SPIS TREŚCI

Pakiet informacyjny adresowany jest do kandydatów na studia oraz do studentów innych uczelni krajowych i zagranicznych pragnących zaliczyć część swoich studiów w Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu. Pakiet zawiera informacje o Wrocławiu, Akademii, jej strukturze i działalności, a przede wszystkim o studiach prowadzonych w uczelni, zasadach rekrutacji na studia oraz zasadach studiowania.

1. System ECST

System ECTS, opracowany w późnych latach osiemdziesiątych przez Komisję Wspólnoty Europejskiej, służy ułatwieniu dostępu do pełnej informacji o programach studiów prowadzonych w uczelniach, a przez to zwiększeniu i usprawnieniu międzyuczelnianej i międzynarodowej wymiany studentów. Określony w systemie ECTS sposób pomiaru i oceny wiedzy, kompetencji i umiejętności zdobytych przez studenta, wyrażony w punktach ECTS, umożliwia rozpoznanie i uznanie programu studiów zaliczonego w uczelni partnerskiej, krajowej bądź zagranicznej.

System ECTS, pierwotnie opracowany dla mobilności studentów – transferu punktów ECTS, został następnie dopracowany do roli akumulacji punktów przez studenta w procesie kształcenia. Akronim ECTS jest nadal stosowany, chociaż oznacza aktualnie the European Credit Transfer and Accumulation System.

Pakiet Informacyjny ECTS jest podstawowym dokumentem systemu ECTS – the European Credit Transfer System – zawierającym pełną informację o Uczelni, jej strukturze i działalności, studiach i programach prowadzonych w Uczelni oraz o zasadach studiowania. Punkty ECTS są liczbą przyporządkowaną przedmiotowi odzwierciedlającą całkowity nakład pracy studenta (tj. udział w zajęciach oraz pracę własna w domu, bibliotece) potrzebny do zaliczenia przedmiotu, czyli do zdobycia wiedzy, umiejętności i kompetencji założonych w programie i celu realizacji przedmiotu. Student otrzymuje przypisaną przedmiotowi liczbę punktów ECTS po spełnieniu wszystkich, określonych w planie studiów i programie nauczania, wymagań oraz osiągnięciu właściwego poziomu założonych dla tego przedmiotu efektów kształcenia.

Liczba punktów ECTS przypisanych przedmiotom w semestralnym programie studiów wynosi około 30 (27-33), zaś w programie rocznym 60. Warunkiem zaliczenia semestru/roku studiów jest uzyskanie przez studenta liczby punktów wynikającej z planu studiów i programu nauczania, zgodnie z zasadami określonymi w regulaminie studiów.

Liczba punktów ECTS wymagana do ukończenia studiów w AWF:

– pierwszego stopnia wynosi 180

– drugiego stopnia wynosi 120

2. Mobilność studentów

System ECTS opracowano pod kątem stworzenia przejrzystych zasad mobilności studentów, a w szczególności poznania oraz uznania (okresu) i programu studiów realizowanych przez studenta w uczelni partnerskiej. Celowi temu służą kluczowe dokumenty ECTS:

Pakiet informacyjny/katalog kursów. Pakiet informacyjny zawiera szeroki wachlarz danych o Uczelni, prowadzonych studiach i zasadach studiowania, realizowanych programach nauczania i warunkach zaliczania tych programów, a także praktyczne informacje o mieście, jego zasobach kulturowych i turystycznych, etc.

Formularz zgłoszeniowy (Application Form) z danymi personalnymi studenta niezbędnymi do zarejestrowania go w uczelni partnerskiej.

Porozumienie o programie zajęć (Learning Agrement) służy do zawarcia porozumienia między studentem i uczelniami: macierzystą i partnerską o programie realizowanym przez studenta w uczelni partnerskiej i zasadach jego uznania i zaliczenia w uczelni macierzystej*/.

Wykaz zaliczeń (Transcript of records) stanowi potwierdzenie przez uczelnię partnerską zaliczenia przez studenta mobilnego programu. W dokumencie tym podany jest wykaz przedmiotów zaliczonych, wraz z ocenami i punktami ECTS uzyskanymi przez studenta**/.

Dowód zaliczenia przez uczelnię macierzystą programu realizowanego w uczelni partnerskiej (Proof of recognition). Dokument ten ma potwierdzić dotrzymanie przez uczelnię macierzystą warunków umowy zawartej w Porozumieniu o programie zajęć, poprzez wykazanie w nim przedmiotów i liczby punktów ECTS uznanych w karcie osiągnięć studenta.

Wszelkie zmiany wprowadzane do Porozumienia o programie zajęć, zwanym dalej Porozumieniem, przez którąkolwiek ze stron, wymagają formy pisemnej zatwierdzonej przez wszystkie strony porozumienia: studenta, uczelnię partnerską i uczelnię macierzystą. Uczelnia powinna dołożyć wszelkich starań, aby przy sporządzaniu Porozumienia nie dopuścić do powstania istotnych różnic programowych w stosunku do standardów kształcenia dla danego kierunku studiów. W przypadku, gdy różnic tych nie da się uniknąć, należy przed wyjazdem studenta do uczelni partnerskiej określić sposób i termin realizacji oraz zaliczenia różnic programowych.

Jeżeli wszystkie uzgodnione w Porozumieniu warunki zostaną przez studenta spełnione, okres studiów (przedmioty, zaliczenia, egzaminy, punkty ECTS) zostaną mu uznane i potraktowane jako równoważne z odpowiednim okresem studiów (przedmiotami, zaliczeniami, egzaminami, punktami) w uczelni macierzystej. Decyzję o tym, czy uzgodnione warunki zostały spełnione przez studenta, podejmuje dziekan uczelni macierzystej.

W przypadku stwierdzenia niezgodności między Porozumieniem o programie zajęć i Wykazem zaliczeń, decyzję, co do sposobu i zakresu zaliczenia programu i okresu studiów podejmuje dziekan uczelni macierzystej. Dziekan decyduje, czy niespełnienie warunków Porozumienia przez studenta stanowi podstawę do skreślenia go z listy studentów, czy skutkuje koniecznością zaliczenia przez studenta, w uczelni macierzystej, dodatkowych przedmiotów. Dziekan decyduje również o konieczności zwrotu przez studenta, części lub całości, otrzymanego grantu. Zwrot grantu nie będzie wymagany od studenta w przypadku zaistnienia okoliczności od studenta niezależnych, określanych jako „siły wyższe”. W takim przypadku konieczne jest uzyskanie pisemnej zgody od Agencji Narodowej na zaniechanie zwrotu grantu.

Wymiana studentów może być realizowana tylko i wyłącznie z uczelnią posiadającą KARTĘ ERASMUSA, ważną na dany rok akademicki, z którą została podpisana umowa bilateralna.

Student zakwalifikowany na wyjazd w ramach programu ERASMUS musi spełniać następujące kryteria formalne:

1) być obywatelem kraju uprawnionego do uczestnictwa w programie ERASMUS lub posiadać oficjalny status uchodźcy albo prawo stałego pobytu na terytorium danego kraju,

2) być oficjalnie zarejestrowanym na kierunku studiów prowadzącym do otrzymania tytułu licencjata/inżyniera lub magistra w uczelni będącej stroną niniejszej umowy,

3) być (w momencie wyjazdu) studentem co najmniej drugiego roku studiów pierwszego stopnia (pierwszego cyklu),

4) powinien znać język wykładowy wybranej uczelni na tyle, żeby móc uczestniczyć w zajęciach,

5) warunkiem koniecznym przy wyjeździe jest zaliczenie wszystkich przedmiotów na semestrach poprzedzających wyjazd.

Pobyt studenta w uczelni partnerskiej, w celu zrealizowania części studiów, nie może być krótszy niż 3 miesiące lub pełny, najkrótszy cykl kształcenia (np. trymestr lub semestr) i nie może być dłuższy niż 1 rok akademicki. Minimalny okres pobytu w uczelni partnerskiej odnosi się tylko do okresu studiowania i nie zawiera okresu czasu ewentualnego przygotowania językowego czy odbywania praktyki.

Z każdym studentem zakwalifikowanym na wyjazd w ramach programu ERASMUS zostaje sporządzona pisemna umowa o programie zajęć realizowanym w uczelni partnerskiej (Learning Agrement). Student zakwalifikowany do wyjazdu otrzyma Kartę Studenta Erasmusa dostarczoną uczelni przez Narodową Agencję.

Uczelnia przyjmująca nie może żądać od studenta opłat za naukę (czesne, wpisowe, opłaty egzaminacyjne, opłaty za korzystanie z laboratoriów, bibliotek itp.). Pobieranie pewnych niewielkich opłat (członkostwo w organizacjach studenckich, korzystanie z kserokopiarki itp.) jest dopuszczalne na warunkach identycznych, jakie obowiązują studentów lokalnych.

Wypłata wszelkich stypendiów krajowych (socjalnych, naukowych i innych), do których student nabył prawo przed wyjazdem, będzie kontynuowana w czasie pobytu studenta w uczelni partnerskiej. Student powinien mieć zagwarantowane prawo do ubiegania się o wypłatę powyższych świadczeń również po powrocie do uczelni macierzystej, a oceny uzyskane w uczelni partnerskiej przeliczone na skalę ocen obowiązującą w kraju, powinny być podstawą ubiegania się o stypendia za wyniki w nauce.

Student – po powrocie z uczelni partnerskiej – powinien złożyć we właściwym dziekanacie kartę zaliczeń (Transcript of Records) z uczelni przyjmującej (partnerskiej) oraz wypełnić Ankietę według wzoru dostarczonego przez uczelnię macierzystą.

II. INFORMACJE o UCZELNI

AKADEMIA WYCHOWANIA FIZYCZNEGO we WROCŁAWIU

1. Wrocław, stolica Dolnego Śląska, jest jednym z najstarszych i najpiękniejszych miast w Polsce. Położony u podnóża Sudetów, nad rzeką Odrą, poprzecinany jej licznymi dopływami i kanałami, jest wyjątkowym miastem 12 wysp i 112 mostów. Miasto, w swojej ponad tysiącletniej historii, kilkakrotnie zmieniało przynależność państwową rozwijając się pod panowaniem Piastów, królów Czech, Habsburgów, aby od 1945 roku budować pozycję ważnej polskiej aglomeracji. Bogata i burzliwa historia wpisała się w ocalałe pomniki architektury jak np: Ostrów Tumski – średniowieczny zespół architektury sakralnej, Ratusz – wspaniała budowla gotycka, Uniwersytet Wrocławski z barokową Aulą Leopoldyńską.

Dzisiaj Wrocław jest znaczącym ośrodkiem gospodarczym, kulturalnym i naukowym.

Wspaniała architektura i bogata oferta wydarzeń artystycznych przyciągają rzesze turystów. Do największych atrakcji kulturalnych należą: Międzynarodowy Festiwal Muzyczny „Wratislavia Cantans”, Festiwal „Jazz nad Odrą”, Dni Muzyki Starych Mistrzów, Przegląd Piosenki Aktorskiej, Wrocławskie Spotkania Teatrów Jednego Aktora, a także wspaniałe spektakle wystawiane w kilkunastu teatrach, operze, operetce itd. Niewątpliwą atrakcją kulturalną Wrocławia jest Panorama Racławicka – gigantyczna rotunda mieszcząca obraz panoramiczny przedstawiający bitwę pod Racławicami z 4 kwietnia 1794 roku.

Wrocław jest liczącym się w kraju, a także Europie, ośrodkiem imprez wystawienniczych i targowych organizowanych w Hali Ludowej.

Wrocław jest czwartym co do wielkości miastem w Polsce, liczącym około 650 tysięcy mieszkańców. Należy do największych ośrodków uniwersyteckich w kraju. Dzięki studiującym w mieście stu czterdziestu tysiącom studentów Wrocław, mimo tysiącletniej historii, jest miastem młodym, tętniącym życiem przez 24 godziny na dobę. Doceniają i kochają to miasto zarówno jego mieszkańcy, jak również wizytujący je goście i turyści.

2. Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu

Początki wrocławskiej Akademii Wychowania Fizycznego, obchodzącej w 2006 roku jubileusz sześćdziesięciolecia działalności, były bardzo skromne i wywodzą się z utworzonego, w ciężkich, powojennych miesiącach odbudowy miasta, rocznego kursu nauczycieli wychowania fizycznego. Dzięki wielkiemu zaangażowaniu mgra Zbigniewa Skrockiego – organizatora kultury fizycznej na Ziemiach Odzyskanych oraz profesora Andrzeja Klisieckiego – Kierownika Zakładu Fizjologii Wydziału Lekarskiego, już w 1946 roku wspomniany roczny kurs przekształcono w trzyletnie Studium Wychowania Fizycznego (SWF) przy Wydziale Lekarskim Uniwersytetu i Politechniki. Profesor Andrzej Klisiecki, pierwszy dyrektor Studium obdarzył je mianem „Słonecznej Uczelni”. W 1950 roku SWF zostało przekształcone w Wyższą Szkołę Wychowania Fizycznego (Rozp. Rady Ministrów z dnia 5 lipca 1950 roku – Dz.U. Nr 29, poz. 273). Po sześciu latach działalności Szkoła opracowała nowe programy nauczania i wydłużyła cykl kształcenia do czterech lat, dzięki czemu zdobyła uprawnienia do nadawania swoim absolwentom dyplomu i tytułu magistra. W 1972 roku Szkoła uzyskała rangę i status Akademii Wychowania Fizycznego (Rozp. Rady Ministrów z dnia 11 grudnia 1972 roku – Dz.U. Nr 54, poz 350). Akademia Wychowania Fizycznego, z siedzibą we Wrocławiu, jest akademicką uczelnią publiczną, posiadającą osobowość prawną i działającą na podstawie ustawy z dnia 27 lipca 2005 roku – Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz.U. Nr 164, poz. 1365).

Prężnie rozwijająca się Akademia, dzięki istotnym zmianom w strukturze organizacyjnej, poszerzaniu profili kształcenia i umacnianiu badań naukowych jest dzisiaj nowoczesną placówką szkolnictwa wyższego. Aktualnie kształcenie w Akademii odbywa się na czterech kierunkach studiów: wychowanie fizyczne, turystyka i rekreacja, sport oraz fizjoterapia.

W sześćdziesięcioletniej historii Uczelni, jej mury opuściło ponad 15 tysięcy absolwentów – magistrów w zakresie wychowania fizycznego, turystyki i rekreacji oraz fizjoterapii (rehabilitacji ruchowej). Ogromne rzesze słuchaczy studiów podyplomowych i kursów kwalifikacyjnych realizowanych w Akademii zdobyły uprawnienia trenerskie i instruktorskie w zakresie licznych dyscyplin szeroko pojętej kultury fizycznej.

Wśród absolwentów Akademii są nazwiska znanych olimpijczyków, mistrzów świata i Europy, jak np: Zbigniew Pietrzykowski (boks), Ryszard Szurkowski (kolarstwo), Ryszard Witke (narciarstwo), Urszula Włodarczyk (lekkoatletyka), Józef Zapędzki (strzelectwo), Leszek Antonowicz (akrobatyka); zasłużeni trenerzy: Kazimierz Górski (piłka nożna), Mieczysław Łopatka i Jerzy Świątek (koszykówka), Czesław Ptak (boks), Wiesław Błach (judo), Andrzej Kijowski (strzelectwo) i wielu innych.

Akademia posiada uprawnienia do doktoryzowania i nadawania stopnia doktora habilitowanego. Wypromowała już ponad 440 doktorów, 28 osobom przyznała stopień naukowy doktora habilitowanego.

Uczelnia zatrudnia 608 osób, w tym 310 nauczycieli akademickich – 25 profesorów tytularnych, 29 osób z tytułem doktora habilitowanego, 5 osób na stanowisku docenta, 132 adiunktów, 44 starszych wykładowców, 38 asystentów, 10 wykładowców, 20 instruktorów i 7 lektorów. W Akademii kształci się ponad 4000 studentów.

2.1. Nazwa i adres uczelni

Akademia Wychowania Fizycznego

al. Ignacego J. Paderewskiego 35

51-612 Wrocław

www.awf.wroc.pl

Rektorat

ul. Stefana Banacha 11, 51-617 Wrocław,

tel. (+ 48-71) 347 31 14; 347 31 01

fax: (+ 48-71) 348 25 27

e-mail: rektor@awf.wroc.pl

2.2. Władze uczelni

Rektor

Prof. dr hab. Juliusz Migasiewicz

e-mail: rektor@awf.wroc.pl

Prorektor ds. Nauki i Współpracy z Zagranicą

Prof. dr hab. Zofia Ignasiak

e-mail: prorektor.nauki@awf.wroc.pl

Prorektor ds. Nauczania

Dr hab. Anna Skrzek, prof. nadzw.

e-mail: prorektor.nauczania@awf.wroc.pl

Prorektor ds. Studenckich i Sportu Akademickiego

Dr hab. Andrzej Rokita

e-mail: prorektor.sportu@awf.wroc.pl

2.3. Struktura uczelni

Wydział Wychowania Fizycznego

Kierunki studiów

wychowanie fizyczne

turystyka i rekreacja

sport

Dziekanat

ul. Mickiewicza 98

51-684 Wrocław

tel: +48 (071) 347 34 38; 347 34 72; 347 34 28; 347 34 62

fax: +48 (071) 347 34 37

dziekanat.wf@awf.wroc.pl

Kierownik Dziekanatu

Mgr Elwira Świder

tel. +48 (071) 347 34 85

e-mail: elwira.swider@awf.wroc.pl

Dziekan

Prof. dr hab. Jan Chmura

tel. +48 (071) 347 35 08

e-mail: dziekan.wf@awf.wroc.pl

Prodziekan ds. Nauki

Dr hab. Małgorzata Słowińska-Lisowska, prof. nadzw.

tel. +48 (071) 347 34 25

e-mail: małgorzata.slowinska-lisowska@awf.wroc.pl

Prodziekan ds. Nauczania

Doc. dr Marek Lewandowski

tel: +48 (071) 347 34 27

e-mail: marek.lewandowski@awf.wroc.pl

Prodziekan ds. Studenckich

Dr Grzegorz Żurek

tel: +48 (071) 343 34 26

e-mail: grzegorz.zurek@awf.wroc.pl

Wydziałowy Koordynator ECTS

Doc. dr Marek Lewandowski

ul. Mickiewicza 98

51-684 Wrocław

tel: +48 (071) 347 34 27

e-mail: marek.lewandowski@awf.wroc.pl

Wydział Fizjoterapii

Kierunek studiów: fizjoterapia

Dziekanat

al. Ignacego J. Paderewskiego 35 – Pawilon P4

51-612 Wrocław

tel: (+48-71) 347 30 82; 347 30 71

fax: (+48-71) 347 30 81

e-mail: dziekanat.fizjoterapii@awf.wroc.pl

Kierownik Dziekanatu

mgr Urszula Bartkiewicz

tel. (+48-71) 347 30 80

e-mail: urszula.bartkiewicz@awf.wroc.pl

Dziekan

Prof. dr hab. Marek Woźniewski

tel: (+48-71) 347 30 70

e-mail: marek.wozniewski@awf.wroc.pl

Prodziekan ds. Nauki

Prof. dr hab. Anna Jaskólska

Tel: (+48-71) 347 30 71

e-mail: anna.jaskolska@awf.wroc.pl

Prodziekan ds. Nauczania

Dr hab. Ewa Demczuk-Włodarczyk, prof. nadzw.

tel: (+48-71) 347 30 72

e-mail: ewa.demczuk-wlodarczyk@awf.wroc.pl

Prodziekan ds. Studenckich

Dr Waldemar Andrzejewski

tel: (+48-71) 347 30 72

e-mail: waldemar.andrzejewski@awf.wroc.pl

Wydziałowy Koordynator ECTS:

Dr hab. Ewa Demczuk-Włodarczyk, prof. nadzw.

tel: (+48-71) 347 30 72

e-mail: ewa.demczuk-wlodarczyk@awf.wroc.pl

2.4. Kalendarz roku akademickiego

Rok akademicki składa się z dwóch semestrów:

Semestr zimowy rozpoczyna się 28.09.2009 r.

Sesja egzaminacyjna na przełomie stycznia i lutego 2010 r.

Semestr letni rozpoczyna się 15 lutego 2010 r.

Sesja egzaminacyjna czerwiec 2010 r.

Święta (narodowe, uniwersyteckie, religijne) oraz Dni Rektorskie

24.09.2009 Inauguracja roku akademickiego

22.10.2009 Święto Uczelni

01.11.2009 Wszystkich Świętych

11.11.2009 Święto Niepodległości

01.05.2010 Święto Pracy

03.05.2010 Dzień Konstytucji 3 Maja

Maj 2010 JUVENALIA

03.06.2010 Boże Ciało

21.12.2009-01.01.2010 Ferie zimowe

01-07.04.2010 Ferie wiosenne

2.5. Kierunki studiów realizowane w Akademii Wychowania Fizycznego w formie studiów stacjonarnych i niestacjonarnych

◘ wychowanie fizyczne – studia I i II stopnia

◘ turystyka i rekreacja – studia I i II stopnia

◘ sport – studia I stopnia

◘ fizjoterapia – studia I i II stopnia

2.6. Zasady przyjęć na studia

Do postępowania kwalifikującego na studia I stopnia może być dopuszczona osoba, która posiada świadectwo dojrzałości.

W przypadku osób kończących szkołę średnią za granicą wymagana jest nostryfikacja świadectwa ukończenia tej szkoły potwierdzająca uprawnienie (posiadacza) do podjęcia studiów wyższych. Nostryfikacji dokonuje kurator oświaty właściwy dla miejsca zamieszkania osoby ubiegającej się o nostryfikację świadectwa, a w przypadku braku miejsca zamieszkania – kurator oświaty właściwy ze względu na siedzibę instytucji, w której osoba zamierza złożyć świadectwo uzyskane za granicą, zwany dalej „organem nostryfikacyjnym”. Zaświadczenie wydane przez kuratora oświaty ważne jest łącznie z oryginałem nostryfikowanego świadectwa, lub jego duplikatem zalegalizowanym przez konsula Rzeczypospolitej Polskiej urzędującego w państwie, w którym został wydany dokument.

Za równorzędne polskiemu świadectwu dojrzałości, bez obowiązku przeprowadzania nostryfikacji, uznaje się:

a) dyplomy IB (International Baccalaureate) wydawane przez organizację International Baccalaureate Organization w Genewie,

b) dyplomy EB (European Baccalaureate) wydawane przez Szkoły Europejskie zgodnie z Konwencją z dnia 21 czerwca 1994 r. o statusie Szkół Europejskich.

Szczegółowe zasady nostryfikacji świadectw szkolnych i świadectw maturalnych uzyskanych za granicą określa Rozporządzenie Ministra Edukacji i Nauki z dnia 6 kwietnia 2006 roku (Dz.U. nr 63, poz. 442 i 443).

Do postępowania kwalifikującego do przyjęcia na II stopień studiów dopuszczona jest osoba, która posiada dyplom ukończenia studiów I stopnia (dyplom licencjata).

Szczegółowe zasady przyjęć na poszczególne kierunki i formy studiów w roku akademickim 2009/2010 określa Uchwała Nr 18/2008 Senatu AWF we Wrocławiu z dnia 29 maja 2008 roku zamieszczona na stronie internetowej Akademii: www.awf.wroc.pl

Obowiązuje elektroniczna rejestracja kandydatów – szczegóły www.awf.wroc.pl

2.7. Najważniejsze przepisy Uczelni

Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu jest uczelnią publiczną posiadającą osobowość prawną i działającą na podstawie ustawy z dnia 27 lipca 2005 roku – Prawo o szkolnictwie wyższym (DZ.U. nr 164, poz. 1365).

Podstawowym aktem wewnątrzuczelnianym regulującym działalność Akademii jest Statut Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu uchwalony przez Senat Akademii (Uchwała nr 96/2007 z dnia 20 grudnia 2007 roku) i zatwierdzony przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

Prawa i obowiązki studenta związane z tokiem studiów określa Regulamin Studiów w AWF uchwalony przez Senat Akademii (Uchwała nr 15/2007 Senatu Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu z dnia 22 marca 2007 roku, z późn.zm.) i zatwierdzony przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego

Sprawy nieujęte w ramach w/w aktów wewnątrzuczelnianych regulowane są poprzez Zarządzenia Rektora.

Do podstawowych obowiązków studenta należy przestrzeganie Regulaminu Studiów i innych przepisów uczelnianych.

2.8. Prawa i obowiązki studenta związane z tokiem studiów oraz szczegółowe zasady studiowania określa Regulamin Studiów w AWF umieszczony na stronie: www.awf.wroc.pl. Okresem zaliczeniowym studiów jest semestr. Podstawą zaliczenia semestru jest zaliczenie przedmiotów i uzyskanie liczby punktów ECTS określonych w planie i w programie studiów danego semestru. Podstawą zaliczenia semestru przez studenta uczestniczącego w wymianie międzynarodowej jest zrealizowanie programu określonego w Porozumieniu o programie zajęć.

Egzamin jest sprawdzianem poziomu wiedzy, umiejętności i kompetencji zdobytych przez studenta w zakresie określonym przez program przedmiotu.

Przy zaliczeniach i egzaminach stosuje się następującą skalę ocen:

◘ oceny pozytywne

bardzo dobry .......5.0

dobry plus .......4.5

dobry .......4.0

dostateczny plus .......3.5

dostateczny .......3.0

◘ ocena negatywna

niedostateczny .......2.0

Skala ocen systemu ECTS (A,B,C,D,E,F,X,F) stosowana jest wyłącznie przy transferze ocen uzyskanych przez studenta AWF w uczelni partnerskiej na polską skalę ocen oraz przy transferze polskich ocen zdobytych w AWF przez studenta uczelni partnerskiej.

Skala ocen ECTS:

Ocena ECTS	Ocena polska	Definicja
A	5.0	[bardzo dobry] – wybitne osiągnięcia, wykraczające poza program, – wyniki z dopuszczeniem jedynie drugorzędnych błędów
B	4.5	[dobry plus] – powyżej przeciętnego standardu, z pewnymi błędami
C	4.0	[dobry] – osiągnięcia zgodne ze standardami, – solidna praca z szeregiem zauważalnych błędów
D	3.5	[dostateczny plus] – zadowalające wyniki, ale ze znacznymi brakami
E	3.0	[dostateczny] – praca/wyniki spełniają minimalne wymagania
F	2.0	[niedostateczny] – zaliczenie przedmiotu możliwe po uzupełnieniu podstawowych braków w opanowaniu materiału

Do indeksu obok oceny przyjętej w regulaminie studiów wpisuje się stopień ECTS - np. 5.0^A, który ma jedynie charakter informacyjny i nie zastępuje oceny wystawionej przez wykładowcę.

III. INFORMACJE o STUDIACH

1. Kierunek studiów: SPORT

1.1. Struktura studiów i formy studiowania

Studia I stopnia w formie stacjonarnej i niestacjonarnej.

1.2. Cele zawodowe i edukacyjne kształcenia

Absolwent I stopnia studiów kierunku sport powinien posiadać ogólną wiedzę interdyscyplinarną z zakresu nauk społecznych, biologicznych i ekonomicznych oraz umiejętności korzystania z niej w pracy zawodowej i życiu z zachowaniem zasad etycznych. Powinien umieć projektować, realizować i kontrolować proces trenowania sportowca i zarządzania organizacją sportową. Interdyscyplinarna wiedza i umiejętności oraz kompetencje specjalistyczne, powinny umożliwiać absolwentowi aktywne uczestniczenie w procesie tworzenia miejsc pracy w sporcie oraz zatrudnienie w społecznych i publicznych instytucjach sportowych: klubach sportowych, związkach i zrzeszeniach sportowych, innych stowarzyszeniach sportowych oraz instytucjach samorządowych i państwowych odpowiedzialnych za sport. Absolwent powinien umieć rozwiązywać proste problemy zawodowe, gromadzić, przetwarzać oraz przekazywać (pisemnie i ustnie) informacje, a także uczestniczyć w pracy zespołowej. Powinien znać język obcy na poziomie biegłości B2 Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego Rady Europy oraz umieć posługiwać się językiem specjalistycznym niezbędnym do wykonywania zawodu. Absolwent powinien być przygotowany do podjęcia studiów drugiego stopnia.

1.3. Diagram semestralny studiów I stopnia

Kierunek SPORT

ROK I, SEMESTR 1 studia I stopnia stacjonarne

		Liczba godzin		Liczba		Forma
Lp.	Nazwa przedmiotu	w semestrze		godzin	ECTS	zaliczenia
		w	Ćw	ogółem		(Zo lub E)
1.	Anatomia	7	23	30	7	E
2.	Antropologia	3	12	15	4	E
3.	Historia sportu	30	–	30	2	Zo
4.	Podstawy marketingu	15	15	30	6	E
5.	Podstawy zarządzania	30	–	30	6	E
6.	Specjalizacja zawodowa	–	45	45	3	Zo
7.	Teoria i metodyka dyscyplin sportu – ćwiczenia siłowe		15	15	1	Zo
8.	Teoria i metodyka dyscyplin sportu – fitness	–	15	15	1	Zo
Razem		85	125	210	30

Legenda: w – wykład, ćw – ćwiczenia, Zo – zaliczenie na ocenę, E – egzamin.

Kierunek SPORT

ROK I, SEMESTR 2 studia I stopnia stacjonarne

		Liczba godzin		Liczba		Forma
Lp.	Nazwa przedmiotu	w semestrze		godzin	ECTS	zaliczenia
		w	Ćw	ogółem		(Zo lub E)
1.	Biochemia	15	15	30	3	Zo
2.	Budowanie i rozwijanie zespołów lub Doskonalenie komunikacji otwartej w grupie	15	15	30	4	E
3.	Ekonomia	30	15	45	6	E
4.	Język obcy*	–	30	30	1	Zo
5.	Podstawy rachunkowości lub Finanse we współczesnym sporcie	15	15	30	2	Zo
6.	Praktyka w klubie – warsztaty trenerskie	–	75	75	1	Zo
7.	Specjalizacja zawodowa	–	45	45	3	Zo
8.	Technologie informacyjne	–	30	30	2	Zo
9.	Teoria i metodyka dyscyplin sportu – gimnastyka z elemen-tami akrobatyki	–	15	15	1	Zo
10.	Teoria sportu	30	–	30	3	E
11.	Zarządzanie kadrami	15	15	30	4	E
Razem		120	270	390	30

Legenda: w – wykład, ćw – ćwiczenia, Zo – zaliczenie na ocenę, E – egzamin.

*od roku akademickiego 2009/2010 w tym semestrze rozpoczną się zajęcia z języka obcego.
Kierunek SPORT

ROK II, SEMESTR 3 studia I stopnia stacjonarne

DYSCYPLINY INDYWIDUALNE

		Liczba godzin		Liczba		Forma
Lp.	Nazwa przedmiotu	w semestrze		Godzin	ECTS	zaliczenia
		w	Ćw	ogółem		(Zo lub E)
1.	Biochemia wysiłku fizycznego	15	15	30	5	E
2.	Fizjologia	15	15	30	4	Zo
3.	Genetyka w sporcie lub Nowe w biologii	15	15	30	1	Zo
4.	Język obcy	–	30	30	1	Zo
5.	Metody i techniki zarządzania organizacją sportową	15	15	30	5	E
6.	Organizacja zawodów i zgrupowań sportowych lub Organizacja przedsięwzięć sportowych	15	15	30	1	Zo
7.	Prakseologia lub Metodyka pracy grupowej i zarządzanie pomysłami w organizacji	30	–	30	3	Zo
8.	Praktyka w klubie – warsztaty trenerskie	–	75	75	2	Zo
9.	Przedsiębiorczość w sporcie lub Coaching sportowy	15	15	30	5	E
10.	Specjalizacja zawodowa	–	30	30	1	Zo
11.	Teoria i metodyka dyscyplin sportu – lekkoatletyczne konkurencje biegowe	–	15	15	1	Zo
12	Teoria i metodyka dyscyplin sportu – tenis stołowy	–	15	15	1	Zo
Razem		120	255	375	30

Legenda: w – wykład, ćw – ćwiczenia, Zo – zaliczenie na ocenę, E – egzamin.

Kierunek SPORT

ROK II, SEMESTR 3 studia I stopnia stacjonarne

DYSCYPLINY ZESPOŁOWE

		Liczba godzin		Liczba		Forma
Lp.	Nazwa przedmiotu	w semestrze		godzin	ECTS	zaliczenia
		w	Ćw	ogółem		(Zo lub E)
1.	Biochemia wysiłku fizycznego	15	15	30	5	E
2.	Fizjologia	15	15	30	4	Zo
3.	Genetyka w sporcie lub Nowe w biologii	15	15	30	1	Zo
4.	Język obcy	–	30	30	1	Zo
5.	Metody i techniki zarządzania organizacją sportową	15	15	30	5	E
6.	Organizacja zawodów i zgrupowań sportowych lub Organizacja przedsięwzięć sportowych	15	15	30	1	Zo
7.	Prakseologia lub Metodyka pracy grupowej i zarządzanie pomysłami w organizacji	30	–	30	3	Zo
8.	Praktyka w klubie – warsztaty trenerskie	–	75	75	2	Zo
9.	Przedsiębiorczość w sporcie lub Coaching sportowy	15	15	30	5	E
10.	Specjalizacja zawodowa	–	30	30	1	Zo
11.	Teoria i metodyka dyscyplin sportu – lekkoatletyczne konkurencje biegowe	–	15	15	1	Zo
12	Teoria i metodyka dyscyplin sportu – lekkoatletyczne konkurencje techniczne	–	15	15	1	Zo
Razem		120	255	375	30

Legenda: w – wykład, ćw – ćwiczenia, Zo – zaliczenie na ocenę, E – egzamin.

Kierunek SPORT

ROK II, SEMESTR 4 studia I stopnia stacjonarne

DYSCYPLINY INDYWIDUALNE

		Liczba godzin		Liczba		Forma
Lp.	Nazwa przedmiotu	w semestrze		godzin	ECTS	zaliczenia
		w	Ćw	ogółem		(Zo lub E)
1.	Biomechanika sportu	15	30	45	4	E
2.	Fizjologia wysiłku	–	30	30	4	E
3.	Język obcy*	–	30	30	2	E*
4.	Zgrupowanie sportowe - obóz	–	70	70	2	Zo
5.	Prawo w sporcie i ochrona własności intelektualnej	30	–	30	3	E
6.	Psychologia	15	15	30	3	E
7.	Specjalizacja zawodowa	–	30	30	1	Zo
8.	Teoria i metodyka dyscyplin sportu – tenis	–	15	15	1	Zo
9.	Teoria treningu sportowego	15	30	45	4	E
10.	Zachowania organizacyjne lub Trening menedżerski	15	15	30	3	E
11.	Zarządzanie produktem sportowym	15	15	30	3	E
Razem		105	280	385	30

Legenda: w – wykład, ćw – ćwiczenia, Zo – zaliczenie na ocenę, E – egzamin.

*Egzamin ostatni raz w semestrze 4 w 2009/2010; w roku akad. 2011/2012 w semestrze 5.

Kierunek SPORT

ROK II, SEMESTR 4 studia I stopnia stacjonarne

DYSCYPLINY ZESPOŁOWE

		Liczba godzin		Liczba		Forma
Lp.	Nazwa przedmiotu	w semestrze		godzin	ECTS	zaliczenia
		w	Ćw	ogółem		(Zo lub E)
1.	Biomechanika sportu	15	30	45	4	E
2.	Fizjologia wysiłku	–	30	30	4	E
3.	Język obcy	–	30	30	2	E*
4.	Zgrupowanie sportowe - obóz	–	70	70	2	Zo
5.	Prawo w sporcie i ochrona własności intelektualnej	30	–	30	3	E
6.	Psychologia	15	15	30	3	E
7.	Specjalizacja zawodowa	–	30	30	1	Zo
8.	Teoria i metodyka dyscyplin sportu – lekkoatletyczne formy ruchu	–	15	15	1	Zo
9.	Teoria treningu sportowego	15	30	45	4	E
10.	Zachowania organizacyjne lub Trening menedżerski	15	15	30	3	E
11.	Zarządzanie produktem sportowym	15	15	30	3	E
Razem		105	280	385	30

Legenda: w – wykład, ćw – ćwiczenia, Zo – zaliczenie na ocenę, E – egzamin.

*Egzamin ostatni raz w semestrze 4 w 2009/2010; w roku akad. 2011/2012 w semestrze 5.

Kierunek SPORT

ROK III, SEMESTR 5 studia I stopnia stacjonarne

		Liczba godzin		Liczba		Forma
Lp.	Nazwa przedmiotu	w semestrze		godzin	ECTS	zaliczenia
		w	Ćw	ogółem		(Zo lub E)
1.	Coaching sportowy lub Przedsiębiorczość w sporcie	15	15	30	5	E
2.	Ekologia i sport lub Ochrona środowiska	15	15	30	3	Zo
3.	Motoryczność sportowca	15	15	30	2	Zo
4.	Nauczanie czynności rucho-wych lub Teoretyczne podsta-wy treningu technicznego	30	–	30	3	E
5.	Podstawy ratownictwa medycznego lub Medycyna sportu	15	15	30	2	Zo
6.	Praktyka zawodowa menedżerska	–	50	50	2	Zo
7.	Specjalizacja zawodowa	–	30	30	1	Zo
8.	Teoria i metodyka dyscyplin sportu – ju-jitsu	–	15	15	1	Zo
9.	Zarządzanie procesami w klubie sportowym	15	15	30	4	E
10.	Zarządzanie strategiczne firmą sportową	15	15	30	4	E
11.	Żywienie sportowca	15	15	30	3	Zo
Razem		135	200	335	30

Legenda: w – wykład, ćw – ćwiczenia, Zo – zaliczenie na ocenę, E – egzamin.

Kierunek SPORT

ROK III, SEMESTR 6 studia I stopnia stacjonarne

		Liczba godzin		Liczba		Forma
Lp.	Nazwa przedmiotu	w semestrze		godzin	ECTS	zaliczenia
		w	Ćw	ogółem		(Zo lub E)
1.	Odnowa biologiczna	15	15	30	2	Zo
2.	Pedagogika	15	15	30	4	E
3.	Praktyka zawodowa menedżerska	–	70	70	2	Zo
4.	Socjologia sportu	30	–	30	2	Zo
5.	Specjalizacja zawodowa	–	30	30	1	E
6.	Sponsoring sportowy lub Marketing sportowy	15	15	30	2	Zo
7.	Teoria i metodyka dyscyplin sportu – badminton	–	15	15	1	Zo
8.	Traumatologia sportu lub Doping farmakologiczny	30	–	30	1	Zo
9.	Zarządzanie infrastrukturą sportową	30	–	30	1	Zo
10.	Zarządzanie wiedzą i informacją w firmie sportowej	15	15	30	4	E
11.	Egzamin dyplomowy licencjacki				10	E
Razem		150	175	325	30

Legenda: w – wykład, ćw – ćwiczenia, Zo – zaliczenie na ocenę, E – egzamin.

1.4. Alfabetyczna lista specjalizacji zawodowych

1.5. Prezentacja dyscyplin sportowych – specjalizacji zawodowych

JUDO

Katedra Dydaktyki Sportu

Kierownik: prof. dr hab. Juliusz Migasiewicz

Język wykładowy: polski

Rok I-III, semestr 1-6 Stopień studiów: I Status przedmiotu: obowiązkowy

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: ćwiczenia

Prowadzący: doc. dr Kazimierz Witkowski

Forma przedmiotu:	Wykład	Ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	–	210
Forma zaliczenia:		E
ECTS			3,3,1,1,1,1

Efekty kształcenia: przygotowanie wykwalifikowanej kadry instruktorów do samodzielnego prowadzenia zajęć z dziećmi i młodzieżą w judo.

Program: historia, geneza systemów walk poprzedzających judo. Historia judo. Zasady bezpieczeństwa oraz urządzenia i sprzęt do uprawiania judo. Podstawy techniki judo. Nauczanie padów – UKEMI. Filozofia JIGIRO KANO i jego zasady w judo. Ugnij się, a nie zostaniesz złamany. Ustąp – wykorzystując siłę przeciwnika przeciw niemu samemu. Uzyskiwanie stopni szkoleniowych w judo. Przepisy i regulaminu PZJudo. Regulamin sędziowski. Zasady organizacji lekcji trenerskiej. Somatyczno-morfologiczne kryteria naboru. Somato-morfologiczne metody naboru. Fizjologiczne kryteria i metody naboru i doboru w judo. Psychologiczne kryteria i metody naboru w judo.

Zalecana literatura:

Cieplicki M., Witkowski K., Judo – zestaw ćwiczeń z wykorzystaniem skakanki i liny, cz. 1. AWF, Wrocław 1999.
Grzegorz R., Modern Ju-jitsu. Program szkolenia, techniczne wymagania egzaminacyjne. Wrocław 2001.
Jaskólski E., Pedagogiczne aspekty rozwoju fizycznego dziecka. AWF, Wrocław 1996.
Pustelnik J., Usprawnianie ruchowe dzieci poprzez wybrane elementy judo. Warszawa 1995.
Pawluk J., Trening sportowy w judo. Warszawa 1967.
Witkowski K., Historia systemów walk Dalekiego Wschodu. AWF, Wrocław 1993.
Witkowski K., Stefaniak T., Kuźmiński J., Ocena równowagi ciała u chłopców trenujących judo. Acta of Bioengineering and Biomechanice. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, 2004, volume 6, suplement 1.
Witkowski K., Znaczenie gier i zabaw ruchowych w początkowym etapie szkolenia młodych judoków. IDO Ruch dla Kultury. Biblioteka Lykeion, Rzeszów 2004, t. IV, vol. 4.

KOSZYKÓWKA

Katedra Zespołowych Gier Sportowych

Kierownik: dr hab. Andrzej Rokita

Język wykładowy: polski

Rok I-III, semestr 1-6 Stopień studiów: I Status przedmiotu: obowiązkowy

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: ćwiczenia

Prowadzący: dr Marek Popowczak

Forma przedmiotu:	Wykład	Ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	–	210
Forma zaliczenia:		E
ECTS			3,3,1,1,1,1

Efekty kształcenia: student zyskuje dodatkowe uprawnienia zawodowe – instruktora sportu w zakresie gry w koszykówkę. Potrafi zaplanować i praktycznie poprowadzić zajęcia ruchowe w ramach zajęć SKS, UKS, etc.

Program: charakterystyka gry w koszykówkę. Metodyka nauczania i doskonalenia indywidualnych czynności ruchowych w ataku i w obronie. Metodyka nauczania współpracy dwójkowej w ataku i w obronie.

Zalecana literatura:

Arlet T., Koszykówka – podstawy techniki i taktyki. AWF, Kraków 2001.
Huciński T. i in., Koszykówka dla młodych zawodników – wskazówki dla trenerów (tłum., tytuł oryginału Basketball for Young Players. Guidelines for Coaches). PZKosz., Warszawa 2002.
Klimontowicz W., Koszykówka – program szkolenia dzieci i młodzieży. COS, Warszawa 1999.
Ljach W., Koszykówka – podręcznik dla studentów Akademii Wychowania Fizycznego, cz. 1. AWF, Kraków 2003.

LEKKOATLETYKA

Katedra Lekkoatletyki i Gimnastyki

Kierownik: dr hab. Paweł Kowalski, prof. nadzw.

Język wykładowy: polski Status przedmiotu: obowiązkowy

Rok I-III, semestr 1-6 Stopień studiów: I Metody nauczania: ćwiczenia

Wymagania wstępne: aktualna klasa sportowa w lekkiej atletyce (minimum II) lub praca w jednostkach kultury fizycznej związana z lekką atletyką.

Prowadzący: dr Jacek Stodółka

Forma przedmiotu:	Wykład	Ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	–	210
Forma zaliczenia:		E
ECTS			3,3,1,1,1,1

Efekty kształcenia: przygotowanie przyszłej kadry instruktorsko-trenerskiej do kompetentnego posługiwania się metodami, formami i zasadami treningowymi w procesie szkolenia lekkoatlety, wyposażenie studentów w wiedzę z zakresu zapobiegania kontuzji podczas zajęć treningowych z lekkiej atletyki, przygotowanie do pracy w jednostkach kultury fizycznej i sportu. Nabycie umiejętności praktycznych w zakresie sterowania intensywnością jednostki treningowej, korzystania z urządzeń do monitorowania procesu szkoleniowego (accu sport, sportester, kamera wideo itp.).

Program: wyposażenie w wiedzę i umiejętności w zakresie – samodzielnego prowadzenia zajęć treningowych na wszystkich etapach szkolenia sportowego w lekkoatletyce; zapoznanie z planowaniem i organizacją procesu szkoleniowego w kolejnych etapach szkolenia, z procesami kontroli efektów szkoleniowych; opanowania współczesnej wiedzy o technice sportowej, metodyce nauczania a także podstawowych zagadnień treningu sportowego; zapoznanie ze strukturami zarządzania w lekkoatletyce; zapoznanie z organizacją imprez lekkoatletycznych i podstawami sędziowania.

Zalecana literatura:

Bompa T.O., Cechy biomotoryczne i metodyka ich rozwoju. RCMSzKFiS, Warszawa 1987.
Ljach W., Kształtowanie zdolności motorycznych dzieci i młodzieży. COS, Warszawa 2003.
Maciantowicz J., Trening wytrzymałościowy w biegach średnich i długich. AWF, Wrocław 2000.
Maćkała K., Kowalski P., Trening biegów krótkich. Założenia teoretyczne i implikacje praktyczne. AWF, Wrocław 2007.
Migasiewicz J., Stodółka J., Lekkoatletyka. COS, Warszawa 2007.
Żukowski R. (red.), Lekka atletyka. AWF, Warszawa 2002.

PIŁKA NOŻNA

Katedra Zespołowych Gier Sportowych

Kierownik: dr hab. Andrzej Rokita

Język wykładowy: polski

Rok I-III, semestr 1-6 Stopień studiów: I Status przedmiotu: obowiązkowy

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: ćwiczenia

Prowadzący: dr Jarosław Nosal

Forma przedmiotu:	Wykład	Ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	–	210
Forma zaliczenia:		E
ECTS			3,3,1,1,1,1

Efekty kształcenia: student jako instruktor dyscypliny sportu z piłki nożnej. Pozyskał zasób wiedzy i umiejętności z zakresy gry w piłkę nożną, które pozwolą mu na realizację zadań szkoleniowo-wychowawczych w pracy z dziećmi i młodzieżą uprawiającą grę w piłkę nożną w środowisku szkolnym i pozaszkolnym. Student poszerzył metodyczne umiejętności nauczycielskie, postrzegane jako kompetencje do prowadzenia zajęć z zespołowych gier sportowych.

Program: system szkolenia dzieci i młodzieży w Polsce; wiedza o grze, graczu i graczach; zdolności i umiejętności gracza; dobór i selekcja sportowców do gry w piłkę; edukacja sportowca nieuzdolnionego i uzdolnionego w kierunku piłki nożnej; teoria i metodyka nauczania i doskonalenia gry i jej elementów; kierowanie zespołem dzieci i młodzieży podczas gry – cele i zadania.

Zalecana literatura:

Naglak Z., Nauczanie i uczenie się wielopodmiotowej gry z piłką, t. 1. Kształcenie gracza na wstępnym etapie. AWF, Wrocław 2005.
Nosal J., Paluszek K., Podstawowe składowe nauczania i doskonalenia działań występujących podczas gry w piłkę nożną. Piłka nożna teoria i praktyka. IWFiS, Biała Podlaska 1997.
Nosal J., Wieloaspektowa obserwacja i ocena działań zawodnika jako podstawa indywidualizacji procesu nauczania gry w piłkę nożną. Trening nr 2. RCMSZ, Warszawa 1997.
Nosal J., Poziom kontroli i oceny sprawności zawodnika w przygotowaniu do gry w piłkę nożną. [w:] Nowoczesna piłka nożna – teoria i praktyka. IWFiS, Gorzów Wlkp., 1997.
Nosal J., Podstawy edukacji szkoleniowo-wychowawczej dzieci i młodzieży piłkarskiej na Dolnym Śląsku. Wydział Szkolenia DZPN, Wrocław 2002.
Nosal J., Paluszek K., Dobór i selekcja graczy do kadr młodzieżowych województwa dolnośląskiego w piłce nożnej. [w:] Kierunki doskonalenia treningu i walki sportowej. AWF, Warszawa 2007.

PIŁKA RĘCZNA

Katedra Zespołowych Gier Sportowych

Kierownik: dr hab. Andrzej Rokita

Język wykładowy: polski

Rok I-III, semestr 1-6 Stopień studiów: I Status przedmiotu: obowiązkowy

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: ćwiczenia

Prowadzący: prof. dr hab. Zbigniew Naglak

Forma przedmiotu:	Wykład	Ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	–	210
Forma zaliczenia:		E
ECTS			3,3,1,1,1,1

Efekty kształcenia: zapoznanie studentów z piłką ręczną oraz środkami ruchowymi charakterystycznymi dla danej dyscypliny oraz przepisami gry dla realizacji celów sportu dzieci i młodzieży w szkolnych i uczniowskich klubach sportowych. Rozpoznawanie uzdolnień do gry w piłkę ręczną w wieloletnim procesie kształcenia dzieci. Rozbudzanie zainteresowań dyscypliną sportową dzieci. Przekazywanie wiedzy o dyscyplinie oraz nauczanie umiejętności ruchowych charakterystycznych dla dyscypliny.

Program: gra w piłkę ręczną jako dyscyplina sportu (struktury organizacyjne dyscypliny – WZPR, ZPRwP, IHF), struktury klubowe dyscypliny (SKS-y, UKS-y, MKS-y), pozycje graczy podczas gry, taktyka gry w ataku i w obronie. Zasada fair play jako fundament kształcenia dzieci i młodzieży. Metodyczne aspekty procesu kształcenia uzdolnionego gracza. Kryteria doboru i selekcji graczy. Metoda rozpoznawania uzdolnienia dziecka do gry w piłkę ręczną. Metoda obserwacji zachowania dziecka podczas gry. Metody oceny wybranych zdolności motorycznych do gry w piłkę ręczną.

Zalecana literatura:

Bondarowicz M., Zabawy i gry ruchowe w zajęciach sportowych. RCMSz., KfiS, Warszawa 1994.
Czerwiński J., Charakterystyka gry w piłkę ręczną. AWF, Gdańsk 1990.
Naglak Z., Zespołowa gra sportowa. AWF, Wrocław 1996.
Naglak Z., Teoria zespołowej gry sportowej. Kształcenie gracza. AWF, Wrocław 2001.
Naglak Z., Nauczanie i uczenie się wielopodmiotowej gry z piłką, t. 1. AWF, Wrocław 2005.
Spieszny M., Walczyk L., Piłka ręczna – program szkolenia dzieci i młodzieży. COS, Warszawa 2001.

PIŁKA SIATKOWA

Katedra Zespołowych Gier Sportowych

Kierownik: dr hab. Andrzej Rokita

Język wykładowy: polski

Rok I-III, semestr 1-6 Stopień studiów: I Status przedmiotu: obowiązkowy

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: ćwiczenia

Prowadzący: dr Józef Wołyniec, dr Dariusz Mroczek

Forma przedmiotu:	Wykład	Ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	–	210
Forma zaliczenia:		E
ECTS			3,3,1,1,1,1

Efekty kształcenia: poznanie prawidłowości rozwoju osobniczego dzieci i młodzieży, specjalistycznych form ruchowych stosowanych w dyscyplinie oraz podstawowych zasad działania i współdziałania podczas gry. Umiejętność określania poziomu rozwoju zdolności osobniczych u dzieci i młodzieży oraz celów, zadań, doboru i realizacji metod, form i środków treningowych. Nabycie podstawowych umiejętności organizacji współzawodnictwa sportowego i sędziowania.

Program: kryteria doboru i selekcji dzieci do dyscypliny, metodyczne aspekty procesu kształcenia uzdolnionego gracza, organizacja zawodów sportowych, znajomość przepisów gry i umiejętność praktycznego sędziowania.

Zalecana literatura:

Koszczyc T., Wołyniec J., Guła-Kubiszewska H. (red.), Aktywność ruchowa dzieci i młodzieży. AWF, Wrocław 2007.
Naglak Z., Nauczanie i uczenie się wielopodmiotowej gry z piłką. Kształcenie gracza na wstępnym etapie, t. 1. AWF, Wrocław 2005.
Papageorgiou A., Spitzley W., Piłka siatkowa – podręcznik nauczania podstawowego. Marshal, Wrocław 1999.
Superlak E., Piłka siatkowa. Techniczno-taktyczne przygotowanie do gry. BK, Wrocław 2006.
Uzarowicz J., Siatkówka. AWF, Kraków 1998.
Zdebska H., Kasza W., Piłka siatkowa – obrona w polu w ujęciu taktycznym. Podręcznik dla instruktorów i trenerów (z płytą CD). COS, Warszawa 2007.

PŁYWANIE

Katedra Aktywności Ruchowej w Środowisku Wodnym

Kierownik: prof. dr hab. Krystyna Zatoń

Język wykładowy: polski

Rok I-III, semestr 1-6 Stopień studiów: I Status przedmiotu: obowiązkowy

Wymagania wstępne: wpis na listę studentów Metody nauczania: ćwiczenia

Prowadzący: dr Mirosław Fiłon, dr Krystyna Antoniak-Lewandowska, mgr Piotr Albiński

Forma przedmiotu:	Wykład	Ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	–	210
Forma zaliczenia:		E
ECTS			3,3,1,1,1,1

Efekty kształcenia: trener pływania kl. II; uprawnienia – nauczanie pływania osób w różnym wieku; prowadzenie szkolenia pływackiego na wszystkich etapach treningu; uprawnienia sędziego pływania; zarządzanie procesem szkolenia.

Program: poznanie różnych form działalności człowieka w wodzie o charakterze sportowym. Metodyka nauczania podstawowego w pływaniu. Metodyka treningu pływackiego na wszystkich etapach szkolenia. Organizacja szkolenia i zarządzanie procesem szkolenia, w tym działalnością startową zawodnika.

Zalecana literatura:

Bartkowiak E., Pływanie sportowe. COS, Warszawa 1999.
Bartkowiak E., Pływanie – program szkolenia dzieci i młodzieży. COS, Warszawa 1997.
Czabański B., Fiłon M., Zatoń K. (red.), Elementy teorii pływania. AWF, Wrocław 2008.
Maglischo E.W., Swimming fastest. Champaign II, Human Kinetics 2003.
Płatonow W.N., Trening wyczynowy w pływaniu. COS, Warszawa 1997.
Waade B., Pływanie sportowe i ratunkowe – teoria i metodyka. AWFiS, Gdańsk 2005.

STRZELECTWO SPORTOWE

Katedra Dydaktyki Sportu

Kierownik: prof. dr hab. Juliusz Migasiewicz

Język wykładowy: polski

Rok I-III, semestr 1-6 Stopień studiów: I Status przedmiotu: obowiązkowy

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: ćwiczenia

Prowadzący: mgr Andrzej Kijowski, mgr Renata Mauer-Różańska

Forma przedmiotu:	Wykład	Ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	–	210
Forma zaliczenia:		E
ECTS			3,3,1,1,1,1

Efekty kształcenia: przygotowanie do samodzielnego prowadzenia zajęć szkoleniowych w strzelectwie sportowym poprzez opanowanie odpowiedniej wiedzy i umiejętności. Opanowanie umiejętności samodzielnego planowania, organizowania, motywowania i kontroli procesu szkolenia w strzelectwie sportowym.

Program: historia strzelectwa. Budowa i wyposażenie strzelnic. Przygotowanie sprawnościowe strzelca. Metody nauczania techniki strzelania. Dobór i selekcja kandydatów do sportu strzeleckiego. Metody nauczania i kontroli taktyki strzelania. Przygotowanie psychiczne strzelca. Zasady bezpieczeństwa w posługiwaniu się bronią strzelecką. Wiadomości o budowie broni i amunicji oraz wykorzystanie sprzętu pomocniczego. Technika strzelania z karabinu i pistoletu; zasady przyjmowania postawy. strzeleckiej, zasady celowania, pokonywanie oporu języka spustowego, itd. Nauka i doskonalenie techniki strzelania z broni kulowej i pneumatycznej. Trening bezstrzałowy. Nauka posługiwania się przyrządami celowniczymi. Doskonalenie techniki strzelania. Praktyczne nauczanie strzelania poszczególnych konkurencji. Planowanie szkolenia sportowego. Prowadzenie dokumentacji szkoleniowej. Kontrola procesu szkolenia. Prowadzenie zajęć szkoleniowych. Strzelania kontrolne. Udział w organizacji i sędziowaniu zawodów sportowych

Zalecana literatura:

Baranowski T., Haber Z., Kijowski A., Kurzawski K., Dokumentacja szkoleniowa w strzelectwie sportowym. PZSS Warszawa, AWF Wrocław
Haber Z., Kijowski A., Rejestracja i analiza obciążeń treningowych w strzelectwie sportowym. Kwartalnik Trening nr 1, 1994. s. 147 – 153
Haber Z., Kurzawski K., Łasiński G., Ocena wartości wyniku. Kwartalnik Trening nr 1, 1996, s. 87 – 93
Kijowski A., Netzel P., Komputerowy sposób rejestracji i analizy przebiegu walki sportowej w strzelectwie. Kwartalnik Trening nr 3, 1997, s. 113-122.
Kurzawski K., Sobiech K.A., Wybrane elementy specyficznego wysiłku w strzelectwie sportowym. AWF, Wrocław 1993.
Kurzawski K., Kijowski A., Wybrane elementy kontroli w strzelectwie sportowym. [w:] R. Bartoszewicz, T. Koszczyc (red.) Kontrola i ocena w wychowaniu fizycznym. AWF, Wrocław 2003, s. 359-367.
Kurzawski K. (red.), Strzelectwo sportowe. Nowoczesne rozwiązania szkoleniowe. AWF, Wrocław 2006.
Łasiński G., Kurzawski K., Kijowski A., Haber Z., Planowanie i rejestracja obciążeń w strzelectwie sportowym. Sport Wyczynowy nr 5, 1995.

TENIS

Katedra Dydaktyki Sportu

Kierownik: prof. dr hab. Juliusz Migasiewicz

Język wykładowy: polski

Rok I-III, semestr 1-6 Stopień studiów: I Status przedmiotu: obowiązkowy

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: ćwiczenia

Prowadzący: dr Mieczysław Lewandowski, dr Mariusz Nowak

Forma przedmiotu:	wykład	ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	–	210
Forma zaliczenia:		E
ECTS			3,3,1,1,1,1

Efekty kształcenia: wyposażenie studentów w wiedzę dotyczącą nauczania gry w tenisa, opanowanie umiejętności organizacji pracy na etapie wstępnym i podstawowym szkolenia dzieci i młodzieży, opanowanie umiejętności przygotowania i realizowania tenisowych imprez sportowych.

Program: historia tenisa, ewolucja tenisa na świecie i w Polsce, przepisy i regulamin Polskiego Związku Tenisowego, organizacja zawodów, funkcja ruchu jako podstawa opanowania i doskonalenia techniki, umiejętności techniczne jako podstawa procesu edukacji tenisisty.

Zalecana literatura:

Bober T., Zawadzki J., Biomechanika układu ruchu człowieka. BK, Wrocław 2003.
Czajkowski Z., Nauczanie techniki sportowej. Biblioteka Trenera, Warszawa 1991.
Ernst K., Fizyka sportu. PWN, Warszawa 1992, s. 108-132.
Królak A., Tenis – technika, psychomotoryka, trening. Biblioteka Trenera, Warszawa 1998.
Królak A., Tenis dla dzieci, nauczycieli i rodziców. WSiP, Warszawa 1999.
Nowak M., Lewandowski M., Weryfikacja arkusza obserwacji działań w grze w tenisie ziemnym. WTN, Wrocław 2003.
Nowak M., Lewandowski M., Stan obecny i możliwości usprawniania edukacji tenisisty. Człowiek i Ruch 1(3), Wrocław 2001.
Nowak M., Lewandowski M., Rejestracja zdarzeń sportowych jako podstawa projektowania procesu treningowego. Akademia Ekonomiczna, Wrocław 2004.

1.6. Prezentacja przedmiotów

[zgodnie z diagramem semestralnym zamieszczonym w pkt 1.3.]

ANATOMIA

Katedra Biostruktury

Kierownik: prof. dr hab. Zofia Ignasiak

Język wykładowy: polski

Rok I, semestr 1 Stopień studiów: I Status przedmiotu: obowiązkowy

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr hab. Teresa Sławińska-Ochla, prof. nadzw., dr Kamila Czajka, dr Jarosław Domaradzki, dr Jarosław Fugiel, dr Paweł Posłuszny

Forma przedmiotu:	wykład	ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	7	23
Forma zaliczenia:		E
ECTS			7

Efekty kształcenia: celem kształcenia jest zapoznanie studenta z budową i funkcją ludzkiego ciała, szczególnie w aspekcie biernego i czynnego układu ruchu oraz procesów sterowania tym ruchem w oparciu o podstawowe informacje z układu nerwowego. Przedmiot ma także teoretycznie przygotować słuchaczy do realizowania innych przedmiotów podstawowych (np. fizjologii, biomechaniki, etc.).

Program: budowa i funkcja biernego i czynnego układu ruchu.

Zalecana literatura:

Ignasiak Z., Anatomia układu ruchu. Elsevier 2006.
Ignasiak Z., Anatomia narządów wewnętrznych i układu nerwowego. Elsevier 2006.
Bochenek A., Reicher M., Anatomia człowieka, t. I-V. PZWL, Warszawa 1998-2002.
Gołąb B., Anatomia czynnościowa ośrodkowego układu nerwowego. PZWL, Warszawa 2004.
Marciniak T., Anatomia prawidłowa człowieka, t. I-III. Wrocław 1991.
Marecki B., Anatomia funkcjonalna. AWF, Poznań 1996.
Sokołowska-Pituchowa J., Anatomia człowieka. PZWL, Warszawa 2000.
Woźniak W., Anatomia człowieka. Urban&Partner, Wrocław 2001.

Atlasy:

Grant J.C.B., Atlas anatomii. Górnickie Wydawnictwo Medyczne, Wrocław 2001.
Leonhardt H., Plater W., Kahle W., Podręczny atlas anatomii człowieka, t. I-III. Wydawnictwo Medyczne Słowiński Werlag, Brema 1998.
Nettem F., Atlas anatomii człowieka. Urban&Partner, Wrocław 2002.
Sinielnikow R.D., Atlas anatomii człowieka, t. I-III, 1989.
Sobota J., Atlas anatomii człowieka, t. I-II. Urban&Partner, Wrocław 2001.
Stelmasiak W., Atlas anatomii człowieka, t. I-III. Warszawa.

ANTROPOLOGIA

Katedra Motoryczności Sportowca

Kierownik: prof. dr hab. Jan Chmura

Język wykładowy: polski

Rok I, semestr 1 Stopień studiów: I Status przedmiotu: obowiązkowy

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr hab. Anna Burdukiewicz, prof. nadzw., dr Justyna Andrzejewska, dr Jadwiga Pietraszewska, dr Krystyna Chromik

Forma przedmiotu:	wykład	ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	3	12
Forma zaliczenia:		E
ECTS			4

Efekty kształcenia: znajomość oceny zmienności somatycznej człowieka. Umiejętność interpretacji danych biometrycznych. Znajomość typologii posturalnych. Poznanie metod oceny auksologicznej. Umiejętność zastosowania podstawowych technik pomiarowych stosowanych w antropologii. Opanowanie umiejętności wykonywania podstawowych pomiarów żywego człowieka, oceny postawy i budowy ciała. Opanowanie umiejętności dokonywania indywidualnej oceny zaawansowania w rozwoju biologicznym.

Program: wykłady – genetyczne i środowiskowe uwarunkowania procesu ontogenezy. Regulacja rozwoju – funkcja i rola układu neurohormonalnego. Homeostaza rozwoju. Mechanizm kształtowania się cech genotypowych w ontogenezie. Wpływ sportu na kształtowanie się cech morfologicznych osobnika w ontogenezie. Sport kobiet – kontekst biologiczny. Rola czynników egzogennych w kształtowaniu cech morfologicznych. Modele rozwoju cech. Talent a efekty treningu. Ćwiczenia – metody badawcze stosowane w antropologii: antropometria, antroposkopia. Technika wykonywania pomiarów antropologicznych. Ocena proporcji ciała. Ocena przejawów asymetrii morfologicznej. Zróżnicowanie somatotypologiczne ludzi. Typologie somatyczne oparte na ocenie proporcji ciała. Ocena komponentów budowy ciała. Morfologia ciała zawodników różnych dyscyplin sportowych. Dymorfizm płciowy i jego rola w sporcie. Indywidualna ocena auksologiczna. Metody prognozowania ostatecznej wysokości ciała.

Zalecana literatura:

Burdukiewicz A., Pietraszewska J., Zeszyt do ćwiczeń z antropologii. AWF, Wrocław 2003.
Drozdowski Z., Antropometria w wychowaniu fizycznym. Monografie, Podręczniki i Skrypty. AWF, Poznań 1998, 24.
Brown J., Sports talent. Human Kinetics, Champaign, IL, 2001.
Łaska-Mierzejewska T., Antropologia w sporcie i wychowaniu fizycznym. Biblioteka Trenera, COS, Warszawa 1999.
Wolański N., Rozwój biologiczny człowieka. Podstawy auksologii, gerontologii i promocji zdrowia. PWN, Warszawa 2005.

HISTORIA SPORTU

Katedra Humanistycznych Podstaw Kultury Fizycznej

Kierownik: dr hab. Edward Wlazło, prof. nadzw.

Język wykładowy: polski

Rok I, semestr 1 Stopień studiów: I Status przedmiotu: obowiązkowy

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: wykład

Prowadzący: dr Rafał Szubert

Forma przedmiotu:	wykład	ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	30	–
Forma zaliczenia:		Zo
ECTS			2

Efekty kształcenia: opanowanie wiedzy z zakresu historii sportu od czasów najdawniejszych po czasy współczesne. Ukazanie genezy, rozwoju i funkcji sportu w Polsce i na świecie w zależności od warunków ekonomicznych, społeczno-politycznych i oświatowo-kulturalnych.

Program: geneza sportu w starożytności; igrzyska starożytne, czyli narodziny dyscyplin sportowych; systemy gimnastyczne jako zaczątek sportu; początki sportu w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych; nowożytny ruch olimpijski; ruch sportowy na ziemiach polskich pod zaborami i w okresie międzywojennym; ewolucja najpopularniejszych dyscyplin sportowych; największe wydarzenia w polskim sporcie; najnowsze dzieje sportu.

Zalecana literatura:

Gaj J., Woltmann B., Zarys historii sportu w Polsce (1867-1996). Gorzów Wlkp. 1999
Miller D., Historia igrzysk olimpijskich i MKOl. Od Aten do Pekinu 1896-2008. Warszawa 2008.
Ordyłowski M., Historia kultury fizycznej (Starożytność – Oświecenie). Wrocław 1997.
Osterloff K. W., Historia sportu. Gdańsk 2005.
Wroczyński R., Powszechne dzieje wychowania fizycznego i sportu. Wrocław 2003.

PODSTAWY MARKETINGU

Katedra Turystyki

Kierownik: dr hab. Edyta Jakubowicz, prof. nadzw.

Język wykładowy: polski

Rok I, semestr 1 Stopień studiów: I Status przedmiotu: obowiązkowy

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Elżbieta Nawrocka

Forma przedmiotu:	wykład	Ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	15	15
Forma zaliczenia:		E
ECTS			6

Efekty kształcenia: przekazanie studentom wiedzy na temat wykorzystywania strategii marketingowych we współczesnych przedsiębiorstwach.

Program: wprowadzenie do marketingu. Metody marketingowe a powodzenie przedsiębiorstwa na rynku. Główne etapy procesu zarządzania marketingowego. Badania rynkowe. Miks marketingowy: produkt, cena, dystrybucja, promocja. Wdrażanie i kontrola zarządzania marketingowego. Marketing strategiczny i taktyczny. Nowoczesne koncepcje marketingowe.

Zalecana literatura:

Kotler P., Marketing. Rebis, Poznań 2005.
Kotler P., Kotler o marketingu – jak tworzyć, zdobywać i dominować na rynkach. Helion, Gliwice 2006.

PODSTAWY ZARZĄDZANIA

Katedra Turystyki

Kierownik: dr hab. Edyta Jakubowicz, prof. nadzw.

Język wykładowy: polski

Rok I, semestr 1 Stopień studiów: I Status przedmiotu: obowiązkowy

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: wykład

Prowadzący: dr hab. Mieczysław Morawski, prof. nadzw.

Forma przedmiotu:	wykład	Ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	30	–
Forma zaliczenia:		E
ECTS			6

Efekty kształcenia: dobra znajomość podstawowych pojęć, koncepcji, metod i zasad stworzonych i rozwijanych w naukach zarządzania. Student powinien po kursie świadomie operować podstawowymi kategoriami z zakresu organizacji i zarządzania, rozumiejąc istotę i uwarunkowania zastosowania typowych, podstawowych elementów zarządzania: strategii, struktury organizacyjnej, stylów kierowania, zasobów ludzkich, kultury organizacyjnej.

Program: pozyskanie wiedzy w formie podstawowych pojęć, kategorii, koncepcji, metod i podstawowej problematyki z zakresu nauk zarządzania. Pozyskanie praktycznych umiejętności posługiwania się metodami stosowanymi w procesach zarządzania organizacjami.

Zalecana literatura:

Koźmiński A.K., Piotrowski W. (red.), Zarządzanie. Teoria i praktyka. PWN, Warszawa 2000.
Przybyła M. (red.), Organizacja i zarządzanie. Podstawy wiedzy menedżerskiej. AE, Wrocław 2003.
Perechuda K. (red.), Zarządzanie przedsiębiorstwem przyszłości. Placet, Warszawa 2000.
Robbins S.P., DeCenzo D.A., Podstawy zarządzania. PWE 2002.
Morawski M., Zarządzanie wiedzą. Organizacja – system – pracownik. AE, Wrocław 2006.

TEORIA I METODYKA DYSCYPLIN SPORTU

ĆWICZENIA SIŁOWE

Katedra Dydaktyki Sportu

Kierownik: prof. dr hab. Juliusz Migasiewicz

Język wykładowy: polski

Rok I, semestr 1 Stopień studiów: I Status przedmiotu: obowiązkowy

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: ćwiczenia

Prowadzący: dr hab. Tadeusz Stefaniak, mgr Dariusz Harmaciński

Forma przedmiotu:	wykład	Ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	–	15
Forma zaliczenia:		Zo
ECTS			1

Efekty kształcenia: zapoznanie studentów z metodyką kształtowania siły mięśniowej w sportach indywidualnych oraz zespołowych.

Program: obejmuje podstawowe treści z zakresu metodyki i techniki kształtowania siły maksymalnej, eksplozywnej, zrywkowej, względnej w sportach indywidualnych i zespołowych.

Zalecana literatura:

Stefaniak T., Atlas uniwersalnych ćwiczeń siłowych, cz. I. BK, Wrocław 1995.
Stefaniak T., Atlas uniwersalnych ćwiczeń siłowych, cz. II. BK, Wrocław 1997.
Orzech J., Podstawy treningu siły mięśniowej. Sport i Rehabilitacja, Tarnów 1997.

TEORIA I METODYKA DYSCYPLIN SPORTU

FITNESS

Katedra Lekkoatletyki i Gimnastyki

Kierownik: dr hab. Paweł Kowalski, prof. nadzw.

Język wykładowy: polski

Rok I, semestr 1 Stopień studiów: I Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: ćwiczenia

Prowadzący:

Forma przedmiotu:	wykład	Ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	–	15
Forma zaliczenia:		Zo
ECTS			1

Efekty kształcenia:

Program:

Zalecana literatura:

BIOCHEMIA

Katedra Fizjologii i Biochemii

Kierownik: prof. dr hab. Marek Zatoń

Język wykładowy: polski

Rok I, semestr 2 Stopień studiów: I Status przedmiotu: obowiązkowy

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Ewa Bakońska-Pacoń, dr Jacek Borkowski, mgr inż. Joanna Kosendiak

Forma przedmiotu:	wykład	Ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	15	15
Forma zaliczenia:		Zo
ECTS			3

Efekty kształcenia: definiowanie i charakteryzowanie podstawowych grup związków chemicznych występujących w żywych komórkach. Powiązanie najważniejszych przemian biochemicznych z funkcjami komórek, zwłaszcza komórek mięśniowych. Opis i rozumienie podstawowych procesów biochemicznych zachodzących w organizmie poddawanemu wysiłkowi fizycznemu.

Program: bilans wodno-elektrolitowy organizmu. Równowaga kwasowo-zasadowa. Organizmu i jej regulacja. Udział buforów. Przykłady związków obecnych w organizmie człowieka. Aminokwasy i ich metabolizm. Charakterystyka podstawowych substratów energetycznych. Białka, enzymy organizmu ludzkiego. Węglowodany i lipidy i ich metabolizm. Energetyka przemian tlenowych: Cykl Krebsa, łańcuch oddechowy. Reaktywne formy tlenu (wolne rodniki). Nukleotydy i związki wysokoenergetyczne ATP. Skurcz mięśniowy. Biochemiczne mechanizmy działania wybranych środków wspomagających stosowanych w sporcie. Biochemia wysiłków długotrwałych i krótkotrwałych. Analiza metod treningowych stosowanych do różnych wysiłków.

Zalecana literatura:

Hames B.D. i wsp., Biochemia-krótkie wykłady. PWN, Warszawa 2002, 2005, 2007.
Murray R.K. wsp., Biochemia Harpera. PZWL, Warszawa 1999-2000.
Borkowski J., Bioenergetyka i biochemia tlenowego wysiłku fizycznego. AWF, Wrocław 2008.
Ćwiczenia z biochemii. AWF, Wrocław 2000.
Stryer L., Biochemia. PWN, Warszawa 1997-2005.

PRZEDMIOT DO WYBORU

BUDOWANIE I ROZWIJANIE ZESPOŁÓW

Katedra Komunikacji i Zarządzania

Kierownik: prof. dr hab. Gabriel Łasiński

Język wykładowy: polski

Rok I, semestr 2 Stopień studiów: I Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: prof. dr hab. Gabriel Łasiński, dr Katarzyna Gajek

Forma przedmiotu:	wykład	Ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	15	15
Forma zaliczenia:		E
ECTS			4

Efekty kształcenia: zdobycie wiedzy o podstawowych mechanizmach społecznych i psychologicznych warunkujących pracę zespołu. Pozyskanie wybranych narzędzi budujących współpracę zespołową. Diagnozowanie swoich mocnych stron i słabych stron osobowościowych oraz komunikacyjnych. Radzenie sobie z problemami występującymi w działaniu zespołów. Wykorzystanie niektórych technik zespołowego rozwiązywania problemów.

Program: wskazanie na najnowsze trendy związane ze sztuką budowania i rozwijania zespołów poprzez zastosowanie ukierunkowanej pracy grupowej. Przekonanie uczestników zajęć do wykorzystywania zasad pracy grupowej we własnej praktyce. Uświadomienie roli czynnika komunikacyjnego w budowaniu i rozwijaniu efektywnej współpracy zawodowej.

Zalecana literatura:

Cialdini R., Wywieranie wpływu na ludzi. Teoria i praktyka. GWP, Gdańsk 1999.
Hartley P., Komunikacja w grupie. 2000.
Łasiński G., Rozwiązywanie problemów w organizacji – moderacje w praktyce. 2007.
Olster C., Grupy. GWP 2002.

PRZEDMIOT DO WYBORU

DOSKONALENIE KOMUNIKACJI OTWARTEJ W GRUPIE

Katedra Komunikacji i Zarządzania

Kierownik: prof. dr hab. Gabriel Łasiński

Język wykładowy: polski

Rok I, semestr 2 Stopień studiów: I Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: prof. dr hab. Gabriel Łasiński, dr Katarzyna Gajek

Forma przedmiotu:	wykład	Ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	15	15
Forma zaliczenia:		E
ECTS			4

Efekty kształcenia: wiedza na temat czynników wpływających na efektywność komunikacji interpersonalnej. Znajomość werbalnych i pozawerbalnych technik wpływu społecznego. Umiejętność obrony w sytuacji agresji lub manipulacji komunikacyjnej. Umiejętność podejmowania efektywnych decyzji w zakresie komunikacji związanych z wpływem interpersonalnym. Umiejętność wykorzystania własnych mocnych i słabych stron w procesie tworzenia wizerunku autoprezentacyjnego i wywierania wpływu.

Program: doskonalenie umiejętności otwartej komunikacji w grupie opartej o wzajemne poznanie, zrozumienie, tolerancję i dostosowanie się; doskonalenie umiejętności identyfikacji konfliktów ukrytych – ich rozwiązywanie i zapobieganie; doskonalenie umiejętności w zakresie budowania kultury komunikacyjnej.

Zalecana literatura:

Cialdini R., Wywieranie wpływu na ludzi. Teoria i praktyka. GWP, Gdańsk 2001.
McKay M., Davis M., Fanning P., Sztuka skutecznego porozumiewania się. GWP, Gdańsk 2002.
Senge P., Piąta dyscyplina. Oficyna Ekonomiczna, Kraków 2005.
Leary M., Wywieranie wrażenia na innych. O sztuce autoprezentacji. GDP, Gdańsk 2000.
Steward J. (red.), Mosty zamiast murów. Podręcznik komunikacji interpersonalnej. PWN, Warszawa 2007.

EKONOMIA

Katedra Turystyki

Kierownik: dr hab. Edyta Jakubowicz, prof. nadzw.

Język wykładowy: polski

Rok I, semestr 2 Stopień studiów: I Status przedmiotu: obowiązkowy

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Elżbieta Nawrocka

Forma przedmiotu:	wykład	Ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	30	15
Forma zaliczenia:		E
ECTS			6

Efekty kształcenia: poznanie problematyki z zakresu istoty gospodarowania, potrzeb, dóbr, zasobów, podstawowych czynników produkcji, ogólnej charakterystyki podmiotów gospodarujących.

Program: przedmiot prezentuje wiedzę dotyczącą problematyki mikroekonomicznej poświęconej podstawowym kategoriom gospodarki rynkowej, gospodarstwu domowemu i społeczno-gospodarczym, czynnikom wzrostu gospodarczego, systemowi pieniężno-kredytowemu, bezrobociu, inflacji, integracji europejskiej i gospodarce światowej. Omawiane są również podstawowe metody i narzędzia analizy ekonomicznej.

Zalecana literatura:

Nasiłowski M., System rynkowy: podstawy mikroekonomii i makroekonomii. Wrocław 2000.
Kamerschen D., McKenzie R., Ardelli C., Ekonomia. Gdańsk 1991.
Begg D., Fischer R., Dornbusch R., Ekonomia. Mikroekonomia. Warszawa 1996.
Begg D., Fischer S., Dornbusch R., Ekonomia. Makroekonomia. Warszawa 1996.
Czarny B., Rapacki R., Podstawy ekonomii. Warszawa 2002.
Milewski R. (red.), Podstawy ekonomii. Warszawa 2000.

JĘZYK OBCY

Centrum Języków Obcych

Kierownik: mgr Astrid Mogilnicka

Język wykładowy: zależny od obranego lektoratu oraz język polski ESOKJ (Europejski System Opisu Kształcenia Językowego Rady Europy).

Rok I-II, semestr 2-5 Stopień studiów: I Status przedmiotu: obowiązkowy

Wymagania wstępne: test kwalifikacyjny poziomu zaawansowania znajomości języka obcego po szkole średniej. Metody nauczania: ćwiczenia

Prowadzący: lektorzy Centrum Języków Obcych

Forma przedmiotu:	wykład	Ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	–	120
Forma zaliczenia:		E
ECTS			1,1,1,2

Efekty kształcenia: kształcenie języka dla celów komunikacji językowej na poziomie biegłości B2 ESOKJ*.

Program: elementy języka oraz komunikacji językowej.

Zalecana literatura: podana przez prowadzącego.

PRZEDMIOT DO WYBORU

PODSTAWY RACHUNKOWOŚCI

Katedra Komunikacji i Zarządzania

Kierownik: prof. dr hab. Gabriel Łasiński

Język wykładowy: polski

Rok I, semestr 2 Stopień studiów: I Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Marcin Kowalewski

Forma przedmiotu:	wykład	Ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	15	15
Forma zaliczenia:		Zo
ECTS			2

Efekty kształcenia: przekazanie wiedzy na temat celów, koncepcji i sposobu prowadzenia ksiąg rachunkowych w jednostce gospodarczej, nabycie umiejętności sporządzania sprawozdań finansowych (bilans, rachunek zysków i strat, sprawozdanie z przepływów pieniężnych) wraz z interpretacją zawartych w nich danych umożliwiającą ocenę działalności przedsiębiorstwa.

Program: rola i funkcja zarządzania finansami oraz rachunkowości w jednostce gospodarczej, zasady prowadzenia rachunkowości oraz podstawy ewidencji na kontach bilansowych, sprawozdawczość finansowa oraz jej analiza.

Zalecana literatura:

Gierusz B., Podręcznik samodzielnej nauki księgowania. ODDK, Gdańsk 2004.
Gierusz B., Zbiór zadań do podręcznika samodzielnej nauki księgowania. ODDK, Gdańsk 2004.
Brigham E.F., Podstawy zarządzania finansami. PWE, Warszawa 1996 lub wydanie nowsze.
Gierusz B., Zbiór rozwiązań do podręcznika samodzielnej nauki księgowania. ODDK, Gdańsk 2004.
Olechowicz I., Podstawy rachunkowości, cz. 1 – wykład. Difin, Warszawa 2001.
Olechowicz I., Podstawy rachunkowości, cz. 2 – zadania i rozwiązania. Difin, Warszawa 2002.

PRZEDMIOT DO WYBORU

FINANSE WE WSPÓŁCZESNYM SPORCIE

Katedra Komunikacji i Zarządzania

Kierownik: prof. dr hab. Gabriel Łasiński

Język wykładowy: polski

Rok I, semestr 2 Stopień studiów: I Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Marcin Kowalewski

Forma przedmiotu:	wykład	Ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	15	15
Forma zaliczenia:		Zo
ECTS			2

Efekty kształcenia: pozyskanie przez studentów aktualnej wiedzy dotyczącej wartości firmy sportowej, możliwości jej kreowania. Poznanie efektywnych instrumentów z zakresu finansów firmy sportowej. Nabycie praktycznych umiejętności z zakresu oceny kondycji finansowej firmy sportowej. Poznanie i wykorzystywanie efektywnych instrumentów zarządzania finansami.

Program: wartość firmy sportowej. Kreowanie wartości w sporcie. Kartele sportowe (NFL, NBA, NHL) a kreowanie wartości. Finansowa strona sponsoringu (szanse i zagrożenia). Zarządzanie kosztami w firmie sportowej. Sprawozdanie finansowe firmy sportowej i jego analiza. Planowanie finansowe. Zarządzanie kosztami w firmie sportowej (układy kosztów i ich rozliczanie). Sprawozdanie finansowe firmy sportowej i jego analiza (bilans, rachunek zysków i strat, sprawozdanie z przepływów pieniężnych). Analiza progu rentowności w firmie sportowej. Kalkulacje cenowe. Budżetowanie.

Zalecana literatura:

Nowak E., Rachunkowość kurs podstawowy. PWE, Warszawa 2006.
Brigham E.F., Houston J.F., Podstawy zarządzania finansami. PWE, Warszawa 2005.
Stewart B., Sport funding and finance. Elsevier 2007.

PRAKTYKA W KLUBIE – WARSZTATY TRENERSKIE

Katedra Komunikacji i Zarządzania

Kierownik: prof. dr hab. Gabriel Łasiński

Język wykładowy: polski

Rok I-II, semestr 2-3 Stopień studiów: I Status przedmiotu: obowiązkowy

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: ćwiczenia

Prowadzący: liderzy dyscyplin sportowych

Forma przedmiotu:	Wykład	Ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	–	150
Forma zaliczenia:		Zo
ECTS			1, 2

Efekty kształcenia: wiedza i umiejętności z zakresu wybranej dyscypliny sportowej, które pozwolą na diagnozowanie dyspozycji osobniczych i oceny umiejętności działania sportowca w realizacji zadań podczas treningów i zawodów. Praktyczne zapoznanie się studentów ze strukturą i funkcjonowaniem organizacji sportowych (sekcji, klubu, okręgowego związku, polskiego związku sportowego).

Program: zadania zawodników a ich funkcje i pozycje podczas działań startowych. Kryteria oceny i sposoby rejestracji obserwowanych wyróżnionych umiejętności działania zawodników podczas gry. Weryfikacja przygotowanych narzędzi obserwacji umiejętności działania zawodników podczas gier treningowych. Obserwacja indywidualnych umiejętności działania zawodnika w czasie zawodów. Opracowanie konspektów jednostek treningowych i planów szkoleniowych długoterminowych. Obserwacja treningu na różnych etapach zaawansowania (hospitacja). Przygotowanie i przeprowadzenie diagnozy dotyczącej poziomu przygotowania zawodnika, jego formy sportowej na konkretnym etapie treningu. Ocena poziomu rozwoju cech fizycznych i motorycznych zawodnika na rożnych etapach treningu sportowego. Asystowanie i praktyczna pomoc trenerowi prowadzącemu zawodnika wysokiej klasy. Dokumentowanie objętości i intensywności treningowej zawodnika. Udział w zawodach w charakterze sędziego. Asysta trenerska w trakcie trwania zawodów (przygotowanie zawodnika do startu, motywacja w trakcie startu, ocena startu). Kierowanie zawodnikami w trakcie treningu i zawodów. Praktyczna realizacja zadań treningowych. Prowadzenie zajęć treningowych. Kontrola efektów treningowych: kontrola realizacja zadań treningowych, kontrola stanu organizmu sportowca, pomiar sprawności ogólnej i specjalnej, rejestracja rozwoju sportowca. Prowadzenie dokumentacji szkoleniowej.

Zalecana literatura: podana przez prowadzących.

TECHNOLOGIE INFORMACYJNE

Katedra Komunikacji i Zarządzania

Kierownik: prof. dr hab. Gabriel Łasiński

Język wykładowy: polski

Rok I, semestr 2 Stopień studiów: I Status przedmiotu: obowiązkowy

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: ćwiczenia

Prowadzący: mgr Piotr Głowicki

Forma przedmiotu:	wykład	Ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	–	30
Forma zaliczenia:		Zo
ECTS			2

Efekty kształcenia: wiedza z zakresu współczesnych mediów, kompetencji medialnej, budowy i funkcjonowania komputerów i superkomputerów. Znajomość rodzajów sieci komputerowych, wiedza z zakresu komunikacji GSM. Umiejętność profesjonalnego formatowania tekstu w edytorze tekstu, umiejętność wyszukiwania informacji, posługiwania się technologiami medialnymi w pracy trenera i zawodnika sportowego.

Program: edukacja medialna w społeczeństwie wiedzy i społeczeństwie edukacyjnym. Media masowe i multimedia w komunikacji. Aspekty humanistyczne, etyczno-prawne i społeczne w dostępie i korzystaniu z technologii informacyjnej. Współczesne kompetencje medialne. Rola informacji i wiedzy. Efektywne wykorzystanie mediów w pracy. Komputery, superkomputery (budowa, różnice, znaczenie, funkcje). Podstawy funkcjonowania Internetu (znaczenie sieci, charakterystyka). Konstrukcja wyszukiwarek internetowych.

Zalecana literatura:

Siemieniecki B., Technologie informacyjne we współczesnej edukacji. Multimedialna Biblioteka Pedagogiczna. A. Marszałek, Toruń 2002.
Bednarek J., Media w nauczaniu. Mikom, Warszawa 2002.
Stupnicki R., Malinowska W., Podstawy informatyki, cz. 2; aut. J. Gajewski [et al.]. AWF, Warszawa 2002.

TEORIA I METODYKA DYSCYPLIN SPORTU –

GIMNASTYKA Z ELEMENTAMI AKROBATYKI

Katedra Lekkoatletyki i Gimnastyki

Kierownik: dr hab. Paweł Kowalski, prof. nadzw.

Język wykładowy: polski

Rok I, semestr 2 Stopień studiów: I Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: ćwiczenia

Prowadzący: dr Ryszard Serafin, dr Henryk Sienkiewicz

Forma przedmiotu:	wykład	Ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	–	15
Forma zaliczenia:		Zo
ECTS			1

Efekty kształcenia: usprawnienie własne; poznanie różnych form ćwiczeń kształtujących oraz sposobów pomocy i ochrony podczas wykonywania ćwiczeń gimnastycznych; znajomość nazewnictwa ćwiczeń kształtujących. Umiejętność: wykorzystania przyborów i przyrządów gimnastycznych do ćwiczeń kształtujących, wykonania prostych ćwiczeń gimnastycznych kształtujących siłę i koordynację ruchów, zastosowania pomocy i ochrony podczas wykonywania ćwiczeń gimnastycznych.

Program: terminologia ćwiczeń kształtujących, ćwiczenia zwinnościowo-akrobatyczne, ćwiczenia statyczne, skoki wolne i mieszane. Ćwiczenia w dwójkach, ćwiczenia zwinnościowo-akrobatyczne, skok rozkroczny i kuczny przez przyrząd, ćwiczenia na przyrządach. Ćwiczenia kształtujące w dwójkach, elementy akrobatyki zespołowej, ćwiczenia na przyrządach, skoki mieszane – doskonalenie. Ćwiczenia z przyborem, utrwalenie poznanych ćwiczeń akrobatycznych, doskonalenie – ćwiczeń dwójkowych, ćwiczeń na przyrządach, skoków mieszanych. Ćwiczenia indywidualne. Omówienie metod kontroli o oceny nauczania w gimnastyce.

Zalecana literatura:

Jezierski R., Rybicka A., Gimnastyka. Teoria i metodyka. AWF, Wrocław 2002.
Kaczyński A., Zabawowe formy ćwiczeń zwinnościowo-akrobatycznych. AWF, Wrocław 2000.
Kaczyński A., Atlas gimnastycznych ćwiczeń siłowych. AWF, Wrocław 2001.
Kutner-Kozińska J., Korekcja wad postawy. Seria: Wychowanie. WSiP, Warszawa 1986.
Zieliński K., Akrobatyka sportowa – dwójki kobiet. RCMSz KFiS, Warszawa 1993.
Ważny Z., Trening siły mięśniowej. SiT, Warszawa 1977.

TEORIA SPORTU

Katedra Dydaktyki Sportu

Kierownik: prof. dr hab. Juliusz Migasiewicz

Język wykładowy: polski

Rok I, semestr 2 Stopień studiów: I Status przedmiotu: obowiązkowy

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: wykład

Prowadzący: dr inż. Jan Kosendiak, dr Piotr Cych, dr Małgorzata Kałwa

Forma przedmiotu:	wykład	Ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	30	–
Forma zaliczenia:		E
ECTS			3

Efekty kształcenia: celem przedmiotu jest wyposażenie studenta w podstawową wiedzę dotyczącą ogólnych zasad i praw treningu sportowego na takim poziomie, aby mógł uzyskać uprawnienia instruktora sportu w wybranej przez siebie dyscyplinie sportu. Dlatego w trakcie nauki student musi samodzielnie wypełnić arkusze ćwiczeniowe wykazując się umiejętnościami realizacji metod treningowych, klasyfikacji obciążeń treningowych, umiejętnościami planowanie mikro i makrocykli treningowych oraz organizowania zajęć treningowych kształtujących podstawowe zdolności motoryczne.

Program: przedmiot prezentuje wiedzę dotycząca sportu jako jednej z dziedzin kultury fizycznej. Wiedza ta obejmuje takie zagadnienia jak: miejsce i rola sportu we współczesnym świecie, współzawodnictwo, jego rodzaje i odmiany, trening sportowy, jako proces pedagogiczny przygotowujący sportowca do udziału we współzawodnictwie, zasady, metody i formy treningu sportowego, struktury czasowe procesu treningowego, obciążenia treningowe, podstawy treningu kondycyjnego, technicznego, taktycznego i psychologicznego, projektowanie systemów treningowych, kontrola treningu, wspomaganie procesu treningowego, specyfika sportu dzieci i młodzieży.

Zalecana literatura:

Kosendiak J., Wykłady z Teorii Sportu dla Studentów AWF. BK, Wrocław 2005.
Łasiński G., Wprowadzenie do teorii treningu sportowego. AWF, Wrocław 1991.
Naglak Z., Metodyka trenowania sportowca. AWF, Wrocław 1991.
Perkowski K., Śledziewski D., Metodyczne podstawy treningu sportowego. Biblioteka Trenera, Warszawa 1998.
Sozański H. (red.), Podstawy teorii treningu sportowego. Biblioteka Trenera, Warszawa 1999.

ZARZĄDZANIE KADRAMI

Katedra Zarządzania i Coachingu

Kierownik: prof. dr hab. Ryszard Panfil

Język wykładowy: polski

Rok I, semestr 2 Stopień studiów: I Status przedmiotu: obowiązkowy

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Tomasz Seweryniak

Forma przedmiotu:	wykład	Ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	15	15
Forma zaliczenia:		E
ECTS			4

Efekty kształcenia: przedstawienie zarządzania kadrami jako elementu tworzenia przewagi konkurencyjnej; przedstawienie miejsca zarządzania kadrami w firmie sportowej na przykładzie klubu; opanowanie przez studentów wiedzy na temat kluczowych działań z zakresu zarządzania kadrami w firmie sportowej; projektowanie wybranych działań z obszaru rekrutacji; tworzenie planów kadrowych i projektowanie stanowisk pracy na przykładzie wybranych instytucji sportowych.

Program: zarządzanie zasobami ludzkimi – ewolucja i właściwości; zarządzanie kadrami – modele teoretyczne i modele zarządzania strategicznego; determinanty zarządzania kadrami w obszarze sportu; planowanie kadr; metody pozyskiwania pracowników; przykłady kompleksowych działań motywacyjnych w firmach i instytucjach sportowych; rozwój pracowników; sprawnościowa kontrola zarządzania kadrami; odejścia pracowników z organizacji.

Zalecana literatura:

Armstrong M., Zarządzanie zasobami ludzkimi. Oficyna Ekonomiczna. Dom Wydawniczy ABC, Kraków 2000.
Listwan T. (red.), Zarządzanie kadrami. C.H. Beck, Warszawa 2002.
Panfil R., Zarządzanie produktem klubu sportowego. Wyższa Szkoła Edukacja w Sporcie, Warszawa 2004.
Perechuda K. (red.), Zarządzanie firmą sportową. Leopoldinum, Wrocław 1999.
Wartecki A., Zarządzanie organizacją sportową. AWF, Poznań 2008.

BIOCHEMIA WYSIŁKU FIZYCZNEGO

Katedra Fizjologii i Biochemii

Kierownik: prof. dr hab. Marek Zatoń

Język wykładowy: polski

Rok II, semestr 3 Stopień studiów: I Status przedmiotu: obowiązkowy

Dyscypliny indywidualne i zespołowe

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Bakońska-Pacoń, dr Jacek Borkowski, mgr inż. Joanna Kosendiak

Forma przedmiotu:	wykład	Ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	15	15
Forma zaliczenia:		E
ECTS			5

Efekty kształcenia: znajomość przemian metabolicznych zachodzących w warunkach obciążenia wysiłkiem fizycznym. Znajomość przebiegu mechanizmów adaptacyjnych w procesie treningu sportowego. Zastosowanie praktyczne pomiarów biochemicznych przydatnych w ocenie zmian w organizmie w sporcie. Umiejętność wykorzystania wiedzy z biochemii do praktyki sportowej. Przeprowadzanie prostych pomiarów parametrów biochemicznych. Umiejętność interpretacji wyników badań laboratoryjnych.

Program: wybrane parametry biochemiczne w monitorowaniu procesu treningowego, ocenie jednorazowego wysiłku fizycznego, adaptacji, zmęczenia i przetrenowania. Materiał biologiczny wykorzystywany w ocenie zmian wysiłkowych. Analiza wyników badań krwi spoczynkowej i powysiłkowej. Parametry równowagi kwasowo-zasadowej organizmu w różnych typach wysiłku fizycznego. Metabolizm białek i aminokwasów oraz węglowodanów i lipidów w wysiłku fizycznym. Skurcz mięśni szkieletowych. Trening siłowy; zmiany adaptacyjne wywołane przez trening siłowy. Wysiłki krótkotrwałe. Wysiłki beztlenowe – niekwasomlekowe i beztlenowe – kwasomlekowe. Przemiany tlenowe; powstawanie i utylizacja reaktywnych form tlenu. Doping i wspomaganie sportowe. Wpływ wysiłku fizycznego na układ hormonalny i odpornościowy.

Zalecana literatura:

Hames D., Nigel M., Krótkie wykłady z biochemii. PWN, Warszawa 2004.
Murray R.K i wsp., Biochemia Harpera. PZWL, Warszawa 2000.
Borkowski J., Utlenianie biologiczne i łańcuch oddechowy. AWF, Wrocław 1997.
Borkowski J., Bioenergetyka i biochemia tlenowego wysiłku fizycznego. AWF, Wrocław 2003.
Sobiech K. (red), Ćwiczenia z biochemii. AWF, Wrocław 2002.
Stryer L., Biochemia. PWN, Warszawa 1997.

FIZJOLOGIA

Katedra Fizjologii i Biochemii

Kierownik: prof. dr hab. Marek Zatoń

Język wykładowy: polski

Rok II, semestr 3 Stopień studiów: I Status przedmiotu: obowiązkowy

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Dyscypliny indywidualne i zespołowe

Prowadzący: prof. dr hab. Marek Zatoń, dr Eugenia Murawska-Ciałowicz, dr Iwona Wierzbicka-Damska, dr Bartosz Ochmann, dr Agnieszka Jastrzębska, dr Jacek Borkowski, dr Ewa Bakońska-Pacoń, mgr inż. Joanna Kosendiak

Forma przedmiotu:	wykład	Ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	15	15
Forma zaliczenia:		Zo
ECTS			4

Efekty kształcenia: umiejętność definiowania homeostazy – swobodne posługiwanie się monitorami pracy serca itp., włącznie z programowaniem i wykorzystaniem ich do kontroli zaburzeń homeostazy; pomiar ciśnienia i tętna oraz interpretacja ich zmian; pomiar i interpretacja czynności oddechowej (spirometria); ocena sprawności zmysłu równowagi (proste próby czynnościowe i posturografia); ocena sprawności zmysłu słuchu i wzroku: kinestezjometria i oceny różnicowania kinestetycznego, swobodny pomiar zdolności koordynacyjnych, siłowych, umiejętność badania prostych odruchów u ludzi w różnym wieku i w różnych sytuacjach zewnętrznych.

Program: odruchy – łuk odruchowy, klasyfikacja odruchów, okluzja, konwergencja, dywergencja, torowanie i hamowanie odruchów. Fizjologia układu nerwowego i narządów zmysłów. Serce i układ krążenia. Krew. Układ oddechowy, spoczynkowa i wysiłkowa przemiana materii. Równowaga kwasowo-zasadowa, wodno-elektrolitowa. Fizjologiczne i biochemiczne normy oceny zdrowia.

Zalecana literatura:

Bullock J., Boyle J., Wang III M.B., Fizjologia. Urban@Partner, Wrocław 1997.
Jethon Z. (red.)., Medycyna zapobiegawcza i środowiskowa. PZWL, Warszawa 1997.
Kozłowski S., Nazar K. (red.), Wprowadzenie do fizjologii klinicznej. PZWL, Warszawa 1999.
McLaughlin i wsp., Fizjologia człowieka – krótkie wykłady. PWN, Warszawa 2008.
Zatoń M., Jethon Z. (red.), Aktywność ruchowa w świetle badań fizjologicznych. AWF, Wrocław 2000.
Zatoń M., Jethon Z. (red.), Aktywność ruchowa w świetle badań fizjologicznych i promocji zdrowia. AWF, Wrocław 1998.

PRZEDMIOT DO WYBORU

GENETYKA W SPORCIE

Katedra Podstaw Fizjoterapii

Kierownik: prof. dr hab. Krzysztof A. Sobiech

Język wykładowy: polski

Rok II, semestr 3 Stopień studiów: I Status przedmiotu: fakultatywny

Dyscypliny indywidualne i zespołowe

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: mgr Wiesława Jonak

Forma przedmiotu:	wykład	Ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	15	15
Forma zaliczenia:		Zo
ECTS			1

Efekty kształcenia: zapoznanie studentów z problemami i zadaniami współczesnej genetyki z uwzględnieniem molekularnego podłoża dziedziczenia. Rozumienie roli wyniku badań genetycznych we współczesnym sporcie.

Program: ćwiczenia – wprowadzenie do genetyki, podstawy genetyki klasycznej, podstawowa nomenklatura genetyczna, dziedziczność i zmienność. Budowa kwasów nukleinowych, przepływ informacji genetycznej. Genetyczne uwarunkowania uzdolnień ruchowych. Uwarunkowania genetyczno-środowiskowe odziedziczalności cech ruchowo-funkcjonalnych w wychowaniu fizycznym. Czy, i w jakim stopniu kod genetyczny determinuje zdolności wysiłkowe sportowca? Wstępna selekcja sportowców na podstawie analizy informacji zawartej w DNA. Terapia genowa – ogromny potencjał zdolny do przekształcania oblicza sportu. Terapia genowa, a doping. Czy można wykryć doping genetyczny? Doping genetyczny wady i zalety.

Zalecana literatura:

Węglański P. (red.), Genetyka molekularna. PWN, Warszawa 1998.
Winter P.C., Hickey G.I., Fletcher H.L., Genetyka, krótkie wykłady. PWN, Warszawa 2000.
Aktualne artykuły – literatura naukowa.
Czasopisma: „Kosmos”, „Świat Nauki”, „Wiedza i Życie”.

PRZEDMIOT DO WYBORU

NOWE W BIOLOGII

Katedra Podstaw Fizjoterapii

Kierownik: prof. dr hab. Krzysztof A. Sobiech

Język wykładowy: polski

Rok II, semestr 3 Stopień studiów: I Status przedmiotu: fakultatywny

Dyscypliny indywidualne i zespołowe

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Małgorzata Socha

Forma przedmiotu:	wykład	Ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	15	15
Forma zaliczenia:		Zo
ECTS			1

Efekty kształcenia: zapoznanie studentów z osiągnięciami naukowymi współczesnej biologii; przedstawienie najnowszym metod badawczych, teorii i odkryć naukowych z zakresu tej dziedziny; poznanie znaczenia najważniejszych odkryć biologicznych.

Program: jak działają ludzkie geny; dlaczego geny są samolubne; czy istnieją ludzkie klony (bliźnięta, klonowanie, organizmy transgeniczne); nowe odkrycia w biologii, diagnostyce oraz leczeniu chorób nowotworowych, komórki macierzyste – czym są i do czego mogą służyć; czy musimy się zestarzeć? (mechanizm procesu starzenia), najważniejsze Noble w biologii; choroby prionowe; czy można zrozumieć ludzki mózg; myszy i ludzie – różne aspekty prowadzenia badań na zwierzętach; ewolucja choroby; tajemnice chromosomów płci; dlaczego wirusy są zjadliwe (wirusy: HIF, grypy, WZW C, Ebola); jak komórki popełniają samobójstwo; jak układ immunologiczny poznaje sam siebie; podstawy chorób alergicznych.

Zalecana literatura:

Literatura naukowa – wybrane artykuły.
Literatura popularnonaukowa (czasopisma: Kosmos, Świat Nauki, Wiedza i Życie).

METODY I TECHNIKI ZARZĄDZANIA

ORGANIZACJĄ SPORTOWĄ

Katedra Komunikacji i Zarządzania w Sporcie

Kierownik: prof. dr hab. Gabriel Łasiński

Język wykładowy: polski

Rok II, semestr 3 Stopień studiów: I Status przedmiotu: obowiązkowy

Dyscypliny indywidualne i zespołowe

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: doc. dr Wojciech Cieśliński, mgr Wojciech Idzikowski

Forma przedmiotu:	wykład	Ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	15	15
Forma zaliczenia:		E
ECTS			5

Efekty kształcenia: opanowanie wiedzy teoretycznej w zakresie warunków stosowania wybranych koncepcji i narządzi zarządzania w organizacji sportowej. Opanowanie wiedzy praktycznej w zakresie efektów stosowania wybranych koncepcji i narzędzi zarządzania organizacją sportową. Poprzez ćwiczenia projektowe, opanowanie umiejętności posługiwania się wybranymi narzeczami zarządzania organizacją sportową. Opanowanie stosowania wybranych narzędzi informatycznych (IGrafix, Zarządzanie projektami, CRM, BSC i inne).

Program: metody zarządzania przez wyjątki, wyniki, motywowanie, komunikowanie się i inne. Organizacja wirtualna, sieci gospodarcze, procesowa, ucząca się. Zarządzanie relacjami z klientem (CRM), strategiczna karta wyników (BSC), zintegrowane systemy zarządzania informacją (MRP, ERP). Systemy zarządzania jakością (ISO, TQM), systemy zarządzania efektywnością, system zarządzania projektami i procesami. Projektowanie diagnostyczne i prognostyczne.

Zalecana literatura:

Cieśliński W. (red.), Najnowsze instrumenty opisu organizacji. WWSzZiP, Wałbrzych 2000.
Cieśliński W. (red.), Przedsiębiorstwa kalo świątynie wiedzy. WWSzZiP, Wałbrzych 2000.
Perechuda K., Metody zarządzania przedsiębiorstwem. AE, Wrocław 1999.
Perechuda K., Zarządzanie przedsiębiorstwem przyszłości. Placed, Warszawa 2000.
Łasiński G., Sprawność zarządzania organizacją sportową. SiM, AWF, Wrocław 2003.

PRZEDMIOT DO WYBORU

ORGANIZACJA ZAWODÓW I ZGRUPOWAŃ SPORTOWYCH

Katedra Dydaktyki Sportu

Kierownik: prof. dr hab. Juliusz Migasiewicz

Język wykładowy: polski

Rok II, semestr 3 Stopień studiów: I Status przedmiotu: fakultatywny

Dyscypliny indywidualne i zespołowe

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Kazimierz Kurzawski

Forma przedmiotu:	wykład	Ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	15	15
Forma zaliczenia:		Zo
ECTS			1

Efekty kształcenia: opanowanie podstawowych umiejętności organizacji zawodów i zgrupowań sportowych. W zakresie wiedzy teoretycznej – struktura i środki oraz umiejętności potrzebne do organizacji zawodów i zgrupowań sportowych; w zakresie umiejętności praktycznych – opanowanie umiejętności organizacji zawodów i zgrupowań sportowych.

Program: ważniejsze funkcje i obowiązki przy organizacji zawodów; ważniejsze czynności i terminy w zależności od rangi imprezy. Przebieg typowego przygotowania projektu organizacji zawodów sportowych. Poziom komputeryzacji, efektywność wykorzystania zasobów, kierowanie ludźmi. Regulamin zawodów sportowych. Preliminarz finansowy zawodów. Opracowanie preliminarza finansowego zawodów. Opracowanie projektu organizacji zawodów sportowych. Podstawowe warunki bezpieczeństwa w trakcie imprez sportowych. Protokół i ceremoniał sportowy. Zakresy i etapy organizacyjne zgrupowania szkoleniowego. Rola i funkcje kierownika zgrupowania. Plany zgrupowań i preliminarz finansowy. Wzory pism, zamówień, dokumentacji itp.

Zalecana literatura:

Funkcja kierownika obozu sportowego. COS, Warszawa 1970.
Kurzawski K., Organizacja przedsięwzięć sportowych. [w:] K. Perechuda (red.) Zarządzanie firmą sportową. Leopoldinum, Wrocław 1999.
Klisiński J., Profesjonalizacja i profesjonaliści w zarządzaniu sportem. Częstochowa 2000.
Baczewski A., Ryba B. (red.), Podstawy prawne bezpieczeństwa imprez sportowych. PKMS, Warszawa 2003.
Ryba B. (red.), Planowanie przedsięwzięć sportowych. Biznes plany sportowe. Polska Korporacja Menedżerów, Warszawa 1998.
Ryba B., Organizacja imprez sportowych, wyd. III. PKMS, Warszawa 2001.

PRZEDMIOT DO WYBORU

ORGANIZACJA PRZEDSIĘWZIĘĆ SPORTOWYCH

Katedra Dydaktyki Sportu

Kierownik: prof. dr hab. Juliusz Migasiewicz

Język wykładowy: polski

Rok II, semestr 3 Stopień studiów: I Status przedmiotu: fakultatywny

Dyscypliny indywidualne i zespołowe

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Kazimierz Kurzawski

Forma przedmiotu:	wykład	Ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	15	15
Forma zaliczenia:		Zo
ECTS			1

Efekty kształcenia: opanowanie podstawowych umiejętności organizacji przedsięwzięć sportowych. Opanowanie umiejętności organizacji zawodów i zgrupowań sportowych.

Program: planowanie przedsięwzięć sportowych. Podmioty zaangażowane w organizowanie zawodów sportowych. Podstawowe czynności organizacyjne. Regulamin zawodów sportowych. Środki potrzebne do organizacji zawodów sportowych. Struktura organizacyjna imprezy sportowej. Ważniejsze funkcje i obowiązki przy organizacji zawodów. Przebieg typowego przygotowania projektu organizacji zawodów sportowych. Opracowanie regulaminu, programu i preliminarza finansowego zawodów. Promocja przedsięwzięcia sportowego. Podstawowe warunki bezpieczeństwa w trakcie imprez sportowych. Protokół i ceremoniał sportowy. Wzory pism, zamówień, dokumentacji itp.

Zalecana literatura:

Jaczynowski L.A., Organizacja imprez sportowych metodami analiz sieciowych. Kultura Fizyczna 1973, 3.
Kurzawski K., Organizacja przedsięwzięć sportowych [w:] K. Perechuda (red) Zarządzanie firmą sportową. Leopoldinum, Wrocław 1999.
Klisiński J., Profesjonalizacja i profesjonaliści w zarządzaniu sportem. Częstochowa 2000.
Matusewicz Cz., Widowisko sportowe. Warszawa 1990.
Baczewski A., Ryba B. (red.), Podstawy prawne bezpieczeństwa imprez sportowych. PKMS, Warszawa 2003.
Ryba B. (red.), Planowanie przedsięwzięć sportowych. (Biznes plany sportowe). Polska Korporacja Menedżerów Sportu, Warszawa 1998.
Ryba B., Organizacja imprez sportowych, wyd. III. PKMS, Warszawa 2001.

PRZEDMIOT DO WYBORU

PRAKSEOLOGIA

Katedra Komunikacji i Zarządzania w Sporcie

Kierownik: prof. dr hab. Gabriel Łasiński

Język wykładowy: polski

Rok II, semestr 3 Stopień studiów: I Status przedmiotu: fakultatywny

Dyscypliny indywidualne i zespołowe

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: wykład

Prowadzący: prof. dr hab. Gabriel Łasiński

Forma przedmiotu:	wykład	Ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	30	–
Forma zaliczenia:		Zo
ECTS			3

Efekty kształcenia: poznanie specyfiki ujęć systemowych. Poznanie mechanizmów zachowań sprawnych – indywidualnych i zespołowych. Diagnozowanie efektywności działań. Formułowanie dyrektyw praktycznych i projektowanie cyklu działania zorganizowanego.

Program: prakseologia jako nauka o sprawnym działaniu. Związki prakseologii z innymi naukami stosowanymi. Sytuacyjna i dyspozycyjna możność działania. Synergia w działaniach zorganizowanych. Dyrektywy praktyczne jako wynik badań interdyscyplinarnych. Badania multi- i interdyscyplinarne. Kryteria sprawnego działania. Umiejętność działania jako cel edukacji człowieka. Prakseologiczna teoria współpracy (kooperacji). Prakseologiczna teoria współzawodniczenia (rywalizacji). Podstawowe wyznaczniki działań racjonalnych (kwantyfikacja, integracja itp.).

Zalecana literatura:

Kotarbiński T., Traktat o dobrej robocie. Wrocław 1982.
Kotarbiński T., Medytacje o życiu godziwym. Wrocław 1999.
Pszczołowski T., Mała encyklopedia prakseologii i teorii organizacji. Wrocław 1978.
Pszczołowski T., Dylematy sprawnego działania. Warszawa 1982.
Łasiński G., Sprawność zarządzania organizacją sportową. Wrocław 2003.
Panfil R., Prakseologia gier sportowych. Wrocław 2005.

PRZEDMIOT DO WYBORU

METODYKA PRACY GRUPOWEJ

I ZARZĄDZANIE POMYSŁAMI W ORGANIZACJI

Język wykładowy: polski

Rok II, semestr 3 Stopień studiów: I Status przedmiotu: fakultatywny

Dyscypliny indywidualne i zespołowe

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: wykład

Prowadzący:

Forma przedmiotu:	wykład	Ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	30	–
Forma zaliczenia:		Zo
ECTS			3

Efekty kształcenia:

Program:

Zalecana literatura:

PRZEDMIOT DO WYBORU

PRZEDSIĘBIORCZOŚĆ W SPORCIE

Katedra Zarządzania i Coachingu

Kierownik: prof. dr hab. Ryszard Panfil

Język wykładowy: polski

Rok II, semestr 3 Stopień studiów: I Status przedmiotu: fakultatywny

Dyscypliny indywidualne i zespołowe

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: prof. dr hab. Ryszard Panfil

Forma przedmiotu:	wykład	Ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	15	15
Forma zaliczenia:		E
ECTS			5

Efekty kształcenia: przekazanie informacji i wiedzy na temat przedsiębiorczego zarządzania w sporcie. Przedsiębiorczość charakteryzowana jest jako składowa prakseologii. Wśród determinantów przedsiębiorczego działania wyróżnia się: inicjatywę, optymalizację, synergizm, innowacyjność, antycypację i sprawność (efektywność). Analizowane przykłady przedsiębiorczego działania pozwolą studentom zdobyć wiedzę z zakresu aktywności rynkowej, publicznej i społecznej.

Program: miejsce przedsiębiorczości w prakseologii; sytuacyjna możność przedsiębiorczego działania; dyspozycyjna możność przedsiębiorczego działania; gry społeczne jako regulator przedsiębiorczości; determinanty przedsiębiorczego działania; przedsiębiorczość rynkowa, społeczna i publiczna; inicjatywa, optymalizacja, synergizm, innowacyjność, antycypacja, sprawność (efektywność); kryteria oceny przedsiębiorczości. Innowacyjne identyfikowanie, wytwarzanie, dystrybucja produktu sportowego.

Zalecana literatura:

Bergier B. (red.), Kultura przedsiębiorczości. Oficyna Wydawnictwa Literatów „Rój”, Warszawa 1994.
Brdulak J.J., Zarządzanie wiedzą a proces innowacji produktu. Budowanie przewagi konkurencyjnej firmy. SGH, Warszawa 2005.
Drucker P.F., Innowacja i przedsiębiorczość. Praktyka i zasady. PWE, Warszawa 1992.
Janasz W. (red.), Innowacje w rozwoju przedsiębiorczości w procesie transformacji. Difin, Warszawa 2004.
Kelley T., Sztuka innowacji. MT Biznes, Warszawa 2000.
Panfil R., Zarządzanie przedsiębiorczością w instytucji sportowej, [w:] Zarządzanie firmą sportową. Leopoldinum, Wrocław 1999.
Pszczołowski T., Mała encyklopedia prakseologii i teorii organizacji. Ossolineum, Warszawa-Wrocław 1978.

PRZEDMIOT DO WYBORU

COACHING SPORTOWY

Katedra Zarządzania i Coachingu

Kierownik: prof. dr hab. Ryszard Panfil

Język wykładowy: polski

Rok II, semestr 3 Stopień studiów: I Status przedmiotu: fakultatywny

Dyscypliny indywidualne i zespołowe

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: mgr Łukasz Becella

Forma przedmiotu:	wykład	Ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	15	15
Forma zaliczenia:		E
ECTS			5

Efekty kształcenia: przedstawienie procesów coachingu sportowego jako procesu stymulującego rozwój uzdolnionych sportowców oraz procesu stymulowania synergii w zespołach sportowych; zapoznanie studentów z technikami i metodami pracy coachów; wyposażenie studentów w elementarne umiejętności przygotowania i realizacji procesu coachingu uzdolnionych sportowców i zespołów sportowych ze szczególnym uwzględnieniem gier sportowych.

Program: rodzaje coachingu; coaching personalny – definicje i modele; coaching uzdolnionego sportowca jako coaching personalny; rozwój umiejętności jako cel coachingu sportowego; kryteria efektywności coachingu uzdolnionego sportowca; ekwifinalim a coaching uzdolnionego sportowca; antycypowanie kierunków rozwoju sportowca (analiza SWOT); metody pozyskiwania uzdolnień; inspirowanie do samodiagnozy umiejętności; wspieranie rozwoju umiejętności autokreacji; metody aktywizowania do samorozwoju.

Zalecana literatura:

Thorpe S., Clifford J., Podręcznik coachingu. REBIS, Poznań 2004.
Parloe E., Wray M., Trener i mentor. Udział coachingu i mentoringu w doskonaleniu procesu uczenia się Oficyna Ekonomiczna, Kraków 2002.
Panfil R., Coaching uzdolnionego gracza. Akademia Umiejętności Management&Coaching, Wrocław 2007.
Panfil R., Edukacja uzdolnionego gracza i zarządzanie zespołem sportowym. AWF, Wrocław 2000.
Panfil R., Efektywny coaching zespołów zadaniowych na przykładzie zespołów sportowych. AWF, Wrocław 2008.

TEORIA I METODYKA DYSCYPLIN SPORTU

LEKKOATLETYCZNE KONKURENCJE BIEGOWE

Katedra Lekkoatletyki i Gimnastyki

Kierownik: dr hab. Paweł Kowalski, prof. nadzw.

Język wykładowy: polski

Rok II, semestr 3 Stopień studiów: I Status przedmiotu: obowiązkowy

Dyscypliny indywidualne i zespołowe

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: ćwiczenia

Prowadzący: dr Jan Alończyk

Forma przedmiotu:	wykład	Ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	–	15
Forma zaliczenia:		Zo
ECTS			1

Efekty kształcenia: zapoznanie studentów z lekkoatletycznymi konkurencjami biegowymi (metody, formy, środki). Zastosowanie wiedzy teoretycznej i praktycznej w sportach indywidualnych.

Program: lekkoatletyka jako dyscyplina sportu. Wykorzystanie walorów terenowych do zajęć ogólnorozwojowych. Metody kształtowania szybkości oraz wytrzymałości. Koordynacja ruchowa i jej znaczenie dla przejawów motoryki. Rozgrzewka lekkoatletyczna. Zaprawa ogólnorozwojowa w terenie. Ćwiczenia kształtujące szybkość lokomocyjną. Mała zabawa biegowa. Kształcenie wytrzymałości, metoda ciągła i zmienna. Technika i metodyka nauczania biegów płotkarskich.

Zalecana literatura:

Poprawski B., Stawczyk Z., Ćwiczenia ogólnorozwojowe lekkoatlety. AWF, Poznań 1972.
Raczek J., Doskonalenie wytrzymałości w procesie treningu. AWF, Warszawa 1987.
Sozański H., Witczak T., Trening szybkości. AWF, Warszawa 1981.
Szelest Z., Sulisz S., Lekkoatletyka – zbiór ćwiczeń ogólnych i specjalnych. AWF, Warszawa 1985.

TEORIA I METODYKA DYSCYPLIN SPORTU

TENIS STOŁOWY

Katedra Dydaktyki Sportu

Kierownik: prof. dr hab. Juliusz Migasiewicz

Język wykładowy: polski

Rok II, semestr 3 Stopień studiów: I Status przedmiotu: obowiązkowy

Dyscypliny indywidualne

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: ćwiczenia

Prowadzący: dr Ziemowit Bańkosz

Forma przedmiotu:	wykład	Ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	–	15
Forma zaliczenia:		Zo
ECTS			1

Efekty kształcenia: znajomość podstawowych przepisów gry. Znajomość struktury ruchu głównych uderzeń i sposobów przemieszczania się, znajomość metodyki nauczania, ćwiczeń i form organizacyjnych. Nabycie przez studentów umiejętności opisu i demonstracji podstawowych uderzeń (półwoleje, topspin, podcięcie, serwis) oraz umiejętności przeprowadzenia zajęć z wykorzystaniem tenisa stołowego.

Program: ogólne podstawy metodyczne, zasady dydaktyczne, tenis stołowy jako dyscyplina sportowa, ćwiczenia oswajające ze sprzętem, różnorodne formy, wykorzystanie tenisa stołowego w rekreacji ruchowej, w organizacji czasu wolnego, podstawowe przepisy, ich interpretacja. Tenis stołowy jako forma zajęć prowadzonych w każdych warunkach (mała sala, korytarz, podwórko) – przykłady rozwiązań metodycznych, ćwiczenia oswajające, gry i zabawy ze sprzętem do tenisa stołowego.

Zalecana literatura:

Bańkosz Z., Bańkosz A., Wykorzystanie tenisa stołowego w lekcji wychowania fizycznego. Propozycje rozwiązań metodycznych. [w:] J. Migasiewicz, K. Zatoń (red.) Sport szkolny w teorii i praktyce. AWF, Wrocław 2006.
Grubba A., Nauka tenisa stołowego w weekend. Gdańsk 1996.
Hudetz R., Tenis stołowy 2000. Modest, Łódź 2005.
Klimkowski T., Tenis stołowy – technika i metodyka treningu. Gdańsk 1995.
Kulczycki R., Tenis stołowy bez tajemnic. Gorzów Wlkp.-Warszawa 2002.

TEORIA I METODYKA DYSCYPLIN SPORTU

LEKKOATLETYCZNE KONKURENCJE TECHNICZNE

Katedra Lekkoatletyki i Gimnastyki

Kierownik: dr hab. Paweł Kowalski, prof. nadzw.

Język wykładowy: polski

Rok II, semestr 3 Stopień studiów: I Status przedmiotu: obowiązkowy

Dyscypliny zespołowe

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: ćwiczenia

Prowadzący: mgr Bogumił Mańka

Forma przedmiotu:	wykład	Ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	–	15
Forma zaliczenia:		Zo
ECTS			1

Efekty kształcenia: zapoznanie studentów z lekkoatletycznymi konkurencjami technicznymi. Zastosowanie wiedzy teoretycznej i praktycznej w grach zespołowych.

Program: lekkoatletyka jako dyscyplina sportu. Skoczność i jej znaczenie w grach zespołowych. Metody kształtowania skoczności. Koordynacja ruchowa i jej znaczenie w grach zespołowych. Metody kształtowania koordynacji ruchowej. Rozgrzewka lekkoatletyczna w grach zespołowych. Podstawowe formy ruchu w lekkoatletyce. Zaprawa ogólnorozwojowa w terenie. Ćwiczenia kształtujące skoczność. Zabawa skocznościowa w terenie. Technika i metodyka nauczania skoku wzwyż sposobem flop. Technika i metodyka nauczania skoku w dal.

Zalecana literatura:

Poprawski B., Stawczyk Z., Ćwiczenia ogólnorozwojowe lekkoatlety. AWF, Poznań 1972.
Raczek J., Doskonalenie wytrzymałości w procesie treningu. AWF, Warszawa 1987.
Sozański H., Witczak T., Trening szybkości. AWF, Warszawa 1981.
Szelest Z., Sulisz S., Lekkoatletyka – zbiór ćwiczeń ogólnych i specjalnych. AWF, Warszawa 1985.

BIOMECHANIKA SPORTU

Katedra Biomechaniki

Kierownik: dr hab. Alicja Rutkowska-Kucharska, prof. nadzw.

Język wykładowy: polski

Rok II, semestr 4 Stopień studiów: I Status przedmiotu: obowiązkowy

Dyscypliny indywidualne i zespołowe

Wymagania wstępne: znajomość anatomii i fizjologii Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: prof. dr hab. Tadeusz Bober, dr hab. Alicja Rutkowska-Kucharska, prof. nadzw., dr Bogdan Pietraszewski, dr Adam Siemieński

Forma przedmiotu:	wykład	Ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	15	30
Forma zaliczenia:		E
ECTS			4

Efekty kształcenia: znajomość specyfiki obciążeń układu ruchu w wybranej przez studenta dyscyplinie (konkurencji) sportowej, umiejętność zastosowania metod biomechanicznych do oceny techniki sportowej, znajomość biomechanicznych uwarunkowań treningu siły i mocy, umiejętność interpretacji wyników pomiarów wykonanych w pracowni biomechaniki dla potrzeb sportu wyczynowego.

Program: charakterystyka układu ruchu człowieka, modele ciała człowieka, wybrane metody badania ruchu ciała. Własności dynamiczne układu ruchu człowieka. Modelowanie w sporcie. Trening siły i mocy w ujęciu biomechanicznym. Przegląd metod badawczych mających zastosowanie w sporcie wyczynowym.

Zalecana literatura:

Bober T., Technika sportowa – ujęcie biomechaniczne. [w:] Cz. Urbanik (red.) Zagadnienia biomechaniki sportu – technika ruchu. AWF, Warszawa 2003.
Bober T., Zawadzki J., Biomechanika układu ruchu człowieka. BK, Wrocław 2001.
Trzaskoma Z., Trzaskoma Ł., Kompleksowe zwiększanie siły mięśniowej sportowców. Biblioteka Trenera, Warszawa 2001.
Bober T., Rutkowska-Kucharska A., Pietraszewski B., Ćwiczenia plyometryczne: charakterystyka biomechaniczna, wskaźniki, zastosowania. Plyometric exercisxes: biomechanical characteristics, indexes, applications. Sport Wyczynowy, Warszawa 2007, nr 7-9, s. 5-23.
Delavier F., Atlas treningu siłowego. PZWL, Warszawa 2007.

FIZJOLOGIA WYSIŁKU

Katedra Fizjologii i Biochemii

Kierownik: prof. dr hab. Marek Zatoń

Język wykładowy: polski, angielski

Rok II, semestr 4 Stopień studiów: I Status przedmiotu: obowiązkowy

Dyscypliny indywidualne i zespołowe

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: ćwiczenia

Prowadzący: prof. dr hab. Marek Zatoń, dr Eugenia Murawska-Ciałowicz, dr Iwona Wierzbicka-Damska, dr Bartosz Ochmann, dr Agnieszka Jastrzębska

Forma przedmiotu:	wykład	Ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	–	30
Forma zaliczenia:		E
ECTS			4

Efekty kształcenia: poznanie podstawowych reakcji organizmu człowieka na bodźce o charakterze wysiłkowym. Wiedza o funkcjonowaniu organizmu w różnych warunkach, w tym także wysiłkowych. Swobodna interpretacja wysiłkowych testów fizjologicznych; programowanie i wykorzystywanie do ocen zdolności wysiłkowej analizatorów fizjologicznych; swobodne posługiwanie się monitorami pracy serca itp. włącznie z programowaniem i wykorzystaniem ich do kontroli obciążeń wysiłkowych; pomiar ciśnienia i tętna oraz interpretacja ich zmian; pomiar i interpretacja czynności oddechowej (spirometria); dobór i kierowanie wysiłkiem w treningu zdrowotnym; ocena głębokości zmęczenia i interpretacji przebiegu towarzyszących mu zmian fizjologicznych; ocena sprawności zmysłu równowagi (proste próby czynnościowe i posturografia); swobodny pomiar zdolności kondycyjnych i koordynacyjnych u ludzi w różnym wieku i w różnych sytuacjach zewnętrznych.

Program: koszt fizjologiczny pracy fizycznej – aspekty biochemiczne. Fizjologiczna charakterystyka wysiłku długotrwałego. Zmęczenie po wysiłkach długotrwałych lokalnych i ogólnoustrojowych. Fizjologiczna reakcja organizmu na wysiłki krótkotrwałe lokalne i ogólnoustrojowe, z dużym i małym oporem zewnętrznym (o czasie trwania od 10 s do 2 min). Adaptacja do wysiłków fizycznych – proste próby czynnościowe. Ocena wydolności fizycznej i różne metody jej oceny. Metody oceny mocy i pojemności glikolitycznej. Metody oceny mocy i pojemności fosfagenowej. Ocena zmęczenia i skuteczności restytucji po różnych wysiłkach fizycznych. Zmiany kontroli ruchów w efekcie pracy fizycznej. Adaptacja do wysiłku fizycznego: w obrazie zmian w układzie krążenia, w obrazie zmian w układzie oddechowym, ocena odruchów równoważno-postawnych w spoczynku i w warunkach zmęczenia, zmiany sprawności zmysłowej i intelektualnej. Rozgrzewka.

Zalecana literatura:

Birch K. i wsp., Fizjologia sportu – krótkie wykłady. PWN, Warszawa 2008.
Bullock J., Boyle J., Wang III M.B., Fizjologia. Urban&Partner, Wrocław 1997.
Górski J. (red.), Fizjologiczne podstawy wysiłku fizycznego. PZWL, Warszawa 2001.
Maugham R.J., Basic and Applied Science for Sports Medicine. B.H. Oxford 2000, nr 1(21), s. 240-250.
McLaughlin i wsp., Fizjologia człowieka – krótkie wykłady. PWN, Warszawa 2008.
Ronikier A., Fizjologia wysiłku w sporcie, fizjoterapii i rekreacji. Biblioteka Trenera, Warszawa 2008.
Zatoń M., Jethon Z. (red.), Aktywność ruchowa w świetle badań fizjologicznych. AWF, Wrocław 2000.

ZGRUPOWANIE SPORTOWE – OBÓZ

Język wykładowy: polski

Rok II, semestr 4 Stopień studiów: I Status przedmiotu: obowiązkowy

Dyscypliny indywidualne i zespołowe

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: ćwiczenia

Prowadzący: prof. dr hab. Jan Chmura, dr Wiesław Błach, dr Mirosław Fiłon, mgr Dariusz Mroczek, mgr Tadeusz Kmieć

Forma przedmiotu:	wykład	ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	–	70
Forma zaliczenia:		Zo
ECTS			2

Efekty kształcenia: w zakresie wiedzy teoretycznej i praktycznej – zastosowanie i wykorzystanie wszechstronnych środków treningowych w zespołowych grach sportowych i sportach indywidualnych; uzyskanie wiedzy dotyczącej diagnozowania i kontroli zdolności motorycznych sportowca. W zakresie umiejętności praktycznych – umiejętność diagnozowania i weryfikacji osobniczych reakcji sportowca na zadane obciążenia treningowe i interpretacji uzyskanych wyników.

