęć.

            Program: baseball jako środek realizacji celów wychowania fizycznego i rekreacji ruchowej. Zabawy i gry ruchowe oswajające ze sprzętem do gry w baseball oraz nauczające przepisów i zasad gry. Gry i zabawy w doskonaleniu podstawowych czynności ruchowych. Charakterystyka głównych czynności ruchowych oraz nauka głównych czynności ruchowych w baseballu. Doskonalenie glównych czynności ruchowych w baseballu. Nauczanie i doskonalenie działań ofensywnych w baseballu. Nauczanie i doskonalenie działań defensywnych w baseballu. Formy gry uproszczonej. Gra właściwa w baseball. Zasady organizacji zawodów baseballowych.

            Zalecana literatura:

  1. Baseball, podstawy techniki gry. PZBall, Rybnik 2004.
  2. Baseball. Dwu i trzyosobowa obsada sędziowska. PZBall, Rybnik 1994.
  3. Kałużny K., Odmiany gry w baseball. [w:] J. Wołyniec (red.) Przepisy zespołowych gier sportowych w zakresie podstawowym. BK, Wrocław 2003.
  4. Mała encyklopedia sportu. Sport i Turystyka, Warszawa 1984.

 

                            BIEGOWE FORMY RUCHU

                            Katedra Lekkoatletyki i Gimnastyki

                                   Kierownik: dr hab. Paweł Kowalski, prof. nadzw.

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: ćwiczenia           

Prowadzący: dr Leszek Korzewa, dr Anna Czeczkowska, dr Krzysztof Maćkała, dr Ewa Misiołek

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

30

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: wyposażenie studentów w wiadomości umożliwiające udzielenie odpowiedzi na pytania: Po co biegać? – aspekt zdrowotny (zdrowie fizyczne i psychiczne), aspekt poznawczy, aspekt społeczny; Jak przygotować się do biegania? – motywacja, sprzęt sportowy, dieta, regneracja organizmu; Jak biegać? – technika; metody, środki i formy zajęć biegowych; zasady obciążania organizmu treningiem biegowym w zależności od wieku i płci; planowanie treningu biegowego; metody kontroli i samokontroli organizmu u osób biegających. Wyposażenie studentów w umiejętności pozwalające zorganizować i przeprowadzić różnorodne zajęcia biegowe.

            Program: uświadomienie przydatności biegowych form ruchu w przygotowaniu do uprawiania turystyki aktywnej i rekreacji ruchowej. Zapoznanie ze środkami, metodami i formami realizacji zajęć biegowych.

            Zalecana literatura:

  1. Maciantowicz J., Nowak P., Bieganie sposób na zdrowe życie. AWF, Wrocław 2002.
  2. Raczek J., Wytrzymałość dzieci i młodzieży. Warszawa 1991.
  3. Skarżyński J., Biegiem po zdrowie. Mega Sport, Szczecin 2002.
  4. Słowińska-Lisowska M., Sobiech K., Dieta sportowców. AWF, Wrocław 2000.
  5. Stawczyk Z., Gry i zabawy lekkoatletyczne dla młodzieży szkolnej. Poznań 1974.
  6. Zaremba Z., Trening Joggera oraz zawodników na średnie i długie dystanse. MenupSport, Warszawa.

 

                            BOKS

                            Katedra Dydaktyki Sportu

                                   Kierownik: prof. dr hab. Juliusz Migasiewicz

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: ćwiczenia           

Prowadzący: dr hab. Tadeusz Stefaniak, prof. nadzw.

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

30

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: wyposażenie studentów w wybrane umiejętności techniczne charakterystyczne dla boksu oraz w praktyczne umiejętności prowadzenia zajęć z boksu. Opanowanie technik i metod nauczania boksu.

            Program: zapoznanie z genezą i historią boksu na świecie i w Polsce; z teoretycznymi, metodycznymi i organizacyjnymi zasadami prowadzenia zajęć z zakresu boksu na różnych etapach szkolenia zawodniczego w zakresie umiejętności. Zapoznanie z gamą środków ukierunkowanych na boks, z możliwością wykorzystania ich w procesie szkolnego wychowania fizycznego. Usprawnienie uczestników zajęć. Kształtowanie wśród studentów (poprzez uczestnictwo w zajęciach) zainteresowań sportowych

            Zalecana literatura:

  1. Duriasz D., Praca nóg w boksie u zawodników o różnym sposobie prowadzenia walki. Boks, Warszawa 1968. BTS, nr 3.
  2. Duriasz D., Wpływ stanów przedstartowych na zdolność bokserów do prowadzenia walki. Sport Wyczynowy 1970, nr 4.
  3. Duriasz D., Jak kształtować odporność psychiczną. Boks 1974, nr 6.
  4. Duriasz D., Szkolenie i trening juniorów w boksie. PZB, Warszawa 1974.

 

                            ĆWICZENIA SIŁOWE W TURYSTYCE I REKREACJI

                            Katedra Dydaktyki Sportu

                                   Kierownik: prof. dr hab. Juliusz Migasiewicz

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak                                                   Metody nauczania: ćwiczenia

Prowadzący: dr hab. Tadeusz Stefaniak, prof. nadzw., mgr Dariusz Harmaciński

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

30

 

Forma zaliczenia:

 

Zo

 

ECTS:

 

 

2

 

            Efekty kształcenia: opanowanie podstawowych zasad tworzenia racjonalnego programu treningu siły mięśniowej w okresie okołorocznym. Opanowanie ćwiczeń siłowych na wszystkie grupy mięśni szkieletowych z wykorzystaniem urządzeń siłowych tzw. stacjonarnych i wolnych.

            Program: zasady rozwijania siły mięśniowej w ontogenezie. Wyposażenie w praktyczne umiejętności prowadzenia zajęć o charakterze siłowym z dziećmi i młodzieżą szkolną. Praktyczna realizacja metod kształtujących siłę mięśniową. Formy treningu ogólnorozwojowego i ogólnousprawniającego. Systematyka ćwiczeń siłowych. Metodyka prowadzenia treningów siłowych z grupami początkującymi. Siła mięśniowa kobiet i mężczyzn (różnice anatomiczno-fizjologiczne oraz psychiczne warunkujące dobór optymalnych metod treningowych).

            Zalecana literatura:

  1. Stefaniak T., Atlas uniwersalnych ćwiczeń siłowych, cz. I i II. BK, Wrocław 1995, 1997.
  2. Orzech J., Podstawy treningu siły mięśniowej. Sport i Rehabilitacja, Tarnów 1997.
  3. Urlich A., Odchudanie i stabilizacja szczupłej sylwetki. Hi Tee, Siechnice 1997.

 

                            ELEMENTY ŻEGLARSTWA REGATOWEGO

                            W WINDSURFINGU

                            Katedra Aktywności Ruchowej w Środowisku Wodnym

                                   Kierownik: prof. dr hab. Krystyna Zatoń

Język wykładowy: polski                                                       Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: opanowanie podstawowych technik żeglugi na deskach wypornościowych.                                                                                                   Metody nauczania: ćwiczenia

Prowadzący: dr Edward Caban, dr Michał Załęski

 

Forma przedmiotu:

Wykład

Ćwiczenia

 

ZZU w sem. (h)

30

 

Forma zaliczenia: