Doktorzy Honoris Causa
22 października 1998 r.
Profesor dr hab. Tadeusz Ulatowski urodził się 28 marca 1923 roku w Łodzi. Będąc absolwentem Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie działalność naukowo-badawczą rozpoczął w roku 1948 jako asystent. W 1962 roku uzyskał stopień doktora nauk o kulturze fizycznej, w 1971 został mianowany docentem, a od 1980 roku jest profesorem. Równolegle z awansem naukowym powierzano Mu stanowiska kierownicze. W latach 1953-1971 w Instytucie Naukowym Kultury Fizycznej był kierownikiem Zakładu Teorii Sportu. W latach 1968-1971 został jego dyrektorem.
Od 1971 roku powrócił do pracy w AWF w Warszawie i do 1981 roku pełnił obowiązki kierownika Zakłądu Teorii Sportu.
Na warszawskiej AWF pełnił najwyższe funkcje. W latach 1971-1974 oraz 1981-1986 był rektorem uczelni, a w latach 1980-1981 - prorektorem do spraw nauki.
Na podkreślenie zasługuje wkład profesora Tadeusza Ulatowskiego w rozwój kadr naukowych kultury fizycznej. Osobiście wypromował 13 doktorów, prowadząc cieszące się wielkim powodzeniem seminaria doktoranckie. Uczestniczył w wielu przewodach doktorskich i habilitacyjnych na wszystkich polskich uczelniach wychowania fizycznego.
Do bardzo znaczących osiągnięć organizatorskich profesora Tadeusza Ulatowskiego należy zaliczyć przewodniczenie działalności naukowej w skali kraju. W pięcioleciu 1976-1980 kierował resortowym problemem powołanym do badań nad polskim sportem, a następnie przez 10 lat węzłowymi i centralnymi problemami badawczymi. Jego działania organizatorskie przyczyniły się do ożywienia działalności naukowej na uczelniach wychowania fizycznego. Inicjatywa Profesora doprowadziła do organizacji dwóch Kongresów Naukowych: w 1979 roku w Poznaniu i w 1986 w Gdańsku.
Jako członek Centralnej Komisji Kwalifikacyjnej ds. Kadr Naukowych, a następnie Centralnej Komisji ds. Tytułu Naukowego i Stopni Naukowych przez dwie kadencje argumentował niezwykle skutecznie wnioski płynące z rad wydziałów akademii wychowania fizycznego o przyznanie uprawnień do nadawania stopni naukowych.
Kolejnym, poza nauką i dydaktyką, polem aktywności profesora Tadeusza Ulatowskiego, równie bogatym w oryginalne osiągnięcia, była działalność zawodnicza, trenerska i organizatorska na rzecz sportu wyczynowego. W latach 1947-1949 jako zawodnik zdobywał mistrzostwo Polski w barwach klubowych YMCA w Łodzi. Został członkiem kadry narodowej w tej dyscyplinie sportu. Zdobywa kwalifikacje trenera klasy mistrzowskiej i w latach 1951-1953 był trenerem reprezentacji Polski mężczyzn i kobiet. W latach 1951-1958 był trenerem zespołu koszykówki klubu CWKS "Legia", z którym dwukrotnie zdobywa Mistrzostwo Polski (1956, 1957).
Działa na rzecz sportu jako organizator. Od 1954 roku jest przewodniczącym Komisji Sportowej PKOl, a w latach 1961-1972 - zastępcą sekretarza generalnego PKOl ds. sportowo-metodycznych. Od 1980 roku jest wiceprezesem tej organizacji sportowej. Równolegle jest wiceprezesem Polskiej Federacji Sportu oraz prezesem Klubu Sportowego AZS AWF w Warszawie.
Jego podręczniki i inne publikacje metodyczne oraz udział w kursach przyczyniły się do znacznego podniesienia poziomu szkolenia sportowego, zwłaszcza w zespołowych grach sportowych.
Jego twórczy i wieloraki wkład w działalność na rzecz różnych form kultury fizycznej spowodowały, że został wyróżniony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Orderem Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego, tytułem Zasłużonego Nauczyciela, tytułem Zasłużonego Działacza oraz wieloma złotymi odznaczeniami polskich związków i klubów sportowych.