Program: kontrola obciążeń wysiłkowych w warunkach treningowych podczas kształtowania zdolności motorycznych w zespołowych grach sportowych i wybranych indywidualnych dyscyplinach sportu. Lekkoatletyczne formy ruchu stosowane w różnych dyscyplinach sportu. Zastosowanie wszechstronnych środków treningowych w procesie szkoleniowym wybranych dyscyplin sportu. Zasady bezpieczeństwa na zajęciach treningowych. Kształtowanie zdolności motorycznych w środowisku wodnym. Planowanie, organizacja i dokumentacja zgrupowań szkoleniowych.

Zalecana literatura:

Naglak Z., Nauczanie i uczenie się wielopodmiotowej gry z piłką, t. 1. Kształcenie gracza na wstępnym etapie. AWF, Wrocław 2005.
Naglak Z., Trening sportowy. PWN, Warszawa 1977.
Błach W., Judo – wybrane zagadnienia treningu i walki sportowej. Biblioteka Trenera. COS, Warszawa 2005.
Fiłon M., Problematyka sportu pływackiego. AWF, Wrocław 1997.
Panfil R., Prakseologia gier sportowych. Studia i Monografie. AWF, Wrocław 2006.
Superlak E., Piłka siatkowa. Techniczno-taktyczne przygotowanie do gry. Wydawnictwo BK, Wrocław 2006.

PRAWO W SPORCIE

I OCHRONA WŁASNOŚCI INTELEKTUALNEJ

Katedra Zarządzania i Coachingu

Kierownik: prof. dr hab. Ryszard Panfil

Język wykładowy: polski

Rok II, semestr 4 Stopień studiów: I Status przedmiotu: obowiązkowy

Dyscypliny indywidualne i zespołowe

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: wykład

Prowadzący: mgr Andrzej Pasierski

Forma przedmiotu:	wykład	ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	30	–
Forma zaliczenia:		E
ECTS			3

Efekty kształcenia: uświadomienie studentom znaczenia regulacji prawnych we współczesnym sporcie. Przekazanie wiedzy dotyczącej struktury prawa powszechnego i sportowego. Interpretowanie aktów i norm z zakresu prawa sportowego krajowego i międzynarodowego. Interpretowanie aktów i norm z zakresu prawa publicznego, cywilnego i karnego.

Program: przepisy prawne. Akty normatywne. Inne formy prawa – prawo zwyczajowe, „precedensy” w systemie prawa stanowionego, opinie doktryny prawniczej. Normy prawne. Stosunek prawny. Źródła prawa. System prawa. Wykładnia prawa stanu largo. Praktyka prawnicza – stosowanie prawa. Praworządność w państwie prawa. Charakterystyka poszczególnych gałęzi prawa. Elementarne pojęcia i wiadomości z zakresu prawa publicznego, cywilnego i karnego. System organów ochrony prawnej. Międzynarodowe prawo sportowe – statuty międzynarodowych organizacji sportowych, umowy międzynarodowe i międzypaństwowe. Prawne podstawy działalności instytucji sportowych w Polsce – ustawa. Prawo o stowarzyszeniach, prawo samorządowe, Kodeks handlowy. Państwowe akty prawa sportowego – ustawa o kulturze fizycznej. Rozporządzenia ministerialne, uchwały, samorządowe, zarządzenia prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki (UKFiT). Prawne podstawy uprawiania sportu – Kodeks Pracy, zarządzenia prezesa UKFiT. Regulacje prawne wykonywania zawodu trenera, sędziego, zawodnika, instruktora, menadżera i działacza. Prawne podstawy zwalczania dopingu i korupcji w sporcie oraz zabezpieczenia imprez sportowych.

Zalecana literatura:

Kidyba A., Prawo handlowe. Warszawa 2002.
Kijowski A., Status prawny sportowców. Poznań 2001.
Kosikowski C., Polskie publiczne prawo gospodarcze. Warszawa 2002.
Morawski L., Wstęp do prawoznawstwa. Tonik, Toruń 1997.
Panfil R., Zarządzanie produktem klubu sportowego. Akademia Umiejętności Management@Coaching, Wrocław 2005.
Sobczak J., Prawo w sporcie – wybór aktów normatywnych. Tonik, Toruń 1998.
Ustawa o Kulturze Fizycznej z dn. 18.01.1996 r.
Ustawa o Sporcie Kwalifikowanym z dn. 29.07.2005 r.

PSYCHOLOGIA

Katedra Humanistycznych Podstaw Kultury Fizycznej

Kierownik: dr hab. Edward Wlazło, prof. nadzw.

Język wykładowy: polski

Rok II, semestr 4 Stopień studiów: I Status przedmiotu: obowiązkowy

Dyscypliny indywidualne i zespołowe

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr hab. Edward Wlazło, prof. nadzw., doc. dr Jan Supiński

Forma przedmiotu:	wykład	ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	15	15
Forma zaliczenia:		E
ECTS			3

Efekty kształcenia: przyswojenie podstawowych pojęć z zakresu psychologii ogólnej i wychowawczej. Zapoznanie z wybranymi narzędziami pomiaru i oceny różnych właściwości psychicznych. Poznanie wybranych teorii zachowania człowieka i ich krytyka. Praktyczne wykorzystanie wiedzy z psychologii ogólnej i wychowawczej w pracy z zakresu wychowania fizycznego.

Program: psychologia głównych czynności i właściwości psychicznych, poznawczych (wrażenia, spostrzeżenia, pamięć, wyobraźnia, myślenie, uwaga), motywacyjnych (istota motywacji, rodzaje motywacji, prawa motywacyjne, motywacja a sprawność działania), emocjonalnych (cechy i rodzaje emocji, zjawisko frustracji, stresu, sytuacje trudne). Osobowość – struktura i funkcje regulacyjne. Koncepcje osobowości wg różnych autorów: Eysenck, Freud, Łukaszewski. Kierunki psychologiczne: behawioryzm, introspekcja, psychologia humanistyczna.

Zalecana literatura:

Fontana D., Psychologia dla nauczycieli. Zysk i spółka. Poznań 1998.
Strelau J. (red.) Psychologia. GWP Gdańsk 2002.
Strelau J., Podstawy psychologii dla nauczycieli. PWN, Warszawa 1998.
Szmajke A., Własne sukcesy i niepowodzenia z perspektywy czasu. Przegląd Psychologiczny nr 1, 1989, s. 105-123.
Tomaszewski T., Psychologia. PWN, Warszawa 1999.
Wlazło E., Osobowościowe i sytuacyjne determinanty celowego zachowania człowieka w świetle badań psychologicznych. Studia i Monografie nr 25, AWF, Wrocław 1991.
Zimbardo P.G. (red.), Psychologia i życie. Przekład z j. angielskiego. PWN, Warszawa 1988.

TEORIA I METODYKA DYSCYPLIN SPORTU

TENIS

Katedra Dydaktyki Sportu

Kierownik: prof. dr hab. Juliusz Migasiewicz

Język wykładowy: polski

Rok II, semestr 4 Stopień studiów: I Status przedmiotu: obowiązkowy

Dyscypliny indywidualne

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: ćwiczenia

Prowadzący: dr Mieczysław Lewandowski, dr Mariusz Nowak

Forma przedmiotu:	wykład	ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	–	15
Forma zaliczenia:		Zo
ECTS			1

Efekty kształcenia: opanowanie metod nauczania techniki tenisowej oraz umiejętność ich wykorzystania w sporcie, wychowaniu fizycznym i rekreacji. Nabycie przez studentów umiejętności praktycznych: opanowanie podstawowych umiejętności z zakresu techniki tenisowej.

Program: wybrane zagadnienia z historii tenisa na świecie i w Polsce. Ćwiczenia koordynacyjne w tenisie. Gry i zabawy oswajające z rakietą i piłką. Short tenis. Rozwijanie umiejętności podbijania piłki rakietą zorientowanych na punkt trafienia piłki, rytm uderzenia i umiejętność podania piłki do partnera. Wprowadzenie do minitenisa. Nauczania podstawowych uderzeń tenisowych. Nauczanie techniki docelowej i jej wykorzystanie w warunkach midi tenisa. Różne formy współzawodnictwa tenisowego stosowane w rekreacji.

Zalecana literatura:

Czabański B., Wybrane zagadnienia uczenia się i nauczania techniki sportowej. AWF, Wrocław 1998.
Królak A., Tenis dla dzieci, nauczycieli i rodziców WSiP, Warszawa 1999.
Królak A., Tenis – technika, psychomotoryka, trening. Biblioteka Trenera, Warszawa 1998.
Program minitenisa w szkole. Podręcznik dla nauczycieli. ITF 1998.
Podręcznik do nauki minitenisa. Materiały szkoleniowe PZT.
Douglas P., Nauka tenisa w weekend. Wiedza i Życie, Warszawa 1996.

TEORIA I METODYKA DYSCYPLIN SPORTU

LEKKOATLETYCZNE FORMY RUCHU

Katedra Lekkoatletyki i Gimnastyki

Kierownik: dr hab. Paweł Kowalski, prof. nadzw.

Język wykładowy: polski

Rok II, semestr 4 Stopień studiów: I Status przedmiotu: obowiązkowy

Dyscypliny zespołowe

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: ćwiczenia

Prowadzący: dr Jan Alończyk

Forma przedmiotu:	wykład	ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	–	15
Forma zaliczenia:		Zo
ECTS			1

Efekty kształcenia: zapoznanie studentów z lekkoatletycznymi formami ruchu (metody, formy, środki). Zastosowanie wiedzy teoretycznej i praktycznej w grach zespołowych.

Program: lekkoatletyka jako dyscyplina sportu. Metody kształtowania szybkości lokomocyjnej. Koordynacja ruchowa i jej znaczenie w grach zespołowych. Metody kształtowania wytrzymałości. Metody kształtowania wytrzymałości w grach zespołowych. Rozgrzewka lekkoatletyczna w grach zespołowych. Podstawowe formy ruchu w lekkoatletyce. Zaprawa ogólnorozwojowa w terenie. Ćwiczenia kształtujące szybkość lokomocyjną. Zabawa szybkościowa w terenie. Technika i metodyka nauczania biegów płotkarskich. Mała zabawa biegowa. Ćwiczenia kształtujące szybkość lokomocyjną i ich wykorzystanie w grach zespołowych.

Zalecana literatura:

Poprawski B., Stawczyk Z., Ćwiczenia ogólnorozwojowe lekkoatlety. AWF, Poznań 1972.
Raczek J., Doskonalenie wytrzymałości w procesie treningu. AWF, Warszawa 1987.
Sozański H., Witczak T., Trening szybkości. AWF, Warszawa 1981.
Szelest Z., Sulisz S., Lekkoatletyka – zbiór ćwiczeń ogólnych i specjalnych. AWF, Warszawa 1985.

TEORIA TRENINGU SPORTOWEGO

Katedra Dydaktyki Sportu

Kierownik: prof. dr hab. Juliusz Migasiewicz

Język wykładowy: polski

Rok II, semestr 4 Stopień studiów: I Status przedmiotu: obowiązkowy

Dyscypliny indywidualne i zespołowe

Wymagania wstępne: podstawowa wiedza z zakresu teorii sportu, fizjologii i biochemii wysiłku fizycznego, pedagogiki, psychologii i antropologii Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr inż. Jan Kosendiak

Forma przedmiotu:	wykład	ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	15	30
Forma zaliczenia:		E
ECTS			4

Efekty kształcenia: student posiada wiedzę teoretyczną i umiejętności praktyczne w zakresie – projektowania i planowania makrocyklu treningowego, realizacji i kontroli procesu treningowego. W trakcie nauki student musi wykazać się umiejętnościami klasyfikacji i realizacji obciążeń treningowych oraz planowania zajęć treningowych kształtujących podstawowe zdolności motoryczne, a także z zakresu projektowania procesu treningowego (wyznaczanie celów treningowych, projektowanie struktur czasowych, dobór form, środków i obciążeń treningowych, projektowanie systemów kontroli).

Program: praktyczna realizacja metod treningowych, praktyczne aspekty doboru obciążeń treningowych. Praktyczne aspekty treningu kondycyjnego: kształtowanie zdolności szybkościowych. Praktyczne aspekty treningu kondycyjnego: kształtowanie zdolności siłowych. Praktyczne aspekty treningu kondycyjnego: kształtowanie zdolności wytrzymałościowych. Wypełnianie. Praktyczne aspekty planowania mikrocyklu treningowego. Praktyczne aspekty planowania makrocyklu treningowego. Praktyczne aspekty kontroli efektów bezpośrednich. Praktyczne aspekty kontroli efektów kumulatywnych. Praktyczne aspekty doboru i selekcji.

Zalecana literatura:

Barszowski P., Kosendiak J., Podstawy treningu sportowego w trathlonie. COS, Warszawa 1999.
Łasiński G., Wprowadzenie do teorii treningu sportowego. AWF, Wrocław 1991.
Naglak Z., Metodyka trenowania sportowca. AWF, Wrocław 1991.
Ryguła I., Narzędzia analizy systemowej treningu sportowego. AWF, Katowice 2000.
Sozański H. (red.), Podstawy teorii treningu sportowego. Biblioteka Trenera, Warszawa 1999.
Zatoń M., Wartość kryteriów fizjologicznych w kontroli i regulacji treningu sportowego. Studia i Monografie, AWF, Wrocław, z. 22.

PRZEDMIOT DO WYBORU

ZACHOWANIA ORGANIZACYJNE

Katedra Komunikacji i Zarządzania w Sporcie

Kierownik: prof. dr hab. Gabriel Łasiński

Język wykładowy: polski

Rok II, semestr 4 Stopień studiów: I Status przedmiotu: fakultatywny

Dyscypliny indywidualne i zespołowe

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Aneta Stosik, dr hab. Mieczysław Morawski, prof. nadzw.

Forma przedmiotu:	wykład	ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	15	15
Forma zaliczenia:		E
ECTS			3
CNPS (h)

Efekty kształcenia: wyposażenie studentów w wiedzę i umiejętności z zakresu zachowań organizacyjnych będących specyfiką pracy menedżerskiej w organizacji sportowej. Uczestnicy zajęć winni zapoznać się z metodami określania strategii przewag przedsiębiorstwa, koncentrowaniem się na atutach własnych i organizacji, a także organizowaniem i wdrażaniem zasad pracy grupowej. Celem przedmiotu jest również wskazanie na niematerialne zasoby organizacji jako determinanty sukcesu organizacji, a w szczególności kulturę organizacyjną, style kierowania oraz przywództwo.

Program: analiza rodzajów kultury organizacyjnej, analiza konkurencyjności, umiejętność budowania grup projektowych, wyznaczanie kryteriów oceny. Projektowanie strategii samorozwoju i rozwoju pracowników, analiza cech konkurencyjności, zastosowanie metod budowania zespołów.

Zalecana literatura:

Łasiński G., Rozwiązywanie problemów w organizacji. Moderacje w praktyce. PWE, Warszawa 2007.
Hamel G., Prahalad C.K., Przewaga konkurencyjna jutra. Business Press, Warszawa 1999.
Oyster C.O., Grupy. Zysk i S-ka, Poznań 2000.
Robbins S., Zachowania w organizacji. PWE, Warszawa 1998.
Rummel G.A., Brache A.P., Podnoszenie efektywności organizacji. PWE, Warszawa 2000.

PRZEDMIOT DO WYBORU

TRENING MENEDŻERSKI

Katedra Komunikacji i Zarządzania w Sporcie

Kierownik: prof. dr hab. Gabriel Łasiński

Język wykładowy: polski

Rok II, semestr 4 Stopień studiów: I Status przedmiotu: fakultatywny

Dyscypliny indywidualne i zespołowe

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Aneta Stosik, mgr Wojciech Idzikowski

Forma przedmiotu:	wykład	ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	15	15
Forma zaliczenia:		E
ECTS			3

Efekty kształcenia: wyposażenie studentów w wiedzę i umiejętności z zakresu efektywnych zachowań menedżerskich w organizacji sportowej. Celem zajęć jest również wskazanie na niematerialne zasoby organizacji jako determinanty sukcesu organizacji, a w szczególności kulturę organizacyjną, style kierowania oraz przywództwo, a także elementy komunikacji społecznej ze szczególnym uwzględnieniem sprawności społecznej.

Program: analiza zachowań efektywnych, analiza konkurencyjności, umiejętność budowania grup i zespołów, planowanie rozwoju, projektowanie strategii samorozwoju, planowanie doskonalenia, zastosowanie metod budowania zespołów, projektowanie treningu menedżerskiego.

Zalecana literatura:

Łasiński G., Rozwiązywanie problemów organizacji. Moderacje w praktyce. PWE, Warszawa 2007.
Hamel G., Prahalad C.K., Przewaga konkurencyjna jutra. Business Press, Warszawa 1999.
Olster C.O., Grupy. Zysk i S-ka Poznań 2000.
Robbins S., Zachowania w organizacji. PWE, Warszawa 1998.
Rummler G.A., Brache A.P., Podnoszenie efektywności organizacji. PWE, Warszawa 2000.
Bratnicki M., Kompetencje przedsiębiorstwa. Placet, Warszawa 2006.

ZARZĄDZANIE PRODUKTEM SPORTOWYM

Katedra Zarządzania i Coachingu

Kierownik: prof. dr hab. Ryszard Panfil

Język wykładowy: polski

Rok II, semestr 4 Stopień studiów: I Status przedmiotu: obowiązkowy

Dyscypliny indywidualne i zespołowe

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: mgr Radosław Wyrzykowski

Forma przedmiotu:	wykład	ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	15	15
Forma zaliczenia:		E
ECTS			3

Efekty kształcenia: zapoznanie z metodami identyfikowania produktu sportowego; zapoznanie z procesami zarządzania produktem sportowym; wyposażenie studentów w wiedzę i umiejętności projektowego i procesowego postrzegania zarządzania produktem wytwarzanym przez instytucje sportowe ze szczególnym uwzględnieniem identyfikowania, wytwarzania i dystrybucji produktu sportowego.

Program: identyfikowanie produktu sportowego; publiczny produkt sportowy; komercyjny produkt sportowy; wartościowanie produktu sportowego – wizerunek a poziom sportowy; wytwarzanie produktu sportowego – zarządzanie procesami; strategie tworzenia produktu sportowego; wartość dodana w produkcie sportowym; zarządzanie marką produktu sportowego; zarządzanie widowiskiem sportowym, zarządzanie zespołem sportowym; zarządzanie sportowcami, dystrybucja produktu sportowego.

Zalecana literatura:

Budzyński W., Public relation – zarządzanie reputacją firmy. Poltext, Warszawa 1999.
Listwan T., Zarządzanie kadrami. C.H. Beck, Warszawa 2002.
Łasiński G., Sprawność zarządzania organizacją sportową. Monografia nr 70, AWF, Wrocław 2003.
Machaczka J., Zarządzanie rozwojem organizacji. PWN, Warszawa-Kraków 1998.
Panfil R., Zarządzanie produktem klubu sportowego. Akademia Umiejętności Management&Coaching, Wrocław 2005.
Perechuda K., Zarządzanie firmą sportową. Leopoldinum, Wrocław 1999.

PRZEDMIOT DO WYBORU

COACHING SPORTOWY

Katedra Zarządzania i Coachingu

Kierownik: prof. dr hab. Ryszard Panfil

Język wykładowy: polski

Rok III, semestr 5 Stopień studiów: I Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: mgr Łukasz Becella

Forma przedmiotu:	Wykład	ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	15	15
Forma zaliczenia:		E
ECTS			5

Zalecana literatura:

Thorpe S., Clifford J., Podręcznik coachingu. REBIS, Poznań 2004.
Parloe E., Wray M., Trener i mentor. Udział coachingu i mentoringu w doskonaleniu procesu uczenia się Oficyna Ekonomiczna, Kraków 2002.
Panfil R., Coaching uzdolnionego gracza. Akademia Umiejętności Management&Coaching, Wrocław 2007.
Panfil R., Edukacja uzdolnionego gracza i zarządzanie zespołem sportowym. AWF, Wrocław 2000.
Panfil R., Efektywny coaching zespołów zadaniowych na przykładzie zespołów sportowych. AWF, Wrocław 2008.

PRZEDMIOT DO WYBORU

PRZEDSIĘBIORCZOŚĆ W SPORCIE

Katedra Zarządzania i Coachingu

Kierownik: prof. dr hab. Ryszard Panfil

Język wykładowy: polski

Rok III, semestr 5 Stopień studiów: I Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: prof. dr hab. Ryszard Panfil

Forma przedmiotu:	wykład	ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	15	15
Forma zaliczenia:		E
ECTS			5

Zalecana literatura:

Bergier B. (red.), Kultura przedsiębiorczości. Oficyna Wydawnictwa Literatów „Rój”, Warszawa 1994.
Brdulak J.J., Zarządzanie wiedzą a proces innowacji produktu. Budowanie przewagi konkurencyjnej firmy. SGH, Warszawa 2005.
Drucker P.F., Innowacja i przedsiębiorczość. Praktyka i zasady. PWE, Warszawa 1992.
Janasz W. (red.), Innowacje w rozwoju przedsiębiorczości w procesie transformacji. Difin, Warszawa 2004.
Kelley T., Sztuka innowacji. MT Biznes, Warszawa 2000.
Panfil R., Zarządzanie przedsiębiorczością w instytucji sportowej, [w:] Zarządzanie firmą sportową. Leopoldinum, Wrocław 1999.
Pszczołowski T., Mała encyklopedia prakseologii i teorii organizacji. Ossolineum, Warszawa-Wrocław 1978

PRZEDMIOT DO WYBORU

EKOLOGIA I SPORT

Katedra Fizjologii i Biochemii

Kierownik: prof. dr hab. Marek Zatoń

Język wykładowy: polski, angielski

Rok III, semestr 5 Stopień studiów: I Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Jacek Borkowski, mgr inż. Joanna Kosendiak

Forma przedmiotu:	Wykład	ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	15	15
Forma zaliczenia:		Zo
ECTS			3

Efekty kształcenia: wiedza na temat złożoności środowiska naturalnego i wzajemnych zależności pomiędzy jego składnikami. Wiedza o wpływie środowiska naturalnego na człowieka oraz człowieka na środowisko. Umiejętności przeciwdziałania niekorzystnym czynnikom środowiska na wydolność fizyczną człowieka.

Program: wykłady – podstawowe wiadomości o ekologii; prawidłowości i pojęcia odnoszące się do ekosystemu i do cykli biogeochemicznych; zasady i pojęcia odnoszące się do energii w układach ekologicznych; wstęp do ekologii człowieka; naturalne różnice w budowie ciała i wydolności fizycznej człowieka między rożnymi rasami; wpływ uprawiania wybranych dyscyplin sportu na środowisko naturalne człowieka. Ćwiczenia – wpływ wybranych czynników środowiska na wydolność fizyczną człowieka; wpływ wybranych czynników środowiska na wydolność fizyczną człowieka; zapylanie i alergeny w powietrzu; stan środowiska terenów, na których położone są główne ośrodki sportowe w Polsce; stan środowiska województwa dolnośląskiego; podstawowe wiadomości dotyczące ochrony środowiska życia człowieka przed zanieczyszczeniami.

Zalecana literatura:

Siemiński M., Środowiskowe zagrożenia zdrowia. PWN, Warszawa 2001.
Rosik-Dulewska Cz., Podstawy gospodarki odpadami. PWN, Warszawa 2000.
Maslanky J., Ekomedycyna. EM 2009.
Mackenzie A., Ball S.A., Virdee R.S., Krótkie wykłady. Ekologia. PWN, Warszawa 2009.

PRZEDMIOT DO WYBORU

OCHRONA ŚRODOWISKA

Katedra Fizjologii i Biochemii

Kierownik: prof. dr hab. Marek Zatoń

Język wykładowy: polski

Rok III, semestr 5 Stopień studiów: I Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Iwona Wierzbicka-Damska

Forma przedmiotu:	Wykład	Ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	15	15
Forma zaliczenia:		Zo
ECTS			3

Efekty kształcenia: wiedza na temat kształtowania i ochrony środowiska naturalnego. Poznanie podstawowych pojęć i zasad ochrony środowiska. Wpływ środowiska naturalnego na człowieka oraz człowieka na środowisko. Znajomość systemów prawnych ochrony środowiska oraz związanych z tym zasad polityki.

Program: wykłady – podstawowe informacje o środowisku; ochrona zasobów przyrody i systemy jej ochrony w Polsce; zanieczyszczanie i ochrona powietrza atmosferycznego; woda – zasoby, degradacja, ochrona; degradacja i ochrona gleb; klasyfikacja i ogólne zasady rekultywacji terenów zdegradowanych; składowanie i zagospodarowanie odpadów komunalnych i przemysłowych; podstawowe kryteria lokalizacji i budowy składowiska odpadów komunalnych. Ćwiczenia – niekonwencjonalne źródła energii; udział społeczeństwa w postępowaniach związanych z ochroną środowiska; cywilna odpowiedzialność prewencyjna i kompensacyjna wg przepisów kodeksu cywilnego; kształtowanie ochrony środowiska; rozwój zrównoważony, alternatywne mierniki dobrobytu, międzynarodowa koordynacja polityki ochrony środowiska; bioróżnorodność – stan różnorodności biologicznej w Polsce; kształtowanie zdrowego środowiska miejskiego; architektura ekologiczna.

Zalecana literatura:

Bar M., Jędrośka J., Tarnacka K., Prawo do sądu w ochronie środowiska. Centrum Prawa Ekologicznego, Wrocław 2002.
Kenig-Witkowska M.M., Prawo środowiska w Unii Europejskiej. Zagadnienia systemowe. LexisNexis, Warszawa 2005.
Paczuski R., Ochrona środowiska. Oficyna Wydawnicza Branta, Bydgoszcz 2008.
Siemiński M., Środowiskowe zagrożenia zdrowia. PWN, Warszawa 2008.

MOTORYCZNOŚĆ SPORTOWCA

Katedra Motoryczności Sportowca

Kierownik: prof. dr hab. Jan Chmura

Język wykładowy: polski

Rok III, semestr 5 Stopień studiów: I Status przedmiotu: obowiązkowy

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: prof. dr hab. Jan Chmura

Forma przedmiotu:	wykład	ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	15	15
Forma zaliczenia:		Zo
ECTS			2

Efekty kształcenia: nabywanie wiedzy i umiejętności z zakresu wykorzystania współczesnej technologii treningowej w kształtowaniu zdolności motorycznych i szybkości działania uzdolnionego gracza.

Program: istota, uwarunkowania i przejawy motoryczności sportowca. Metody wyznaczania optymalnych obciążeń treningowych. Doskonalenie wytrzymałości tlenowej sportowca w rocznym cyklu treningowym. Szybkość działania sportowca w warunkach treningowych i meczowych. Procesy motoryczne szybkości działania zawodnika. Procesy poznawcze a szybkość działania sportowca. Związki szybkości i trafność podejmowania decyzji z przejawianiem motoryczności sportowca. Wpływ wysiłku fizycznego o różnej charakterystyce i środków ergogenicznych na szybkość reagowania zawodnika. Próg psychomotoryczny a próg przemian beztlenowych. Poziom pobudzenia a szybkość działania sportowca. Indywidualizacja obciążeń treningowych sportowca i ich kontrola. Kształtowanie siły dynamicznej sportowca w rocznym cyklu szkoleniowym. Doskonalenie zdolności koordynacyjnych sportowca w rocznym cyklu szkoleniowym. Kontrola obciążeń treningowych na poziomie fizjologiczno-biochemicznym w warunkach treningowych. Wspomaganie zawodnika przed, w czasie, po meczu i treningu. Przyczyny, identyfikacja, zapobieganie i usuwanie przetrenowania. Współczesne metody pomeczowej odnowy biologicznej.

Zalecana literatura:

Bangsbo J., Sprawność fizyczna w piłce nożnej. Biblioteka Trenera, Warszawa 1999.
Chmura J., Dynamika zmian reakcji fizjologicznych i sprawności psychomotorycznej pod wpływem wysiłków fizycznych. AWF, Katowice 1994.
Chmura J., Szybkość w piłce nożnej. AWF, Katowice 2001.
Czajkowski Z., Poradnik trenera. RCMSKFiS. Warszawa 1994.
Górski J., Fizjologiczne podstawy wysiłku fizycznego. Wydawnictwo Lekarskie PZWL. Warszawa 2001.
Naglak Z., Metodyka trenowania sportowca. AWF, Wrocław 1991.
Pilis W., Zarzeczony R., Langefort J., Próg przemian beztlenowych. AWF, Katowice 1996.

PRZEDMIOT DO WYBORU

NAUCZANIE CZYNNOŚCI RUCHOWYCH

Katedra Dydaktyki Wychowania Fizycznego

Kierownik: prof. dr hab. Tadeusz Koszczyc

Język wykładowy: polski

Rok III, semestr 5 Stopień studiów: I Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: wykład

Prowadzący: prof. dr hab. Tadeusz Koszczyc, dr Tadeusz Niebudek, dr Piotr Oleśniewicz

Forma przedmiotu:	wykład	ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	30	–
Forma zaliczenia:		E
ECTS			3

Efekty kształcenia: znajomość procesów uczenia się-nauczania człowieka. Znajomość teorii prowadzących do uczenia się motorycznego. Poznanie procesów uczenia się motorycznego. Umiejętność diagnozowania i planowania dydaktycznego. Umiejętność budowania założeń procesu nauczania czynności ruchowej. Umiejętność kontroli i oceny przebiegu procesu uczenia się-nauczania czynności ruchowej.

Program: nauczanie-uczenie się czynności ruchowej. Motoryka człowieka. Uczenie się reaktywne a uczenie się celowościowe – analiza procesów. Teoria zadaniowe w uczeniu się-nauczaniu czynności ruchowej. Procesy uczenia się-nauczania czynności ruchowej: bezpośredni, standardów ruchowych, problemowy. System komunikacji w uczeniu się-nauczaniu czynności ruchowej. Procesy sterowania, dostosowania i kontrola czynności ruchowej. Pojęcie transferu w uczeniu się-nauczaniu czynności ruchowej. Pojęcie ładu treningowego, jako warunek efektywnego procesu uczenia się-nauczania czynności ruchowej.

Zalecana literatura:

Czabański B. (red.), Uczenie się czynności ruchowych i regulacja zachowania. Ogólnopolskie seminarium nt. „Teorii schematów Richarda A. Schmidta”. AWF, Wrocław 1996.
Czabański B., Wybrane zagadnienia uczenia się-nauczania techniki sportowej. AWF, Wrocław 1998.
Czabański B., Kształcenie psychomotoryczne. AWF, Wrocław 2000.
Czabański B., Koszczyc T. (red.), Komunikacja dydaktyczna w wychowaniu fizycznym. 2 Międzynarodowa Konferencja „Dydaktyka wychowania fizycznego”. AWF, Wrocław 1996.
Karolczak-Biernacka B., Studia nad zachowaniem się sportowca w sytuacji trudnej. SiT, Warszawa 1986.
Koszczyc T. (red.), Transfer w procesie wychowania fizycznego. AWF, Wrocław 2000.

PRZEDMIOT DO WYBORU

TEORETYCZNE PODSTAWY TRENINGU TECHNICZNEGO

Katedra Dydaktyki Wychowania Fizycznego

Kierownik: prof. dr hab. Tadeusz Koszczyc

Język wykładowy: polski, angielski

Rok III, semestr 5 Stopień studiów: I Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: wykład

Prowadzący: dr Tadeusz Niebudek, dr Stanisław Czyż

Forma przedmiotu:	wykład	ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	30	–
Forma zaliczenia:		E
ECTS			3

Efekty kształcenia: w zakresie wiedzy teoretycznej i praktycznej – znajomość motorycznych i intelektualnych podstaw uczenia się ruchów, znajomość i systematyzacja teorii uczenia się ruchów celowych, znajomość procesów sterowania i dostosowania ruchów celowych; w zakresie umiejętności praktycznych – umiejętność określania poziomu i rozwijania motorycznych i intelektualnych podstaw uczenia się ruchów, umiejętność doboru drogi postępowania w procesie nauczania ruchów celowych, umiejętność wykorzystania podstaw teoretycznych do nauczania i doskonalenia procesów sterowania i dostosowania ruchów celowych.

Program: podstawy intelektualne i motoryczne zachowań ruchowych człowieka. Nastawienia, motywacje i kierowanie uwagą w procesie uczenia się ruchów celowych. Schemat czynności czuciowo-ruchowej człowieka. Podstawowe zjawiska i procesy w sterowaniu ruchami człowieka. Nabywanie ruchów i sterowanie ruchami w schemacie warunkowania klasycznego. Nabywanie ruchów i sterowanie ruchami w schemacie warunkowania instrumentalnego. Teoria schematów działania wg R. Schmidta. Etapy bezpośredniego poznania i realizacji ruchów celowych. Teoria zadaniowa T. Tomaszewskiego a skuteczność ruchów celowych. R. Pöhlmann i A. Hot – umysłowe programowanie ruchów celowych. Sekwencyjna struktura ruchów celowych D. Ungerera i teoria błędu. TUT-ory i skuteczność informacji zwrotnej w treningu ruchów celowych. Etap mistrzowskiego ruchu celowego – fantazja ruchowa. Doskonalenie mistrzostwa ruchowego – model techniki sportowej. Planowanie rozwoju i doskonalenia techniki sportowej.

Zalecana literatura:

Czabański B. (red.), Uczenie się czynności ruchowych i regulacja zachowania. Ogólnopolskie seminarium nt. „Teorii systemów Richarda A. Schmidta”. AWF, Wrocław 1996.
Czabański B., Wybrane zagadnienia uczenia się – nauczania techniki sportowej. AWF, Wrocław 1998.
Czabański B., Kształcenie psychomotoryczne. AWF, Wrocław 2000.
Pertyński W., Współczesne teorie uczenia się ruchów i sterowania nimi przez człowieka. WSH, Katowice 2008.

PRZEDMIOT DO WYBORU

PODSTAWY RATOWNICTWA MEDYCZNEGO

Katedra Biostruktury

Kierownik: prof. dr hab. Zofia Ignasiak

Język wykładowy: polski

Rok III, semestr 5 Stopień studiów: I Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: prof. dr hab. n. med. Marek Mędraś, dr n. med. Katarzyna Żukowska-Kowalska, dr n. med. Paweł Józków

Forma przedmiotu:	wykład	ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	15	15
Forma zaliczenia:		Zo
ECTS			2

Efekty kształcenia: zdobycie umiejętności udzielania pierwszej pomocy przedlekarskiej w przypadku powszechnie występujących ostrych schorzeń urazowych i nie urazowych. Uzyskanie wiedzy na temat etiologii, patofizjologii i symptomatologii wybranych stanów chorobowych.

Program: symptomatologia i zasady postępowania, w ramach pierwszej pomocy przedlekarskiej, w przypadku nagłych schorzeń urazowych i nie urazowych. Zagadnienia związane ze specyfiką pracy zawodowej absolwentów. Medycyna w podróży, stan zdrowia a podróże. Wpływ czynników środowiskowych na organizm. Choroba lokomocyjna, przeloty samolotem, choroba wysokościowa, zanieczyszczenie powietrza, nurkowanie. Choroby tropikalne. Ukąszenia, użądlenia. Szczepienia ochronne. Ubezpieczenie medyczne w podróży. Apteczka podróżna.

Zalecana literatura:

Jakubaszko J. ( red.), Ratownik medyczny. Urban7& Partner, Wrocław 2003.
Żukowska-Kowalska K., Józków P., Mędraś M., Medyczne aspekty turystyki i rekreacji
Kokot F., Ostre stany zagrożenia życia w medycynie wewnętrznej. PZWL, Warszawa 2005.
Jakubaszko J., ABC Resuscytacji. Górnicki 2005.
Strange G.R., Medycna ratunkowa wieku dziecięcego. Urban&Partner, Wrocław 2005.
Kamiński B., Jakubaszko J., ABC postępowania w urazach.

PRZEDMIOT DO WYBORU

MEDYCYNA SPORTU

Katedra Biostruktury

Kierownik: prof. dr hab. Zofia Ignasiak

Język wykładowy: polski

Rok III, semestr 5 Stopień studiów: I Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr n. med. Katarzyna Żukowska-Kowalska, dr n. med. Paweł Józków

Forma przedmiotu:	wykład	ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	15	15
Forma zaliczenia:		Zo
ECTS			2

Efekty kształcenia: umiejętność przewidywania i przeciwdziałania powikłaniom wynikłym wskutek stosowania intensywnego obciążenia wysiłkowego i treningowego. Wykorzystanie uzyskanej wiedzy we współpracy ze środowiskiem medycznym dla poprawy uzyskiwanych wyników sportowych i poprawienia ogólnego stanu zdrowia sportowca. Uzyskanie wiedzy na temat zagrożeń związanych ze stosowaniem dopingu farmakologicznego.

Program: przeciwwskazania do uprawiania sportu wyczynowego. Elementy kardiologii sportowej. Nagły zgon wysiłkowy. Zagadnienia z zakresu pulmonologii, gastrologii, hematologii, psychiatrii, laryngologii, okulistyki i dermatologii w aspekcie wysiłku fizycznego i treningu. Endokrynologia sportowa. Wspomaganie, doping farmakologiczny w sporcie. Dług czasowy u podróżujących sportowców. Uzależnienie od wysiłku fizycznego. Dysmorfofobia. Jadłowstręt psychiczny a sport. Przeciążenie i przetrenowanie. Odległe następstwa treningu sportowego.

Zalecana literatura:

Mędraś M., Medycyna sportowa. Medsportpress, Warszawa 2004.
Brook C., Marshall N., Podstawy endokrynologii. Urban&Partner, Wrocław 2005.
Dobrzański, Medycyna wychowania fizycznego. PZWL, Warszawa.
Herold G., Medycyna wewnętrzna. PZWL, Urban&Partner.
Kokot F., Choroby wewnętrzne, t. I i II. PZWL.
Scully H.J., Psychiatria. Urban&Partner.

PRAKTYKA ZAWODOWA MENEDŻERSKA

Katedra Komunikacji i Zarządzania w Sporcie

Kierownik: prof. dr hab. Gabriel Łasiński

Język wykładowy: polski

Rok III, semestr 5-6 Stopień studiów: I Status przedmiotu: obowiązkowy

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: ćwiczenia

Prowadzący:

Forma przedmiotu:	wykład	ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	–	120
Forma zaliczenia:		Zo
ECTS			2,2

Efekty kształcenia:

Program:

Zalecana literatura:

TEORIA I METODYKA DYSCYPLIN SPORTU

JU-JITSU

Katedra Dydaktyki Sportu

Kierownik: prof. dr hab. Juliusz Migasiewicz

Język wykładowy: polski

Rok III, semestr 5 Stopień studiów: I Status przedmiotu: obowiązkowy

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: ćwiczenia

Prowadzący: doc. dr Kazimierz Witkowski, mgr Rafał Kubacki, dr Jarosław Maśliński

Forma przedmiotu:	Wykład	Ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	–	15
Forma zaliczenia:		Zo
ECTS			1

Efekty kształcenia: nabycie umiejętności wykorzystywania filozofii Budo i środków oddziaływania na zachowanie się człowieka i jego rozwoju w całym procesie ontogenezy. Celem dydaktycznym jest wykształcenie rozumnego nauczyciela przygotowanego do spełniania wszystkich praktycznych i informacyjnych potrzeb ucznia w odniesieniu do jego wszechstronnego rozwoju, możliwości motorycznych i dyspozycyjności swoim ciałem. Przekazanie informacji uczniowi o rozwoju i zachowaniu sprawności fizycznej i dyspozycyjności człowieka w sytuacjach trudnych.

Program: połączenie judo z elementami kontrolowanych uderzeń i kopnięć – elementy szeroko pojętej samoobrony, podstawowe formy ruchu takie jak: skoki, wymachy kończyn górnych, wypady, przewroty itp., które w sztukach walki mają zastosowanie w najprostszych i skomplikowanych elementach technicznych. Specjalistyczne formy ruchu charakterystyczne dla ju-jitsu (od najprostszych do złożonych aktów ruchowych mających charakter utylitarny). Techniczne formy ruchu (od pojedynczych aktów ruchowych do połączeń i kombinacji). Formy i metody, które poprzez swoja odmienność i atrakcyjność zapewniają intensyfikację zajęć, np. walki szkoleniowe w pozycji niskiej i stojącej (w uproszczonych formach), zabawy zwinnościowe oparte na elementach walki. Naukę elementów samoobrony – chwyty, obezwładnienia, rzuty, dźwignie, trzymania, duszenia. Naukę padów jako elementów samoasekuracji w przypadku nagłych zderzeń – upadków.

Zalecana literatura:

Cieplicki M., Witkowski K., Judo – zestaw ćwiczeń z wykorzystaniem skakanki i liny
cz. 1. AWF, Wrocław 1999.
Jaskólski E., Pedagogiczne aspekty rozwoju fizycznego dziecka. AWF, Wrocław 1996.
Kobayashi K., Sharp H., Judo Sportowe. Budo Sport, Warszawa 1998.
Pawluk J., Trening sportowy w judo. Warszawa 1967.
Witkowski K., Historii systemów walk Dalekiego wschodu. AWF, Wrocław 1993.
Witkowski K., Stefaniak T., Kuźmiński J., Ocena równowagi ciała u chłopców trenujących Judo. Acta of Bioengineering and Biomechanice. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej. Volume 6, Suplement 1, 2004.
Witkowski K., Znaczenie gier i zabaw ruchowych w początkowym etapie szkolenia młodych judoków. IDO Ruch dla Kultury, t. IV, nr 4. Biblioteka Lykeion, Rzeszów 2004.

ZARZĄDZANIE PROCESAMI W KLUBIE SPORTOWYM

Katedra Komunikacji i Zarządzania w Sporcie

Kierownik: prof. dr hab. Gabriel Łasiński

Język wykładowy: polski

Rok III, semestr 5 Stopień studiów: I Status przedmiotu: obowiązkowy

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: doc. dr Wojciech Cieśliński

Forma przedmiotu:	wykład	ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	15	15
Forma zaliczenia:		E
ECTS			4

Efekty kształcenia: opanowanie wiedzy teoretycznej w zakresie procesowej orientacji klubów sportowych. Opanowanie wiedzy praktycznej w zakresie efektów stosowania podejścia procesowego do zarządzania klubem sportowym. Poprzez ćwiczenia projektowe opanowanie umiejętności posługiwania się wybranymi narzędziami zarządzania organizacją sportową. Opanowanie stosowania wybranych narzędzi informatycznych do zarządzania procesami (IGrafx, Aris, SCOR, Zarządzanie projektami).

Program: ontologiczne przesłanki rozwoju organizacyjnego klubów sportowych. Orientacja funkcjonalna i zdarzeniowa a orientacja na procesy. Informatyczne narzędzia zarządzania procesami. Procesowa dojrzałość klubów sportowych. Trening procesowy – zasoby ludzkie i ich struktura w podejściu procesowym klubów sportowych.

Zalecana literatura:

Cieśliński W., Doskonalenie struktur procesowych przedsiębiorstw – model platformy treningu procesowego. UE, Wrocław 2009 (maszynopis).
Cieśliński W. (red.), Najnowsze instrumenty opisu organizacji. WWSzZiP, Wałbrzych 2000.
Cieśliński W. (red.), Przedsiębiorstwa kalo świątynie wiedzy. WWSzZiP, Wałbrzych 2000.
Perechuda K., Metody zarządzania przedsiębiorstwem. AE, Wrocław 1999.
Perechuda K., Zarządzanie przedsiębiorstwem przyszłości. Placed, Warszawa 2000.
Łasiński G., Sprawność zarządzania organizacją sportową. SiM, AWF, Wrocław 2003.

ZARZĄDZANIE STRATEGICZNE FIRMĄ SPORTOWĄ

Katedra Komunikacji i Zarządzania w Sporcie

Kierownik: prof. dr hab. Gabriel Łasiński

Język wykładowy: polski

Rok III, semestr 5 Stopień studiów: I Status przedmiotu: obowiązkowy

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Marcin Kowalewski, mgr Wojciech Idzikowski

Forma przedmiotu:	wykład	ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	15	15
Forma zaliczenia:		E
ECTS			4

Efekty kształcenia: pozyskanie przez studentów użytecznej wiedzy z zakresu formułowania i efektywnej realizacji strategii firmy sportowej. Opanowanie praktycznych umiejętności z zakresu podstaw zarządzania strategicznego w firmie sportowej (formułowanie wizji, misji i celów strategicznych firmy sportowej). Umiejętność praktycznego wykorzystania odpowiednich instrumentów zarządzania strategicznego, jak: strategiczna karta wyników, analiza SWAT, metoda SMART i inne.

Program: firma sportowa na rynku globalnym (szanse i zagrożenia). Specyfika działalności na rynku sportowym. Wizja, misja i cele strategiczne firmy sportowej. Zasoby firmy sportowej (intelektualne, kadrowe, materialne, finansowe, relacyjne i inne). Formułowanie strategii i efektywne sposoby jej realizacji. Strategiczna karta wyników w firmie sportowej. Inne instrumenty zarządzania strategicznego: analiza SWAT, metoda SMART, macierz BCG i inne. Analiza wewnętrzna i zewnętrzna firmy sportowej. Biznesplan firmy sportowej. Strategiczna karta wyników w firmie sportowej. Inne instrumenty zarządzania strategicznego.

Zalecana literatura:

Stabryła A., Zarządzanie strategiczne w teorii i praktyce firmy. PWN, Warszawa 2000.
Krupski R. (red.), Zarządzanie strategiczne: koncepcje, metody. AE, Wrocław 2007.
Łasiński G., Sprawność zarządzania organizacją sportową. Studia i Monografie nr 70. AWF, Wrocław 2003.
Panfil R., Zarządzanie produktem klubu sportowego. Edukacja w Sporcie, Warszawa 2005.
Slack T., Understanding sport organizations. The application of organization theory. Human Kinetics 1997.

ŻYWIENIE SPORTOWCA

Katedra Biostruktury

Kierownik: prof. dr hab. Zofia Ignasiak

Język wykładowy: polski

Rok III, semestr 5 Stopień studiów: I Status przedmiotu: obowiązkowy

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr hab. Małgorzata Słowińska-Lisowska, prof. nadzw., dr Elżbieta Haber

Forma przedmiotu:	wykład	ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	15	15
Forma zaliczenia:		Zo
ECTS			3

Efekty kształcenia: umiejętność samodzielnego opracowania diety dla osób o zwiększonej aktywności fizycznej w różnych okresach treningowych, planowanie racjonalnych metod regulacji masy ciała. Umiejętność popularyzowania prawidłowych i optymalnych nawyków żywieniowych obowiązujących w sporcie.

Program: zapoznanie z podstawami optymalizacji żywienia osób obciążonych wysiłkiem fizycznym. Rola, źródła oraz zapotrzebowanie na substraty energetyczne. Wartość energetyczna pożywienia. Zakwaszenie i alkalizacja dietą. Żywienie sportowców w zależności od uprawianej dyscypliny sportu i okresu treningowego oraz podczas odnowy biologicznej. Znaczenie i zapotrzebowanie na witaminy, związki mineralne i antyoksydanty dla osób o różnym stopniu aktywności fizycznej. Metody regulacji masy ciała. Odwodnienie i nawadnianie. Zaburzenia odżywiania w sporcie. Suplementacja w sporcie.

Zalecana literatura:

Górski J., Fizjologiczne podstawy wysiłku fizycznego. PZWL, Warszawa 2001.
Raczyński G., Raczyńska B., Sport i żywienie. LEA, Warszawa 1996.
Słowińska M., Sobiech K.A., Dieta sportowców. AWF, Wrocław 2000.
Ziemiański Ś., Normy żywienia człowieka. PZWL, Warszawa 2001.

ODNOWA BIOLOGICZNA

Katedra Kultury Fizycznej Osób Niepełnosprawnych

Kierownik: dr hab. Eugeniusz Bolach, prof. nadzw

Język wykładowy: polski

Rok III, semestr 6 Stopień studiów: I Status przedmiotu: obowiązkowy

Wymagania wstępne: brak przeciwwskazań do masażu Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr hab. Jan Szczegielniak, prof. nadzw., dr Ryszard Pawelec, dr Edyta Szczuka, dr Maciej Kochański, dr Teatyna Prystupa

Forma przedmiotu:	wykład	ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	15	15
Forma zaliczenia:		Zo
ECTS			2

Efekty kształcenia: zaznajomienie studentów z problematyką odnowy biologicznej w procesie szkolenia sportowego. Wskazanie metod i środków stosowanych w procesie optymalizacji wypoczynku zawodnika oraz zdobycie przez nich umiejętności praktycznych koniecznych do programowania, organizacji i realizacji odnowy biologicznej.

Program: wykłady – definicje i zadania odnowy biologicznej, stosowane środki i metody, zasady postępowania restytucyjnego, czynniki fizykalne w wspomaganiu wypoczynku i treningu, problematyka przeciążeń i przetrenowania, programowanie postępowania odnawiającego w procesie treningowym. Ćwiczenia – praktyczne zapoznanie studentów z najczęściej stosowanymi środkami odnowy biologicznej – masażem sportowym, zabiegami w środowisku wodnym, sauną, krioterapią oraz wybranymi zabiegami z zakresu fizykoterapii.

Zalecana literatura:

Dobrzański T., Medycyna wychowania fizycznego i sportu. Sport i Turystyka, Warszawa 1989.
Gieremek K., Dec L., Zmęczenie i regeneracja sił. Odnowa biologiczna. HasMed, Katowice 2000.
Kasperczyk T., Fenczyn J., Podręcznik odnowy psychosomatycznej. PZWL, Warszawa 1996.
Magiera L., Walaszek R., Masaż sportowy z elementami odnowy biologicznej. Biosport, Kraków 2003.
Podgórski T., Masaż w rehabilitacji i sporcie. AWF, Warszawa 1992.

PEDAGOGIKA

Katedra Humanistycznych Podstaw Kultury Fizycznej

Kierownik: dr hab. Edward Wlazło, prof. nadzw.

Język wykładowy: polski

Rok III, semestr 6 Stopień studiów: I Status przedmiotu: obowiązkowy

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: dr Anna Romanowska-Tołłoczko, dr Irena Bartusiak, dr Agata Nowak, dr Aleksander Smoliński

Forma przedmiotu:	wykład	ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	15	15
Forma zaliczenia:		E
ECTS			4

Efekty kształcenia: zrozumienie podstawowych pojęć pedagogicznych. Przygotowanie do prowadzenia zajęć z grupą w oparciu o poznane zasady i metody kształcenia oraz wychowania; umiejętność programowania, planowania oraz realizowania procesu dydaktyczno-wychowawczego, stosowania adekwatnych do celów i potrzeb grupy form i metod pracy.

Program: podstawowe pojęcia pedagogiczne; istota i sens wychowania – teoretyczny kontekst rzeczywistości wychowawczej; rola wartości w wychowaniu; prawidłowości rozwoju moralnego człowieka; etapy wychowania; przegląd teorii doboru treści kształcenia; ukryte aspekty edukacji (ukryty program działania).

Zalecana literatura:

Łobocki M., Teoria wychowania w zarysie. Impuls, Kraków 2008.
Ciechaniewicz W., Pedagogika. PZWL, Warszawa 2008.
Śliwerski B., Pedagogika. GWP, Gdańsk 2006.
Kulisiewicz Cz., Podstawy dydaktyki. WSiP, Warszawa 2005.
Niemiecko B., Ocenianie szkolne bez tajemnic. WSiP, Warszawa 2004.
Okoń W., Wprowadzenie do dydaktyki. Żak, Warszawa 2003.

SOCJOLOGIA SPORTU

Katedra Podstaw Fizjoterapii

Kierownik: prof. dr hab. Krzysztof A. Sobiech

Język wykładowy: polski

Rok III, semestr 6 Stopień studiów: I Status przedmiotu: obowiązkowy

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: wykład

Prowadzący: dr Elżbieta Wojtaś, dr Miłosz Kuśnierz

Forma przedmiotu:	wykład	ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	30	–
Forma zaliczenia:		Zo
ECTS			2

Efekty kształcenia: przekazanie wiedzy o strukturach społecznych i zmianach społecznych występujących w społeczeństwie oraz o społeczno-kulturowych uwarunkowaniach współczesnego sportu, ze szczególnym uwzględnieniem działalności sportowej.

Program: przedmiot i miejsce socjologii w naukach społecznych. Subdyscypliny socjologii. Przedmiot socjologii sportu. Teoretyczno-metodologiczne orientacje w socjologii. Jednostka a społeczeństwo. Więź społeczna i jej elementy. Zbiory i zbiorowości społeczne. Formy organizacyjne struktur społecznych w sporcie. Normy, wartości i role społeczne w sporcie. Społeczna rola reprezentanta kraju. Konflikt ról w sporcie. Grupa sportowa i efektywność jej działania. Rola przywódcy w grupie sportowej. Efektywność stylów kierowania grupą. Osobowość społeczna jednostki. Kariera sportowa – efekt szczególnego typu socjalizacji. Socjologiczne rozumienie kultury. Miejsce sportu w kulturze masowej. Socjokulturowe uwarunkowania uczestnictwa w sporcie i rekreacji. Przemiany wartości i postaw wobec sportu. Współczesny ideał człowieka – wygląd i sprawność fizyczna. Sport wyczynowy a sport masowy – odmienność ideałów i form uczestnictwa. Zmiana społeczno-kulturowa. Kultura fizyczna w procesie przemian współczesnej cywilizacji. Dewiacje w sporcie wyczynowym – przyczyny i środki zaradcze.

Zalecana literatura:

Krawczyk Z. (red.), Socjologia kultury fizycznej. Warszawa 1995.
Giddens A., Socjologia. Warszawa 2004.
Szacka B., Wprowadzenie do socjologii. Warszawa 2003.
Sztompka P., Socjologia. Analiza społeczeństwa. Kraków 2002.
Heinemann K., Wprowadzenie do socjologii sportu. Warszawa 1990.
Pawlak G. (red.), Grupa sportowa. Problemy kierowania. Warszawa 1995.

PRZEDMIOT DO WYBORU

SPONSORING SPORTOWY

Katedra Zarządzania i Coachingu

Kierownik: prof. dr hab. Ryszard Panfil

Język wykładowy: polski

Rok III, semestr 6 Stopień studiów: I Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: mgr Radosław Wyrzykowski

Forma przedmiotu:	Wykład	Ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	15	15
Forma zaliczenia:		Zo
ECTS			2

Efekty kształcenia: zapoznanie studentów z podstawami projektowania umowy sponsorskiej. Wyposażenie studentów w wiedzę o różnych rodzajach sponsoringu. Przedstawienie reguł wykorzystywania image transfer w celu pozyskiwania środków na działalność sportową.

Program: geneza sponsoringu. Sponsoring i podobne instytucje prawne (mecenat, darowizna, franchising, licencja, dotacja i subwencja). Współczesny sponsoring sportowy. Sponsoring sportowy firmą promocji przedsiębiorstwa (image transfer). Sponsoring jako źródło dochodów instytucji sportowych. Sponsoring sportowy a public relation (media, clienting, marketing, reklama, itp.). Event sponsoring. Rewitalizacja projektu sponsorskiego. Efektywność rynkowa sponsoringu sportowego. Struktura oferty sponsorskiej ze względu na potrzeby odbiorcy: oferta dla instytucji państwowych, oferta dla instytucji samorządowych, oferta dla instytucji rynkowych. Struktura umowy sponsorskiej – zakres decyzji sponsora, zakres decyzji sponsorowanego; struktura formalno-prawna umowy sponsorskiej. Przykłady wykorzystania sponsoringu przez instytucje sportowe, przedsiębiorstwa, instytucje publiczne.

Zalecana literatura:

Datko M., Sponsoring. Poznań 2003.
Geffroy E., Clienting. Warszawa 1966.
Mruk M., Marketing w sporcie. Sport&Business Foundation 2005.
Panfil R., Zarządzanie produktem klubu sportowego. Akademia Umiejętności – Management&Coachingu, Wrocław 2003.
Stecki L., Sponsoring. TNOiK, Toruń 1995.
Stecki L., Darowizna. Tonik, Toruń 1998.
Sznajder A., Sponsoring. Businessman Book, Business Press Ltd., Warszawa.
Perechuda K., Zarządzanie firmą sportową. Leopoldinum, Wrocław 1999.

PRZEDMIOT DO WYBORU

MARKETING SPORTOWY

Katedra Zarządzania i Coachingu

Kierownik: prof. dr hab. Ryszard Panfil

Język wykładowy: polski

Rok III, semestr 6 Stopień studiów: I Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: mgr Radosław Wyrzykowski

Forma przedmiotu:	wykład	ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	15	15
Forma zaliczenia:		Zo
ECTS			2

Efekty kształcenia: zapoznanie z regułami i metodami komercjonalizowania działalności instytucji sportowych. Przedstawienie metod rynkowego postrzegania działalności sportowej. Stosowanie reguł ekonomicznych w praktyce sportowej.

Program: marketing mix w organizacji sportowej. Struktura i badanie rynku sportowego. Tworzenie strategii marketingowej i planu marketingowego. Komunikacja marketingowa w sporcie. Budowanie lojalności konsumenta sportowego. Public relations w sporcie. Kreowanie wizerunku sportowca oraz organizacji sportowej. Media relations organizacji sportowej. Community relations organizacji sportowej. Cena jako instrument marketingu sportowego. Merchandising i licencjonowanie. Mierniki i uwarunkowania sukcesu rynkowego imprezy sportowej. Konsument w strategii zarządzania organizacją sportową. Zachowanie konsumenta w sporcie. Rola kibiców w tworzeniu widowiska sportowego.

Zalecana literatura:

Klisiński J., Marketing w sporcie. RCMSKFiS, Warszawa 1994.
Mruk H. i in. (red.), Marketing sportowy, teoria i praktyka. Impact Consulting, Poznań 2004.
Misiołowski R., Marketing w sporcie. MT, Warszawa 2005.
Panfil R., Zarządzanie produktem klubu sportowego. Wyższa Szkoła Edukacji w Sporcie, Warszawa 2004.
Pittsa B., Stotlara D., Fundamentals of sport marketing. FIT, Morgantown 1996.
Klisiński J., Marketing w biznesie sportowym. Wyższa Szkoła Ekonomii i Administracji, Bytom 2008.

TEORIA I METODYKA DYSCYPLIN SPORTU

BADMINTON

Katedra Dydaktyki Sportu

Kierownik: prof. dr hab. Juliusz Migasiewicz

Język wykładowy: polski

Rok III, semestr 6 Stopień studiów: I Status przedmiotu: obowiązkowy

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: ćwiczenia

Prowadzący: dr Henryk Nawara

Forma przedmiotu:	wykład	ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	–	15
Forma zaliczenia:		Zo
ECTS			1

Efekty kształcenia: wyposażenie studentów w podstawowe umiejętności z zakresu techniki gry w badmintona i opanowanie przez nich wiedzy dotyczącej organizacji pracy szkoleniowej z dziećmi, młodzieżą i osobami dorosłymi, a ponadto nabycie umiejętności realizowania badminto-nowych imprez o charakterze rekreacyjno-sportowym.

Program: sprzęt do gry, funkcja i przeznaczenie. Nauczanie i doskonalenie podstawowych elementów techniki gry (serwy, uderzenia forhendowe i bekhendowe, skróty, uderzenia atakujące, obronne, przemieszczanie się gracza na korcie itp.) Kształcenie wybranych zdolności kondycyjnych i koordynacyjnych badmintonisty. Wybrane elementy taktyki gry. Interpretacja podstawowych zagadnień, reguł i przepisów gry.

Zalecana literatura:

Nawara H., Badminton. Technika gry. Sędziowanie. Organizacja zawodów. AWF, Wrocław 2000.

PRZEDMIOT DO WYBORU

TRAUMATOLOGIA SPORTU

Katedra Biostruktury

Kierownik: prof. dr hab. Zofia Ignasiak

Język wykładowy: polski

Rok III, semestr 6 Stopień studiów: I Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: wykład

Prowadzący: prof. dr hab. n. med. Roman Rutowski

Forma przedmiotu:	wykład	ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	30	–
Forma zaliczenia:		Zo
ECTS			1

Efekty kształcenia: przekazanie informacji na temat najczęściej spotykanych urazów w sporcie wyczynowym i w przypadku podejmowania różnych form aktywności fizycznej o charakterze sportowym. Uzyskanie podstawowych umiejętności rozpoznawania rodzaju kontuzji. Poznanie symptomatologii stanów przeciążeniowych oraz zasad zapobiegania powikłaniom w zakresie układu ruchu, wynikłym wskutek stosowania systematycznych obciążeń treningowych.

Program: przyczyny, symptomatologia oraz przebieg najczęściej spotykanych urazów sportowych. Urazy głowy, kręgosłupa, kończyn górnych i dolnych. Uszkodzenia obwodowego układu nerwowego. Fizjologiczne podstawy leczenia złamań. Urazy klatki piersiowej. Choroby układu ruchu wynikłe z przeciążenia. Zarys procesu leczenia i rehabilitacji w traumatologii sportowej.

Zalecana literatura:

Mędraś M. (red.), Medycyna Sportowa. Medsportpress, Warszawa 2004.
Heim U., Baltensweiler J., Kompendium traumatologii. [w:] F. Largiader, O. Wicki, A. Sturm (red.) Kompendia współczesnej medycyny. PZWL, Warszawa 1995.
Giles R. Scuderi, Peter D. McCann: Sports Medicine. A comprehensive approach. Second Edition. Esevier Mosby, Philadelphia 2005.
Jakubaszko J., (red.), Ratownik Medyczny. Wydawnictwo Medyczne Wgórnicki, Wrocław 2003.

PRZEDMIOT DO WYBORU

DOPING FARMAKOLOGICZNY

Katedra Biostruktury

Kierownik: prof. dr hab. Zofia Ignasiak

Język wykładowy: polski

Rok III, semestr 6 Stopień studiów: I Status przedmiotu: fakultatywny

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: wykład

Prowadzący: prof. dr hab. n. med. Marek Mędraś, dr n. med. Paweł Jóźków

Forma przedmiotu:	wykład	ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	30	–
Forma zaliczenia:		Zo
ECTS			1

Efekty kształcenia: uzyskanie informacji na temat niebezpieczeństw związanych ze stosowaniem poszczególnych preparatów farmakologicznych o charakterze środków dopingujących. Umiejętność przeciwdziałania patologii społecznej, jaką jest doping farmakologiczny.

Program: historia dopingu, EPO i doping krwią, substancje androgenno-ananboliczne, paraanaboliki, inne (psychostymulanty, leki moczopędne, leki przeciwbólowe), kontrola antydopingowa.

Zalecana literatura:

Mędraś M., (red.), Medycyna sportowa. Medsportpress, Warszawa 2004.

ZARZĄDZANIE INFRASTRUKTURĄ SPORTOWĄ

Katedra

Kierownik:

Język wykładowy: polski

Rok III, semestr 6 Stopień studiów: I Status przedmiotu: obowiązkowy

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: wykład

Prowadzący:

Forma przedmiotu:	wykład	ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	30	–
Forma zaliczenia:		Zo
ECTS			1

Efekty kształcenia:

Program:

Zalecana literatura:

ZARZĄDZANIE WIEDZĄ I INFORMACJĄ

W FIRMIE SPORTOWEJ

Katedra Komunikacji i Zarządzania w Sporcie

Kierownik: prof. dr hab. Gabriel Łasiński

Język wykładowy: polski

Rok III, semestr 6 Stopień studiów: I Status przedmiotu: obowiązkowy

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania: wykład, ćwiczenia

Prowadzący: prof. dr hab. Kazimierz Perechuda, dr hab. Mieczysław Morawski, prof. nadzw.

Forma przedmiotu:	wykład	ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	15	15
Forma zaliczenia:		E
ECTS			4

Efekty kształcenia: opanowanie teoretycznych i metodologicznych podstaw zarządzania przedsiębiorstwem sportowym opartym na wiedzy oraz umiejętności kierowania zespołami sportowymi na podstawie instrumentów zarządzania wiedzą. Opanowanie ról, funkcji i narzędzi decydowania, działania i kierowania pracownikami, menedżerami, agentami wiedzy w przedsiębiorstwach sportowych.

Program: geneza, historia, definicja i klasyfikacja wiedzy (W) i zarządzania wiedzą (ZW); jakościowe (japońskie) i ilościowe (zachodnie) koncepcje i metody zarządzania wiedzą; istota i zasady funkcjonowania przedsiębiorstwa sportowego opartego na wiedzy; procesy tworzenia wiedzy; klub sportowy jako organizacja inteligentna; zarządzanie wiedzą o korporacjach sportowych (np. FC Barcelona, Manchester United, Bayern Monachium); analiza kapitału intelektualnego zawodników; clienting; CRM; kierowanie pracownikami i menedżerami wiedzy w organizacji sportowej.

Zalecana literatura:

Kobyłko G., Morawski M., Przedsiębiorstwo zorientowane na wiedzę. Warszawa 2006.
Binsztok A., Perechuda K. (red.), Koncepcje, modele i metody zarządzania informacją i wiedzą. AE, Wrocław 2006.
Morawski M., Zarządzanie wiedzą. Organizacja – system – pracownik. Wrocław 2006.
Perechuda K., Dyfuzja wiedzy w przedsiębiorstwie sieciowym. AE, Wrocław 2007.
Perechuda K., Zarządzanie wiedzą w przedsiębiorstwie. AE, Wrocław 2005.
Mikuła B. (red.), Podstawy zarządzania przedsiębiorstwami w gospodarce opartej na wiedzy. Warszawa 2007.

EGZAMIN DYPLOMOWY LICENCJACKI

Język wykładowy: polski

Rok III, semestr 6 Stopień studiów: I Status przedmiotu: obowiązkowy

Wymagania wstępne: brak Metody nauczania:

Prowadzący:

Forma przedmiotu:	wykład	ćwiczenia
ZZU w sem. (h)	–	–
Forma zaliczenia:		Zo
ECTS			10

Efekty kształcenia: pisanie pracy licencjackiej.

Program: przygotowanie prezentacji do obrony pracy licencjackiej.

Zalecana literatura: podana przez osobę prowadzącą.

■■■

IV. OGÓLNE INFORMACJE dla STUDENTÓW MOBILNYCH

1. Koszty utrzymania

Minimalny miesięczny koszt utrzymania studenta przyjeżdżającego z zagranicy można oszacować na poziomie 1.200-1.500 zł. Na tę sumę składają się:

– miesięczna opłata za wynajem pokoju – około 600 zł; w akademiku 450 zł;

– dojazdy na Uczelnię środkami komunikacji miejskiej - około 100 zł;

– wyżywienie – około 800 zł.

Aktualny kurs € (euro) na dzień 1 lipca 2009 r. wynosi 4,37 PLN. PLN – złoty (zł.) – jednostka monetarna Polski.

Zakwaterowanie

Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu dysponuje własnym domem studenckim Spartakus oferujący zakwaterowanie pięciuset studentom, głownie studentom Akademii, ale również obcokrajowcom. Pewną pulę pokoi oferują również inne uczelnie wrocławskie w ramach swojej bazy lokalowej.

Istnieje także możliwość wynajęcia pokoi lub mieszkań z bogatej oferty mieszkańców Wrocławia. Studenci mogą je wynająć prywatnie za pośrednictwem akcji Samorządu Studenckiego zwanej „Chata dla Żaka”, o której szerszą informację można znaleźć na stronie internetowej http://wroclaw.chatazaka.pl

Posiłki

Na terenie Uczelni funkcjonuje stołówka (bar) w domu studenckim Spartakus, który proponuje smaczne dania obiadowe. Jednocześnie żacy mają możliwość skorzystania z oferty licznych lokali gastronomicznych na terenie miasta. Najbliższe lokale gastronomiczne znajdują się na Placu Grunwaldzkim oraz w jego okolicach.

2. Opieka medyczna

Student-cudzoziemiec przyjeżdżając do Polski musi posiadać druk E 128 (jest on przeznaczony dla studentów zagranicznych studiujących w Polsce). Druk ten jest wydawany w instytucji będącej odpowiednikiem polskiego Narodowego Funduszu Zdrowia, po złożeniu wymaganych dokumentów (wniosku o wydanie formularza E 128, zaświadczenia z macierzystej uczelni potwierdzającego status studenta). W momencie korzystania z bezpłatnej opieki zdrowotnej, student musi okazać ów formularz lekarzowi, bądź instytucji, która ma podpisaną umowę z Narodowym Funduszem Zdrowia.

Studenci mogą też korzystać z innych form ubezpieczenia zawieranego na czas wyjazdu w kraju ojczystym lub wykupionego w Polsce.

3. Ubezpieczenie

Student-cudzoziemiec powinien być ubezpieczony na czas podróży i pobytu w uczelni partnerskiej. Uczelnia macierzysta powinna uzgodnić z uczelnią przyjmującą najbardziej dogodną dla studenta formę ubezpieczenia i poinformować studenta o konieczności wykupienia zalecanej formy ubezpieczenia.

4. Pomoc finansowa dla studentów: ogólne zasady udzielania pomocy finansowej – stypendiów studentom polskim określają rozporządzenia ministerialne. Szczegółowe kryteria przyznawania stypendiów i pomocy finansowej studentom Akademii Wychowania Fizycznego znajdują się na stronie internetowej Akademii: www.awf.wroc.pl

5. Baza dydaktyczna

Biblioteka Główna i Ośrodek Informacji Naukowej

Adres:	ul. A. Mickiewicza 98 51-684 Wrocław
Telefon:	(071) 347 32 04
Fax:	(071) 347 30 53
Internet:	http://www.bg.awf.wroc.pl
E-mail:	BG@BG.AWF.WROC.PL
Wypożyczalnia międzybiblioteczna (E-mail)	wm@bg.awf.wroc.pl
Ośrodek Informacji Naukowej	oin@bg.awf.wroc.pl
Godziny otwarcia
Czytelnia		Poniedziałki – piątki	8.00-19.00
		soboty, niedziele	9.00-13.00
Czytelnia Czasopism		Poniedziałki – piątki	8.00-15.00
Wypożyczalnia		Poniedziałki, środy, piątki	9.00-15.00
		wtorki, czwartki	9.00-17.00
		Soboty	9.00-13.00
Wypożyczalnia Międzybiblioteczna		Poniedziałki – piątki	9.00-15.00
Ośrodek Informacji Naukowej		Poniedziałki – piątki	8.00-15.00
Katalogi		Poniedziałki – piątki	8.00-19.00
		soboty, niedziele	9.00-13.00

6. Kursy językowe: dla studentów zagranicznych Programu Erasmus prowadzony jest nieodpłatnie jednosemestralny kurs kultury polskiej i języka polskiego.

7. Praktyki

Podstawę prawną do organizowania studenckich praktyk zawodowych stanowi Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 12 sierpnia 1991 r. w sprawie praktyk studenckich (Dz.U. Nr 73, poz. 323 z późniejszymi zmianami).

Praktyki studenckie w Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu są realizowane według standardów nauczania dla poszczególnych kierunków. Praktyki stanowią część procesu kształcenia i podlegają obowiązkowemu zaliczeniu. Praktyki wpisuje się do indeksu wraz z innymi zajęciami dydaktycznymi ustalonymi planem studiów, według wzoru podanego przez dziekana. Zaliczenie praktyk jest warunkiem zaliczenia semestru studiów, których program przewiduje ich realizację.

W indeksie, w miejscu przewidzianym na wpisy dotyczące praktyk, odnotowuje się miejsce i okres odbywania praktyki oraz nazwisko i imię opiekuna praktyki.

Dziekan może zaliczyć studentowi na poczet praktyki wykonywaną przez niego pracę, w tym również za granicą, jeżeli jej charakter spełnia wymagania przewidziane w programie praktyk studenckich.

8. Organizacje studenckie

Samorząd studencki stanowi podstawową reprezentację wszystkich studentów na poziomie Uczelni jak i Wydziałów. Ponadto w ramach działalności samorządu studenckiego istnieje sekcja kulturalna, która zajmuje się upowszechnianiem zainteresowań kulturalnych; aktualnie funkcjonują grupy: teatralna, filmowa, muzyczno-wokalna, poetycka i fotograficzna.

Studenckie Towarzystwo Naukowe – grupuje studentów zainteresowanych różnymi problemami badawczymi, oferując im możliwości pogłębiania wiedzy z danej dyscypliny naukowej.

Sport studencki – w Uczelni działa 21 sekcji sportu studenckiego (masowego) skupiającego ok. 250 studentów, którzy regularnie uczestniczą w rozgrywkach Dolnośląskiej Ligi Międzyuczelnianej.

9. Czas wolny

Zajęcia pozauczelniane i rozrywki.

W Uczelni działają: Zespół Tańca Ludowego „Kalina” i Akademicki Związek Sportowy – KS AZS AWF. Stwarza on studentom Akademii warunki do uprawiania sportu przez możliwość zrzeszania się w siedmiu sekcjach sportowych, działających przy KS AZS AWF oraz w ramach sportu uczelnianego w Ligach Międzyuczelnianych.

Studenci zrzeszeni w AZS AWF trenują w sekcjach: lekkoatletyki, judo, akrobatyki sportowej, bobslejów, szermierki, pływania, piłki ręcznej kobiet.

Należy również wspomnieć o majowym święcie studenckim – JUWENALIACH, kiedy to zarządzanie miastem – symboliczne „klucze miejskie” – zostają przekazane przez władze miasta Wrocławia studentom.

W wolnym czasie student może odwiedzać liczne wrocławskie muzea, uczęszczać do teatru, opery, operetki, czy filharmonii. Planując zwiedzanie student musi pamiętać, że w poniedziałki muzea są zamknięte. Wszelkie informacje o Wrocławiu – historii, kulturze i edukacji znajdują się na stronie internetowej: http://www.wroclaw.pl

Ognisko Wrocławskie – Polska YMCA

Polska YMCA jest ogólnopolską organizacją młodzieżową. Działa w kilkunastu ogniskach w Polsce. Jednym z nich jest Ognisko Polskiej YMCA we Wrocławiu, działające od 1991 roku przy Akademii Wychowania Fizycznego. Celem działalności ogniska wrocławskiego jest stymulowanie rozwoju psychicznego, fizycznego i duchowego młodych ludzi, ale też oferowanie programów skierowanych do wszystkich mieszkańców Wrocławia. Obok działalności ogólnej prowadzi działalność specjalistyczną w trzech klubach: Klub Turystyki Kajakowej „Cofka”, Klub Górski „Olimp”, Klub Jeździecki „Kawalkada”.

10. Rejestracja studentów zagranicznych w ramach programu LLP Erasmus

Rejestracji należy dokonać w Dziale Nauki i Współpracy z Zagranicą. Dział ten oraz Wydziałowi Koordynatorzy ECTS udzielają wszelkich informacji związanych z warunkami podjęcia studiów i rejestracją w Uczelni.

Aplikacja i program studiów dla studentów LPP Erasmus on-line:

http://www.awf.wroc.pl/awfnew/english/site.php?ID=37

Dział Nauki i Współpracy z Zagranicą (DNiWZ)

tel.: (+ 48 -71) 347 31 13; (+48 - 71) 347 31 03

Kierownik DNiWZ: mgr Iwona Stężały

tel.: (+ 48 -71) 347 31 13

fax.: (+ 48 -71) 347 31 79

e-mail: steiwo@awf.wroc.pl; office@awf.wroc.pl

11. Informacje praktyczne dla studentów mobilnych

(przyjeżdżających i wyjeżdżających) w ramach Programu LLP Erasmus

Zazwyczaj wraz z dokumentem aplikacyjnym wymaganym do przyjęcia na studia uczelnie partnerskie przysyłają studentom program studiów, wraz z punktami ECTS, oferowany studentom stypendystom Programu Erasmus. Na tej podstawie student konstruuje swój program studiów w uczelni partnerskiej Learning Agrement (LA).

Przed wyjazdem student powinien dokładnie upewnić się, gdzie należy się zgłosić po przybyciu do uczelni partnerskiej (przyjmującej). Należy znać nazwisko osoby kontaktowej uczelni zagranicznej, jej numer telefonu i adres biura.

Student zostanie poinformowany o konieczności otrzymania na koniec pobytu w uczelni partnerskiej pisemnego zaświadczenia o pobycie w uczelni wraz z wykazem zrealizowanych zajęć i uzyskanych wyników w formie Wykazu Zaliczeń – Transcript of Records (TR).

Jeżeli wszystkie uzgodnione w formie pisemnej warunki zostaną przez studenta spełnione, okres studiów (przedmioty, zaliczenia, egzaminy) zostaną mu uznane i potraktowane jako równoważne z odpowiednim okresem studiów (przedmiotami, zaliczeniami, egzaminami) w uczelni macierzystej. W przypadku stwierdzenia niezgodności, decyzję co do zakresu zaliczenia podejmuje dziekan i decyduje o warunkach zaliczenia bądź niezaliczenia semestru, a także o ewentualnej konieczności zwrotu przez studenta części lub całości otrzymanego grantu. Zwrot grantu nie będzie wymagany od studenta w przypadku zaistnienia okoliczności od studenta niezależnych, określanych jako „siły wyższe”. W tym przypadku konieczne jest uzyskanie pisemnej zgody od Narodowej Agencji – krajowego koordynatora programu LLP Erasmus.

Student – po powrocie z uczelni partnerskiej – powinien wypełnić Ankietę Studenta Stypendysty Erasmusa w wersji on-line, według wzoru dostarczonego przez uczelnię macierzystą.

*/ Każdy student zakwalifikowany do wyjazdu powinien mieć zagwarantowane zaliczenie okresu studiów i programu zrealizowanego w uczelni partnerskiej i uznanie za równoważne z okresem studiów i określonym programem w uczelni macierzystej. Przed podpisaniem przez dziekana umowy – Porozumienia o programie zajęć – ze studentem uczelnia macierzysta powinna się upewnić, czy przygotowany dla studenta program studiów w uczelni partnerskiej może być realizowany w danym semestrze/roku studiów. Uczelnia partnerska podpisując przedłożone Porozumienie o programie zajęć potwierdza możliwość realizacji tego programu.

**/ Student winien być poinformowany o konieczności otrzymania, na koniec pobytu w uczelni partnerskiej, pisemnego zaświadczenia o pobycie w tej uczelni oraz wykazu zrealizowanych przedmiotów i uzyskanych wyników i punktów ECTS w formie Wykazu zaliczeń. W uzasadnionych przypadkach opóźnienia wydania Wykazu zaliczeń uczelnia partnerska powinna poinformować studenta o terminie przesłania dokumentu do uczelni macierzystej.